|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
สมบัติที่เก่ากว่า
ภาพจากโปสการ์ดในปี พ.ศ. 2477 ตุ๊กตาในแผนกของเล่นห้างมาร์แชลล์ฟิลด์ ชิคาโก
เจ้าของพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวรายหนึ่งบอกว่าเขาเริ่มเดินหาของและเก็บสะสมมาประมาณ 30 ปี จึงได้ของอย่างที่เห็น พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เต็มไปด้วยของเล่น ที่หลายคนในวัยเด็กเคยจับ แต่ไม่เคยเก็บ น่าทึ่งในข้าวของที่มากมายขนาดนั้น เขาคงมุ่งมั่นตั้งใจเก็บและหามาด้วยความอดทนอย่างมีเป้าหมาย ผลจากความมานะพยายามของท่านผู้นั้น วันนี้จึงสำเร็จลุล่วง นอกจากผู้ชมจะได้รำลึกถึงอดีตแล้ว ของเล่นเหล่านั้นยังได้เผื่อแผ่ความสุขให้กับผู้ชมด้วย
เมื่อย้อนกลับมามองตัวเอง ผมก็น่าจะเข้าข่ายเดินดูและเก็บของกับเขาเหมือนกัน ใช้เวลาไม่น้อยไปกว่ากัน แต่ทำไมของที่ผมสะสมจึงไม่อาจเทียบเท่าเจ้าของพิพิธภัณฑ์แห่งนั้นได้เลย เริ่มจากหม้อถังกะละมังแตก ซึ่งแม่บ้านขนทิ้งขยะไปตั้งแต้ย้ายบ้านเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ที่มีมากที่สุดในเวลานี้ เห็นจะเป็นหนังสือกองพะเนิน ที่เน้นเนื้อเรื่องมากกว่ารูปเล่ม จึงเป็นพวกหนังสือช้ำๆที่ได้มาจากร้านหนังสือมือสอง หรือหนังสือที่บรรณารักษ์จำหน่ายออกจากห้องสมุด บ้านของผมต้องรับน้ำหนักของหนังสือเหล่านี้มากกว่าเครื่องอำนวยความสะดวกอื่นๆทั้งหมด ดังที่เล่ามานี้ ผมจึงไม่มีสิ่งใดที่จัดทำพิพิธภัณฑ์ได้เลย คงมีเพียงเรื่องเล่าบางเรื่องที่ตกตะกอนในความทรงจำอยู่บ้าง วันหนึ่งผมไปเดินแถวคลองหลอดเห็นคุณยายนั่งขายหม้อดินเก่าๆ แกเล่าว่าขุดได้จากที่บ้านต่างจังหวัด แต่ไม่ได้บอกชัดเจนว่าที่ไหน หม้อดินใบนั้นยังมีดินอัดแน่น ดินบางส่วนพูนออกมาล้นขอบปากหม้อ มีเพียงใบเดียวเท่านั้นคุณยายเสนอขายอย่างมืออาชีพว่าให้ลองเอาไปเสี่ยงดู เผื่อข้างในอาจจะมีสมบัติอะไรซ่อนอยู่ เช่น แหวนทองคำ พระเครื่อง หรือเหรียญเงิน ผมนึกในใจ หรือว่านี่เป็นการค้นหาสมบัติแบบฟาสต์ฟู้ด น่าตื่นเต้นซะจริงๆ ใน พ.ศ. นั้น 2530 หม้อดินรวมดินแห้งๆ สนนราคา 400 บาท ผมคิดในใจ เอาก็เอาวะ ชีวิตจะได้มีอะไรตื่นเต้นบ้าง ผมตกลงราคา หม้อดินใบเขื่องจึงเป็นสมบัติของผมนับแต่นาทีนั้น ผมหิ้วหม้อดินกลับบ้านด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง ฝันหวานถึงสมบัติอะไรสักอย่างที่ยังไม่เผยตัว ดินในหม้อนั้นดูแล้วเป็นดินดั่งเดิมมิใช่เอามาใส่ทีหลัง หากเอามาใส่เองเพื่อหลอกกันคงเป็นนักการค้าที่สมองใสหาตัวจับยากทีเดียว เมื่อมาถึงบ้าน เพื่อจะได้ลุ้นนานๆ ผมบรรจงใช้สิ่วแคะดินนั้นออกที่ละน้อย มันแข็งแทบจะเป็นเนื้อเดียวกับหม้อดิน น่าจะผ่านกาลเวลามานับร้อยปี เม็ดดินจากหม้อถูกย้ายออกมากองข้างๆ และมากขึ้น ความจริงกำลังจะปรากฎ เมื่อดินก้อนสุดท้ายหลุดออกมา ความหวังของผมพังทลายลงอย่างไม่เป็นท่า ไม่พบอะไรซุกซ่อนในนั้น คงเหลือเพียงกองดินที่มีเศษของรากไม้ผสมปะปนมา ถึงไม่พบอะไร แต่ไม่ไร้ค่าซะทีเดียว ค่าของมันไม่ยิ่งหย่อนกว่าสมบัติที่ผมฝันถึง เพราะกองดินจากหม้อใบนี้เป็นของเก่าแก่มาก มันมีอายุมากพอๆกับโลกใบนี้ คิดดูซี...กี่ร้อยกี่พันล้านปีมาแล้ว
Create Date : 18 มิถุนายน 2554 |
|
14 comments |
Last Update : 18 มิถุนายน 2554 14:11:53 น. |
Counter : 1711 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: kimmy IP: 58.11.79.196 18 มิถุนายน 2554 22:25:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: LoveOnly 19 มิถุนายน 2554 14:42:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: popang (popang ) 20 มิถุนายน 2554 8:19:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: nok (popang ) 20 มิถุนายน 2554 13:03:29 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]
|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
ปี 30 กับราคา 400 บาท ก็น่าจะสูงพอสมควรนะคะ
เพราะทองบาทละประมาณ 4 พันบาทต้น ๆ
เวลานี้ หม้อดินเป็นโบราณวัตถุไปแล้ว
พี่เก็บไว้ดี ๆ นะคะ เผื่อจะมีนักประวัติศาสตร์
ติดตามจาก ลายแทงขุมทรัพย์ค่ะ
ขอให้มีปาฏิหารย์นะคะ