| No. 977 หนอนหนังสือ (ตะพาบ) |
|
| เพื่อนหลายคนที่เขียนบล๊อกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ พบความสำเร็จด้านงานเขียนถ่ายภาพได้สวยมีงานให้ทำพอ ๆ กับงาน |
| ประจำ ส่วนผมยังคงเตาะแตะไปเรื่อย ๆ |
| ผมอ่านหนังสือทั่วไปมาตั้งแต่อยู่ชั้นประถม แม่ชอบอ่านหนังสือซื้อใส่ตู้่ไม้ทรงสูง |
| บานตู้เป็นกระจกแม่จะเรียงหนังสือเป็นเล่มหนา ๆ เราจะอ่านหนังสือและเก็บไว้เรียบร้อย |
| |
| วันไหนมีวิชาคณิตศาสตร์ไม่ชอบเลยเพราะทำเลขบนกระดานดำไม่ได้ เคยถูกครูจับหัวโขกกระดาน.มืน.. หัว มีโอกาสจะหลบ |
ไปหอสมุดหน้าโรงเรียนยุพราชวิทยาลัยที่เรียนอยู่่ใช้รั้วเดียวกันกับโรงเรียน (หน้าศาลากลางเชียงใหม่หลังเก่า)
อาคารทรงไทยเป็นหอสมุดตามภาพข้างล่างนี้ มีบรรณารักษ์หญิงประจำ มองลอดแว่นอยู่ด้วย ปัจจุบันน่าจะไม่ใช่แล้ว
|
ไปอ่านหนังสือเช่นห้วงรักเหวลึก อ่านไปจามไปเพราะความเก่า และอ่านเจ้าหมื่นด้งนคร
 |
แม้แต่นิตยสารสตรีสาร เพลินจิตกับหนังสืออีกหลายเล่ม พล นิกร กิมหงวนก็ซื้ออ่าน |
| |
ต่อมาที่บ้านซื้อหนังสือ บ้านเล็กริมห้วย เด็กชายชาวนาทั้งชุดเลยตะลุยอ่าน จนจำแทบจะทุกอักษร
หนังสือ |
| สืบสวนชุด เชอร์ล๊อคโฮล์ม โรบินสัน ครูโซ..ชายที่ไปอยู่บนเกาะอย่างเดียวดาย |
| เฒ่าทะเล ของเออเนสต์ เฮมมิงเวย์ เพชรพระอุมาชุดนี้ติดงอมแงมนอนอ่านจนง่วง หนังสือตกใส่ดั้งยุบไปเยอะ 555 |
| |
| เริ่มทำงานก็อ่านหนังสือ ฟ้าเมืองไทย ของคุณอาจิน ปัจจพรรค์ ชอบการเล่าเรื่องของนักเขียนแต่ละคนที่เขียนแบบ |
| เรียบง่ายแทรกอารมณ์ขันส่วนใหญ่จะเขียนถึงวิถีชีวิตบ้านนอก |
| |
| ได้อ่านหนังสือ ระย้า ตัวเอกเป็นผู้ชายชื่อระย้า เพราะพ่อเขาอยากได้ลูกสาวแต่ได้ลูกชาย กลายเป็น ชายหนุ่มชาวบ้านนัก |
| ต่อสู้เกลียดคนค้าขายกับญี่ปุ่นที่ใช้อิทธิพลครอบงำชาวบ้าน ระย้าเลยคอยขัดขวาง ถีบสินค้าลงจากรถไฟ |
| ผู้ประพันธ์ชื่อ คุณสด กูรมะโลหิต |
| |
| มีอยู่ระยะหนึ่งได้ทำงานและถูกส่งตัวไปทำงานประจำที่ระยองทำงานภายใน แล้วกระแดะแหะ ๆ ขายสินค้าของบริษัท |
| แล้วดันมียอดขายสินค้าเพิ่มขึ้นเตะตาผู้บริหาร ณ สำนักงานใหญ่กรุงเทพ หาคนเข้าร่วมทำงานได้ดี |
| เรียกว่ามองคนออกว่าจะ ควรชวนคนไหนเป็น เซลล์แมน... |
| |
|
| นำคำแนะนำของ เดล คาเนลกี " วิธีชนะมิตรจูงใจคน" เป็นหนังสือจิตวิทยาด้านงานขายอ่าน |
| แล้วลองนำมาใช้กับงานติดต่อคน |
|
| อีกท่านหนึ่งผมชอบที่สุด คือ พ.ต.ต. ประชา พูนวิวัฒน์ เขียนหนังสือใช้คำสนทนาเดินเรื่องแทนการบรรยาย |
| หรือคนทั่วไปเรียกท่าน ว่านักเขียน บรรทัดละ 8 บาท(สมัยก่อนราคาเขียนแพงมาก ) |
| งานเขียนบางชิ้นของผมใช้แนวเดียวกัน ใช้บทสนทนาเป็นตัวเรื่องคนอ่านเขาบอกว่า กระชับดี |
| |
| คงไม่ต้องบอกว่าผมอ่านหนังสือ พอได้ 555 คือติดการอ่านถ้าหนังสือดี จะอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก 7 - 8 รอบ |
| เช่นชุดเด็กชายชาวนา บ้านเล็กริมห้วย บ้านเล็กในป่าใหญ่ของ ลอรา อิงกัลล์ และหนังสือประวัติของพระอาจารย์ |
| จรัญ จิตธมโม ที่เขียนเรียบเรียงโดย รองศาสตราจารย์ ดร.สุจิตรา อ่อนค้อม |
| หรือที่เราทราบนามปากกาของท่าน สุทัสสา อ่อนค้อม |
| |
| เมื่ออ่านแล้วจึงติดใจ วิธีการเขียนเล่าเรื่อง ของลอรา อิงกัลล์ |
| หนังสือชุดเด็กชายชาวนาเขียนเรียบง่ายไม่ใช้สำนวน เล่าถึงคนอเมริกันรุ่นบุกเบิก อยู่ในป่าทึบอินเดียนแดง อยู่ในทุ่งกว้าง |
| เวิ้งว้างไม่มีผู้คนพยายามปลูกต้นไม้เพื่อให้ดินที่ว่างเปล่า มีต้นไม้ให้มากจะได้สิทธิในที่ดินตามที่รัฐประกาศ |
| แม่ของลอราทำอาหารใช้เทคนิคในการบิดแป้งหย่อนลงในน้ำมันร้อน ไม่นานความร้อนทำให้แป้งด้านล่างสุก ชิ้นแป้งจะ |
| พลิกตัวกลับอีกด้านโดยอัตโนมัติ |
| อยู่ในทุ่งกว้างปลูกข้าวโพดใบกำลังเขียวงดงาม จู่ ๆ หิมะก็โปรยลงมา พ่อ แม่ ลอราดูแล้วไม่ดีแน่ ต้องตักน้ำใส่ถังไม้ |
| ไปรดต้นข้าวโพดมิให้ใบแข็งตัวและตาย เมื่อใบถูกน้ำที่รดก็คงสภาพเดิมอยู่รอดบ้างแสดงถึง ครอบครัวต้องหิ้งถังไม้เดิน |
| ตุปัตตุเปหมดแรงแต่ก็ต้องทำเพื่อให้รักษาต้นข้าวโพดไม่ให้ตาย |
| |
| ที่ชอบมากคงเป็นของ คุณน้อย อินทนนท์ หรือชื่อจริง มาลัย ชูพินิจ เขียนนิยาย ล่องไพร |
ปัจจุบันน่าจะเป็น หนังสือเสียงไปแล้วหรือ E- book (ผมตามไม่ทันจริง ๆ)
|
| ท่านใช้บรรยายปนกับ ภาษาพูดหรือบทสนทนาของ เด็กชายสองคนเดินหลงป่า การหาอาหาร การกินการนอน |
| มิให้สัตว์เข้าถึงตัวได้ง่ายในเวลากลางคืน |
| หนังสือที่ชอบมากอีก เล่มต้อง ต่วย ตูน แน่นอนอยู่แล้ว |
| เมื่อ 6 ปีที่ผ่านมาเคยอ่าน บทภาพยนต์เรื่องหนึ่งประมาณ 3 หน้ากระดาษ มีบทสนทนา(ภาษาพูด) วางจุด บล๊อคกิ้ง |
เลยสังเกตหนังฝรั่งในทีวีที่แสดงเป็นตอน ๆ (ซิตคอม) sitcom มีทั้งนิยายสืบสวน
หรือบางรักซอย 9
|
| มีการเล่าเรื่องที่ผ่านมานิด ตามด้วยการโปรยเรื่อง เข้าเรื่อง เดินเรื่อง ใส่แก๊กชวนให้ติดตาม ก่อนจะจบเขาจะทิ้งท้ายให้ |
| คนดูคิดว่า ตอนต่อไปจะเป็นแบบไหน หนอ..? |
| ผมว่านักเขียนบททีวี ไม่ได้มีคนเดียวเป็นทีมที่เขียน ขึ้นมาแล้วมาแก้มาเติม.. มีอยู่วันหนึ่งเลยทราบว่า "ใช่" เขามีทีม |
| เขียนบทละครขึ้นมา 2 ทีม.. เขาจะเขียนทีมละตอนให้ต่อเนื่องแต่แข่งกันในตัวเพื่อเพิ่มรสชาติของหนัง |
| นี่หนังต่างประเทศนะครับ ของไทยไม่แน่ใจว่าจะมีแบบนี้หรือไม่ |
| |
| เมื่อหลายปีก่อน ผมเขียนนิยายจากเรื่องจริง ของชายคนหนึ่งเดินหลงป่าชายแดนไทยแต่กลับเข้าเมืองไม่ได้ |
| มีชนกลุ่มน้อยหลายกลุ่มค้ายา พวกเขาระแวงรัฐจะปราบปราบเลยไม่ยินยอมให้ใครผ่าน เทือกเขา... ชายหนุ่มเลยอยู่ในป่า |
| นานเกือบสองปีอยู่กับ สองพ่อลูกชาวบ้านไทยใหญ่ |
| ปลูกข้าวในหุบเขา หาปลาหาสัตว์กิน กับสองพ่อลูก.. ผมเลยจำลองป่าที่เคยอยู่จันทบุรีมาเป็นป่าภาคเหนือ(คล้ายกัน) |
| เขียนนิยายเป็นตอน ๆ กว่า 40 ตอนได้มั้งมีเรื่องราวทำสมาธิอยู่ในเรื่องด้วย เพราะเรียนสมาธิอยู่ด้วย ยังเขียนไม่จบ |
| |
| ทีนี้เรา ๆ หรือเพื่อน ๆ ต่างก็เขียนบล๊อกในแนวต่าง ๆ มาหลายปีหลายร้อย เรื่องราวคงพอพูดได้ว่า เป็นนักเล่าเรื่องเป็น |
| หนอนหนังสือได้มั้ง... การเขียนบล๊อก ท่องเที่ยว ทำอาหาร อาชีพการทำงานต่าง ๆ |
| เป็นการสื่อสาร 2 ทาง มีส่งออก และผู้อ่านได้มาทักทาย ติเตียน ชมให้ความเห็น |
| แตกต่างกับ นักเขียนสมัยก่อนมากมาย ที่เขียนส่งโรงพิมพ์และคอยเช็คดูยอดขายว่า ยอดขายมากน้อยเพียงใดถ้ายอดขาย |
| สูงก็จะได้เขียนต่อ |
| ที่คล้ายกันคง เป็นนักเขียนใส้แห้ง(บางคน) 555 |
| เพื่อนบางคนเขียน บล๊อกท่องเที่ยว หรือเขียนเรื่องราวภาพยนต์ หรือกีฬาห่รือรีวิวร้านอาหาร มีสปอนเซอร์ |
| เท่าที่ทราบใหม่ ๆ เพื่อนคงตื่นเต้นที่ได้ทำงานแบบนี่พอทำนานเข้า ชักเบื่อ ข้อมูล/ภาพถ่ายมีเพียบแต่ไม่มีเวลารีวิวหรือ |
| แต่งภาพให้ดูดีกว่าปกติเลยไม่อยากเข้าเขียนในบล๊อกเปิดมาก็เหม็นเบื่อ |
| เพราะเป็นหน้าที่ แต่เพื่อนบางคนไม่เบื่อได้เงินหลายแสนน่าจะล้านกว่าบาทขึ้นไป |
| |
| การเป็นหนอนหนังสือ ได้อ่านที่คนอื่นเขียนมีความสุขมาก ได้ความรู้มาใช้ในชีวิตการทำงาน ไหวพริบได้เรียนรู้งานจาก |
ชีวิตจริงของผู้เขียน ซึ่งแตกต่างไปจากตำราหนังสือที่เรา ๆ อ่าน
ผมชอบอ่านหนังสือที่ให้ความรู้แฝงอยู่ ส่วนหนังสือซึ้ง ๆ เช่น สายลม แสงแดด สายน้ำโรแมนติคก็ชอบนะเออ 555
|
| การเป็นหนอนหนังสือช่วยให้ชีวิตในการทำงานดี และมีความสุขพอประมาณ จริง...หรือไม่จริง.. |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st. 1,859,364 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิด ผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยติดทีวีแล้วครับ เพราะวันๆมีอะไรให้ทำเยอะมาก ซี่รี่ย์ละครก็ตามไปดูออนไลน์ได้ ทีวีเปิดไว้เอาเสียงเป็นเพื่อนเวลาทำงานบ้านครับ อิอิ