เป็นภาพที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เชียวค่ะ

เวลาดูหนังหรือละครย้อนยุค ที่แต่งชุดทหารในอดีตรู้สึกชอบมาก ๆ ค่ะ แม้ว่าตัวเองจะไม่ค่อยรู้เรื่องตำแหน่งบนบ่า หรือการแต่งตัวจริงสักเท่าไหร่

ริมแม่น้ำเจ้าพระยาในวันนี้คงแตกต่างจากวันวานอยู่มากโขนะคะ

โอ้โห.........

แวะมาเดินเล่นยามบ่ายๆ

บอกได้เลยค่ะ ขอยกนิ้วให้ สุด Love

แม่หมูเป็นคนหลงรัก เรื่องราวในอดีตค่ะ

ภาพเก่าๆของโปรด ได้ดู ตาสว่าง

หายง่วงเลย ต่างจากหลายเพื่อนหลายๆคนค่ะ

แล้วชาวบ้าน 2496 เค้าทำอะไรกันคะ

ชอบภาพริมแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าวัดอรุณฯ พ.ศ. 2484 มาก

ไม่มากเฉยๆนะคะ มากกกกกกกกกก

อยากไปยืนอยู่ตรงนั้นค่ะ

ชอบจินตนาการว่าเราเกิดในยุคนั้น

ขอบคุณจริงๆค่ะที่รวบรวมมาแบ่งปัน

ชาวบ้าน 2496 คาดว่าน้ำประปาไม่ไหล ชาวบ้านจึงใช้สายยางดูดน้ำจากหัวจ่ายน้ำดับเพลิงครับ

ชอบมากๆค่ะพี่อิม ฟิล์มสมัยก่อนนี่คมชัดเป็นกระจกเลยนะคะ ชอบเด็กทานอาหารกลางวันมากที่สุด....สวยมากเลย
ส่วนรูปจากวัดอรุณ นกมีมุมคล้ายๆแบบนี้พอดีค่ะ

พี่อิมสบายดีนะคะ ไม่ได้แวะมานานเลย

ผมเกิด พ.ศ. นี้พอดี โอได้เห็นสิ่งที่เป็นอดีตแล้วสบายใจขึ้นเยอะ อีกอย่างที่อยากเห็นมาก ๆ อีกครั้งคือภาพสงครามสมัยญี่ปุ่นในไทย อยากเห็นเรือบิน เรือรบ รถยนต์ รถไฟ อ้อ รถไฟพอหาดูได้อยู่ รถจีปไปเห็นที่กาญจนบุรี

อะไร ๆ เกี่ยวกับสมัยปีที่เกิดน่าสนใจทั้งนั้น ไม่ว่าเรื่องเล่าหรือภาพยนตร์เคยดูเรื่อง ๗ ประจันบานแรก ๆ ชอบหลัง ๆ เว่อร์เกินไป อ่านประวัติคุณวิกรม กรม ดิษฐ์ ชอบตอนท่านเล่าเหตุการณ์สมัยสงครามญี่ปุ่น ลุงได้เขียนกลอนประวัติคุณวิกรมส่งประกวดด้วย ถ้าติดสักรางวัลคงจะมีความสุขมาก

ขอบคุณคุณอิมที่นำเรื่องเก่า ๆ ดี ๆ มาให้ดู น่าสนใจภาพที่ชาวบ้านดูดน้ำจากท่อดับเพลิง

ช้อนที่เด็กจับ คิดว่าเป็นสีเขียวนะคะ



มารับไปเที่ยวค่ะ

มาราตรีสวัสดิ์

มิตรใกล้ตัวที่ต้องดูแล เช่นกันค่ะ

วันนี้บล็อกยังวัน รายปักษ์ วางแผงตามกำหนดครับ...



"น้ำหยดแรก"...

น้ำหยดหนึ่ง เริ่มหยด รดผาหิน

แรกหยดริน ล้านหยดเรียง เพียงค่อยค่อย

ไม่เร่งร้อน ไม่พรั่งพรู รู้รอคอย

หยดน้อยน้อย หยดซ้ำซ้ำ ย้ำที่เดิม...

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะคุณอิม

สวัสดีวันสีเหลืองค่ะ ชอบภาพชุดนี้มาก หาดูได้ยาก ที่ดีเกินดีก็ภาพครอบครัวไทยสมัยก่อน ลูกๆจะเชื่อฟังและเกรงกลัวพ่อแม่เป็นที่สุด แต่สมัยนี้ตรงกันข้าม เป็นเพราะความเจริญหรืออะไรกันแน่ ที่ทำให้สังคมไทยเราเปลื่ยนไป
เด็กๆ ก็ไปเรียนปกติ ยังเรียนพิเศษนอกร.ร เหมือนเดิม ปีน่าลูกสาวจะต้องสอบเข้ามหาลัยฯ ก็ต้องเข้มเป็นพิเศษ ส่วนลูกชายก็ดูเหมือนว่าจะพยายามขึ้น ต้องรอดูผลก่อน เด็กผู้ชายอ่านใจยาก เพราะเขาไม่ค่อยพูดมากเหมือนเด็กผู้หญิง

แวะมาทักทายยามว่าง(นิดหน่อย)ช่วงนี้อาจจะห่างหายไปบ้างไม่ว่ากันนะคะ ต้องซ้อมการแสดง เพื่อร่วมแสดงแสง สี เสียง ชุดตัดใหม่ครีเอทงานใหม่ ยุ่งพอสมควร แต่ก็คิดถึงเพื่อนๆชาวblogangมากๆimสบายดีนะคะ

เป็นภาพย้อนยุคที่ยอดเยี่ยมครับ

แต่คนเก่งอย่างคุณอิม ก็ค้นคว้ามาจนได้

อย่างนี้ต้องปรบมือดังๆให้เลย

แวะมาชมภาพเก่า ๆ ค่ะ ถึงภาพจะเก่าแต่ก็ถ่ายได้ชัดดีจัง ชอบภาพริมแม่น้ำเจ้าพระยามาก ภาพขาว-ดำแบบนี้ ดูเหมือนภาพวาดเลยค่ะ

ในความหนาว

ในความหนาวขาวอวลล้วนไอฝน
มืดมัวมนทุกทิศด้วยฤทธิ์หนาว
หลายคืนค่ำพรำฟ้ามิดปิดตาดาว
ดุจสาวเจ้าหลบทิวาหลงราตรี

คงต้องรอฝนหายหลายม่านฝน
กว่าจะพ้นทิวาหมองส่องวิถี
เสียงกบเขียดร่ำร้องขอบหนองนที
โอ้วันนี้ ดวงตาฟ้า ไม่มาเลย...

หนาวครับคุณอิม เลยมาร่ายกลอนรำพึง

ไปตรังมาค่ะพี่อิม เลยเอารูปมาฝากค่า

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mylovepopang

ชอบ ๆๆๆ ค่ะ

ชอบครับ ชุดนักศึกษาวิชาทหารปี 2484 นั้นดูตลกจริงๆ
ไม่ยักกะรู้ว่ามีการเรียน รด. มานานตั้งแต่สมัยโน้นแล้ว

ริมแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าวัดอรุณฯ ผมเคยเห็นภาพเก่ากว่านี้
แปลกมากครับ จะมีเกาะเล็กๆ หน้าวัดด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นสมัยไหน

สวัสดีวันสีเขียวค่ะ กว่าจะรู้ว่าแม่บนมากเพราะอะไร ก็ตอนมีลูกเองนี่แหละค่ะ เหนึ่อยสุดๆ ก็ต้องยอมค่ะ

คุณอิม..รูปสวยเหลือเกิน ชอบรูปหลังๆมากๆ ที่เกี่ยวข้องกับชาวบ้านอ่ะค่ะ..ถูกใจสุดๆ

คุณอิมสบายดีรึเปล่าค๊ะ

แวะมาส่งเข้านอนค่ะ

ฝนที่ปะทิวชุมพรอ้อนตกแล้ว
แต่น้ำแห้วกลับหายไปเสียนี่
เปิดก็อกน้ำประปาหาไม่มี
เรื่องแปลก ๆ ที่ที่ไม่เหมือนใคร

คงเห็นว่าเรารับน้ำฝน
เพราะฉะนั้นฉันต้องทนอีกใช่ไหม
ทนไปตักน้ำฝนขนเข้าไป
เมื่อจะใช้ในห้องน้ำใจดำจัง
......

หมายถึงการประปาชุมพรครับ

ฝันดีกับกาแฟอุ่นๆนะคะ

มารับไปลอยกระทงค่ะ

ขอบคุณมากสำหรับภาพเก่าๆ ที่หายาก ตอนนี้คนเหล่านี้ในภาพคงแก่มาก หรือเสียชีวิตกันไปหมดแล้วครับ

เพิ่งได้เข้ามาชมภาพเก่าที่น่าสนใจครับ
แล้วจะแวะมาอีกครับ.

ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาชม