| No. 942 น่าจะคิดถูกนะ หรือ ผิด....? |
ภาพบนสะพานนเรศวร หน้าวัดราชบูรณะ อีกฝั่งเป็นวัดพระพุทธชินราช พิษณุโลก
|
| เดินทางไปงานดำขาว ที่ อ.พิชัย จ.อุตรดิตถ์ไม่ไกลเท่าใดแต่ไปที่อื่นอีก ไปกลับเกือบสามร้อยกิโลเมตรถ้านับจาก พิษณุโลก |
กลับเข้าที่พัก คุยกับน้องชายเครือญาติอีกสายคนหนองคาย
ย้ายมาอยู่พิษณุโลกนานหน่อย |
| เรื่องที่คุยกันไม่พ้นการร้องเพลง การวางระบบเสียงในห้องพักผ่อน น้องชายคนนี้เป็นนักร้อง เล่นเครื่องดนตรีได้หลาย |
หลายชนิดให้ ผมซื้อ ซาวด์โมดุลไปติดตั้งราคาไม่แพงก็มี ทำหน้าที่ปรับเสียงดนตรีในคอมพิวเตอร์หรือในซอฟแวร์คาราโอเกะให้เสียงเหมือนเสียงจาก เครื่องดนตรีจริง ลองเข้าดูในกูเกิ้ล โห... เครื่องละ 62,000 บาท
เอื๊อก ๆ มะอาวดีกว่า 555
เริ่มหิวข้าวงั้นไปกินกัน |
| น้องบอกว่าไปกินข้าวต้มกันเลยโคกมะตูมไปหน่อย อร่อยนะพี่ที่สำคัญราคาไม่แพงต้องรอนานหน่อย |
| ได้เลย ร้านชื่ออะไร |
| อินโดจีน |
ไม่เคยเห็นน่าจะไม่ไกลจากบ้านของผม ที่ขายไปแล้ว
|
| พอรถจอดเลยหน้าธนาคารศรีอยุธยา ก็จำได้อยู่หน้าปากถนนศรีวิสุทธารามทางเข้าบ้านผมเอง (เคยเป็น 555) |
| ให้น้องสั่งอาหารแล้ว ผมก็ขอปลีกตัวเดินไปดูบ้านหลังเดิมที่เคยอยู่ ปัจจุบันเจ้าของคนใหม่ทำพื้นที่ได้สวย ไม่ได้เสียดายนะ |
| ครับเพราะไม่ใช่ของเราแล้ว แต่ไม่กล้าถ่ายภาพ กลับมากินข้าวต้มไป 3 ชามอร่อยตรงนี้ |
|
เราสั่งอาหารพวกนี้ 6 อย่างอร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะ ใส้หมูพะโล้ กับจั๊บฉ่าย ที่ไม่น่าเชื่ออาหารส่วนใหญ่จานละ 30 บาท
|
| ยกเว้นใส้หมูพะโล้จานละ 60 บาทหาไม่ได้แล้ว ในกรุงเทพหรือแม้แต่ในเมืองพิษณุโลก มิน่าลูกค้าจึงเยอะ |
| อ้อลืมบอกไป เรากินกันอร่อยจนผมลึมถ่ายภาพร้านและอาหารมา เลยใช้วิธีหาในกูเกิ้ล ปริมาณอาหารและจานเท่ากันมาให้ดู |
| ภาพร้านอาหารดึงจากสตรีทวิวป็นภาพกลางวัน ร้านปิด |
| |
| |
| นึกถึงครั้งที่บริษัทย้ายให้ไปทำงานที่นั่น พักอยู่ชั้นบนบริษัท 7 คน พนง.ท้องถิ่นพักบ้านเขาเอง |
| ที่นั่นมีคนทำงานด้านการขายเยอะ วันหนึ่งเซลล์แมนชื่อพยุงแนะนำว่า เขาแบ่งขายที่ดิน(คุณพยุงเป็นนายหน้า) |
| สมุห์ซื้อไว้สักแปลงไหม |
| ไม่มีเงินเก็บ พักอยู่บนเล่าเต๊งบริษัทดีกว่า |
| น่าช่วยผมซื้อหน่อย อยากได้เงินไว้ใช้ สมุห์ซื้อเป็นเงินผ่อนก็ได้ ปะไปดูที่ดินกันหน่อย |
| ผมก็ใจง่าย ไปดูก็ดีอยากเห็นทุ่งนา 555 ก็ผมอยู่ในเมืองมานานไม่ค่อยเห็นนี่นา คนขายก็พาซ้อนมอไซค์ไปดูที่ดิน |
| เลี้ยวเข้าซอยถนนสาย แขวงทางหลวง มุ่งสู่โค้งกำนันเชย ไปจังหวัดเพชรบูรณ์ |
| แถวนั้นเป็นพื้นที่แบบบ้าน ๆ มีบ้านอยู่ไม่เกิน 7 หลังปลูกห่าง ๆ กัน... คนขายก็ชี้ให้ดูที่ มีต้นตาลสูงใหญ่อยู่ตรงกลาง |
| ยืนดูแล้วชอบใจมีความรู้สึกว่า มีความสุข ร่มเย็นด้านหลังที่ดิน เป็นทุ่งนา ต้นและรวงข้าวสีเหลืองทองเลยไปสุดสายตาเป็น |
| ถนนสายมิตรภาพ พิษณุโลก ไปเพชรบูรณ์ขวางอยู่ |
| พื้นที่ดิน 106 ตารางวางตกลงราคาทั้งหมด ประมาณ 16,000 บาทให้ผมผ่อนเดือนละไม่กี่ร้อยบาท อย่าแย่งผมหัวเราะนะครับ |
| ผมขอหัวเราะก่อน 555 |
| คนทั่วไป ณ เวลาปีนั้น เสมียนราชการเงินเดือน 550 บาท ส่วนพนักงานบริษัทประมาณ 750 - 900 บาทส่วนผมได้มากกว่า |
| ไม่กี่ร้อยบาท |
| เลยตกลงซื้อที่ดินผ่อนเป็นงวด ๆ ขณะเซ็นสัญญาซื้อที่ดินอายุผมประมาณ 24 ปี... เพื่อนหลายคนคงจะล้อว่า เป็นเศรษฐีตั้ง |
| แต่อายุน้อย 555 ใช่ครับเศรษฐีเงินผ่อน |
| |
| ตอนนั้นงานบริษัทเยอะมาก นอนข้างบนบริษัทในเมืองเสียงรถจะดังอากาศร้อนก็ร้อนตับแลบในฤดูแล้ง เลยคิดปลูกบ้าน |
| เลยเขียนแบบบ้านเอง มีห้องนอน 1 ห้อง ห้องกินข้าว 1 ห้องครัว 1 ระเบียงหน้าบ้านจะปลูกไม้ดอกเรียงราย |
| ตัวบ้านจะขุดดินมาถมให้สูงเหมือนกับ นิยายที่เคยอ่านว่าปลูกบ้านบนเนินสูง 555 |
| แต่ที่ดินมีต้นตาลใหญ่โด่เด่... วันหยุดก็ใช้ขวานใหญ่(ยืมเขามา) พยายามตัดเวลาโยนขวานตัด ต้นตาลแข็งมากมันกระเด้ง |
| กระดอนจนฝ่ามือแตก พยายามตัดคนเดียวอยู่ 3 วันจึงล้มต้นตาลได้ ใช้ไม้งัดต้นตาลไปไว้ริมที่ดิน |
| ส่วนคอตาล ใช้ขวานเฉาะเอา คอตาลอ่อนแจกเพื่อนบ้านแถวนั้นและ นำไปฝากคนรู้จัก |
| |
| มีผู้ใหญ่เตือนผมไว้ว่า อย่าคิดสร้างบ้านเลย ต้องมีเงินกองไว้ข้างตัวหลายกองหน่อย. ผมก็นั่งฟังผู้ใหญ่เฉย ๆ มิได้พูดอะไร |
| คนพูดเขายังเช่าบ้านอยู่นี่นา |
| เลยสั่งไม้ปลูกบ้านจากคนที่ใส่.. เสื้อตัวคับ ๆ หน่อย แหะ ๆ บอกไม่ได้เขารับปากว่าจะขนมาส่งถึงที่ปลูกบ้าน |
| ผมนัดครูอองที่เขารับปากจะสร้างบ้านให้ เมื่อไม้กองโตมาก็ลงมือปลูกบ้าน ใช้เวลาหลายวันกว่าจะเสร็จ ส่วนห้องส้วมผมขุดเอง |
| ขุดหลายวันกว่าจะเสร็จ ครูอองเขาจึงกั้นห้องน้ำห้องส้วมต่อจากห้องครัว |
| วันที่สองสั่งร้านก๊วยเตี๋ยวที่อยู่ในซอยตรงข้ามร้าน อินโดจีนคนขาย |
| จะส่งไปส่งก๊วยเตี๋ยวที่บ้านกำลังสร้าง |
| ผมกำลังขุดดินเนื้อตัวเลอะ ใส่หมวกด้วย กำลังขุดเพลินแต่ใกล้หมดแรง |
| พี่ ๆ คนที่หน้าตาดีขี่เวสป้ามา สั่งก๊วยเตี๋ยวไว้อยู่ไหนเนี๊ยะ |
| ผมนึกแล้วอมยิ้ม(ก็นาน ๆมีคนชมนี่นา) ตอบไปว่า อ๋อ.. เขาเดินไปที่ทุ่งนา เอาชามก๊วยเตี๋ยววางไว้ตรงนั้นก็ได้ |
| คนขายจำผมไม่ได้ |
| |
| ผมอยู่บ้านเลขที่ 800 (บันทึกกันลืม) นี้ประมาณ 2 ปีก็ย้ายไปทำงานจังหวัดอื่นอีกกว่า 10 ปีเลยรื้อบ้าน |
| หลังเดิมสร้างบ้านหลังใหม่สองชั้น มีห้องนอน 5 ห้อง ห้องโถงบนล่าง 2 ห้อง ห้องครัว 1 ห้อง ดาดฟ้าสำหรับตากผ้า โรงรถ |
| เป็นบ้านหลังโตตั้งใจปลูกให้เขาเช่า |
| |
| เมื่อ 5 ปีกว่ามานี้มีคนขอซื้อที่ดินและบ้าน เจรจากันหลายเดือน ก็ตกลงขายไปได้ 250 กว่าเท่า จากราคาที่ดินทั้งแปลงที่ |
| เคยซื้อ 16,000 บาท(หนึ่งหมื่นหกพันบาท) กำไรดีมาก.. เสี่ยภาษีถูกต้องนะครับ |
| ได้เงินก็นำไปใช้หนี้ส่วนอื่นหมดแล้ว แหะ ๆ กำลังจะรอเงินโครงการของลุง คนละครึ่งเฟสหน้าใหม่อยู่ 555 |
| ปัจจุบันที่ดิน กับบ้านคนอยู่กันเต็ม ทุ่งนาหลังบ้านไม่เหลือแล้ว |
| |
 |
ปัจจุบันพื้นที่โดยรอบเป็นแบบข้างล่างนี้
ภาพข้างล่าง ถนนหน้าบ้าน
 |
ลงทุนซื้อที่ดินไว้ดีที่สุด ซื้อรถ มีแต่ราคาลดลง....แต่มีสักคันสองคันก็ดี ความคิดในการซื้อที่ดินนี้อาจจะเป็นปมด้อยที่ต้องเช่าบ้าน |
| เขาอยู่ตั้งแต่เด็ก และพักอยู่บนบริษัทมานานมั้งเลยคิดเรื่องนี้ |
| แต่ผมว่า เพื่อนของผมจุดประกายความคิดด้วย ครั้งที่ผมเรียนชั้นมัธยมยุพราช เชียงใหม่อายุ 16 - 18 ปีได้มั้ง |
| เพื่อนชื่อจรูญ (ตั๋น) ในวงเล็บเป็นชื่อพ่อของมันนะครับ 555 เป็นเพื่อนสนิทกันพาไปดูที่ดิน เยื้อง ๆ กับ ศูนย์ราชการเชียงใหม่ |
| บอกว่าซื้อที่ดินไว้ 3 ไร่ ตอนนั้นผมทึ่งมากเพราะ จรูญ(ตั๋น) อายุ 17 ปีเราปั่นจักรยานไปดูที่ดิน |
| ถามมันว่า เอาเงินมาจากไหน |
อ๋อ ฮา (กรู) ช่วยแม่พ่อ แล่เนื้อหมักทำเนื้อเค็มตากแดดทุกวันก่อนไปโฮงเฮียน แม่ฮื้อ(ให้)เงินเดือนทุกเดือน ฮา.เก็บไว้
ขณะนี้ราคาน่าจะหลายล้านบาท
|
ซื้อที่ดินแปลงที่ผมซื้อไว้ที่พิษณุโลก ปัจจุบันสภาพพื้นที่ดินละแวกนั้นเจริญตามภาพข้างบน
|
| ผมว่าโชคดีที่ รู้จักเพื่อนดี ๆ หลายคนให้แนวคิดดี...นำมาใช้กับชีวิตตนเอง |
| |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st.1,776,973 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
น่าจะคิดถูก เพราะอดีตได้ผ่านไปแล้วแก้ไขไม่ได้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ขับรถวนไปวนมาในเมืองเชียงใหม่
ตอนนี้มีแต่ป้ายแปะให้เช่า ขาย เต็มไปหมด
แต่ไม่มีคนซื้อเลยครับพี่
เดินห้างร้านค้าใหญ่ก็ปิดตัวไปเยอะมาก
หลายปีมานี้ทรัพย์สินที่ดิน
ราคาตกมหาศาล
สะท้อนสภาพเศรษฐกิจของประเทศได้เป็นอย่างดีครับ