ฉันทนาชัดๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีความสุขเมื่อต้องไปทำงานเลย อาจจะจิตตกตั้งแต่รู้สึกว่าสอนอะไรก็ไม่ดีสักอย่างแล้ว ในอดีตจะกระตือรือร้นที่จะไปทำงานวันจันทร์ เพราะจะได้เจอเพื่อนๆ น้องๆ แต่ตอนนี้รู้สึกเบื่อไปหมด ไม่รู้สึกดีใจเลย รู้สึกอยากทำงานคนเดียว ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากยิ้มไม่อยากทักทาย ไม่รู้จะพูดอะไรกับใคร เบื่อไปหมด วัยทองป่าววะเรา ทำงานประจำก็เบื่อนะ ทำงานอดิเรกก็ไม่น้อยไปกว่ากัน เพราะดันรับปากรับจ้างเย็บถุงผ้าให้เพื่อน นี่มันฉันทนาชัดๆ เย็บซ้ำๆ ซากๆ ไม่พัฒนาความคิดสร้างสรรค์เลย ไม่ได้แก้ปัญหา ไม่ต้องใส่ไอเดียอะไรเลย ทักษะสาวโรงงานเต็มๆ วันเสาร์เย็บวันแรก นรกมากแค่สิบกว่าใบ กลางคืนนอนปวดแขน ต้องตื่นมาทายา พอวันอาทิตย์เย็บอีกสิบกว่าใบ ก็ปวดแขนอีก ทายาอีกแล้ว เราเลยสันนิษฐานว่ากล้ามเนื้ออักเสบไปเรียบร้อยแล้ว ทีตัดชุดหรืออย่างอื่น มันไม่เป็นไรนะ ทัั้งที่ใช้เวลานานกว่า นี่กะไว้คร่าวๆ ถ้าเย็บวันละสิบใบ อีกอาทิตย์นึงก็น่าจะจบสิ้นซะที เช้าวันนี้ก็เลยกินยาแก้กล้ามเนื้ออักเสบเลย คืนนี้คอยดูว่ามันจะปวดอีกมั้ย มันก็แปลก มักจะปวดตอนนอนทำไมก็ไม่รู้นะ สัญญากับตัวเองว่าจะไม่รับทำงานโหลๆ แบบนี้อีกแล้ว ขอใช้ความคิด ใช้สมองหน่อยเหอะ อันนี้เย็บทำเวลาเอาเร็วเข้าว่า เน้นปริมาณมากกว่าคุณภาพ มันไม่ใช่จุดหมายปลายทางชีวิตเราเลย ตอนนี้อยากลาออกจากงานเช้ากลางวันเย็นเลยว่ะ แต่ไม่อยากเป็นฉันทนานะเฟ้ย Create Date : 16 พฤศจิกายน 2558 Last Update : 16 พฤศจิกายน 2558 20:43:18 น. 0 comments Counter : 1481 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก