หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 156
ช่วงนี้รู้สึกอ่อนเพลีย ละเหี่ยใจ ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ รู้สึกพลังคอสโม่ลดลงอย่างฮวบฮาบ
เนื่องจากเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไปทำงานต่างถิ่น แถมช่วงนี้ยังมีเรื่องให้เดินทางไปไกล ๆ บ่อย ๆ เหมือนแรงงานอพยพ เหมือนคนทำไร่เลือนลอย เหมือนเป็นไทรอยเรื้อรัง
เมื่อวานเลยเหนื่อย ๆ นั่งมองคอมฯ อยู่ดี ๆ เหมือนมีอาการวูบ ๆ หัวหมุน ๆ เกิดอาการวิงวิง เธอจะรักกันจริงรึเปล่า เปล่า เปล่า
จนต้องหลบแอบไปนั่ง ในที่ลับตา แต่ว่ากลิ่นแรง (ในห้องน้ำ ฮะฮะ) นั่งหลับตา บรา บรา ห้านาที
ที่เหนื่อยแบบนี้ก็เพราะว่า มันเหนื่อยสะสมมาหลายวัน นอนน้อยมาหลายคืน
ก็เพราะนิสัยเสียที่ผ่อนปรนให้กับความอยากของตัวเอง เช่น ขอเล่นเน็ตอีกนิดนะ, ขออ่านการ์ตูนอีกหน่อย, ขอเกลือกกลิ้งบนโซฟาอีกนิด, ขอเกาพุงอีกหน่อย
พวกอะไรนิด อะไรหน่อย สุดท้ายเป้าหมายที่จะนอนห้าทุ่ม เที่ยงคืน เลยกลายเป็นตีหนึ่งทุกที
คิดไปแล้วก็เหมือนหมากล้อม คนสองคนฝีมือเท่ากัน ผู้ที่แพ้ไม่ใช่คนที่จะปล่อยไก่ เดินผิดแบบน่าเอาปิ๊ปคลุมหัว แต่คนที่แพ้คือคนที่เดินผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเรื่อย ๆ สุดท้ายก็แพ้ทั้งกระดาน
ผมต้องตัดใจล่ะ ต้องหลับให้เร็วขึ้นให้ได้ ใครจะรู้เรานอนน้อยอย่างนิด ๆ ไปเรื่อย ๆ สุดท้ายอาจสงสัยร้ายในภายหลัง
เพื่อน ๆ ทุกคน ดูแลสุขภาพให้ดีนะครับ
Create Date : 24 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 24 มิถุนายน 2553 23:26:29 น. |
|
4 comments
|
Counter : 915 Pageviews. |
|
|
|