| No. 1026 ไปเที่ยวดอยอ่างขาง ยากจริงหรือ…? |
 |
หลายคนคงสงสัย ทำไมไปเที่ยวอ่างขางแค่นี้ ยาก....? ลองอ่านต่อ...ครับ |
| ดอยอ่างขาง เป็นแอ่งดอยที่หนาวเหน็บอยู่ไกลไปยากมาก ครั้งแรกที่ไปพี่ ๆ เขาชวนไป |
| ได้แต่นั่งรถเกรงตัวแทบแย่ ถนนมันชันมากไปเที่ยวดูไม้ดอกในแหล่งท่องเที่ยวแล้วขับรถกลับ เสียดายจังหลังจากนั้น |
| ก็หลายปีได้ขึ้นไปอีก ขับรถไปเอง ใช้พิคอัพ 4 ประตูพาพี่น้องไปกัน 5 คนคาดว่าคงจะนั่งเสียวแต่ที่ไหนได้ |
นั่งชี้สองข้างทาง ถ่ายรูปเล่นกัน
 |
ส่วนผมขับเอง เสียวกลัวเบรคแตกแต่ทำสีหน้าเฉย ๆ ไว้ก่อน 555 |
| ไม่ได้จองโรงแรมที่พัก... คนเขาเล่าว่าจอดรถแล้ว เดินหาที่พักก็ได้....ก็ทำตามจอดรถไว้ตรงร้านขายของหน้าโครงการหลวง |
เดินลัดเลาะไปตามถนนเล็ก ๆ ชาวบ้านชี้ให้ดูว่า ห้องพักให้เช่าอยู่ข้างบน เดินไปไม่นานก็เจอเรือนพักเป็นห้องแถว
ภาพชุดนี้่เกือบทั้งหมดใช้กล้องป๊อกแป๊ก ถ่ายท่ามกลางสายหมอก จะเห็นไม่ชัดแหะ ๆ โทษกล้องไว้ก่อน
 |
ที่พักเป็นตึกชั้นเดียวปลูกอยู่เชิงเขามีห้องพัก 5 ห้องมีระเบียงด้านหน้าให้นั่งชมวิว ดูห้องพักมีสองเตียงใหญ่ห้องน้ำดูสบาย ๆ |
| มีน้ำอุ่นให้อาบผมเข้าไปดู เป็นเครื่องทำน้ำอุ่นด้วยแก๊สถังลงจะอยู่ข้างนอกห้อง |
กลางคืนนั่งเล่นริมระเบียงได้ตามสบาย มีอาหารว่างให้กินด้วยนะ อุ่น ๆ ราคาห้องพัน พันกว่านิดหน่อย
|
| โอเคเลย เจ้าของเป็นครูใหญ่อยู่โรงเรียนแถวนั้น เขาบอกว่ากลางคืนหนาวหน่อยนะ ไม่มีฮีทเตอร์แต่มีผ้าห่มให้เยอะ |
| กลับไปขับรถพากันขึ้นมาตามถนนซอยดินเล็ก ลัดเลาะไปจอดไว้ที่ลานเล็กมาก ต่างหิ้วกระเป๋าของใครของมันเดินขึ้นเนิน |
| ไปห้องพัก เก็บของ นั่งเล่นกันสิบนาทีได้มั้ง ก็พากันลงไปที่รถขับไปใน สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง |
ยอมรับเลยว่าสวย ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องไปได้บางจุด ส่วนใหญ่จะดูพืชพัก ไม้ดอกเป็นหลัก
|
 |
...
...
...
...
ออกมาก็เย็นมาก ๆ แวะกินข้าวที่ร้านค้า อากาศหนาวลงอีก ดีเหมือนกัน กลับไปห้องพักเดินสบาย ๆ |
| แค่ไต่เนินดินเท่านั้นเอง ถึงห้องก็นอนเล่นบนเตียง บางคนไปนั่งระเบียงหน้าห้องพักแถวยาว |
| ผมสนใจห้องน้ำแหะ ๆ อยากรู้ว่าน้ำอุ่นเป็นไงเพราะที่ผ่านมาใช้ เครื่องทำน้ำอุ่นไฟฟ้า ลองเปิดน้ำแล้วลองบิดเปิดแก๊ส |
| ครู่เดียวน้ำที่พุ่งมาไม่แรงเท่าใดก็อุ่น เข้าท่าเลยจัดการ ล้างหน้าแปรงฟัน ล้างมือแขน เท้าเป็นอันเสร็จพิธี 555 |
| ไม่ต้องอาบก็ได้เดินตั้งนานเหงื่อไม่ออก เรา ๆ กันเองคงไม่ได้กลิ่นอะไรเนาะ |
| |
| ความมืดครอบคลุมไปทั่วอ่างขาง ทัศนวิสัยขมุกขมัวไกลออกไป มีแสงไฟยิบ ๆ เป็นบางจุด ระเบียงหน้าห้องพัก |
ที่เป็นเรือนแถวพวกเรานั่งยืนมองไปไกล ๆ อยากจะรู้ว่าชาวบ้านเขาอยู่แบบไหนหนอ อยากรู้เหมือนคนทั่วไป
 |
ทุ่มกว่าครูเจ้าของก็มาจุดเตาถ่าน หิ้วหัวมันเทศกองโตมาให้พร้อม ตระแกรงย่าง คีมคีบ
 |
หิ้วถ้วยกาแฟ ซอง กาน้ำร้อน ถ้วยช้อนมาให้ บอกว่าตามสบายนะครับ ที่นี่ปลอดภัยไม่มีใครมากวน รอบ ๆ บ้านพัก |
| เป็นญาติคนรู้จักกันทั้งนั้น |
| เห็นมันเทศแล้วนึกถึง ที่ญี่ปุ่นมีคนขายมันปิ้งเป็นร้านเล็ก ๆ มีนักสืบก็ตำรวจนอกเครื่องแบบแวะอุดหนุน ตร.นอกเครื่องแบบ |
บิหักหัวมันเทศร่อน ๆ ไอฉุย เป่าให้เย็นแล้วกัดกินอย่างอร่อย
|
| พวกเรานำเก้าอี้เตี้ยมาวางรอบ เตาไฟที่ส่งไออุ่น หยิบมันเทศวาง ก่อนวางรีบเอาซ่อมจิ้มสองสามครั้งต่อหัว |
| กันมันร้อน ๆ ระเบิดนะครับ 555 เคยปิ้งกินตอนเป็นเด็กที่เชียงใหม่ |
| หักบิมันเนื้อสีเหลืองร้อน ๆ กินอร่อย จิบกาแฟไอร้อนลอยกรุ่น จิบน้ำชาจีนที่แช่ใบใส่น้ำร้อนไว้ในกาเล็ก |
| อากาศที่หนาวมาก ๆ เปิดเทปฟังเพลงไปเรื่อย ๆ มีความสุขมาก เสียดายไม่มีกีต้าร์ไม่ได้เอามาด้วยร้องเพลงตามเทป |
ส่วนกีต้าร์ไม่ได้เอามาเล่นไม่เป็นครับ
|
| ที่เห็นสายสืบญี่ปุ่น ซื้อมันเทศร้อน ๆ กินข้างถนน ลืมบอกไปอยู่ในหนังนะครับ ตอนนั้นยังไม่เคยไปญี่ปุ่น |
| เราดื่มด่ำกับอากาศหนาวเย็นนานแม้จะมีถ่านร้อน ๆ ผิง นัยตาเริ่มหนักเข้านอน 4 ทุ่มกว่าก็เข้านอนห่มผ้านวม หอมนุ่ม |
| หลับไปเมื่อไรไม่รู้ |
| ตื่นมาเห็นแสงไฟหน้าระเบียงรอดมาข้างล่างประตู พี่น้อยังนอนหลับสบาย ผมเสื้อกันหนาวตัวหนาใหญ่ |
ค่อย ๆ ย่องลงไป เห็นแสงไฟบ้านชาวบ้านใกล้ ๆ กันแว๊บวับ เดินไปดูที่รถพิคอัพของเรา
 |
| เห็นขาว ๆ บนหลังคารถ อ้าวน้ำแข็งจับเป็นแผ่นหนาเหมือน ในช่องแข็งของตู้เย็นโบราณ ตื่นเต้นครับ 555 อากาศหนาว |
| ขนาดนี้รีบกลับไปที่ห้องปลุก ทุกคนงัวเงียไม่ยอมลุก |
| ช่างเขาเถอะคนกำลังกินกำลังน้ำหนักเพิ่ม 555 ผมคว้ากล้องเดินลงลัดเลาะไปตามถนน ผ่านร้านค้าตรงหน้าโครงการหลวง |
| แล้วเดินลงไปสู่ ที่โล่งมีหมอกลงหนา เห็นต้นท้อหรืออะไรนี่แหละปลูกอยู่เต็มพื้นที่ |
| เลยหมุดรั้วหนามที่ขาดเหลือเพียง สองเส้น... เดินเข้าไปถ่ายภาพ |
 |
...
...
อยู่ในไร่กว้างนาน ไม่เจอใครเลยก็ คนอื่นยังไม่ตื่น แสงอาทิตย์เริ่มสาดส่องลงมาผ่าน หมอกที่หนา |
 |
ดูเวลาเกือบ โมงครึ่งเดินกลับไปทางเดิม ร้านค้าเริ่มเปิดขายอาหารเช้ามีพวกอิวจาก๊วย ปาท่องโก๋ เดินไปปลุกพี่น้อง |
เล่าว่าเห็นน้ำค้างแข็งอยู่ข้างล่าง มีอยู่คนเดียวรีบเดินไปดูที่รถ เห็นน้ำแข็งเกาะ
|
| ส่วนคนอื่นลุกล้างหน้าแปรงกัน ทาครีมแต่งหน้า กว่าจะเสร็จก็โน่นสองโมงเช้ากว่า พอเล่าให้ฟังว่าข้างล่างน้ำค้างแข็ง |
ที่ต้นผลไม้ บอกไปว่าดี ๆ จะไปดู พอผ่านร้านขายของแวะเข้าเลย
ข้างบน ครูเจ้าของห้องพักมาทักทายตอนสาย นำข้าวต้ม กาแฟมาเลี้ยง
...
..
|
| สรุปแล้วแต่งหน้าให้ คนขายของ/โจ๊กกับลูกจ้างดู หุ หุ... ผมก็พาเดินไปดูน้ำค้างแข็ง ก็สายไปแล้วจริง ๆ แม้อากาศจะหนาว |
| ขนาดนั้นเจอแดดอุ่น น้ำค้างแข็งก็ เริ่มหยดละลาย ผมก็พาเดินย่ำไปร้องเท้าผ้าใบเปียกชื้น คนอื่นคงจะเบื่อความแฉะ |
| ขอเดินกลับ จะเข้าไปในโครงการหลวงอีกครั้งได้เลย.. ยอมเสียเงินซ้ำ |
| |
| ดอยอ่างขาง สวยสงบหนาวสุด ๆ อยากไปเที่ยวอีก ไปกี่ครั้งก็ไม่เบื่อครั้งหลังสุด ใช้เส้นทาง อ.ฝางหมายเลข 107 |
| นำรถไปจอดที่ วัดหาดสำราญ หรือไปฝากที่ โตโตการ์เด้นวันละ 50 บาท(มั้ง) แล้วขึ้นรถสองแถวไป 25 กม. |
| ถนนเส้นนี้ชันคนขับชำนาญ |
| แต่น่าเสียใจ บ้านพัก 24 แห่งต้องรื้อถอนออกไปหมดเพราะบุกรุกป่าสงวนหน่วยงานราชการฟ้อง ยืดเยื้อมานาน |
| หลายปีที่เขาต่อสู้ทางศาล และมีคำพิพากษาให้รื้อถอน |
| ใครเคยไปพักรีสอร์ทสวย ด้วยบรรยากาศหนาวเย็น สะดวก ร้านค้าขายของที่ระลึกตรงทางซ้ายมือก่อนถึงทางแยกปัจจุบันถูก |
| รื้อราบเรียบ ราชการทำเป็นสนามตามภาพถ่ายนี้ |
....
..
|
| น่าเสียดายที่พักที่อำนวยความสะดวกแก่คนทั่วไปทั้งไทย ตปท ที่ไปใช้บริการค้างคืน กินอาหารแล้วไปเที่ยวในสถานีเกษตร |
| รวมทั้งขับรถไปเที่ยวที่อื่นถูกทุบรื้อไปหมด |
| เข้าใจเลยแหละว่า บุกรุกป่าจนคดีถึงที่สุด ทำให้สภาพป่าเสียหายเป็นจำนวน 20 กว่าไร่... หมู่บ้านร้านค้าเหล่านี้ผมเห็น |
| สถานที่จริงรวมทั้งภาพจากแหล่งข่าวอื่น 10 กว่าปี... แต่ทำให้คนมีงานทำรัฐก็ได้ภาษีมากมาย |
| ไม่มีทางออกบ้างหรือ เรา ๆ อยู่นอกพื้นที่ก็อยากจะรู้ว่า หน่วยงานราชการน่าจะมีโครงการช่วยเหลือ หาทางออกแก่ชาวบ้าน |
| |
| ถ้าใครจะไปเที่ยวดอยอ่างขาง ลองเข้าไปดูข้อมูลที่พัก ก่อนนะครับ อย่าทำแบบผมเมื่อไปครั้งที่ 2 ไม่ได้เด็ดขาด |
| แต่ก็มีทางเลือก ไปขออาศัยสนามหญ้าโรงเรียนเทพศิรินทร์.กางเต็นท์เล็กส่วนบุคคลนอนค้าง ส่วนห้องน้ำ |
| ขอเข้าของนักเรียนคงได้มั้ง |
| จะตั้งวง ดื่มน้ำพรรค์นั้น หรือปิ้งย่างหมูกะทะได้หรือไม่นี่ซิ... ไม่อยากคิดเลย อย่าคิดดังนะเดี๋ยว คณะกรรมการชุดนั้นได้ยิน |
| เกิดคิด ห้ามนั่งกินเกิน 4 ทุ่ม.. แต่ ๆ ๆ อย่าไปว่าเขานะจ๊ะ 555 เค้าเป็นห่วง |
แต่เรายังติดใจ บ้านพักท่ามกลางธรรมชาติอากาศหนาวเย็น ค่าเช่าห้อง สามพันกว่าบาทเอง
ภาพที่พัก บรรยากาศระยะหลังสวยงดงาม กล้องถ่ายภาพทันสมัยขึ้นเลยนำมาลงอีกครั้ง แล้วเราจะได้เห็นอีกหรือ...ไม่ ? |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,026,588. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
