รัก เข้าใจ กูติสแดก
"สู้เราไม่ต้องมีเรื่องให้ดีใจมากๆ แล้วเราก้ไม่ต้องเสียใจดีกว่า"
เป็นประโยคที่ผู้หญิงคนนึงคุยกับเราเมื่อตะกี้เลย ซึ่งประโยคนี้คุ้นๆ เหมือนกับเคยได้ยินจากหนังเรื่องไหนสักเรื่อง แต่ก็นึกไม่ออก อารมณ์ประมาณว่า ไม่เชื่อในความรัก เธอได้พบกับช่วงเวลาที่ดีมาก จนรู้สึกว่าช่วงเวลานั้นเมื่อมันจบลงไป มันคงไม่มีวันกลับคืนมา หรือจะมีช่วงเวลาแบบนี้กับอีกคนได้
ความรู้สึกแบบนี้ผมก็ไม่เข้าใจหรอกนะ เพราะผมไม่เคยมีประสบการณ์ด้านความรักขนาดนั้น
แต่จากประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ และเพื่อนที่มีกันเยอะ เมื่อเริ่มต้น ทุกคนก็จะให้ในสิ่งดีๆ ที่เกิดจากการปรับให้มันดี ซึ่งจะปรับเข้าหากัน แต่พอจุดนึงเมื่อความรักได้ที่ ความรู้สึกนั้นมันก็หายไป ต่างคนต่างแสดงความเป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่ มันก็จะไปกันไม่ได้
ผมก็เลยคิดว่า บางทีถ้าคบกันเร็ว และค่อยๆดูในระหว่างคบ มันน่าจะดีกว่า แต่เอาเข้าจริงๆ กลับพังเร็วกว่าเดิมอีก(ฮา) ^^' จริงๆ แล้วมันเป็นอะไรที่ีพลาดเยอะ บางทีนิสัยใจคอมันต้องดูกันนานๆ บางคนรู้จักกันมานานแค่ข้ามวันนิสัยก็เปลี่ยนได้ ทุกอย่างมันเปลี่ยนได้ตลอดนั่นแหละ แต่เราก็ควรจะมีจุดที่เราเชื่อจริงๆ ว่าเรารู้สึกแบบนั้น บางทีทำมันไปด้วยความรู้สึกในอารมณ์นั้น ไม่ได้คิดให้ดีไม่ได้ทำความเข้าใจกับตัวเองให้ถี่ถ้วน แล้วก็จะพบว่า "ไม่น่าจะทำไปแบบนั้น" และค่อยสำนึกได้ว่า จะไปคิดถึงมันก็เท่านั้น เก็บไว้แก้ไขกับสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นใหม่ดีกว่า
เวลาดูหนังผมจะไม่ชอบดูหนังโรแมนติคประเภทเจ๊จู หรือฝั่งฮอลลีวู๊ดเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่ามันดูไม่รักกัน มันใช้สถานการ์ณมากกว่าอารมณ์ความรู้สึก มันเหมือนกับว่า คนเราจะรักกันได้ ต้องมีสถานการณ์หรือเหตุการณ์ประกอบ ซึ่งนั่นมันก็จริงอยู่ แต่ในแง่ความรู้สึกด้านลึก และการหาคำตอบจากใจตัวเองกลับเป็นสิ่งไม่ค่อยพูดถึงเท่าไหร่
ผมฝั่งใจกับคำพูดของอาจารย์สมัยปวส. คนนึงมากๆ เป็นอาจารย์สอนด้านสังคมอะไรสักอย่าง(คิดดูผมจำชื่อวิชาไม่ได้ แต่กลับจำคำพูดของท่านได้) "คนเราเกิดมาไม่มีใครเข้าใจตัวเองได้ 100% ต่อให้ตายก็ไม่รู้จักตัวเองได้เต็มที่ แต่คนเราสามารถเรียนรู้ที่จะรู้จักตัวเองได้เรื่อยๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น และนำมาคิดไตร่ตรอง มันจะทำให้เราได้เข้าใจ"
ถ้าเรารู้จักตัวเอง รู้จักที่จะยอมรับ รู้จักทำใจ หาสิ่งต่างๆ มารับรู้อยู่เสมอ สิ่งดีๆ มันผ่านมา มันก็ผ่านไป เราไม่สามารถจะเก็บมันไว้ได้ตลอด ซีดีก็มีวันเสื่อม แปลงเพลงเป็น mp3ฮาร์ดิสก็ยังพังได้ ทุกอย่างมันก็พร้อมจะจากไปเสมอ ความทรงจำเล็กๆ น้อยๆมันจะค้างอยู่ในหัวสมองของเรา เราอาจจะลบสิ่งที่ีไม่อยากจำไม่ได้ ในเมื่อลบไม่ได้ เราก็ควรจะทำความเข้าใจกับมัน ไม่ว่าจะความรักจะเป็นยังไง มันอาจจะดี มันอาจจะแย่ แต่ถ้าเรากลัวที่จะต้องเจอกับด้านใดด้านนึง ใช้ชีวิตอย่างหวาดกลัว ไม่กล้าที่จะรับความสุขเพราะกลัวเสียใจ และเราจะเกิดมาทำไมนะ ชีวิตก็เท่านี้ใช้มันไปเท่าที่ใจอยากดีกว่า จริงปะ
(รู้สึกติสแดกมากเลย พิมพ์แต่ละเรื่องมั่วๆซั่วๆ คิดไรออกก็พิมพ์ออกมา ฮ่าๆๆๆๆ)
Create Date : 25 มกราคม 2548 |
|
13 comments |
Last Update : 25 มกราคม 2548 2:23:28 น. |
Counter : 1264 Pageviews. |
|
|
มาแด-กติส ตอนดึก--ดึก คริ คริ
อิดฉาเจ้าของ blog จังที่
"ไม่ต้องมีเรื่องให้ดีใจมากๆ แล้วก้ไม่ต้องเสียใจดีกว่า"
เราว่าเหมาะกะ blog นี้นะ