หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 103
ในที่สุดวันเสาร์ที่แสนลันล้า ก็กลับมาเยือนอีกครั้ง เหมือนดั่งน้ำฝนฉโลมใจ ฮะฮะ ลิเกตั้งแต่บรรทัดแรก
วันนี้แอบสุขสันต์เป็นพิเศษเพราะว่า ได้กลับมาบ้านเกิดเมืองนอนที่จังหวัดเชียงใหม่นะเจ้า
โดยขึ้นเครื่องบินขนาดกระทัดรัดที่ดอนเมือง บินมาลงเมืองเหนือ ณ เวลาห้าโมงเย็น
สิ่งแรกที่คิดจะทำ ก็คือหาสารอาหาร ลำเลียงส่งไปในกระเพาะ ด้วยว่าตั้งแต่เที่ยงยังไม่ได้มีสสารอะไรให้น้ำย่อยได้ปฏิบัติงานเลย
ว่าแล้วก็ชวนอาป๋า อาม้าผู้แสนดี ไปรับประทาน MK กันทันที ตั้งแต่ที่ย่ำดินแดนล้านนา
แต่ทว่า MK ที่นี้มี ความไม่เหมือนใคร (เดี๋ยวท่านผู้อ่านจะหาว่า ไปถึงเชียงใหม่ ดันไปกิน MK แบบนี้อยู่ กทม ก็กินได้ ช่างไร้ความคิดสร้างสรรค์ หรรษาเสียนี่กะไร)
ทว่า MK ที่นี้ต่างจากที่ กทม เล็กน้อย (ต่างไม่มาก ถึงขนาดจะมี ไส้อั่วหรือแคบหมูใส่หม้อ หรอกนะ)
MK ที่นี้พิเศษตรงมันเป็น Buffet ล่ะ (สองร้อยกว่าต่อคน) แต่กินได้ไม่อั้น กินได้ไม่ยั้งจนพุงกะทิ แทบปริออกจากเสื้อ ฮะฮะ
ไม่รู้สังหารกุ้งสดไปกี่ถาด แต่ว่ารู้สึกคุ้มจริง ๆ อยากให้ที่กทม มีแบบนี้บ้างจัง
ปล ช่วงนี้ผมอยู่เชียงใหม่ ซึ่งที่บ้านไม่มีเน็ตใช้จ้า ถ้าวันไหนไม่ได้ไปร้านเน็ตก็คงไม่ได้อัพนะจ๊ะ
ช่วงนี้ขอพักเรื่องหัวใจ แล้วไปลันล้ากับอาหารเหนือให้สุโขสุโค่ยก่อนเด้อ
| Create Date : 01 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 20:42:45 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1097 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
MKนี้นานๆผมถึงจะกินซักที ไม่ไหวกินบ่อยๆกระเป๋าฉีก
อยากลองกินแบบBuffetบ้างจังครับ