นอกเวลา ตั้งใจไว้นานแล้วว่าจะมาเยี่ยนเยียนเด็กๆ ที่ฝึกงานในกรุงเทพฯ ปีนี้ไม่มีนิเทศ เพราะงบประมาณหมด พอว่างก็เลยกลับกรุงเทพฯ อยากมาฟังเรื่องราวของเด็กๆ เมื่อก่อนเราไม่ค่อยชอบฟังเรื่องเด็กสักเท่าไหร่นะ แต่พอแก่ตัวลง รู้สึกว่ามีความอดทนที่จะฟังเรื่องของเด็กมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม สาระหรือไม่มีสาระก็คุยเหอะ ฟังได้หมด ถือเป็นการทำงานนอกเวลาอย่างเต็มใจ ก่อนหน้านี้โพสต์ในเฟซบุคให้ใครที่มีเรื่องอยากเล่ามาพบกัน วันนี้มาพบสามคน ก็เป็นกลุ่มกะทัดรัดดี เราพากินเคเอฟซี เพราะกินง่ายและนั่งได้นาน ก่อนหน้าที่สามคนจะมา ก็มีอีกคนมาหา บอกว่าอยากเจอเรา แต่อยู่ได้แป๊บเดียว แล้วก็มาแป๊บเดียวจริงๆ ไม่ถึงห้านาทีก็กลับ เดินมาอวดใหญ่เลยว่าระหว่างที่รอเรามา ก็ยืนอยู่หน้าเซเว่นเอากีตาร์มาดีด เลยได้ตังค์มาสามร้อยกว่าบาท แถมยังมีสาวซื้อน้ำให้ด้วย เขาว่าอยู่กรุงเทพฯก็ดี หาเงินง่ายดี เราแอบคิดในใจ ทำไมตอนเราอยู่หาเงินยากจังวะ มีแต่ใช้ หาไม่เป็น 555 เขาทิ้งท้ายบอกว่า “ผมมาแค่จะบอกว่าขอบคุณอาจารย์มาก” เขาเป็นเด็กหลังห้องที่ไม่ค่อยมีใครเอา ต้องจี้ให้ทำงานไม่งั้นไม่ทำ จะฝึกงานบริษัทนึงก็เจ๊งเลิกกิจการ เราเลยฝากไปกับเพื่อนเรา โชคดีที่เพื่อนเราโอเคกับเขามาก เขาเองก็แฮปปี้ เราก็หมดห่วงแล้ว คุยกับอีกสามคนก็เพลินไปสามชั่วโมงกว่า แต่ละคนระบายความในใจมากมาย ไม่น่าเชื่อว่าเราจะสามารถทนฟังเรื่องราวเหล่านี้ได้นานขนาดนี้ นี่เราซับซึมและอดทนกับความเป็นครูมากขึ้นแล้วใช่มั้ยเนี่ย เราชอบฟัง ชอบให้กำลังใจ เราว่าเราทำหน้าที่เหล่านี้ได้ดีกว่าสอนหนังสืออีกนะ Create Date : 05 มีนาคม 2559 Last Update : 5 มีนาคม 2559 20:40:54 น. 0 comments Counter : 1215 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก