เรื่องของสมาชิกใหม่......และ ขอไว้อาลัยแด่ มูมู ผู้พึ่งจากไป ภาคสองตอน เรื่องของไก่ ตอนที่เขียนเรื่องของสมาชิกใหม่จบ คิดว่าคงไม่มีอะไรให้มานั่งเขียนต่ออีกแล้ว ที่ไหนได้กลับมีเรื่องราวให้น่านำมาเขียนเล่าให้อ่านกันอีกจนได้ ไข่ไก่...ของเจ้าไก่สามตัวนั้น ดูเหมือนว่าชาร์ล็อตต์จะทิ้งให้มูมู กับ ช็อตโกแลตอยู่รั้งท้าย เพราะเธอออกไข่ให้เรากินกันทุกวัน ส่วนเจ้าไก่สองตัวก็ออกมั่งไม่ออกมั่งแล้วแต่โอกาส บางทีก็พรวดพลาดออกมาตอนอยู่ในเล้ากลางแจ้ง เล่นเอามิเชลรีบตามไปเก็บแทบไม่ทันเพราะกลัวไข่แตก ด้วยเปลือกอันบอบบางราวกับไข่นกกระทานั่นเอง ตอนนี้แม่บุญไม่ต้องสั่งไข่จากเพื่อนบ้านไกลออกไปอีกแล้ว แม้ว่าไข่ที่มีจะใบเล็กแต่อาทิตย์หนึ่งเราจะกินกันสักครั้ง เลยจับมารวมกันได้ปริมาณที่ต้องการพอดี อีกอย่าง ตอนนี้ลดการทำขนมเค้กที่เคยชอบทำลงไป เป็นอันว่าไข่ใบน้อยนั้นมีปริมาณที่พอเพียงสำหรับเราสองคนพอดี วันหนึ่งแม่บุญมีอันต้องเดินทางไปเมืองมาร์แซย์ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส เพื่อไปร่วมการประชุมสมาพันธ์ครูภาษาไทยที่เป็นอาสาสมัครสอนภาษาไทยให้เด็กลูกครึ่ง งานนี้จึงต้องทิ้งมิเชลกับไก่สามตัวไว้บ้านให้ดูแลกันไป กับข้าวกับปลาที่เคยทำเผื่อไว้แล้วแช่ช่องแข็งก็งด ด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากกงานและต้องทำอาหารทุกวัน แม่บุญเลยขออนุญาตสามีไปพักผ่อนในตัว แล้วให้แกทำอาหารกินเอง ในเมื่องานที่แกทำ แกซ่อมนั่น ทำนี่แทบจะไม่มีอะไรทำอีกแล้วแม่บุญเลยวางมือ ปล่อยให้แกทำเอง จริงๆ แล้วมิเชลก็มีฝีมือในการทำอาหารอยู่มาก แต่แกชอบใส่ครีมเยอะจนแม่บุญกลัวคลอเรสเตอรอล โชคดีที่แกเป็นคนอยู่เฉยๆ ไม่เป็นทำโน่นทำนี่ตลอด พอไปตรวจเลือดแกเลยผ่านฉลุย ผิดกับแม่บุญที่หมอสั่งยาทันทีด้วยกลัวว่ากลัวไขมันจะจุกอกตายก่อนสามี พอกลับมาจากฝรั่งเศสแม่บุญฟังมิเชลเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ฟัง ที่เด็ดกว่านั้นคือ เจ้าชาร์ล็อตต์ไม่ยอมลุกไปไหนมาสองวันแล้ว วันๆ เธอนั่งกกไข่อยู่ในเล้าไม่ยอมขยับเขยื้อนด้วยสัญชาตญาณของความเป็นแม่ เลยคิดว่าไข่ที่เธอไข่ออกมานั้นจะมีลูกเจี๊ยบตามออกมา แต่ในเมื่อมันไม่ได้รับเชื้อจากไก่ตัวผู้มันจะมีลูกได้ยังไงหนอ ? ชาร์ล็อตต์เฝ้ารอวันที่เธอจะได้เห็นหน้าลูกเจี๊ยบอย่างน่าสงสาร จนมิเชลทนไม่ได้ต้องเอาข้าวเอาน้ำไปวางใกล้ๆ เพื่อให้เธอได้กินอะไรบ้าง แต่เธอไม่สนใจเลย กลับก้มหน้าซุกกับอกตัวเองแล้วทำเสียงไม่พอใจที่มารบกวนเวลาของเธอ ในที่สุดมิเชลเลยต้องอุ้มเธอออกมาใส่ในเล้าที่สนามหญ้าให้เธอเดินและกินอาหาร กินน้ำบ้าง ส่วนแม่บุญรีบเผ่นไปซื้อถั่วงอกของโปรดของเจ้าสามตัวมาล่อ เจ้าสองตัวรีบวิ่งมาจิกกินอย่างรวดเร็วส่วนชาร์ล็อตต์จิกกินนิดหน่อยแล้วก็เมินหนี ชาร์ล็อตต์เป็นแบบนี้มาเป็นอาทิตย์ทีเดียว แม่บุญเดินไปลูบขนเธอๆ ก็หมอบลงแต่ไม่ขยับอีกตามเคย มิเชลตามมาอุ้มอกไปไว้นอกเล้าอีก คราวนี้เธอใช้วิธีใหม่ คือไล่จิกเจ้ามูมู เพื่อให้เราสองคนนำเธอออกไปจากเล้าเพราะเธออยากไปกกไข่ ซึ่งก็ได้ผล มูมูยอมแบบไม่ยอมตอบโต้ คงจะเห็นใจเพื่อนนั่นเอง แต่ช็อตโกแลตดูเหมือนจะไม่เห็นด้วย วันหนึ่งมิเชลบอกว่าช็อตโกแลตขึ้นไปขี่บนตัวชาร์ล็อตต์และพยายามทำให้เธอลุกออกมาข้างนอก แต่เธอก็ดื้อสุดชีวิตและสลัดเจ้าเพื่อนรักให้ออกไปไกลๆ ตอนเย็นมิเชลแอบไปเปิดเล้าดู เห็นช็อตโกแลตกับมูมูมายืนกอดกันกลมอยู่ใกล้ๆ ชาร์ล็อตต์เพราะฝนตกและอากาศหนาว เพราะปกติเวลานอนเจ้าไก่สามตัวจะมายืนรวมกันเพื่อให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกัน จนถึงวันนี้ชาร์ล็อตต์ก็ยังคงนั่งกกไข่ทั้งๆ ที่มิเชลนำไข่ออกมาเพราะอยากให้เธอลุกเดินไปกินอาหารบ้าง และเจ้าช็อคโคแลคตอนนี้เกิดอาการเดียวกันกับชาร์ล็อตต์ ตกลงเจ้าสองตัวเลยนั่งกระจุกอยู่ในที่ใกล้ๆ กัน บางทีก็แอบไปเปิดดูเห็นเอาหัวชนกันคงจะคุยกันตามประสาไก่ออกไข่ ส่วนมูมูน้องสุดท้องเลยถูกทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีเพื่อนคุย เวลาจะต้องไปปิดเล้าไก่ พอไก่ขึ้นบ้านหมดแล้ว แม่บุญแอบเปิดดูตรงช่องที่ทำไว้ เห็นเจ้าสามตัวนั่งกระจุกอยู่ด้วยกันในที่ๆ เดิม ไม่ยอมเปลี่ยนที่ใหม่ มิเชลคอยทำความสะอาดเก็บฟางเก่าที่เต็มไปด้วยขี้ไก่ออกไปทิ้งแล้วเอาฟางใหม่มาปูทับ ตอนทำบุญครบรอบวันเกิดของแม่ที่จากไปกว่า๑๐ ปีแล้ว หลวงพ่อท่านมาถึงบ้าน เมื่อท่านมองเห็นไก้สามตัว ท่านก็มานั่งลงข้างๆ เล้าไก่ แล้วอุ้มเจ้ามูมูมาไว้บนอก จากนั้นก็ให้มูมูขึ้นไปยืนบนไหล่ ปกติมูมูต้องกระโดดหนีแล้ว แต่ครั้งนี้มูมูกลายเป็นไก่แสนว่าง่าย ไม่กระโดด ไม่ขี้ใส่บ่าหลวงพ่อ มิเชลในหายใจคว่ำกลัวจีวรจะเลอะขี้ไก่ ลูกศิษย์ของท่านที่มาด้วยถ่ายภาพไว้เป็นที่ประทับใจของเราสองคนเป็นอย่างมาก อากาศที่เบลเยียมเดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก วันหนึ่งเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา พอแดดออกมิเชลก็วิ่งเอาไก่ออกมารับแสงแดด พอฝนตกก็วิ่งเอาไก่เข้าเล้า เป็นที่สนุกสนานสลับกับแม่บุญ ที่ต้องเพิ่มกิจกรรมในชีวิตประจำวันเข้าไปอีกเรื่อง นี่ไง ถึงได้หาเวลามาเขียนเรื่องอะไรต่ออะไรช้ากว่าแต่ก่อน จนบางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า เวลาที่มีวันหนึ่งๆ มันน้อยเกินไป อยากให้มีสัก ๓๖ ชม น่าจะดี พบกันใหม่คราวหน้าค่ะ ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาเขียน แต่รับรองไม่นานต้องมีเรื่องให้เขียนอีกจนได้ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๙ วันที่มูมูจากไป อากาศวันนี้แย่ตามเคย เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก เดี๋ยวลมพัดอย่างรุนแรงราวกับพายุ ในหนึ่งวันมีสามฤดูก็ว่าได้ เราสองคนไม่มีกิจกรรมอะไรเป็นพิเศษ ช่วงเช้าแม่บุญนั่งห่อปอเปี๊ยะไป ๑๐๐ อันเก็บไว้ในตู้แช่แข็ง พอเสร็จก็อาบน้ำหาอย่างอื่นทำเพราะไปไหนไม่ได้ มีเวลามานั่งเขียนเรื่องราวเที่ยวประเทศลาวต่อคิดว่าจะเอาไว้ลงอีกวันสองวัน เพราะต้องทำรูปด้วยใช้เวลาครึ่งค่อนวันในการอัพบล็อกแต่ละครั้ง โชคดีที่ช่วงนี้โรงเรียนปิดเทอมเลยมีเวลาว่างมากขึ้นกว่าเดิม เกือบสองทุ่ม แต่แสงตะวันยังสาดส่องแม้จะมีเมฆมาบดบังเป็นช่วงๆ เสียงเคาะกระจกหน้าต่างใกล้ๆ ที่แม่บุญกำลังนั่งเขียนเรื่องเที่ยวเมืองลาว ทำให้ต้องหยุดและรีบเปิดหน้าต่างออกไปดู เห็นมิเชลอุ้มมูมูใกล้อก หน้าของมิเชลแดงกล่ำ ขอบตาแดงพร้อมกับพูดว่า มูมูไม่สบาย ท่าทางจะแย่ เท่านั้นเองแม่บุญก็เผ่นออกจากห้องไปที่ระเบียงทันที มิเชลยื่นมูมูมาให้อุ้ม เขาคอพับคออ่อน น้ำลายไหลออกจากปากเล็กๆ เป็นพักๆ แม่บุญถามมิเชลว่า พาไปหาหมอได้ไหม มิเชลบอกว่า อาจจะได้แต่จะมีประโยชน์อะไรมันสายเกินไปแล้ว หากเราเห็นว่าเขาป่วยก่อนหน้านี้คงจะพอทันเวลา ทั้งวันเราสองคนอยู่ในบ้าน ส่วนไก่สามตัวปล่อยไว้ในเล้าไก่เพราะฝนตกเป็นช่วงๆ บ่ายห้าโมงแม่บุญเอาเศษอาหารไปให้พวกเขากิน เห็นมูมูกับชาร์ล็อตต์รี่เข้ามาจิกกินอย่างเอร็ดอร่อย ยืนดูสักพักแล้วก็เดินกลับเข้าบ้านไม่ได้ออกมาดูอีกเลย จนเมื่อมิเชลไปเคาะกระจกหน้าต่างจึงได้ออกมาเห็นมูมูในสภาพนี้ แม่บุญบอกมิเชลว่า อาจจะเป็นเพราะอาหารที่ให้เขาในตอนบ่ายทำให้เขาเป็นอย่างนี้ มิเชลแย้งว่าแล้วทำไมอีกสองตัวไม่เป็นอะไร จริงๆ แล้วมูมูเป็นไก่น้องสุดท้อง อายุน้อยกว่าอีกสองตัว และดูไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่ต้น มูมูจะหลีกเลี่ยงที่จะมีเรื่องกับชาร์ล็อตต์ช่วงที่ชาร์ลอ็ตต์อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เพราะต้องการกกไข่แต่มิเชลพาออกมาอยู่ในกรงข้างนอก ชาร์ลอ็ตต์จึงพาลหาเรื่องมูมูเพราะรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้มิเชลจะจับเข้าไปอยู่ในเล้า เอจะได้ไปกกไข่ต่อทั้งๆ ที่บางครั้งไม่มีไข่สักฟอง มูมูชอบอยู่อย่างสงบ เวลาชาร์ล็อตต์หาเรื่องจะรีบวิ่งหนีไปรอบๆ ตัวช็อคโกแลตและไม่ตอแยกับชาร์ล็อตต์ ดูเหมือนกับว่าจะยอมให้ถูกทำร้ายแต่ไม่ยอมโต้ตอบ หากคิดแบบในเชิงพุทธ มูมูเป็นไก่ที่มีคุณธรรม มีเมตตา ทำตัวราวกับเป็นไก่รองบ่อน ทั้งๆ ที่หากจะโต้ตอบก็คงจะได้ ยามค่ำเวลาไปแอบเปิดเล้าไก่ดู จะเห็นเจ้าไก่สามตัวยืนเบียดกันในห้องเล็กๆ เป็นก้อนกลมทั้งๆ ที่มีพื้นที่ให้มากมาย แต่ก็เป็นแบบนี้ทุกวัน มูมูไม่ได้คิดโกรธแค้นพี่ที่ทำร้ายตน แต่มีจิตเมตตาให้อภัย อย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ ความที่เป็นน้องสุดท้องและยอมเป็นรองของพี่ๆ เลยทำให้เราสองคนรักเขามาก ออกจะเห็นใจเวลาเห็นเจ้าชาร์ล็อตต์วิ่งไล่จิก จนหลายครั้งมิเชลแก้เผ็ดชาร์ล็อตต์ด้วยการนำชาร์ล็อตต์เอาก้นไปจุ่มน้ำเย็นจนหนาวสั่น ทุกครั้งที่เห็นไล่จิกมูมู เพื่อให้รู้ว่าหากทำแบบนั้นจะโดนลงโทษ ซึ่งก็นับว่าได้ผลไม่เลว เพราะหลังๆ เริ่มรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหากเกเรกับน้อง แม่บุญอุ้มมูมู สวดแผ่เมตตาให้เขาขอให้ไปอย่างสงบ ขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่านี้ เอามือลูกเนื้อตัวเขา ลูบหัวเบาๆ เพราะกลัวเขาตกใจ ช่วงนั้นเองที่ดูเหมือนมูมูจะพยายามดิ้นรนเป็นครั้งสุดท้าย เขาดิ้นจนตกจากมือแม่บุญลงพื้นสนามหญ้า น้ำลายมากมายหลั่งไหลออกมาอีก แม่บุญร้องเรียกมิเชลซึ่งกำลังไปขุดหลุมที่ใต้ต้นไม้ข้างๆ สุสานเพื่อเตรียมฝั่งร่างของมูมู ด้วยรู้ดีว่าอีกไม่นานเขาต้องได้ไปอยู่ที่นั่น มิเชลวิ่งมาดูลมหายใจเฮือกสุดท้ายของมูมูกับแม่บุญ เราสองคนตาแดงกล่ำด้วยความสงสาร แม่บุญกลืนก้อนแข็งๆ ที่วิ่งมาจุกที่คอ พูดอะไรไม่ออก วางเขาไว้บนพื้นแล้วบอกเขาขอให้เขาไปอย่างสงบ มูมูหมดลมหายใจ น้ำลายมากมายไหลออกมาจนพื้นกระดานไม้เต็มไปด้วยน้ำลายของเขา เราสองคนน้ำตาไหลด้วยความสงสารมูมูตัวน้อย มิเชลอุ้มเขาไปที่หลุมที่ขุดไว้ ไม่ลืมที่จะเอาฟางแห้งรองไว้ก้นหลุมก่อนที่จะนำร่างของมูมูใส่ลงไป จากนั้นก็เอาฟางกลบอีกครั้งก่อนที่จะกลบด้วยดิน มิเชลทำไม้กางเขนปักไว้ และเอาต้นไม้มาปลูกข้างๆ ให้สองต้น เพื่อให้มูมูได้เห็นดอกไม้สวยๆ ข้างเขา เราสองคนเดินกลับเข้าบ้านด้วยความโศกเศร้า นี่เองคือ สายใยแห่งความสัมพันธ์อันตัดได้อย่างยากลำบาก ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ เมื่ออยู่ด้วยกันทุกวันเกิดความผูกพันธุ์ซึ่งกันและกัน เมื่อฝ่ายหนึ่งต้องจากไป เป็นธรรมดาที่จะต้องมีความโศกเศร้า แม้จะรู้ว่านี่เองคือ สัจธรรมแห่งความเป็นจริง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไปในที่สุด พระพุทธองค์ท่านจึงทรงสั่งสอนให้เราตัดให้ขาดจากสายใยนี้ เพื่อที่จะให้หลุดพ้นจากบ่วง ไม่ให้ผูกพันกับสิ่งใดๆ เพื่อจะได้ไม่มาเกิดอีก เป็นหนทางแห่งการหลุดพ้นอย่างแท้จริงจากสิ่งทั้งปวง มูมูอันเป็นที่รักของเราสองคนได้จากไปแล้ว เหลือไว้แต่ความทรงจำดีๆ ที่เขาทิ้งรอยเอาไว้ ภาพของมูมูที่วิ่งตามพี่ๆ เมื่อไม่เห็นพี่ๆ อยู่ใกล้ๆ มูมูที่ยอมให้มิเชลอุ้มอย่างง่ายดายโดยไม่ขัดขืน ยอมให้มิเชลเอาไปวางไว้บนบ่า มูมูผู้สงบเสงี่ยมที่วิ่งหนีชาร์ล็อตต์ มูมูที่ร้องเสียงดังเมื่อเห็นแมวมาอยู่ใกล้ๆ เพราะกลัวจะโดนทำร้าย และมูมูที่ไม่เคยฟักไข่เพราะเขาอ่อนแอกว่าพี่ๆ ความทรงจำเหล่านี้จะอยู่กับเราสองคนตลอดไป ลาก่อนมูมู เจ้าไก่น้อยผู้น่ารัก ขอให้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่านี้นะ เราสองคนจะเก็บเจ้าไว้ในความทรงจำตลอดไป   Create Date : 29 มิถุนายน 2559 23 comments Last Update : 29 มิถุนายน 2559 0:19:15 น. Counter : 2754 Pageviews. Share Tweet

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น .......................... มาทักทายและส่งกำลังใจครับผม   โดย: ขุนเพชรขุนราม 29 มิถุนายน 2559 0:38:08 น.

ความผูกพันค่ะ +   โดย: tuk-tuk@korat 29 มิถุนายน 2559 6:58:15 น.

เลี้ยงสัตว์นี้จะเกิดความรักความผูกพันกับสัตว์เลี้ยง พอเค้าจากนี้ จะเสียใจจริงๆคิดฮอดด้วย บางคนเค้าบอกอย่าเลี้ยง แต่ก็อดเลี้ยงไม่ได้เนาะ เพลงรุ่นนี้หาฟังยากขึ้นทุกวัน ยังคิดว่า35+ ถ้าไม่บอกไม่เชื่อน้า ดูหน้าอ่อนผู้งามหลาย แม่นบ่ล้าอย่าตั้วเด้อ รักษาสุขภาพได้ดีมากเลยครับ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต TheFootball Topical Blog ดู Blog mambymam Music Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: moresaw 29 มิถุนายน 2559 8:31:27 น.

ไม่ว่าคน สัตว์ สิ่งของ นะคะ อยู่ด้วยกัน ก็ผูกพันกัน ยิ่งถ้าเป็นสัตว์เลี้ยง เป็นสิ่งมีชีวิต เวลามีเหตุให้ต้องจากลากัน ... รู้ว่าต้องทำใจ แต่ก็ยากอยู่ดีนะคะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ข้ามขอบฟ้า Music Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 29 มิถุนายน 2559 10:04:29 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ขุนเพชรขุนราม Topical Blog ดู Blog ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: Opey (Opey ) 29 มิถุนายน 2559 10:24:41 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Klaibann Blog ดู Blog ............................................ คุณมิเชลสร้างกรงสวยน่าอยู่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสามด้วยตนเองนะคะ ความคิดถึงและความผูกพันยังคงอยู่ ขอให้มูมูไปสู่ภพภูมิที่ดีค่ะแม่บุญ และขอให้ชาร์ลอตต์กับช๊อกโกแลตมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นเพื่อนสร้างความสุขใจให้ครอบครัวแม่บุญไปนานๆนะคะ   โดย: Sweet_pills 29 มิถุนายน 2559 23:30:08 น.

เค้าน่ารักมากเลยนะคะ หน้าตาดูไม่เหมือนบ้านเรา เค้าโชคดีที่ได้คนเลี้ยงที่รักและดูแลนะคะ เห็นบ้านที่คุณมิเชลทำก็รู้ว่าใส่ใจจริงๆนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ข้ามขอบฟ้า Music Blog ดู Blog คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog บ้านต้นคูน Travel Blog ดู Blog ผีเสื้อยิปซี Literature Blog ดู Blog mariabamboo Travel Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Travel Blog ดู Blog ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog comicclubs Diarist ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: ตุ๊กจ้ะ 30 มิถุนายน 2559 0:22:45 น.

ขอบคุณสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมของคุณต้อมค่า เพิ่งจะรู้ว่าคุณต้อมเรียนที่อุดรพิทยานุกูล มศ ๕ รุ่นสุดท้าย กาญถ้าไม่ย้าย รร. ตอนป.1 (พอย้าย รร. ยังเรียน ป.1อีก) ก็คงจะจบ มศ ๕ รุ่นสุดท้ายเหมือนกัน แต่คุณต้อมยังเป็นรุ่นน้องปีหนึ่งค่ะ คุณแม่บุญเรียนที่อุดรพิทยานุกูล งั้นก็น่าจะเป็นคนอุดร ถ้าใช่ก็คนบ้านเดียวกันเด้อค่า เป็นไก่ที่สวยงามมากค่ะ เลี้ยงมาแบบนี้ก็ต้องผูกพันธ์ พอตายก็เหมือนขาดอะไรไป Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: ข้ามขอบฟ้า 30 มิถุนายน 2559 1:20:19 น.

ฟ้าขอแสดงความเสียใจกับพี่ไก่ด้วยค่ะ และขอฝากกลอนนี้..เพื่อไว้อาลัยกับเจ้ามูมูที่แสนน่ารักด้วยนะคะ "แสนอาลัยมูน้อยร้อยใจรัก มาทายทักเสี้ยวยามรูปนามหาย เพียงชั่วครู่สราญจิตปลิดมลาย มา กลับกลาย ตายจากฝากระทม ขอภพภูมิแดนใหม่ในชาติหน้า เจ้าเกิดมายังแคว้นแดนสุขสม อยู่ใต้เงาพุทธปราชญ์ชาตินิยม ได้ชื่นชมสนิทธรรม ช่วยค้ำคูณ" ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: พิรุณร่ำ 30 มิถุนายน 2559 11:15:24 น.

โธ่...มูมู ขอให้มูมูไปสู่ภพภูมิที่ดีนะคะ เสียใจด้วยกับการจากไปของมูมูนะคะแม่บุญ เคยอยู่ด้วยกันก็ย่อมมีความผูกพันธ์ เมื่อจากไปก็อาลัยหา เราเองเคยแค่แวะมาอ่านตอนแม่บุญรับมูมูกับพี่ๆมาเลี้ยงวันแรก วันที่มิเชลสร้างบ้านไก่ขึ้นมาอย่างน่ารัก วันนี้เข้ามาอ่านอีกครั้งกลับกลายเป็นวันที่มูมูจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ยังรู้สึกใจหายไปด้วยเลยค่ะ แต่มูมูก็หมดอายุขัยไปแล้ว ใครจะรู้บางทีเวลานี้มูมูอาจได้ชาติภพใหม่ที่ดีกว่าเดิม และมีความสุขยิ่งกว่าเดิมก็ได้ค่ะ   โดย: เรียวรุ้ง 30 มิถุนายน 2559 14:03:36 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Klaibann Blog ดู Blog เวลาที่เราเลี้ยงอะไรก็จะเกิดความผูกพันกับเขา นะคะแม่บุญ เคยให้น้ำให้อาหารเขาพอจากไป ก็จะรู้สึกเศร้าใจ การที่เราได้เลี้ยงดูเขาทำให้เกิด สายใยแห่งความผูกพันจริง ๆ ค่ะ   โดย: AppleWi 30 มิถุนายน 2559 15:43:20 น.

เลี้ยงแล้วก็รักและผูกพันอ่ะเนาะ การพลัดพรากเป็นทุกข์ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย ก็หวังว่ามูมูจะไปสู่ชาติภพที่ดีกว่าเดิม บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog mariabamboo Photo Blog ดู Blog AppleWi Craft Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog Maeboon Diarist ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 30 มิถุนายน 2559 16:57:57 น.

ได้ค่ะแม่บุญ ทุกคนสามารถเล่นได้ค่ะ สะดวกโจทย์ไหนก็เล่นโจทย์นั้น ไม่บังคับว่าเล่นแล้วต้องเล่นทุกเดือน ถือฤกษ์สะดวกของแต่ละคนเป็นสำคัญค่ะ ^__^   โดย: เนินน้ำ 30 มิถุนายน 2559 18:06:12 น.

เป็นความทรงจำที่นึกถึงแล้วมีความสุขนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog AppleWi Craft Blog ดู Blog บ้านต้นคูน Travel Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: mambymam 30 มิถุนายน 2559 18:37:02 น.

เค้าว่ากันว่า น่านเป็นเมืองฝาแฝดกับหลวงพระบาง หนูไม่เคยไปหลวงพระบางค่ะ ดูภาพหลวงพระบางจากบล็อกพี่แม่บุญ ... น่านเจริญกว่าหลวงพระบางหน่อยมังคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 30 มิถุนายน 2559 19:05:46 น.

เล่าเรื่องสนุกมากค่ะ แต่สงสารมูมูมากเลย เลี้ยงแล้วก็รักนะคะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog ณ ขณะหนึ่ง Photo Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog พักนี้ป่วยวุ่นๆ ทำอะไรไม่ค่อยทัน หลงๆลืมๆด้วย ขออภัยที่มาช้าค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 30 มิถุนายน 2559 19:52:15 น.

เอาต้มข่าไก่มาฝากคะ ระวังสุขภาพด้วยนะคะแม่บุญ เรื่องคลอเรสเตอรอลเนี่ย หนูเองก็ระวังคะยิ่งตอนนี้อายุหนูนับวันมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ชาร์ลอ็ตต์สวยนะคะ มีผมด้วย ดีจังคะแม่บุญเลี้ยงไก่ได้โต หนูนะเลี้ยงอะไรก็ไม่ได้ซักอย่าง ตายหมด muo muo อาจจะไปเกิดเป็นคนก็ได้นะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: Mitsubachi 30 มิถุนายน 2559 19:58:24 น.

ในหลวงของเราท่านนอกจากทรงงานหนักแล้ว ท่านยังทรงพระปรีชาหลายด้านจริงๆค่ะ เพลงของท่านทุกเพลงฟังแล้วชื่นใจทุกเพลง ขอบคุณแม่บุญที่แวะฟังด้วยกันนะคะ ขอแอดด้วยเช่นกันค่ะ   โดย: mambymam 30 มิถุนายน 2559 20:05:16 น.

โหวต Klaibann Blog ครับพีไ่ก่ ขอให้มูมูไปเกิดในภพภูมิที่ดีนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 มิถุนายน 2559 20:10:44 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่   โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2559 6:30:50 น.

ไก่แม่บุญหน้าตาน่ารักดีนะครับ สัตว์ก็เหมือนมนุษย์เรานะ คนดีๆมักจะโดนรังแกอยู่เรือย และคนดีๆมักจะอายุไม่ยืนเหมือนพวกคนเกเร   โดย: ขุนเพชรขุนราม 1 กรกฎาคม 2559 9:51:19 น.

เรื่องราวไก่ของบ้านพี่ น่ารักจังค่ะ ... ไม่เคยเห็นไก่พันธุ์นี้มาก่อน ขนเค้าสวย ปุกปุยดีนะคะ น่ากอดดี :D ... คงรักกันมาก ๆ มีให้ กำลังใจกันด้วย ... เสียใจกับการจากไปของมูมู ด้วยค่ะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog   โดย: Tristy 1 กรกฎาคม 2559 12:01:56 น.

ทั้งไก่ ทั้งพ่อและแม่ น่ารัก อบอุ่นในหัวใจค่ะ   โดย: rawewan IP: 125.25.201.117 26 สิงหาคม 2559 12:28:23 น.