แกงไก่อะไรก็ไม่รู้ (ฉบับความหลังเมื่อครั้งยังเด็ก) ช่วงนี้ไปขลุกอยู่ที่ blog ของแม่เฮือนบ่อยๆ ... เห็นแล้วคิดถึงอาหารเหนือ ... เมื่อก่อนตอนเด็กๆ พ่อเราทำงานย้ายไปเรื่อยๆ แถบๆ ทางเหนือ ... แต่เรากับแม่ไม่ได้ย้ายตามไปนะ พ่อก็จะกลับบ้านทุกวันศุกร์ แล้วก็ขับรถกลับเช้าวันจันทร์ ไม่เคยขาดซักอาทิตย์เดียวเลย (คิดแล้วก็สงสารพ่อเนอะ) ... เย็นวันศุกร์เวลากลับบ้าน พ่อก็แวะรับเราที่โรงเรียน แล้วก็พาไปกินของอร่อยๆ ปิดเทอมทีไร พวกเราก็เฮโลกันไปอยู่กับพ่อ ... สำนักงานพ่อสวยนะ อากาศก็ดี ... อยู่บนยอดเขา ... (จังหวัดไหนๆ ก็อยู่บนยอดเขา) ... บนยอดเขาจะแบ่งเป็นเรียนรับรองชั้นเดียว (สวยมาก) มี 4-5 ห้องนอน แล้วก็ห้องนั่งเล่น มีเตาผิงด้วย ... อีกเรือนเป็นสำนักงาน (ชั้นเดียวเหมือนกัน) ... ครึ่งนึงจะเป็น office มีพนักงานมาทำงาน ... แล้วก็อีกส่วนจะเป็นส่วนบ้านที่พ่อเราอยู่ ก็มีห้องนั่งเล่น มีเตาผิง มีห้องนอนสองห้อง ห้องน้ำ ... อะไรทำนองนี้ ... แล้วก็มีห้องครัวแยกออกไปใกล้ๆ กัน ... ไฟฟ้าไปไม่ถึง กลางคืนต้องปั่นไฟใช้เอง (เค้าจะขุดฝายทดน้ำ ปั๊มน้ำแจกจ่ายไป แล้วก็ปั่นไฟเอา) ... ส่วนด้านล่างของเขา ก็จะเป็นบ้านของพวกพนักกงาน (บรรจุ) พวกคนทำบัญชี เสมียน คนขับรถ หัวหน้าคนงาน อะไรทำนองนี้ ... แล้วก็ไกลๆ ออกไป ข้ามเขาไปก็จะเป็นหมูบ้านคนงานที่(ใช้แรงงาน) ... แล้วก็มีโรงเรียนให้พวกลูกคนงานเรียนฟรี .. บริเวณสำนักงาน พ่อจะให้คนงานแต่งบริเวณนั้น สวยงามมาก (เหมือนเมืองในฝันเลย) ... ดอกไม้สวย มีสวนน้ำ สวนหิน ต้นสน ดอกไม้ ใบหญ้า ... สวยมากๆ ... พูดแล้วก็คิดถึงเวลาเก่าๆ จัง ... เล่นปีนเขา ปีนต้นไม้ เอาดอกไม้มาทำกับข้าว ทำมงกุฎ วิ่งเล่นน้ำพุตอนหน้าร้อน นั่งผิงไฟตอนกลางคืนช่วงหน้าหนาว นอนนับดาว คุยกันเรื่องโน้น เรื่องนี้ ... ตื่นเช้าขึ้นมา อากาศจะหอมหวลไปหมด (พ่อปลูกดอกไม้เยอะ พวกดอกพุทธรักษา ดอกลั่นทม ดอกมะลิ อะไรพวกนี้) กลิ่นป่า ผสมกับดอกไม้ เย็นๆ ชื้นๆ ... เรายังจำกลิ่นนี้ได้ไม่เคยลืมเลย ... หลายๆ ครั้ง พ่อจะขับรถแลนด์ (land rover) เข้าป่า ... ป่าที่ว่าเนี่ย ป่าจริงๆ นะ ไม่มีถนน ... ไปดูช้างลากไม้ ไปดูโน่นดูนี่ ไปถ่ายรูป (เอามาเขียนรายงานประจำเดือน) ... บางทีแม่ก็แวะไปเก็บผักป่ากลับมา พวกหน่อไม้ก็มี ผักหวานอีก ... บางที่แถวๆ ลำธาร ก็ไปจับกุ้งกลับมาได้ก็มี ... พวกเราก็สนุกสนานมากๆ ดูต้นไม้ป่า ดอกไม้ป่า ลำธาร น้ำสะอาดใสๆ ... บางทีก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปตรวจพื้นที่จากด้านบน (กลับมาก็เราก็อ้วกแตกทุกที) ... เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ เลย (คิดถึงจัง T_T ฮือๆๆๆๆ) ต่ออีกนิด ... เราจำได้ ... ยังเกลียดตัวเองจนบัดนี้เลย ว่าเราทำไปได้ไง (น่าเกลียด และน่ารังเกียจมาก T_T) ... คือ คนงานเค้าก็ไม่มีเงินกัน ... บ้านก็อยู่ฟรี ลูกเรียนฟรี หยูกยาชั้นพื้นฐานฟรี ก็จริงๆ อยู่ ... เงินที่ได้ ส่วนมากเค้าก็เอาไปใช้เป็นค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า ... ก็ไม่ค่อยเหลือสำหรับของฟุ่มเฟือย ... ตอนนั้นเราเด็กมากๆ ไม่น่าเกิน ป1 มั๊ง ... เราเอาขนมติดรถไปด้วย (พ่อแวะไปดูคนนงาน) ... พวกลูกๆ คนงาน เค้าก็จะแบบ เสื้อผ้าเก่าๆ ซอมซ่อ บางคนก็ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ที่แม่เราเอาไปบริจาค ... พอเรามาเค้าก็มองเรากัน ... เรานั่งอยู่หน้ารถ กินขนมกันอย่างเอร็ดอร่อย ... วันนั้น แม่ไม่ได้ไปด้วย ... พ่อก็คุยกับหัวหน้าคนงานอยู่ ... เราเห็นเค้ามองกันมาก ... เรากัดขนมครึ่งนึง แล้วก็โยนลงพื้น T_T ... เด็กพวกนั้นก็มองๆ แบบ กล้าๆ กลัว แล้วก็วิ่งมาหยิบขนมที่พื้นไปกินอ่ะ ... เราจำได้ว่าเค้ากัด แล้วก็ยิ้มง่ะ (เป็นภาพที่ติดตามาก เป็นภาพความทรงจำที่เก่ามาก สีอะไรเรายังจำไม่ได้เลย ขนมอะไรก็จำไม่ได้) ... ตอนนี้ เรานึกแล้ว เราแบบ heart breaking มาก ... เราทำแบบนั้นไปได้ยังไง ... แทนที่เราจะเอาไปแบ่งเค้า เราดันไปทำแบบนั้นได้ยังไง ... นิสัยไม่ดีเลย ... ถ้ามี time machine ของ โดราเอม่อนนะ ... เราจะกลับไปตบกะโลกเราเองแรงๆ ซัก 3 ที ... จะด่าว่าเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน แต่พ่อแม่เราก็สั่งสอน แต่เรามันไม่ซึมซับเอง ตอนนั้นยังเป็นเด็กงี่เง่าอยู่ T_T เอาเป็นว่า ท่าผู้อ่านโปรดให้อภัยเรา ที่ครั้งนึงเป็นเด็กนิสัยเสียงี่เง่ามาก มานึกถึงตอนนี้ เราเข้าใจเลย ว่าทำไมพ่อไม่ยอมย้ายเข้า กทม (คือตำแหน่งตัน เงินแป้กหลายปีมาก 555) ... ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะไม่ยุให้พ่อย้ายไปสำนักงานใหญ่เลย (ต้องไปนั่งจับเจ่า ไม่ได้ get active เลย)... ออกทะเลไปซะไกลเชียว วกเข้าเรื่อง ... แน่นอนว่า ... เวลาไปทีไรก็มีโอกาสได้ลิ้มลองอาหารเหนือบ่อยๆ ... แม่ครัวที่โน่นเค้าก็ทำให้กินบ่อยๆ ... นึกถึงเวลาขึ้นเหนือขึ้นมาที่ไร ก็น้ำลายไหลทุกทีซิน่ะ นี่ก็เป็นสาเหตุให้เราไปขลุกอยู่ที่บ้านแม่เฮือนอยู่ช่วงนี้ อาหารจานนี้ ... ก็ทำไปเรื่อยเปื่อย ... เราชอบกินแกงทางเหนือ แล้วก็ลาบๆ คั่วๆ ... แต่เครื่องลาบไม่มี ... เลยทำแกงกินละกัน ... น้ำพริกแกงก็แบบ พริกแห้ง หอม กระเทียม จบ ... บางคนใส่กะปิ ปลาร้าด้วย ... แต่ปลาร้าเราขอผ่าน ... เอากะปินิดนึงพอเป็นพิธี น้ำพริกทางเหนือ เนี่ย จะหยาบๆ ... พ่อเราจะบอกว่า น้ำพริกภาคกลางจะละเอียด เนียน ... แต่น้ำพริกทางเหนือจะหยาบเป็นขี้ช้าง (ก็จริงนะ) ... เราก็เลยตำเองเลย ... ครกก็กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักซะไม่มี ... ตำพริกแห้งก่อน (มันแห้งๆ กรอบๆ ตำง่ายดี) ... จากนั้นก็ใส่กระเทียม หอม แล้วก็กะปิ (นิดเดียวจริงๆ) เกลือนิดหน่อย ... ตำให้พอแหลก จากนั้นก็เตรียมหั่นไก่ ... แยกกระดูก กับเนื้อออก ... เนื้อก็หั่นเป็นชิ้นพอคำ ... กระดูกก็สับครึ่ง (น้ำกระดูกจะได้ออกมาหวาน) แล้วก็เตรียมใบมะกรูด (อาหารเหนือ ไม่รู้ทำไม ชอบใส่ใบมะกรูดนะ) ... ต้นหอม ผักชี ... แต่ผักชีเราดันหมด T_T ตัวไก่ ... เราเลาะหนังไก่ออกมา เอามาเคี่ยวในกะทะหน่อยเราว่ามันหอมดี พอน้ำมันออกมา ... ก็เอาน้ำพริกที่ตำไว้ไปผัดให้หอม แล้วก็ใส่เนื่้อไก่ลงไปผัดต่อ จนหอม zoom out หน่อย พอไก่ผัดได้ที่ ... เอาผักกาดขาวซอยหยาบๆ ใส่ลงไปผัด ... คลุกสองสามที จากนั้นก็ใส่น้ำ จะมากจะน้อย ตามชอบ ... แต่อย่างมากเกินไป พอเดือด ... ก็ใส่น้ำปลา ชิมรส ... ใส่ใบมะกรูด และต้นหอมผักชี เสร็จแล้ว ... ออกมาก็รสชาติแปลกดี อร่อยใช้ได้ ... เปลี่ยนบรรยากาศดีเชียวหล่ะ จะใช้ข้าวเหนียวจิ้มก็ได้นะ เราว่า ... หรือกินกับข้าวสวยร้อนๆ ก็ได้ จะเขียน blog กับข้าว กลายเป็นเรื่องราวสมัยเด็กๆ ไปซะได้ คิดถึงพ่อกับแม่จัง ... ยิ่งนึกถึง เราก็ยิ่งรู้สึกขอบคุณพ่อกับแม่เรามากๆ เลย ... ที่ให้เราเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างๆ ได้เห็นโลกกว้างใหญ่ไพศาล ... ได้เห็นความแตกต่างอย่างสิ้นเชิง ระหว่างชีวิตในเมือง และ ในหุบเขาที่ห่างไกล ... ชีวิตคนที่ฟุ้งเฟ้อและคนจนมากๆ ว่า คำว่าจนเนี่ย จริงๆ มันเป็นแบบไหน ... ได้ใช้ชีวิตทีีผาดโผน และเรียบง่าย และฟุ้งเฟ้อ และประหยัด ... ระหว่างความเป็นอยู่แบบไทยและต่างประเทศ ครั้งนึงตั้งแต่เรายังเด็กมากๆ ... เราถามพ่อกับแม่เราว่า ... คนจนเนี่ย เค้ามีเงินกันเท่าไหร่ ... ซักหมื่นนึงได้มั๊ย ... คำตอบที่เราได้คือ ... คนจนจริงๆ นะ ... เงินซักบาทเค้าก็ไม่มี ... how idoit and stupid was I? เรายังคิดๆ เลย ถ้าเรามีลูก เราจะมีปัญญาให้ลูกเราได้พบได้เห็นประสบการณ์ชีวิตที่หลากหลายแบบที่พ่อแม่เรามอบให้เรามั๊ยเนี่ย ... รักพ่อกับแม่ที่สุดเลย   Create Date : 24 มกราคม 2552 14 comments Last Update : 25 มกราคม 2552 3:24:23 น. Counter : 1603 Pageviews. Share Tweet

คุณฟีบี้ค๊า ถึงกับโยนขนมลงพื้นให้เด็กน่าสงสารเหล่านั้น กิน แรงมากๆๆๆๆ อ่านแล้วเห็นภาพ สงสัยเขาจะยังน่าสงสารไม่พอ อ่านแล้วคิดถึงพ่อแม่ เราทำงานแล้วจะรับมาอยู่ด้วยเลย เพราะอยากดูแลเหมือนที่พ่อแม่ดูแลเรา   โดย: ตองดี IP: 125.26.231.80 24 มกราคม 2552 21:50:18 น.

ใช่ ... นิสัยไม่ดีมากๆ เลย T_T ... แต่เดี๋ยวนี้นิสัยดีแล้วนะตัวเอง   โดย: Phoebe Buffay 24 มกราคม 2552 21:59:10 น.

คุณPhoebe ท่าทางเป็นคนรับประทานอาหารง่ายมากเลยนะคะ ดิฉันเบื่อตัวเองที่ไม่เคยยอมลองอะไรที่แปลกๆไปบ้าง รับประทานอาหารซ้ำซากอยู่นั่น อย่างเมื่อวานไปร้านเกาหลี ถ้วยเล็กถ้วยน้อยที่เขาให้มาก็แทบไม่ได้แตะ ก็ไม่รู้จะไปทำไม เสียของ อย่างไรเสียเรื่องที่คุณPhoebe เล่าก็เป็นเรื่องที่ดี ในแง่ที่ว่าเมื่อมองย้อนไปแล้วถือเป็นบทเรียนที่มีค่า ปัจจุบันเราไม่ได้เป็นอย่างนั้นและไม่มีวันจะเป็นเช่นนั้นอีก มีบางคนทั้งชีวิตไม่เคยคิดได้เช่นนี้เลย เป็นเรื่องน่าเศร้ามาก   โดย: Daytime Lantern 25 มกราคม 2552 2:17:59 น.

ค๊า นิสัยดีมากๆเลย ใจดีด้วย ตอนเด็กๆ เราก็กรี๊ด ทุกวันเลยค่ะ อิอิ   โดย: ตองดี IP: 125.26.229.193 25 มกราคม 2552 15:46:47 น.

อืมมมมมมม เห็นภาพเลยค่ะ แอบน้ำตาซึมดั้วะ .. พี่ว่าตอนที่เราเป็นเด็กกัน ความรู้สึกว่าผิด สงสารหรือเห็นใจคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ พี่น้อง หรือเพื่อนที่เรารู้จัก มันไม่เกิดขึ้นหรอกค่ะ และเด็กที่เก็บขนมขึ้นมากิน ก็ไม่ได้คิดหรอกว่า คุณฟีบี้ไม่ชอบเค้า หรือรังเกียจเค้า .. ตอนเด็กๆ พี่ก็ลำบากนะ แต่ในความลำบากหรือยากจน ก็ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ เฉยๆ หนุกหนานไปวันๆ ตามฐานะ เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆ ที่คุณฟีบี้ทำแหละ แต่พี่ก็ไม่คิดอะไรนะคะ เด็กไง ตอนนี้เราโตแล้ว เราคิดได้ไง มันเลยเกิดความรู้สึกผิด ไม่ดี พี่เองเวลานึกย้อนเวลากลับไป ก็รู้สึกน้อยใจบ้างเหมือนกัน แต่มันผ่านมาแล้ว แล้วเราก็รู้ด้วยว่า ณ ช่วงเวลานั้นเรามีความสุข - แค่นั้นก็พอ อย่าคิดมากเลยนะคะ เรื่องสมัยเด็กๆ ที่ทำไปน่ะ -- ก็เราเป็นเด็กง่ะ ตอนนี้เราเป็นคนดี มีคุณภาพได้ เพราะเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว และคิดได้แล้วไงคะ ขอให้คุณฟีบี้มีวันดีๆ ทุกๆ วันนะคะ พี่ก็คนทางเหนือ ..รักอาหารเหนือสุดๆ   โดย: Kim*KoB IP: 125.24.209.200 25 มกราคม 2552 15:51:06 น.

คุณคิม ... เรามักจะน่งคิดอยู่เรื่อยๆ ... ตอนนั้นเราคิดอะไรกันแน่ (ท่าทางจะอยากแกล้งเค้า T_T) ... พื้นแถวนั้นก็เป็นพื้นดินด้วย :( ... เด็กคนนั้นเค้าคงไม่คิดอย่างที่คุณคิมบอกนะคะ ว่าเราแกล้งเค้า T_T รักอาหารเหนือเหมือนกันเลย (มันไม่หวานดี)   โดย: Phoebe Buffay 26 มกราคม 2552 3:03:19 น.

แบบว่าช่วงนึงในชีวิตก็ต้องมีนิสัยด้านมืดกันบ้างอะเนอะ อย่าคิดมากเลยค่ะ ปัจจุบันเป็นคนดีก็พอแล้ว ^_^ อาหารเหนือเราก็ชอบมากกกกก ที่โปรดสุดๆเลยก็น้ำพริกหนุ่ม แบบว่ากินทีไรก็ไม่เบื่ออะ กินได้กินดี แต่หาที่อร่อยๆยากมากเลย ส่วนมาำกจะเผ็ดเกิน (เผ็ดแบบไม่มีรสไรเลยนอกจากเผ็ด -_-'') รองลงมาก็ชอบพวกไส้อั่ว นี่ก็หาอร่อยๆยากเหมือนกัน พูดแล้วก็อยากกิน...   โดย: ningpotter IP: 202.183.183.226 26 มกราคม 2552 8:09:14 น.

อ่านเรื่องของตัวเองแล้วก็นะ ตอนเด็กๆเราก็มีเรื่องนิสัยไม่ดีที่คิดแล้วอยากตบกบาลตัวเองเหมือนกัน ชอบอาหารเหนือเหมือนกันเลย จริงๆชอบอาหารทุกภาคแหล่ะ แต่แกงนี่ไม่เคยเห็นล่ะ หน้าตาแปลกดีนะ เราชอบลาบคั่วเนื้อ ไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่ม (พริกอ่องไม่ชอบค่ะมันเลี่ยนๆ) แล้วก็พวกแกงทั้งหลาย ชอบหมดเลย   โดย: Galilee 26 มกราคม 2552 10:57:08 น.

:) เคยทาน ตำขนุนกันมั้ยคะ (หรือจะเรียกว่า ยำขนุนก็ได้) หรือพวก แกงโฮะ แกงแค ผักกาดจอ ดัวย..รับรองจะติดใจค่ะ ที่บ้านพี่ไม่ทานปลาร้า แต่จะใส่ปลาทูเค็มหอม แทน อร่อยค่ะ พวกแกงของทางเหนือนี่ มีประโยชน์ต่อระบบขับถ่ายนะคะ เพราะผักพื้นเมืองส่วนใหญ่ ให้กากใยเยอะมาก สมัยตอนอยู่บ้าน หรือทุกครั้งที่กลับบ้าน ระบบขับถ่ายดีมาก แต่พอกลับกรุงเต้บ เข้าสู่โหมดท้องผูกท้องเฟ้อเหมือนเดิม - -'   โดย: Kim*KoB IP: 125.24.201.75 26 มกราคม 2552 13:28:33 น.

ชอบมากๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ตำขนุนค่ะ ... แต่ว่าเป็นแบบที่เอาไปผัดนะคะ ... ประมาณใส่หมูสับ แล้วก็โรยใบมะกรูดซอยๆ ค่ะ ... แล้วก็แม่เคยทำให้กินคือ แกงขนุนอะไรซักอย่าง ใส่กระดูกหมู อร่อยมาก ที่ชอบอันดับหนึ่งยกให้ลาบเนื้อ (สุก) ลาบปลาก็ชอบมากๆ แต่ทำไม่เป็น (มีเครื่องอะไรบ้างก็ไม่รู้) ... แบบปลาสับๆ แล้วก็เอาไปผัด เอาข้าวเหนียวจิ้ม ... อร่อยสุดยอด น้ำพริกหนุ่ม ใส่หมูสับก็อร่อย สาระพัดแกง ที่ใส่ผักทางเหนือๆ เนี่ย อร่อยทั้งนั้นเลย นึกขึ้นได้อีกอัน ... ที่บ้านเรียกว่ายำไก่ ... เอาไก่ทั้งตัวไปต้มพร้อมกับหัวปลี ... จากนั้นก็เอาทั้งไก่และหัวปลีมาฉีกเป็นเส้นๆ ใส่กลับลงไปในน้ำต้มไก่ ... แล้วก็ยำ ไม่รู้ใส่เครื่องอะไรบ้าง อร่อยซะไม่มี   โดย: Phoebe Buffay 27 มกราคม 2552 1:11:33 น.

คุณฟีบี้คะ แนะนำ ถ้ากลับเมืองไทยให้ซื้อน้ำพริกลาบเหนือกลับไปด้วยนะ สามารถทำลาบหมู & ยำ้จิ้นไก่ ได้ด้วยค่ะ(ยำไก่ใส่หัวปลีนั่นแหละ) ยำจิ้นไก่จะใช้พริกลาบทำได้เลยค่ะ ถ้าอยากได้เดี๋ยวซื้อส่งไปให้(ที่เมืองไทยนะ) บ้านเราอยู่สันกำแพงค่ะ พูดแล้วอยากกิน   โดย: นิดา IP: 118.172.48.49 27 มกราคม 2552 9:50:32 น.

^ ^ ใช่ๆๆ เห็นด้วยกับคุณนิดาค่ะ น้ำพริกลาบ ทำอะไรได้หลายอย่าง ถ้าคุณฟีบี้อยากทานแบบต้นตำหรับ บอกที่อยู่มาเลย เดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ ^o^v ตำขนุนแม่พี่เค้าจะเอาหมูสามชั้นซอยคำเล็กๆ แล้วทอดพอกรอบนิดหน่อย แล้วค่อยเอาตำขนุนลงไปผัด ...โอยยย น้ำยายไหย   โดย: Kim*KoB IP: 125.24.245.246 27 มกราคม 2552 12:58:12 น.

ไม่เป็นไรค่ะ ทั้งคุณนิดา และคุณ คิม ... เดี๋ยวกะว่าจะไปไทยตอนปลายเมษาค่ะ ... กะว่าครั้งนี้จะขนกลับมาเยอะๆ เลย (ครั้งที่แล้วกลับไทยก็เอามานิดเดียวเอง) ยำขนุนขนุนใส่หมูสามชั้น ... น้ำลายไหล   โดย: Phoebe Buffay 28 มกราคม 2552 2:34:08 น.

ตอนแรกกะว่าเข้ามาดูเมนูอาหารเหนือ แต่ไอ้อ่านเรื่องสมัยเด็กๆ ของคุณฟีบี้แล้วบรรยากาศเก่าๆ สมัยเราเป็นเด็กก็กลับมาให้เรานึกถึงอีก คุณฟีบี้ไปเหนือแต่ของเราทางใต้ เรื่องอาหารจำไม่ได้มาก แต่เรื่องโรงเรียนอนุบาลกับเพื่อนคนแรกของเรา เราจำได้แม่นเลย แอบเล่านิดนึงเพื่อนเราบ้านเค้าจนมากๆ แต่ว่าเค้าน่ารักนะ เราจำได้ว่าเราชอบขนเอาขนมที่บ้านไปแบ่งให้เค้าทุกวันตอนกลางวัน แม่ชงโอวัลตินใส่กระติกให้เราไปกินเราก็แบ่งให้เพื่อนคนนีกินด้วย บางทีก็ให้เค้ากินหมดเลยเพราะว่าเค้าหิว เช้ามาออกจากบ้านไม่ได้กินอะไรมาเลย เด็กแค่ห้าหกขวบอ่ะ จำได้ว่าวันนึงรองเท้าที่เพื่อนเราใส่มันขาดหรือสึกมากเนี่ยล่ะ เห็นเท้าโหว่เลยนะ เราถอดรองเท้าให้เพื่อนเราไปใส่ แล้วเราใส่ถุงเท้าทั้งวันเลย เพื่อนเราไม่มีถุงเท้าใส่น่ะ แม่เราไม่เคยว่าเลยนะที่เราเอาของไปให้เพื่อนทุกวัน หลังๆ เค้าก็เตรียมเผื่อไปให้กินได้สองคนล่ะ สมัยเด็กเนี่ยความทรงจำบางอย่างเราก็จำได้แม่นไม่มีวันลืมเลย ตอนย้ายกลับมากรุงเทพฯ เค้ายังมาที่บ้านมายืนร้องไห้หน้าบ้านเราเลย เราคิดว่าตอนที่คุณฟีบี้กัดขนมแล้วโยนลงพื้นนะ เราว่าอาจจะไม่ได้ทำไปเพราะอยากแกล้ง น่าจะทำไปเพราะอยากรู้ว่าเด็กเหล่านั้นจะทำยังไงกับขนมที่ตกพื้นหรือเปล่า ไม่รู้สิ เราว่าเด็กที่ยังเล็กๆ เนี่ยยังไม่ทันคิดเรื่องแกล้งคนอื่นหรอก แต่มันเป็นความอยารู้อยากเห็นมากกว่า ว่าเค้าจะทำไงกับขนมชิ้นนั้น คงไม่ได้ตั้งใจที่จะแกล้งกันหรอก ^__^   โดย: ซัน IP: 202.156.10.245 29 มกราคม 2552 17:59:51 น.