หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 100
ผ่านไปแล้ววันพุธ และ ณ เวลาที่เขียน Blog นี้ก็เข้าสู่วันพฤหัสบดีแล้ว
วันนี้ก็เหมือนความเดิมจากตอนที่แล้ว คุณลุงญี่ปุ่น (อดีตเพื่อนร่วมงาน)ที่มาจากแดนซากุระ ก็ยังคงวนเวียน อยู่ไม่ใกล้ตัว
เพราะว่าวันนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับ (ภาค 2) สำหรับคนที่พลาดงานเลี้ยงตอนรับในวันแรกไป (ไม่รู้มันจะมี ภาค3 รึเปล่านะ)
และวันนี้แขกก็เปลี่ยนหน้าไปเกือบหมด จากวันแรกที่มีชาวไทยใจสยามเป็นส่วนใหญ่
มาวันนี้เป็นชาวแดนอาทิตย์อุทัยซะเกินครึ่ง และใครที่พลาดมินิคอนเสริต์ของนายโจ จากเมื่อวาน วันนี้ก็ได้ฟังเต็มอิ่มแน่ เพราะวันนี้เราเลี้ยงกันที่คาราโอเกะ
หลังจากที่ผมได้มีประสบการณ์ขึ้นไปร้องบนเวที เรารึก็แอบกระยิ่มยิ้มย่องย่ามใจ ว่าวันนี้เราฉลุยแน่ เพราะขนาดบนเวทียังผ่านมาได้ วันนี้แค่ในห้องเหลี่ยม ๆ ทำไมจะทำไม่ได้
ว่าแล้วก็เลือกเพลง''โปรดส่งใครมารักฉันที'' ประเด็มเป็นเพลงแรก หวังเรียกเสียงกรี๊ด แบบพี่เคนเข้าทรง
และก็จบลงอย่าง ทุลักทุเลสุดขีด ฮะฮะ ผิดคีย์กระจาย ร้องผิดกระจุย
เลยรู้ว่ามันก็ยากเหมือนกัน ยิ่งเรามัวแต่พยายามไล่ร้องตามตัวอักษรวิ่ง ๆ ยิ่งเหมือนท่องอาขยาน และตามด้วยโครงสี่สุภาพ
ทุกคนได้แต่เงียบอย่างเป็นมารยาทแล้วซัดปลาลุยสวนเบื้องหน้าอย่างไม่สนใจนายโจกับไมค์ของมัน
สรุปว่าผลงานไม่เป็นที่น่าพอใจ แต่สุดท้ายก่อนงานเลิกก็แก้ตัวสำเร็จด้วยการงัดเพลงไม้ตาย อัสนี-วสันต์ ''รักเธอเสมอ'' ที่เก็บไว้เป็นไม้เด็ดในทุกงาน อิอิ
| Create Date : 29 เมษายน 2553 |
| Last Update : 29 เมษายน 2553 0:28:50 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 710 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
....
ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เพราะชาวแดนอาทิตย์อุทัยออกจะเยอะ
เอาน่า...ถ้ามีภาค 3 ค่อยแก้ตัวใหม่ อิอิ
ฝันดีนะคะ