แนวทางการโค่นล้มระบอบอำมาตย์
โดย Pegasus
8 กันยายน 2552
ประชาชนที่ได้ แปรสภาพเป็นมวลชนอันไพศาลนี้เท่านั้น ที่จะเอาชนะอำนาจจากปากกระบอกปืน และกฎหมายที่อยุติธรรมได้ การชุมนุมด้วยมวลชนที่มีการจัดตั้งอย่างดี มีประสิทธิภาพ จะเป็นการปฏิวัติประชาธิปไตยด้วยประชาชนอย่างแท้จริง
แนวทางการต่อสู้ของฝ่ายประชาธิปไตยได้เปลี่ยนจากการขึ้นปราศรัยขับไล่รัฐบาล และการชุมนุมใหญ่ ยกระดับมาเป็นการจัดตั้งมวลชน และการโค่นล้มอำมาตย์ ซึ่งเป็นต้นตอของปัญหาทั้งปวงท่ามกลางปัญหาเศรษฐกิจ และการบริหารงานที่ผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าของรัฐบาล
ก่อนที่จะไปโค่นล้มระบอบอำมาตย์ ก็ควรทำความรู้จักก่อนว่า ระบอบอำมาตย์คืออะไรและมาจากไหน การโค่นล้มจึงจะกระทำได้หมดจด ครบถ้วนและปลอดภัยสำหรับประชาชนตลอดจนระบอบการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมี พระมหากษัตริย์เป็นประมุข
หากจะเทียบระบอบอำมาตยาธิปไตยกับภาษาอังกฤษแล้วก็คงจะใกล้เคียงกับคำว่า อริสโตเครซี ซึ่งมาจากภาษากรีกว่า aristokratia เป็นความหมายว่าเป็นการปกครองของผู้ที่ดีเยี่ยม เช่นพวกคนเก่ง คนแข็งแรงหรือคนที่ทำคุณความดีในการเป็นพลเมือง เช่นทหาร พ่อค้า เจ้าที่ดิน พระหรือนักกฎหมาย
(The term "aristocracy" is derived from the Greek language aristokratia, meaning 'the rule of the best'… Aristocracy is a form of government, in which a select few such as the most wise, strong or contributing citizens rule, often starting as a system of co-option where a council of prominent citizens add leading soldiers, merchants, land owners, priests, or lawyers to their number...)
ในสังคมไทยก็คงคล้ายๆกันล้วนเป็นคนแอบอ้างการเป็นคนเก่ง คนดี คนมีคุณธรรม แต่บังเอิญจอมปลอมกันทั้งนั้น
เมื่อได้นิยามตรงกันแล้ว หัวหน้าใหญ่ของระบบนี้ก็คงเป็นอดีตข้าราชการ นายทุนผูกขาดที่ได้ประโยชน์จากระบบราชการและระบบผูกขาดของประเทศ กลุ่มคนที่เรียกกันว่าผู้ดีซึ่งมักเป็นเจ้าที่ดิน ธุรกิจผูกขาดมาแต่เดิมหรือใช้อำนาจรัฐสร้างระบบผูกขาดขึ้นมาภายหลังก็ตาม ในกลุ่มนี้บางส่วนไปรวมตัวกันสร้างระบบเส้นสายใกล้ชิดอิงแอบกับสถาบันสำคัญ ของชาติในรูปแบบต่างๆกัน แต่มีจิตสำนึกร่วมกันคือการแบ่งแยกว่ากลุ่มตนหรือผู้ที่มาฝากตัวไว้กับกลุ่ม ตนเท่านั้นที่สมควรเป็นผู้ปกครองประเทศหรือกิจกรรมอื่นๆที่สำคัญตั้งแต่การ เป็นบอร์ดรัฐวิสาหกิจ ธนาคาร บริษัทผูกขาด ผู้รับสัมปทาน แม้แต่โครงการของรัฐที่มีวงเงินจำนวนมากก็ตาม ปัญหาคือเป็นการยากที่จะระบุว่าใคร ผู้ใดที่มีพฤติกรรมดังกล่าวเนื่องจากมีการตัดตอนและจัดแจงให้ด้วยการสมยอม กันของระบบราชการและธุรกิจเป็นอย่างดี จึงไม่อาจระบุบุคคลหรือองค์กรใดๆได้ นอกจากฟังจากคำเล่าลือต่างๆเท่านั้นเอง
ต่อมาเมื่อเกิดวิกฤติทางการเมืองขึ้นเนื่องจากรัฐบาลของ พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ฯนำระบบบริหารงานสมัยใหม่ที่มีการชี้วัดการทำงานและได้ส่งงบประมาณตรงลงไป ถึงมือประชาชนทั้งกองทุนหมู่บ้านหรือในรูปสวัสดิการได้แก่ 30 บาทรักษาทุกโรค กลุ่มคนดังกล่าวก็เกิดความเดือดร้อนและนำมาซึ่งการลอบสังหาร การสนับสนุนการเดินขบวนของกลุ่มเสื้อเหลือง ไปจนถึงการยึดอำนาจและตามล้างอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเนื่องจากเงินที่ได้อายัด ไว้ 7 หมื่นกว่าล้านนั้นหอมหวนยิ่งนักและไม่แน่ว่าอาจรั่วไหลไปบ้างแล้วจนไม่เหลือ ก็เป็นได้ความร้อนรนในการปิดคดีจึงเกิดขึ้น
แนวทางการโค่นล้มระบอบอำมาตย์ที่ผูกขาดจึงจำเป็นเพราะทำให้ธุรกิจของประชาชน เดินไปไม่ได้เช่นการต้องแบกรับภาระดอกเบี้ยเงินกู้สูงและได้ดอกเบี้ยเงินฝาก ต่ำติดดิน การกู้เงินในประเทศทำให้ ธนาคารไม่ปล่อยกู้ ธนาคารบางแห่งที่มีเส้นสายได้รับประโยชน์ จนในที่สุดผลประโยชน์ทุกประการหมุนกลับไปสู่ระบอบนี้ ยิ่งซ้ำเติมประชาชนเมื่อเกิดภาวะเศรษฐกิจถดถอยเพราะธนาคารเป็นทุนผูกขาดชนิด หนึ่งที่อิงแอบกับระบอบอำมาตย์มาเป็นระยะเวลายาวนานไม่อาจมีธนาคารอื่นมา แข่งขันได้จนในที่สุดก็สร้างภาระให้กับคนไทยทั้งประเทศดังที่ทราบกันดีแล้ว ที่สำคัญคือการฝากธุรกิจของประเทศไว้กับกลุ่มคนไม่กี่คนที่ไม่มีความรู้ใน การบริหารธุรกิจแต่เข้ามาแทรกแซงและชี้นำแบบตามใจตัวเอง ซึ่งไปกันไม่ได้กับระบบทุนนิยมเสรีที่เน้นการแข่งขัน เพื่อเป็นการยกเลิกภาระการทำนาบนหลังคนและเส้นสายเหมือนทาสนี้ การโค่นล้มระบอบอำมาตย์จึงจำเป็นอย่างยิ่ง
ขั้นตอนการโค่นล้มอำมาตย์อาจเป็นไปดังนี้
1.แปรสภาพ มวลมหาประชาชนในกรุงเทพฯที่สามเกลอได้ไว้เป็นแนวร่วมให้เป็นมวลชนอันไพศาล ที่มีการจัดตั้งชัดเจนเป็นหมวด เป็นหมู่ มีระบบการติดต่อและการสื่อสารที่สมบูรณ์ ขยายให้ได้นับเป็นเรือนล้าน
2.มวลชนดังกล่าว สามารถรวมตัวและกระจายตัวได้รวดเร็วเป็นกลุ่มย่อยๆ เปรียบเทียบเหมือน จอก แหน ที่ทุบแล้วไม่โดน กระจายตัวหายไปแล้วกลับมารวมกันใหม่อย่างรวดเร็ว และมีจำนวนมากอย่างไม่อาจคาดคะเนได้
3.มวลชนในกรุงเทพฯดังกล่าว สามารถแบ่งเป็นระลอกคลื่นได้สามสี่ระลอก หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันได้โดยตลอด ทั้งยังมีมวลชนต่างจังหวัดจัดตั้งในลักษณะเดียวกันที่จะรวมตัวกันในจังหวัด หรือเดินทางมาเป็นกองหนุนให้กับมวลชนในกรุงเทพฯ อีกหลายล้านคน
4.หลบหลีกการสร้างสถานการณ์ การใช้อาวุธสังหารของฝ่ายทหาร ฝ่ายปกครองหรือตำรวจ รักษาชีวิตรักษาตัวไว้จนกว่าจะได้เวลานัดหมายโดยไม่พกอาวุธไม่ทำผิดกฎหมาย แต่ใช้ปัญญาในการเปิดโปงความเลวร้ายของระบอบทมิฬ
5.เมื่อมวลชนมีความชำนาญและมากเพียงพอให้ยื่นข้อเสนอที่จะชุมนุมใหญ่ทั่วกรุงเทพมหานคร ด้วยการตั้งเวทีปราศรัยทุกจุดสำคัญพร้อมกันและต่อเนื่องกันให้เห็นหรือไปมา หากันได้เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของกรุงเทพฯ เพื่อเรียกร้องให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญยกเลิกอำนาจของเหล่าอำมาตย์ ด้วยคนเป็นล้านคนแต่หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันพักผ่อนให้สดชื่นในตอนกลางวัน ตั้งแต่เช้าเลิกหกโมงเย็น เพื่อป้องกันการล้อมปราบในเวลากลางคืน การชุมนุมนี้เกิดขึ้นทั่วทุกหนทุกแห่งในกรุงเทพฯ จนกำลังทหาร ตำรวจและฝ่ายปกครอง 15,000 คนไม่สามารถกระจายกันไปล้อมปราบได้หมด หากมีการเตรียมใช้กำลัง มวลชนที่เป็นกองหนุนให้ระดมออกมากดดันตลบหลังได้ทันที ดังนั้น มวลชนต้องมากพอเหมือนน้ำไหลที่บ่ามาจากทุกทิศทาง
หัวข้อในการเรียกร้องรัฐธรรมนูญเป็นดังนี้
1.ขอ ให้แก้ไขรัฐธรรมนูญหมวด 15 มาตรา 291 ที่ให้มีการแก้รัฐธรรมนูญได้ โดยระบุเพียงว่าให้ยกเลิกรัฐธรรมนูญปี 50 และให้ใช้ รัฐธรรมนูญ 40 แทน และ
2.ในรัฐธรรมนูญ 40 ให้ยกเลิกองคมนตรีและวรรคที่เกี่ยวข้องเสียทั้งหมด
3.รัฐ ธรรมนูญ 40 ในส่วนของ มาตรา 7 ให้ยกเลิกเสีย (เป็นผลิตผลจากระบอบเผด็จการสมัย จอมพลสฤษดิ์ฯมาแต่เดิม แต่น่าจะมีความตั้งใจนำมาใส่ไว้เพื่อผลทางการเมืองต่อมาซึ่งก็ได้ประจักษ์ แล้ว)
4.มาตราที่เกี่ยวกับอำนาจ ให้แก้ไขเป็น อำนาจสูงสุดของประเทศเป็นของปวงชนชาวไทย และจบแค่นั้น
5.สำหรับ กรณีองค์พระมหากษัตริย์ในฐานะประมุขของประเทศจะทรงใช้อำนาจอธิปไตยอย่างไร ให้บัญญัติไว้ในหมวดพระมหากษัตริย์โดยนำรัฐธรรมนูญของประเทศที่มีระบอบ ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขทั้งของยุโรปและญี่ปุ่นมาปรับปรุง ใช้เพื่อให้เป็นมาตรฐานสากลเช่นเดียวกับประเทศอื่น
6.ในส่วนของตุลาการ ให้ประมุขฝ่ายบริหารหรือฝ่ายนิติบัญญัติแต่งตั้งประธานศาลฎีกา ตามแบบอย่างของรัฐธรรมนูญทุกประเทศ
7.การ ที่ประชาชนเข้าชื่อกันแก้ไขกฎหมายหรือรัฐธรรมนูญ เขียนเพิ่มเติมให้ประธานรัฐสภาต้องนำเข้าที่ประชุมภายในสามเดือนมิฉะนั้นให้ ถอดถอนได้
8.ให้ระบุเพิ่มเติมไว้ในรัฐธรรมนูญว่าการยึดอำนาจนั้น ไม่ใช่การได้มาซึ่งอำนาจอธิปไตยและให้มีกฎหมายลูกกำหนดโทษผู้ที่ริเริ่มทำ การยึดอำนาจว่าให้หมดสภาพการเป็นข้าราชการทันทีที่พบการกระทำนั้นในทุกระดับ และให้หัวหน้าส่วนราชการระดับรองลงไปรักษาการณ์ทันที ทั้งนี้ก็เพื่อลบล้างการตีความของศาลฎีกาแต่เดิมที่ว่าการยึดอำนาจทำได้และ ทำให้การริเริ่มยึดอำนาจไม่มีผลในทันที่ที่ได้พบการกระทำนั้นต่อสาธารณะ
9.บทเฉพาะกาลให้ยกเลิก องค์กรอิสระและบุคคลที่ได้รับการแต่งตั้งตามคำสั่งคมช.ทั้งสิ้น
10.ประเด็น การแก้ไขนี้ ควรใช้การลงประชามติหรือการหยั่งเสียงประชาชนเป็นแนวทาง โดยเป็นการกระทำเป็นรายประเด็น ด้วยการนำรัฐธรรมนูญของต่างประเทศเป็นบรรทัดฐานทดแทนการกล่าวอ้างของกลุ่ม เนติบริกรที่แอบอ้างโบราณราชประเพณีเพื่อสถาปนาระบอบอำมาตย์ขึ้นมาและทำให้ เกิดความเสื่อมเสียต่อสถาบันอย่างยิ่งยวด
ประชาชนที่ได้แปรสภาพเป็นมวลชนอันไพศาลนี้เท่านั้น ที่จะเอาชนะอำนาจจากปากกระบอกปืน และกฎหมายที่อยุติธรรมได้ การชุมนุมด้วยมวลชนที่มีการจัดตั้งอย่างดี มีประสิทธิภาพ จะเป็นการปฏิวัติประชาธิปไตยด้วยประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ใช่การใช้ทหารปลอมเป็นคนเสื้อเหลืองแล้วประกาศชัยชนะ การแก้ไขรัฐธรรมนูญบางประการนี้ไม่ได้ลดทอนพระราชอำนาจแต่อย่างใด แท้จริงเป็นการเสริมสร้างความมั่นคงให้กับ ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข
การเพิกเฉยหรือการทำร้ายตลอดจนสังหารประชาชนใดๆก็ตามจะทำให้เกิดกลียุคจลาจล ไปทุกหย่อมหญ้าและทหารจำนวนเพียงน้อยนิดคงไม่อาจต้านทานมวลชนจัดตั้งแล้วที่ บ้าคลั่งได้ และจากประวัติศาสตร์ของหลายๆประเทศทหารนั่นเองที่จะกลับเป็นฝ่ายโค่นล้ม อำมาตย์นั้นเองเพราะเป็นฝ่ายที่ได้รับความคับแค้นจากความไม่เป็นธรรมมา ตั้งแต่ต้น
เงื่อนไขสำคัญคือมวลชนต้องอดทน ไม่พกอาวุธ ไม่ตระเตรียมกระทำการใดๆให้เห็นว่าเป็นภัยต่อความมั่นคงและต่อราชบัลลังก์ เป็นอันขาด จำนวนมวลชนมหาศาลจะทำให้ทุกฝ่ายหยุดคิดได้เองอย่างแน่นอน นอกเสียจากว่าได้เสียสติและกระหายเลือดไปแล้วเท่านั้น
ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ควรปล่อยไปตามกรรม
ทำไมเราต้องปฏิวัติอำนาจอำมาตย์
โดย ใจ อึ๊งภากรณ์
8 กันยายน 2552
ผมอยากชวน ให้ท่านร่วมปฏิวัติด้วย เราต้องมีพรรค มีกลุ่มศึกษา ต้องถกเถียงเพื่อความชัดเจน ต้องร่วมกันนำจากรากหญ้า เพราะถ้าเราร่วมกันนำจากรากหญ้า เราจะพลิกวัฒนธรรมการเป็น “ผู้ตามที่ฟังแต่ผู้นำ” ที่อำมาตย์ชื่นชมมานาน
ในฐานะที่ผมสนับสนุนแนว “ปฏิวัติอำนาจอำมาตย์” ซึ่งเป็นแนวทางเลือกหนึ่งในขบวนการเสื้อแดง
ผมอยากจะอธิบายเหตุผลและอธิบายว่าการปฏิวัติที่ว่านี้คืออะไร เพราะขบวนการเสื้อแดงถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อที่เราทุกคนต้องร่วมกันคิด ร่วมกันถกเถียงระหว่าง “แนวปฏิวัติ” กับ “แนวปฏิรูป”
ลักษณะของอำนาจอำมาตย์
อำนาจอำมาตย์เป็นอำนาจในเชิง “ระบบ” ไม่ได้อยู่ที่ตัวบุคคล และไม่ได้อยู่ที่สถาบันเดียวในสังคมไทย มันเป็นอำนาจที่ใช้ผ่านการควบคุม “รัฐ” ซึ่งรัฐในที่นี้มันใหญ่กว่าแค่รัฐบาล
ในกรณี “รัฐอำมาตย์” มันประกอบไปด้วย ทหาร(ชั้นสูง) ตำรวจ(ชั้นสูง) ศาล ข้าราชการ(ชั้นสูง) นักการเมืองและนายทุนอนุรักษ์นิยม องค์มนตรีและ(เซ็นเซอร์) และกลุ่มคนเหล่านี้ มีอิทธิพลในการคุมทรัพยากร สื่อ องค์กรศาสนา และระบบการศึกษาอีกด้วย
รัฐอำมาตย์ไทยมีศูนย์กลางอำนาจที่กองทัพ เพราะกองทัพผูกขาดอำนาจในการใช้ความรุนแรงกับประชาชนที่รักประชาธิปไตย แต่อำมาตย์ทุกรูปแบบทั่วโลกต้องอาศัยการกล่อมเกลาทางความคิดเพื่อหวังสร้าง ความชอบธรรม พูดง่ายๆ อำนาจของอำมาตย์ขึ้นอยู่กับการปราบและการชักชวนพอๆ กัน
สถาบันเบื้องบนมีบทบาทหลักในการกล่อมเกลา ดังนั้นอำมาตย์ตั้งแต่สมัยจอมพลสฤษดิ์ จะใช้ “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” เป็นคำขวัญ และจะกล่อมเกลาให้เราคิดว่าใครที่ไม่จงรักภักดีเป็น “ศัตรูของชาติ”
แต่แท้ที่จริงการจงรักภักดีที่ว่านี้ มันเป็นการจงรักภักดีต่ออำมาตย์ทั้งหมด ไม่ใช่แค่สถาบันเดียว ที่สำคัญทหารและส่วนอื่นๆ ของอำมาตย์อาจสร้างภาพเสมอว่า “ไปรับคำสั่งมาจากเบื้องบน” แต่ที่จริงมันเป็นละครที่เล่นให้เราดู อำนาจในการตัดสินใจอะไรๆ อยู่ที่พวกนายพลและส่วนอื่นๆ ของอำมาตย์
แต่ เขาเชิดชูสถาบันเพื่อให้ความชอบธรรมกับสิ่งที่เขาเองเลือกทำเพื่อผลประโยชน์ ของเขาเอง ซึ่งไม่ต่างจากการที่คนในสังคมอื่นๆ อ้างศาสนาเพื่อให้ความชอบธรรมกับสิ่งที่ตนเองทำ คนที่ใครๆคิดว่าเป็น “ตัวละครเอก” และผู้ที่อยู่ในครอบครัวทุกคนเกือบจะไม่มีอำนาจอะไรเลย และแถมไม่มีความคิดยาวไกล ไม่มีข้อเสนออะไรที่สร้างสรรค์ และไม่มีความกล้าหาญในการนำ ได้แต่ยอมให้คนชม ยอมให้คนหมอบกราบ เพราะพึงพอใจในการร่วมกินกับอำมาตย์
ซึ่งแปลว่าการที่บุคคลคนหนึ่งจะหายไปในที่สุดตามธรรมชาติของชีวิตมนุษย์ จะไม่ทำให้อำมาตย์หมดไป และมันแปลว่าถ้าเราจะล้มอำมาตย์ เราต้องตัดกำลังและอำนาจของทหารเป็นสำคัญ
การล้มอำมาตย์เป็นเรื่องใหญ่ ไม่ใช่เกมส์เด็กเล่น และไม่ใช่ความเพ้อฝัน ที่อื่นเขาก็ทำได้ แต่ถ้าเราเลือกที่จะปล่อยไว้เพื่อหวังหาทางสันติ มันไม่มีหลักประกันว่าเราจะได้ประชาธิปไตยแท้มา และไม่มีหลักประกันว่าเขาจะไม่ปราบเราด้วยความรุนแรง
อย่าลืมว่า อำมาตย์ก่อเหตุนองเลือดสี่ครั้ง คือ ๑๔ ตุลา ๖ตุลา พฤษภา๓๕ และเมษา๕๒ ทั้งๆที่ผู้ชุมนุมล้วนแต่ปราศจากอาวุธ และในหลายกรณียังชูรูปกษัตริย์อีกด้วย
ใครที่หวังว่าเรารอการเลือกตั้งครั้งหน้าได้ เป็นคนที่ลืมว่าอำมาตย์ล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งสามครั้ง ด้วยรัฐประหาร ๑๙ กันยา ด้วยรัฐประหารตุลาการ และด้วยการก่อจลาจล และซื้อตัวคนอย่างเนวิน เขาจะไม่ยอมรับกติกาประชาธิปไตย มันชัดเจนมานาน
การปฏิวัติหมายถึงอะไร?
มันแล้วแต่คนจะตีความ แต่สำหรับผม มันมีสองส่วนที่สำคัญพอๆ กันคือ
1. สิ่งที่เราจะทำหลังจากที่ยึดอำนาจทางการเมืองมาได้ คือต้องยกเลิกส่วนต่างๆ ของอำมาตย์ แปลว่าต้องตัดกำลัง และอำนาจของทหาร ต้องปลดนายพลระดับสูงที่ไม่รักประชาธิปไตยออกให้หมด ต้องเอาอิทธิพลกองทัพออกจากสื่อ และต้องตัดงบประมาณทหารอย่างหนัก
*เรา จะเอาเงินส่วนนี้ไปพัฒนารัฐสวัสดิการได้ และควรนำความเชี่ยวชาญของนายทหารธรรมดาระดับล่างๆ มาช่วยสังคม เช่นกู้ภัยและพัฒนาสาธารณูปโภค
*เราจะต้องปลดศาลตุลาการที่รับใช้ อำมาตย์และมีสองมาตรฐานออกให้หมด นำนักกฎหมายและประชาชนที่รักประชาธิปไตยเข้ามาแทน พร้อมมีระบบลูกขุน
*เราจะต้องเอาสื่อออกจากมืออำมาตย์และตั้งกรรมการบริหารจากประชาชนรากหญ้า
*เราจะต้องปฏิรูปชีวิตตำรวจ เพื่อตัดวัฒนธรรมคอร์รับชั่นออกไป เพื่อให้ตำรวจมีศักดิ์ศรีและรับใช้ดูแลประชาชน
*เรา จะต้องเปลี่ยนระบบการปกครองมาเป็นประชาธิปไตยคล้ายฝรั่งเศส อินเดีย ไต้หวัน หรือเยอรมัน แทนที่จะหวังว่าเป็นแบบอังกฤษหรือญี่ปุ่น ทั้งนี้เพื่อไม่ให้มีอะไรที่จะถูกแอบอ้างมาเพื่อทำความเลวในอนาคต เหมือนที่เคยแอบอ้างมาในอดีต และเพื่อให้พลเมืองทุกคนเท่าเทียมกันจริงๆ และที่สำคัญเพื่อประหยัดเงินและนำมาใช้สร้างรัฐสวัสดิการ
สรุปแล้วการปฏิวัติมีหนึ่งความหมายในด้านผล คือการเปลี่ยนโครงสร้างสังคมการเมืองแบบถอนรากถอนโคน
2. เมื่อเราต้องเปลี่ยนสังคมแบบถอนรากถอนโคน เราต้องพูดถึงอำนาจและวิธีการในการเปลี่ยนสังคม ซึ่งแน่นอนคงไม่ใช่แค่รอวันเลือกตั้งเพื่อให้เขาทำรัฐประหารอีก หรือไปเดินขบวนเฉยๆ เพื่อให้เขาปราบอีก และในความเห็นผม เราไม่ควรเดินแนวจับอาวุธ เพราะการจับอาวุธเหมือนที่พรรคคอมมิวนิสต์ไทยเคยทำ เป็นการตัดบทบาทมวลชนเสื้อแดงล้านๆ คนออกไป เพื่อยกหน้าที่ในการปลดแอกประชาชนให้กับกองกำลังไม่กี่หมื่นคน และเป็นการลดทอนพลังความสร้างสรรค์และเสรีภาพในการถกเถียงของคนเสื้อแดงอีก ด้วย เพราะต้องปิดลับสั่งการจากบนลงล่าง
*ดังนั้นเราต้องเดินหน้า ต่อไปในการสร้างขบวนการเสื้อแดง เราต้องขยายไปสู่สหภาพแรงงานเพื่อใช้พลังการนัดหยุดงาน เราต้องสร้างมิตรภาพกับตำรวจและทหารชั้นล่างที่เป็นลูกหลานพี่น้องเรา
*เราต้องสร้างพรรคเพื่อประกาศจุดยืนที่จะล้มอำมาตย์และร่างรัฐธรรมนูญใหม่
*และเราต้องฝึกฝนการใช้มวลชนเพื่อบล็อคการเอารถถังหรือทหารออกมาในการปราบประชาชน
*นอก จากนี้เราต้องเริ่มสร้างหน่ออ่อนของรัฐใหม่ที่เราต้องการคือ ในชุมชนที่เราเข้มแข็งต้องสร้างระบบบริหารของเราเพื่อแข่งกับระบบบริหารของ อำมาตย์
*ต้องมีสื่อของเรา ต้องทำให้เป็น “เขตปลอดอำมาตย์” และต้องประสานกันระหว่างชุมชนแบบนี้ทั่วประเทศ เป้าหมายคือการท้าทายอำนาจรัฐอำมาตย์ในทุกรูปแบบ
*เราต้องสร้าง องค์กรของคนเสื้อแดงเพื่อช่วยเหลือให้สวัสดิการและความรู้ให้กับประชาชน ซึ่งจะช่วยในการครองใจมวลชนและเตรียมตัวยึดอำนาจ ตัวอย่างที่ดีคือพรรค ฮามาส หรือเฮสโบลาในตะวันออกกลาง เพียงแต่เราจะไม่ใช้ลัทธิศาสนา
*ที่ สำคัญมากๆ เราต้องกล้าซื่อสัตย์ ยอมรับข้อผิดพลาดในอดีตและปัจจุบัน ไม่เล่นพรรคเล่นพวกโดยไร้เหตุผล และรู้จักสามัคคีกับคนที่รักประชาธิปไตยที่มองต่างมุมกับเรา เพื่อให้มวลชนไว้ใจเรา ในที่สุดเมื่อเราพร้อม เราจะลุกฮือทั่วประเทศและยึดสถานที่ราชการต่างๆ พร้อมตัดกำลังของกองทัพ
คำถาม
มันจะนำไปสู่สงครามกลางเมืองไหม?... ไม่ เพราะสงครามกลางเมืองเรามีอยู่แล้วทุกวันนี้
มันจะนำไปสู่การนองเลือดไหม? ... นั้นขึ้นอยู่กับอำมาตย์ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรา เพราะเราไม่ใช่ผู้ก่อความรุนแรง ถ้าเรามีมวลชนจำนวนมาก ทหารชั้นล่างจะเลิกฟังผู้บังคับบัญชา และเราจะลดความเสี่ยงได้บ้าง แต่เราก็ควรเตรียมพร้อมที่จะโต้ตอบความรุนแรง ด้วยวิธีที่เรารู้จักจาก พฤษภา ๓๕ หรือ ๑๔ ตุลา หรือจากการต่อสู้ของประชาชนใน อิหร่าน จีน เวนเนสุเอลา ฟิลิปปินส์ และประเทศอื่นๆ อีกมากมาย
เรามีหลักประกันอะไรว่าจะชนะ? ... ไม่มี นี่คือโลกจริง แต่การปฏิรูปประนีประนอมจะไม่มีวันรื้อถอนอำนาจอำมาตย์ได้ เราจะได้แต่ “ทนอยู่กับมัน” และ “อาศัยความเมตตาของอำมาตย์”
มันจะใช้เวลานานไหม? ... คงจะใช้ เพราะเราต้องเตรียมตัว แต่การประนีประนอมจะใช้เวลานานกว่าอีก เพราะต้องไปเริ่มจากศูนย์ใหม่ในอนาคตเพราะเราจะไม่ได้ประชาธิปไตยแท้
เราจะปฏิวัติล้มระบบทุนนิยมด้วยหรือไม่? ... ผมเป็นนักสังคมนิยมและมองว่าระบบกลไกตลาดของทุนนิยมมีปัญหา เพราะทำลายชีวิตประชาชนท่ามกลางการขูดรีด ทำลายสิ่งแวดล้อม และนำระบบเศรษฐกิจสู่วิกฤตเป็นประจำ ผมมีความหวังว่าท่ามกลางการต่อสู้ คนเสื้อแดงจะเริ่มมองว่าสังคมนิยมเป็นเป้าหมายที่ดีเหมือนผม และเราจะได้ร่วมกันวางแผนเศรษฐกิจใหม่ที่ตอบสนองความต้องการของประชาชน
สังคมนิยม ที่ผมชื่นชมจะมีประชาธิปไตยและจะต่างจากเผด็จการคอมมิวนิสต์ในลาว คิวบา เกาหลีเหนือ หรือแบบที่เคยมีในจีนหรือรัสเซีย และมันจะก้าวหน้ากว่าสังคมนิยมประชาธิปไตยที่ยอมรับทุนนิยม อย่างที่เห็นในสแกนดิเนเวียด้วย อย่างไรก็ตามคนเสื้อแดงหลายคนอาจยังไม่เป็นนักสังคมนิยม แต่เราจะสามัคคีและเดินหน้าร่วมกันเพื่อปฏิวัติอำมาตย์
กลุ่ม “สยามแดง” คืออะไร? ... ผมไม่ทราบเพราะผมไม่ได้มีส่วนในการก่อตั้งกลุ่มที่มีชื่อแบบนี้ ผมเพียงแต่เขียนและเผยแพร่ “แถลงการณ์สยามแดง” เพื่อส่งเสริมประชาธิปไตยแท้และระบบสาธารณะรัฐ ผมใช้คำว่า “สยาม” ในแถลงการณ์เพื่อต่อต้านแนวคิดชาตินิยม “ไทย” ที่กดขี่เพื่อนๆ เชื้อชาติอื่น โดยเฉพาะเพื่อนชาวมาเลย์มุสลิมในสามจังหวัดภาคใต้ และผมใช้ “แดง” เพราะผมเป็นเสื้อแดง และเป็นสังคมนิยม
ผมหวังว่าผมได้อธิบาย จุดยืน “ปฏิวัติ” ของผมให้ท่านเข้าใจในฐานะที่ผมเป็นคนเสื้อแดงคนหนึ่ง ผมอยากชวนให้ท่านร่วมปฏิวัติด้วย เราต้องมีพรรค มีกลุ่มศึกษา ต้องถกเถียงเพื่อความชัดเจน ต้องร่วมกันนำจากรากหญ้า เพราะถ้าเราร่วมกันนำจากรากหญ้า เราจะพลิกวัฒนธรรมการเป็น “ผู้ตามที่ฟังแต่ผู้นำ” ที่อำมาตย์ชื่นชมมานาน
ผมยอมรับว่าสิ่งที่ผมเสนอ มันเขียนง่าย โดยเฉพาะในกรณีที่ไม่อยู่ในประเทศ ดังนั้นเพื่อนๆ เสื้อแดงต้องตัดสินใจเอง ทุกคนมีสิทธิ์กลัว ทุกคนมีสิทธิ์มองต่างมุม แต่เราไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่คิดอีกแล้ว คำถามที่เราต้องตอบคือ เราจะทำงานหนัก เราจะเสียสละ เราจะเสี่ยงภัย เพื่อชัยชนะอันยิ่งใหญ่และงดงามของประชาชน
หรือจะยอมจำนน ประนีประนอมไปก่อน และอดทนกับการปกครองเผด็จการต่อไปอีกนาน?
000000000000
NoteจากBloggerผู้รวบรวม:บทความนี้เป็นทัศนะของผู้เขียน ตัวBloggerไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยไปซะทุกเรื่องเสมอไป
| Create Date : 08 กันยายน 2552 |
| Last Update : 8 กันยายน 2552 18:35:30 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 713 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ปากกาสีน้ำ......เงิน IP: 125.26.193.147 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:21:17:26 น. |
|
|
|
| โดย: ชัย ลกบ IP: 124.120.136.246 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:7:41:48 น. |
|
|
|
| โดย: eddy24 IP: 202.129.0.134 วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:17:29:17 น. |
|
|
|
โดย: Jeab (rayasuree2526  ) วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:12:26:04 น. |
|
|
|
| โดย: ความหวัง IP: 118.175.148.75 วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:15:26:39 น. |
|
|
|
| โดย: f16_khamtakla IP: 125.26.244.56 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:06:02 น. |
|
|
|
|
|
|
ผม ไทยวรรษ สีทันดรสมุทร
สามัญชนคนเหมือนกัน(All normal Human)
คนจรOnline(ได้แค่ฝัน)แห่งห้วงสมุทรสีทันดร
(Online Dreaming Traveler of Sitandon Ocean)
กรรมกรกระทู้สาระ(แนว)อิสระผู้ถูกลืมแห่งโลกออนไลน์(Forgotten Free Comment Worker of Online World)
หนุ่มสันโดษ(ผู้มีชีวิตที่พอเพียง) นิสัยและความสนใจแปลกแยกในหมู่ญาติพี่น้องและคนรู้จัก
(Forrest Gump of the family)
หนุ่มตาเล็กผมสั้นกระเซิงรูปไม่หล่อพ่อไม่รวย แถมโสดสนิทและอาจจะตลอดชีวิตเพราะไม่เคยสนใจผู้หญิงกะเขาเลย
บ้าในสิ่งที่เป็นแก่นสารและสาระมากกว่าบันเทิงเริงรมย์
พร้อมแบ่งปันประสบการณ์ดีๆกับบันทึกในโลกออนไลน์แล้วครับ
กรุณาปรับหน้าจอเป็นขนาด1024*768เพื่อการรับชมBlog
ติดตามการเคลื่อนไหวของกรรมกรผ่านTwitter
และติดตามพูดคุยนำเสนอด้านมืดของกรรมกรผ่านTwitterอีกภาคหนึ่ง
ติชมแนะนำหรือขอให้เพิ่มเติมเนื้อหาWeblog กรุณาส่งข้อความส่วนตัวถึงผมโดยตรงได้ที่หลังไมค์ช่องข้างล่างนี้รับติดต่อเฉพาะผู้ที่มีอมยิ้มเป็นตัวเป็นตนเท่านั้น ไม่รับติดต่อทางE-Mailเพื่อสวัสดิภาพการใช้Mailให้ปลอดจากSpam Mailครับ
Addชื่อผมลงในContact listของหลังไมค์
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ฉับพลันแวบวาบดับหาย
ค่อยจะรู้สึกสำนึกกาย
ถ่อกายหายง่วงงบพบความจริง