| No. 960 กำลังใจให้คุณ แบบถาวร (ตะพาบ) |
|
| เห็นหัวข้อเรื่องนี้แล้ว ผมนึกถึงการส่งกำลังใจให้ คนไข้ที่โรงพยาบาลผมเห็นญาติเขาเข็นรถคนป่วยผ่านหน้า |
| เวทีแสดงดนตรี/ร้องเพลงที่พวกเราบริการพวกเขา |
| |
| บางวันเราจะร้องเพลง เรามีเรา ของคุณแหวน หรือไม่ก็เพลง เก็บตะวัน ของคุณอิทธิ พลางกูร เนื้อร้องเป็นการให้กำลังใจแก่คน |
| ที่เจ็บป่วยหรือกำลังท้อแท้ |
| |
| สองเพลงนี้คนส่วนใหญ่จะชอบเพราะนักร้องต้นฉบับร้องได้ดีฟังคุ้นหู ผมเลยพลอยปลื้มไปด้วย เพราะคนไข้(บางคน) นั่งรถผ่าน |
| ก็บอกให้คนเข็นรถหยุดฟังจนจบ... |
| มอง/ฟังแล้วหลับตาพริ้ม พอจบเพลงลืมตาส่งสายตาพร้อมกับ ยกนิ้วหัวแม่มือให้ด้วยความชอบใจ เขา ๆ คงจะคุ้นหู |
เพลงปลอบใจที่คุณแหวนกับคุณอิทธิร้องไว้
และคนไข้คงส่งกำลังใจให้ผม ฝึกร้องให้มากขึ้นอีก 555
 |
ผมกับเพื่อน ๆ ก็ปลื้มที่ได้มาให้กำลังใจคนไข้ให้ คลายเหงาและมีกำลังใจต่อสู้โรคภัยร่วมกับหมอ/พยาบาลต่อไป |
| จบดีมั้ง. ไม่เอาหรอกเดี๋ยวเพื่อน ๆ จะส่งกำลังใจโหวต หมวด Music ให้ 555 ผมตั้งใจส่ง กำลังใจอีกแบบ |
| |
| การส่งกำลังใจแบบข้างบน ช่วยให้มีกำลังใจได้บ้างแต่ไม่ถาวรเป็นเพียงชั่วขณะ ผมพบแนวทางให้เพื่อนได้มีกำลังใจ |
| แบบจริงจังและติดตัวไปนานเท่านาน มีความสุขสงบสบาย ๆ จะทำให้ จิตมีความเข็มแข็งด้วยตนเอง |
| เป็นแบบไหน…? ติดตามได้เลย |
| |
| 12 ปีที่ผ่านมาชีวิตการทำงานเริ่มดีอยู่ตัวไม่ต้องดิ้นรนมากเหมือนที่เคยเขียนเล่ามา |
ด้านการเงิน/ร่างกายดีขึ้นมาก มีเวลาอ่านหนังสือ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ธรรมนิยายชีวิตหลวงพ่อจรัญหลายเล่ม
 |
| ที่ ดร.สุทัสสา อ่อนค้อมเขียนเรียบเรียงจากเรื่องจริง และเมื่ออ่านแล้วคิดว่า "เป็นไปได้" แต่มาฉุกคิดอยู่อย่างว่า หลวงพ่อจรัญ |
| ท่านรู้หรือคาดการณ์ว่าจะเกิดเหตการณ์กับคนบางคนได้อย่างไร ผมสนใจ |
| เลยไปฝึกทำสมาธิ ชนิดไปกินนอนแต่ละครั้งหลายวันก็มี ที่วัดอื่นสองสามแห่งและ เกิดความสนใจการเข้าหาธรรม(ชาติ)ของ |
| หลวงพ่อวิริยังค์ หรือ สมเด็จพระญาณวชิโรดม แห่งวัดธรรมมงคล เพราะเคยเข้าฝึกเบื้องต้นแล้วครั้งหนึ่ง |
เน้นปฏิบัติควบคู่กันไป และมีการเรียนที่ลึกเข้าไปอีก
 |
| เลยสมัครเรียนเป็นครูสมาธิเข้าพิธีถวายตัวเป็นลูกศิษย์กับหลวงพ่อวิริยังค์มีคนมาจาก หลายสาขา หลายจังหวัด |
| เลิกงานตอนเย็นจะขับรถไปเรียนที่วัดธรรมมงคลทุกวัน เว้นวันเสาร์อาทิตย์เป็นเวลา 6 เดือน |
| ที่นี่เรียนทฤษฏีละเอียด ฟังพระอาจารย์หลวงพ่อ และดู/ฟังอาจารย์(คนธรรมดา) สอน หลังจากนั้นทุกคนเดินจงกรมและ |
| นั่งสมาธิอย่างละครึ่ง ชม.ทุกวัน |
| แรก ๆ ที่ไปปวดเมื่อยเพราะนั่งสมาธิบนพื้นไม่สะดวกคงเพราะความเคยชินกับการนั่งทำงานบนเก้าอี้นานเกินไป เข้าสมาธิไม่ได้เลย |
| นั่งหลับตา แอบหรี่ตามองคนอื่นเขานั่งสงบไม่ไหวติง เราก็ต้องทนนั่งต่อ |
| |
| วันต่อมาเห็นเขานั่งเก้าอี้ด้านหลังห้องก็รีบไปนั่งกับเขามั่ง เพียงครู่เดียวนั่งไม่ได้เพราะหญิงคนนั่งข้างคงเลิกจากงานใส่น้ำหอม |
| ฟุ้ง คันจมูกจะจามต้องอดกลั้น |
| รุ่งขึ้นเดินเลี่ยงไปนั่งในกลุ่มชายทีนี้ละใช้ได้จิตสงบ นิ่ง ไม่ถึงกับนิ่งแล้วปิ๊ง..รู้ตัวว่านั่ง จนกระทั่งเสียงกระดิ่งแสดงว่าครบ 30 นาที |
| เลยรู้สึกตัว อาจารย์จะพูดนำพวกเรา แผ่เมตตาให้แก่สัตว์(ก็ทั้งคนเป็นคนตาย) เทวดาเจ้ากรรมนายเวร |
| ก็แยกย้ายกันกลับบ้านเป็นแบบนี้วันละประมาณ 2 ชม.โดยประมาณ |
| วันเสาร์อาทิตย์ก็ไปปั่นจักรยานในสวนสาธารณะพอเหนื่อย จิตเริ่มสงบก็จะแวะหลบไปในที่ไม่มีคน นั่งสมาธิเกือบทุกครั้ง |
|
| ไม่เดินจงกรมนะครับเพราะ หลวงพ่อห้ามไว้ว่า ไม่ควรเดินจงกรมหรือนั่งสมาธิเป็นการอวดเด็ดขาด ที่นั่นคนน้อยมาก |
เมื่อนั่งบนเก้าอี้สงบหันหน้าไปสู่ต้นไม้หรือท้องน้ำไม่เป็นที่สังเกตุของคน
 |
ทำสมาธิบ่อย ต่อมารู้สึกได้เลยว่า จิตสงบหนักแน่น ขับรถไปทำงานตอนเช้ารถติด ก็ปล่อยมันไป อาจจจะมีโมโหนิดหน่อย |
| ยามใดที่มีคนขับรถตัดหน้าแต่ก็รู้สึกตัวเร็ว ปล่อยเขาไป 555 |
| |
| ระยะหลังเริ่มสังเกตการกระทำของตนเอง แม้แต่กิริยาของคนอื่นที่มีต่อเราเช่นคนที่เดินผ่านเราเขามักจะตีหน้ายักษ์ใส่ แต่ปัจจุบัน |
| เขาอมยิ้มค้อมศรีษะให้นิดหนึ่ง เดินผ่านหน้าร้าน กระจกแผ่นโตสะท้อนเห็นใบหน้าเรามีใบหน้ายิ้ม มิน่าเขาจึงยิ้มให้ |
| ว่างเมื่อใดจะทำสมาธิในที่สงบ |
| บางครั้งมีนิมิตเห็นภาพ ได้ยินเสียง กลิ่นก็มิได้ตกใจหรือสนใจมากนัก |
| หลวงพ่อสอนไว้ว่า อาจจะเป็นจิต/ภาพที่เคยเห็นหรือจินตนาการ จิต/นัยตาของคนเหมือนแผ่นฟิล์ฟรับภาพแล้วจะเก็บฝังตัวไว้ |
| |
| แต่อาจจะเป็นเรื่องจริง หรือไม่จริงก็ได้ หลวงพ่อท่านแนะนำไว้ |
| |
| ส่วนตัวออกจากสมาธิแล้ว เพ่งจุดโฟกัสไปในเรื่องราวที่นาน ๆ ความจำจะกลับคืนมาอย่างไม่น่าเชื่อ |
| ที่ผ่านมาทำตัวเองไม่ค่อยเหมาะสม เลยเลิกสิ่งที่ไปรบกวนคนอื่น ฆ่าสัตว์นี่ไม่ทำเลย มุสาหรือนินทาว่าร้ายซึ่งไม่ชอบเป็นทุน |
| นานมาแล้วเช่นเห็นคนยุแหย่ให้คนโกรธกันทางเรื่องการเมือง กลัวคนโน้นกลับมา ยุให้คนแตกแยก |
| เพื่อปกครองได้ง่าย ถอยห่างหนีไปไกลเลย |
| |
| จากคนที่ไม่ค่อยสังเกตอะไรมากนัก หลังจากที่ฝึกเข้าสมาธิบ่อย และทำอย่างสม่ำเสมอจะรู้ตัวเองว่า จิตเข้มแข็งไม่ตกใจ |
อะไรง่าย ความรู้สึกโกรธยังมีอยู่แต่รู้สึกตัวเร็วรีบทิ้งความโกรธไปง่าย ๆ
 |
พูดถึงจิตเข็มแข็งพบการทำงานที่ยุ่งยาก ก็จะหาทางออกที่ดีที่เหมาะได้ง่ายกว่าเมื่อก่อน ไม่ค่อยหวั่นวิตกอะไรหรือรถไปที่ทำงานก็ |
| เฉย ๆ ทำใจได้ |
| บางครั้งไปนั่งในที่บางแห่งได้ยินเสียงโลหะกระทบกันดัง หรือเสียงดังไกลหน่อย ก็จะหันไปมองหาต้นเสียงดัง |
| อ้อ. รถชนกันแค่นั้นเองทั้งที่ รถชนจนบุบบี้ |
| กว่ายี่สิบปีก่อน ไปทำงานที่ปากน้ำชุมพร หลังเลิกงานไปนั่งกินโอเลี้ยงใกล้แพปลา ได้ยินเสียงปืนดังจากร้านติด ๆ กันหันไปมอง |
| พบคนถูกยิงตกเก้าอี้ คนยิงเดินผ่านหน้าไปอย่างใจเย็น... ครั้งนั้นผวาไปนาน กลัวสารพัดเช่น กลัวเขาให้เป็นพะยาน กลัวมือปืน |
| จำหน้าเราได้แล้วมาตามเก็บ หุ หุ รีบวิ่งโรงงานห้องเย็นที่ทำงานอยู่เก็บตัวเงียบ |
| |
| ปัจจุบันถ้าได้ยินเสียงอะไรดังผิดปกติ จะรีบเบี่ยงตัวหนีด้วยความเคยชิน จากสัญชาตญาณเดิม ถ้าไม่เป็นภัยแก่เราก็เฉย ๆ |
| แต่ไม่แน่ว่าสัญชาตญาณเดิมหรือสัญชาตญาณในปัจจุบันที่สร้าง/สะสม |
| |
| เรื่องสัญชาตญาณนี้ พระอาจารย์ท่านเคยสอนไว้เหมือนกัน . และท่านก็สอนไว้ว่า หมั่นนั่งทำสมาธิจะเป็นการสะสมพลังจิต |
| ให้เข้มแข็งไม่หวั่นไหวเจ็บป่วยก็รักษากันไปเป็นเรื่องธรรมดาแพทย์รักษากันไป |
| ผมก็ว่าดีนะครับ คนที่ส่งกำลังใจให้เรา เมื่อผสมกับพลังจิตที่เราสะสมไว้ช่วยให้จิตแจ่มใส ทำงานด้วยจิตที่เข้มแข็ง |
| ถ้าสนใจเรื่องทำสมาธิแม้เวลามีไม่มาก ก็จะแนะนำให้รู้จักสถานที่สอนมีหลายแห่งที่ใกล้บ้านเพื่อนหรือใกล้ที่ทำงาน |
| |
| ส่วนตัวแล้วผมเองก็เริ่มสนใจสมาธิขณะที่ สภาพงานพอไปได้ ไม่ทุกข์ หรือร้อนรนอะไรมากนักเลยเข้าเรียนอย่างจริงจัง |
| จนจบการทำสมาธิชั้นต้น ๆ ตามที่ตั้งใจไว้ |
| คนที่ทุกข์ใจ ทุกกายมากมาย พยายามจะเข้าวัดหรือเข้าเรียนผมก็เอาใจช่วยอาจจะยากเกินไปนิดแต่ |
ไม่แน่เสมอไปเขาอาจจะ สะสมพลังจิตให้มีเพิ่มมากจนขจัดทุกข์ได้ ใครจะไปรู้
|
กลุ่มเพื่อนที่เรียนเป็นครูสมาธิ มีหลากหลายอาชีพ อัยการช่างฟ้อง 555 นายตำรวจ ดอกเตอร์ ไกด์ คนค้าขาย นักเขียนนักประพันธ์
ส่วนผม เป็นคนทำงานทั่วไป บัญชี ใช้คอมพิวเตอร์ เล่นกีฬา ทำงานโรงงาน อยู่ในการเพลง(บางส่วน) ทำงานผับบาร์
และทำสมาธิโดยไม่ขัดเขินครับ
|
| สรุป กำลังใจดีที่สุดคือ เราสะสมด้วยตนเองและน่าจะได้ผลมากกว่า รอคนอื่นส่งกำลังใจให้ อย่าไปรอให้ทุกข์ใจก่อน ยากครับ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st. 1,815,775 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิด ผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ทิ้งรอยไว้นะครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
