No. 986 เศรษฐกิจแบบนี้ไปทำสวนดี...? |
|
|
ไม่ได้ไปบ้านในป่าจันทบุรี...ระยะหนึ่งแล้ว ก่อนหน้านั้นคนตกงานมาก เห็นคนใช้หนังสะติ๊กยิง |
กะปอมกินเป็นอาหาร นักข่าวอิสสระถ่ายภาพแล้วเข้าไปคุย |
ทำไมไม่ซื้อหมูปิ้งกิน |
พี่..ผมไม่มีเงินซื้อกินโรงงานเลิกจ้างไม่มีเงินให้ลูกเมียแค้นมาก.. พูดพลางหลบตากัดกราม |
นั่งดูทีวีวันนั้น ยอมรับว่ามัน..รู้สึกว่าไม่ดีเลย ชีวิตคน... |
คล้ายกับที่พวกเราเจอในปี 2564 นี้ |
เราเองต้องใช้เงินเท่าที่จำเป็นงานประจำระยะนั้น ได้ทำเพียงเดือนละ 15 วัน กิจการตนเองคือสำนักงานบัญชีเหลือ |
ลูกค้าน้อยแต่ก็ยังดีกลางเดือนก่อนมีคนตามตัวไปทำงานเพิ่มอีกแห่ง ความหวังเริ่มมีมาบ้าง |
แต่ทุกสิ่งไม่แน่นอน อาจจะพลิกได้จึงไปบุกเบิกที่ดินทำสวนผลไม้เพิ่มอีกได้ผลหรือไม่ได้ผลอย่างน้อย เป็นการเพิ่มมูลค่าที่ดิน เพื่อนที่รู้ข่าว่ผมจะทำสวน ที่เป็นข้าราชการ จะห้ามว่าไม่ควรทำ ที่ทำงานบริษัทหรือทำการค้า ลองดูนะคุณไวน์ |
การทำสวนเป็นความหวังน่าจะไม่ไกลเกินเอื้อมอีกไม่เกิน 3 ปีผลไม้คงจะเริ่มผลิดอกออกผลไว้ขายไว้กินบ้าง |
พวกขนุน มะม่วงเขียวเสวยกับพันธ์มันขุนศรี ก่อนหน้านั้น ลงขนุนพันธ์ทองประเสริฐ 5 ไร่กำลังสูงเลยหัว สะตอดานอีก 5 ไร่ |
ทั้งสองพันธ์ผมไปซื้อแถวบางขุนนนท์คนขายแนะนำให้ปลูกเขียวเสวย 1 แถวสลับกับมันขุนศรี ๆ 1 แถว เพราะมันขุนศรีออกดอก |
เก่งถ้าเขียวเสวยออกดอกแมลงตอมมันขุนศรีจะทำให้เขียวเสวยพลอยผสมเกสรได้ดีด้วยเลยซื้อกิ่งสำหรับปลูก 5 ไร่ |
|
ก่อนทำสวนยังแยกไม่ออกว่าข้างบน ข้างล่างเป็นมะม่วงพันธ์ใด...? ใครดูออกบ้างภาพข้างบน พันธ์มันขุนศรีเป็น พันธ์โบราณ ภาพจาก "เส้นทางเศรษฐี" |
|
ภาพข้างบน พันธ์เขียวเสวย (ภาพจาก NaNa Garden) ถนนเส้นไป อ.บ้านบึงชลบุรี อ.แกลงระยองราบเรียบถนนขึ้นเนินลงเนินนพื้นที่สองฝั่งเป็นสวน |
ยางพาราใกล้อำเภอวังจันทร์มีสวนปาล์มน้ำมันท้องฟ้าเริ่มมืดลง ขับถึงสามแยก อ.แกลงเลี้ยวขวาไปทางระยองแล้ว |
เลี้ยวกลับถนนเดียวกันแวะซื้อไก่ย่างอิสลามกับข้าวเหนียวไว้เป็นอาหารเย็น |
|
แล้วขับรถ มุ่งสู่ อ.นายายอาม จันทบุรี เลี้ยวซ้ายสู่ถนนดำผ่านป่ายางมืดครึ้มไฟหน้ารถส่องสว่างไปไกลไม่มีรถสวน |
ตบไฟสูงมองให้เห็นไกลขึ้น กว่า 25 กม. ที่ขับสู่ บ้านพวาบน ต.สามพี่น้อง อ.แก่งหางแมว |
จากถนนดำเลี้ยวซ้ายเข้าถนนเล็กดินลูกรังเป็นหลุมเป็นบ่อนาน ๆ จะเห็นแสงไฟของชาวบ้าน ข้างทางมืดเพราะสวนยาง รู้สึกหว้าเว่..พิกล.. ถ้ารถเสียดับกลางสวน.. ยุ่งแน่ |
เสียงรถพิคอัพครางดังสม่ำเสมอช่วยให้อุ่นใจระยะทางกว่า 3 กม.ที่มืดมิด เลี้ยวขวาเข้าบ้านเพื่อน |
คนชื่อ เอม แวะเอากุญแจบ้านที่ฝากเขาดูแลช่างไฟฟ้าเดินสายไฟ |
|
ขับเข้าบ้านที่ไม่ไกลกัน หันหัวรถทิ่มไปหน้าประตูบ้านใช้ไฟรถส่องสว่างเปิดกุญแจบ้านเปิดหน้าต่างกดสวิทไฟฟ้าในบ้าน |
หน้าบ้านสว่างแล้วกลับไปปิดเครื่องรถขนของขึ้นบ้าน เอมเพื่อนบ้านใกล้กันช่วยปูเตียงไม้สักให้ก่อนแล้ว ดีหน่อย |
คว้าไม้กวาดกวาดฝุ่นกับเศษ |
ทิ้งนอกบ้านนำหมอนสี่เหลี่ยมผ้าห่มจากรถวางไว้บนเตียงถอดเสื้อกางเกงแขวนไว้ในบ้านเดินไปอาบน้ำที่ตุ่มนอกบ้าน |
น้ำในตุ่มเย็นมาก ๆ กลั้นใจตักน้ำราดตัวถูสบู่แล้วราดน้ำจนสะอาดเช็ดตัวล้างเท้าก้าวขึ้นบ้านที่สูงจากพื้นดินเกือบสองฟุต |
แต่งตัวนั่งกินข้าวเหนียว ไก่ทอดอิสลามจิ้มแจ่วคนเดียว.... ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบ จนน่ากลัว |
|
เลยเปิดวิทยุหาคลื่นมีแต่เพลงลูกทุ่งเสียงวิทยุเอเอ็มชัดดีมองไปหน้าบ้านเป็นสวนยางคนอื่นมืดมิดเลยปิดประตูไม้งับ |
หน้าต่างหัวนอนกับข้างเตียงไว้นิดหน่อยปิดไฟหน้าบ้านแล้วเข้านอนให้ไฟห้องนอนสว่างไว้ก่อน |
กลัวครับ |
กว่าสอง ชม. นอนไม่หลับกลัว .... คิดไปต่าง ๆ นา นา.. ตอนแง้มหน้าต่างดูข้างนอกเห็นอะไรไม่รู้ สลัว ๆ ในป่ายาง |
เอ..นอนสว่างแบบนี้ ถ้า ผ.สระอีมา มันก็เห็นตัวเราซิเนาะ... งั้นปิดไฟนอนดีกว่าเวลาผีมา มันจะได้ไม่เห็นตัวดึงผ้านวม |
ผืนบางคลุมทั้งตัว แล้วหัวก็ปิดไว้ด้วยดีนะครับอากาศระยะนั้นเย็น |
นอนพลิกไปมาหลายตลบถ้าเปิดวิทยุไว้ ผี มันได้ยินมันก็รู้ว่า ผมอยู่ไม่เอาดีกว่าปิดวิทยุทุกสิ่งเงียบนอนฟังเสียงสัตว์ |
วิ่งไปมาน่าจะเป็นอีเห็น หรือกระต่ายหรือไม่ก็เสียงเลื้อยของงูมั้ง |
คืนแรกของการนอนคนเดียวในบ้านน้อยแห่งป่าจันทบุรี น่ากลัวมาก... หลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาเปิดไฟเข้าห้องน้ำ |
ที่ติดกับห้องนอน แล้วนอนฟังวิทยุ การเกษตรต่อ |
|
แสงสว่างลอดเข้าห้องนอนผ่านช่องแสงหน้าต่างเลยลุกเปิดประตูไม้ดูข้างนอกอืมม. สวยดีอากาศค่อนข้างเย็น |
ออกไปนั่งเล่นที่ขอนไม้เตี้ย ๆ หน้าบ้าน |
|
บ้านน้าอนงค์กับเอมบ้านพิณพาท ชื่อเขาแบบนั้นจริง ๆ นะครับ ยังมืดสนิทคงยังไม่ตื่น ใครว่าชาวสวนตื่นเช้าไม่จริง |
สู้คนกรุงเทพแบบพวกเราไม่ได้ ตี 4 ตื่นเตรียมอาหารเช้า ตี 5 เดินไปขึ้นรถเมล์บางคนก็ขับรถไปกว่าจะถึงที่ทำงานแปดโมง |
นั่งอยู่หน้าบ้านนาน..มาก ๆ ดีที่อากาศเย็นวันนี้จะชวนเอมคนสวนไปดู พันธ์สะตอที่สั่งจากภาคใต้มาเตรียมปลูกในสวน |
แต่ก่อนไปจะไปขอเลขบ้านหลังน้อยซะก่อน |
นั่งนึกถึงตอนที่ไปขอเลขบ้านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ปกติที่กรุงเทพหรือพิษณุโลกหรือที่ไหนก็ตามต้องเขียนแบบพิมพ์เขียว |
ไปยื่นขอที่เทศบาลสร้างบ้าน หรือที่อำเภอ |
แต่บ้านสวน ณ แก่งหางแมวผมต้องไปติดต่อขอที่หมอสาธารณะสุขตำบล |
ครับใช่ครับฟังไม่ผิดหรอกกำนันแนะนำ |
ผมขับรถไปถึง สถานีอนามัยตำบลขึ้นไปหาหมอใจดีมาก |
พี่ชื่ออะไรครับ |
ผมชื่อ.ไวน์.... อยู่หมู่ 8 สามพี่น้องมาขอเลขบ้านนะครับ |
อ๋อ...ได้ครับ พี่ปลูกบ้านเสร็จแล้วพี่ถ่ายภาพห้องส้วมมาด้วยเปล่า |
อะไรนะหมอ 555 |
ห้องส้วมครับพี่ถ้าพี่มีภาพผมจะได้ไม่ต้องไปดูส้วมจะได้ออกหนังสือรับรองให้ |
อ้อได้ครับหมอ ผมถ่ายไว้ในมือถือ... นี่ครับ |
โห..ส้วมพี่ชักโครกด้วยเหรอชาวบ้านแถวนี้แม้แต่ที่นี่ยังใช้นั่งยองอยู่เลย |
|
หมอ ออกหนังสือรับรองให้ใบไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมใดๆ นะครับทางการเขาสั่งมาว่าใครจะขอเลขบ้านต้องมีส้วม |
สันนิษฐานว่าคงกลัวราษฏรไปนั่งถ่าย แล้วหญ้าแทง.....แหะ ๆ แทงก้น วันต่อมาก็นำเอกสารของหมอ ไปขอเลขที่บ้านที่ ว่าการอำเภอแก่งหางแมว |
ตอนนี้บ้านหลังน้อย มีเลขที่บ้าน อยู่ที่หมู่ 8 ต.สามพี่น้อง อ.แก่งหางแมว แล้วนะครับเพื่อให้ได้สิทธิบางอย่างเลยย้าย |
ทะเบียนบ้านไปเป็นคนบ้านนอกเอ้ยบ้านป่าแล้วด้วยแต่จะมีสิทธิได้ลงคะแนนเลือกตั้งหรือไม่ ตอบไม่ได้ครับ |
ยังไม่มีวี่แวว บันทึกไว้เมื่อครั้ง เศรษฐกิจต้มยำกุ้ง คล้ายกับเศรษฐกิจในระยะโควิดมาเยือน |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ(re 414/V 2,252) |
L |
st ผู้เข้าชม 1,893,198. |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |