| No. 1022 จันทบุรีเมืองแห่ง สายฝน |
 |
ย้ายไปทำงานบริษัทสาขาจันทบุรี แต่ตัวสาขาอยู่อำเภอท่าใหม่ ก่อนย้ายมา ได้ดูข้อมูลเห็นฝ่ายขายทำยอดลูกค้ารายใหม่ |
ได้มากตามเป้าหมายแต่ส่วนใหญ่จะเกินโควต้านิด ๆ แสดงว่า ผจก.สาขาเก๋า มีกั๊กงานไว้ให้เข้าโควต้าเดือนถัดไป 555
|
| ที่สาขามีรายงานที่พิมพ์ด้วยเครื่อง IBM หรือคอมพิวเตอร์รุ่นแรกจากสำนักงานใหญ่มาดูเห็นลูกค้าเก่าค้างชำระมาก |
| คงมีคนสงสัยว่าแค่มีคอมพิวเตอร์ทำงาน ต้องดีใจด้วยเหรอ... ระยะนั้นมีกิจการที่มีใช้ น้อยมากบางธนาคารเริมนำเข้ามาใช้ |
|
| |
| ผมนั่งดูรายงานและขอดูการ์ดบัญชีลูกค้าแต่ละรายปรากฏว่า สมุห์บัญชีสาขาจันทบุรีเรียงการ์ดบัญชีลูกค้าเรียงตามหมายเลข |
| ไม่ได้แยกลูกค้าค้างชำระตั้งแต่ 2 เดือนออกทำให้ ค้นหายาก |
| เลยช่วยกันสองคนคัดบัญชีลูกค้าที่เป็นการ์ดแผ่นขนาดครี่งหนึ่งของกระดาษ A 4 ออกจาก ลูกค้าที่ส่งเงินตามปกติ แยกเป็น |
ตำบล ให้สมุห์บัญชีออกใบเสร็จสำรองแต่ละรายไว้จนครบ
อีกหลายวันเรียก พนง.เก็บเงิน 3 คน |
| และเซลแมนเจ้าของลูกค้ามามอบใบเสร็จให้ไปติดตามขอรับเงินเท่าที่ได้ก่อนอย่าไปเค้น |
| เขามากนะ ถ้าลูกค้าผลัดจ่าย ให้ขอทราบวันที่จะชำระ แล้วให้ควักสมุดจดวันเดือนปีใส่สมุด ต่อหน้าลูกค้า |
| ให้ลูกค้าเห็นว่าเรามาตามนัดนะ |
| งานที่ทำเป็น ฝ่ายจัดการก็จริงแต่ก็ต้องลงคลุกคลีและทำเป็นตัวอย่างให้พนักงาน/เซลล์แมนดู งานลำบากแต่ก็ต้องทำ |
| หลังจากนั้นลูกค้าเก่า จ่ายเงินที่ค้างเพิ่มขึ้นน่าพอใจ มีลูกค้าสองสามราย พนง.เก็บเงินไมกล้าไปลูกค้าด่าจนไม่กล้าไป |
| พี่ไวน์ช่วยหน่อยทำไงดี |
| ก็โอเค.. ดูที่อยู่ลูกค้าแล้ว อยู่หน้าตลาดกลางเมืองจันทบุรีเป็นร้านขายอาหาร |
| เห็นชื่อแซ่แล้วเป็นคนจีนน่าจะไม่มีปัญหาด้านการเงิน... ตกบ่ายสองบ่ายสามโมงเย็นผมก็เข้าไปแนะนำตัว |
บอกว่าบริษัทที่กรุงเทพให้มาเยี่ยมเยียน
|
| เถ้าแก่พอรู้ว่าบริษัทส่งคนมาเยี่ยมก็สั่งคนชงโอเลี้ยงยกล้อให้ดื่ม บอกว่าดีใจที่มาเยี่ยมตู้เย็นแข็งแรงเย็นดี ข้างบนอั๋วแช่ |
| เย็นเบียร์ไว้เกือบเต็มเบียร์วุ้นขายดี ว่าแล้วก็ขอจ่ายค่าผ่อนตู้เย็น 3 เดือนง่าย ๆ มอบใบเสร็จให้ควักเงินจ่ายค่าโอเลี้ยง |
| ไม่น่อ เฮีย..เล็กน้อยอั๊วเลี้ยง |
| เออ.. เฮียมีจักรขายด้วย มีใบโฆษณาให้ดูบ้างเปล่า |
| ที่สาขามีอยู่ 2 ตัวไม่แน่ใจว่าจะขายไปหรือยังวันสองวันจะให้เซลล์นำใบโฆษณามาให้เถ้าแก่ดูนะ |
| ล่าย ๆ |
| |
| วันนั้นแวะไปหาลูกค้าเก่าที่ บ้านบางกะจะอยู่ในสวนเงาะสี กับทุเรียนอยู่ลึกเข้าไปมาก จริงแล้วลูกค้ารายนี้เขามีเงินจ่าย |
แต่เขาอยากให้ช่วยแก้ไขจักรให้ด้วย พนง.เก็บเงินเขาไม่ถนัดด้านนี้ขี่มอไซค์ผ่านป่าเปียกชื้นกับ สวนผลไม้
 |
ตอนไปฝนตกตลอดทาง ถนนเป็นดินลูกรังแคบกว้างน่าจะไม่เกิน 6 เมตรสองข้างทาง ต้นเงาะใหญ่โน้มกิ่งใบคลุม |
| ไหล่ถนนครึ้ม บางตอนเป็นดินเหนียวลื่น ขี่มอไซค์คู่ใจเพราะไม่เคยงอแงเลย เขาคงรู้ว่าผมกลัวเขามั้ง 555 |
| วิ่งไม่นานรถวิ่งไม่ได้ ดินเหนียวติดยางอัดแน่นกับ บังโคลนรถ MZ รุ่น 125 cc |
| ต้องลงใช้กิ่งเงาะแห้งแถวนั้น แซะงัดออกมือเลอะเหนียว ใช้น้ำฝนที่ตกไหลร่องข้างทางล้างเหนื่อยมาก |
| ไปถามชาวบ้านว่า บ้านผู้ใหญ่อามอยู่ตรงไหน ชาวบ้านชี่ทางให้ 2 ครั้งก็ถึงบ้านผู้ใหญ่ |
| จอดรถไว้ใต้ถุนบ้าน เช็ดตัวด้วยผ้าขาวม้าที่ พกใส่กระเป๋าผ้าใบมา พร้อมกับตะโกนถาม |
| ผู้ใหญ่อยู่เปล่าครับ |
| ใคร |
| บริษัทขายจักรส่งผมมามาครับ |
| เอ้าขึ้นมา ทำไมมาช้าตั้งสองสามเดือน บริษัทคุณนี้แย่มากนะ |
| ครับผู้ใหญ่ บริษัทเขารู้ข่าวเลยให้ผมมาแทน เซลคนเดิมที่ลาออกไปอยู่ตราดครับ |
จักรมันใช้ไม่ได้ อีหนูออกมาซิมาชี้ให้ดูว่ามันเสียตรงไหน
 |
| หันไปมองที่ห้องข้าง ๆ มีสาวผมยาวผิวขาวค่อย ๆ โผล่หน้าออกมาจากห้องแบบเหนียม ๆ... |
| จักรเสียตรงไหนครับคุณ... |
| หนู วิภาคะ สายพานจักรขาดเย็บไม่ค่อยเป็นใส่กระสวยกับด้ายไม่ถูกคะ |
| อ๋อได้ครับ ผมเปิดจักรดู เห็นลวดที่เกี่ยวต่อสายพานหนังสองข้างหลุดหาย เลยขอลวดตากผ้า ผู้ใหญ่ลงไปหามาให้ |
| สอดใส่ต่อ ใช้คีมบีบจนแน่น แล้วคล้องกับล้อใหญ่ใช้มือหมุนล้อข้างบน จนสายพานบิดเข้าที่ ใช้เท้าลองถีบดูหมุนดี ใช้นำมัน |
| จักรหยอดตรงรูข้างบนหัวจักรแล้วให้วิภาลองเย็บ แต่วิภาเย็บไม่เก่งป้อนผ้าเบี้ยวไปมา |
| ผมเลยสอนนำผ้ามาสองชิ้นทบเข้าหากันแล้วเม้ม ค่อยสอดเข้าฝีจักรเหยียบแป้นขึ้นลง ตรงเป๊ะ... วิภาเอียงคอมอง |
ด้วยความสนเท่ 555 ขอเย็บมั่ง ได้เลยผมก็ค่อย ๆ สอนให้
 |
ส่วนผู้ใหญ่อามพ่อก็นั่งมองห่าง ๆ มองไปนอกบ้านที่ฝนตกพรำ ๆ บางทีก็แอบมองผมกับวิภาสอนเย็บจักรกัน |
| แหม.. ใคร ๆ ก็หวงลูกสาวสวย |
| |
| วันนั้นผมอยู่สอนวิภา กับนั่งคุยกับผู้ใหญ่นาน ผู้ใหญ่ชวนกินข้าว ผมขอบคุณไว้วันหลังจะมาขอข้าวกินด้วย |
| จริงแล้วไม่อยากขี่มอไซค์กลางคืนนะครับ กลัว ผ.สระอีอาจจะติดตามมากับตัวรถก็เป็นได้ |
| |
| เพื่อน ๆ อ่านแล้วคงคิดว่า ผมน่าจะอยู่บริษัทขายจักร ขายตู้เย็นที่เป็นนักร้องใช่เปล่า ไม่ใช่ครับเป็นบริษัทประกันภัย |
| เป็นกิจการหลัก ระยะแรกมีขายตู้เย็น จักรควบคู่ สมุห์บัญชีใหญ่ คุณปรีชาเล่า บริษัทเปิดกิจการเมื่อปี 2497 |
บริษัทนำคอมพิวเตอร์รุ่น IBM ใช้ในกิจการบริษัทพร้อม ๆ กับ ม.จุฬา เมื่อปีพศ.2504
ครั้งที่ผมเข้าทำงานใหม่ ๆ เห็นเครื่องคอมพิวเตอร์ใหญ่มาก คงใช้มานาน เคยช่วยรุ่นพี่คีย์ ผ่านเครื่องเจาะแบบเครื่องพิมพ์ดีด แล้วจึงนำไปเข้าเครื่องแยกเพื่อพิมพ์รายงานเครื่องที่ว่าอยู่ที่กรุงเทพ แต่ไม่ค่อยกล้าแตะตัวเครื่องที่เป็นเหล็ก ไฟดูดบ่อย
รุ่นพี่เขาเฉย ๆ คงชินและใช้เครื่องมาหลายปีแล้ว จนกระทั่งบริษัทย้ายผมให้ไปอยู่สาขาระยอง
|
| ต่อมามีธนาคารทะยอยนำคอมพิวเตอร์มาใช้นำข้อมูลเข้าคอมพิวเตอร์ไอบีเอ็มบ้าง |
| |
| กิจการขายจักร ตู้เย็นพวกนี้บริษัทที่ผมทำงานเขาลองขายและ เตรียมยกเลิกการขาย ให้ขายเฉพาะที่มีในสต๊อกสินค้า |
| |
| คืนนั้นกลับถึงบริษัทที่ อ.ท่าใหม่เกือบสองทุ่ม ตัวตลาดปิดเงียบมีแสงไฟลอดจาก ในร้านค้าบ้านคนบ้าง เปิดประตูเข้า |
| ไปผลัดผ้าอาบน้ำเย็น ใช้สบู่นกแก้วด้วยน้า 555 เช็ดตัวเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นเสื้อคอกลม |
| เข้าไปตักข้าวที่หุงไว้ตอนเช้าเหลือก้นหม้อไว้ได้เกือบสองทัพพีเอาน้ำพริกกะปิค้างเก่าติดก้นถ้วย แล้วเอาน้ำปลา |
| พรมข้าวคลุก ๆ กินจนหมดแทบจะใช้ช้อนขูดจานก็ยังไม่ค่อยอิ่ม กล้วยน้ำว้าที่แขวนไว้ก็หมดเลยกินน้ำตามไปอีกเยอะหน่อย |
| ส่วนผู้จัดการ กับสมุห์บัญชีคงจะค้างบ้านแฟนเขามั้งที่พักเลยเงียบ... |
| ไม่นานไฟฟ้า กระพริบเตือนว่า จะได้เวลาปิดเครื่องปั่นไฟของอำเภอแล้วน่า.. ไม่เป็นไรชินแล้วครับเข้านอนถ้าอยาก |
| อ่านหนังสือพิมพ์เพลินจิตก็จุดตะเกียงรั้วก็ได้ หุ หุ |
| |
| ตอนเช้ามาเจอ สมุห์บัญชี พนง.เก็บเงิน 3 คนเซลล์แมนอีก 5 คนเข้ามาส่งงานส่งเงิน พนง.เก็บเงินก็ทำหน้ายิ้ม |
| คุณไวน์ไปเก็บเงินค่าตู้เย็นหน้าตลาดสดยากหน่อยนะ |
| ไม่ยากหรอก เฮียเขาจ่ายมา 3 งวด 2000 กว่าบาทคุยแพล๊บเดียว เออ..พี่หลวนมีโบรชัวร์จักรช่วยไปให้เถ้าแก่ดูนะ |
| เขาจะซื้อให้หมวย |
| เดี่ยวพี่ไวน์ไปเก็บเงินได้ด้วยเหรอ คิดว่าเฮียจะด่าแบบผมถูกด่ามา 3 ครั้งเข็ดเลย พี่ทำไง |
| อ๋อ.. คนจีนเขาถือ ถ้ายังขายของไม่ได้เขาจะไม่จ่ายเงินค่าอะไรทั้งนั้น ผมไปบ่ายสองเงินเข้าร้านแล้ว ถ้าใครไป |
| เก็บเงินลูกค้าคนจีน หรือคนญวนไปตอนบ่ายนะ |
พี่ไวน์ไปเจอ ผู้ใหญ่ที่ซื้อจักรอยู่บ้านบางกะจะใช่ปะ พี่หลวนบอกว่าลูกสาวผู้ใหญ่สวย...
 |
สวย...คงจะมีเชื้อสายญวนกับคนไทย... ผู้ใหญ่ชวนผมไปเที่ยวบ้านแกอีกคงอยากให้ผมสอนลูกสาวให้เย็บ |
ผ้าเป็นด้วยมั้งนั่งนึกถึงที่บ้านผู้ใหญ่อาร์ม รู้สึกสดใสจริงด้วย
|
| ผจก.สาขาที่เพิ่งเดินเข้ามาอมยิ้ม... คุณไวน์เย็บผ้าเป็นด้วยเหรอ ใครสอนให้....? |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,010,050. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
