หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 101
ผ่านไปอีกหนึ่งวันทำงานที่แสนสุขสันต์ (ซะเมื่อไร)
ตื่นเช้ามาสดใสดั่งคาดไว้ไม่ผิด.....ว่าต้องปวดกระบาล กลางกระหม่อม เพราะนอนไปได้แค่ห้าชั่วโมง
รู้สึกไม่อยากไปทำงานถึงขีดสุด ถ้าเป็นสมัยอนุบาลคงแสร้งทำเป็นเป็นป่วย ตีหน้าซึม หายใจกระพือ ๆ เหมือนปลาหมออ้อนเบ็ด แล้วงุงิง ๆ ว่า
''ปวดหัวจังครับ สงสัยเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่เจริญปุระ''
แต่ตอนนี้ก็ไม่ใช่เด็กแล้ว.....แม้นไม่อยากทำงานเพียงใด ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
ผมเลยต้องดีดตัวดุจกุ้งเต้น ผลักพุงกะทิให้ตั้งฉาก แล้วเดินหน้าเข้าห้องน้ำไปแบบพุงล่ำหน้า
พอไปถึงที่ทำงานก็รู้สึกตื่นขึ้นมาก แต่ก็ยังคงปวดหัวแบบเจ็บนี้รสปูอัด เหมือนรู้สึกทำงานได้ไม่ค่อยเต็มที่เท่าไร (พระเอกไหมล้า)
พอตกเย็นห้าโมงตรง หมดเวลาทำงาน เลยดีดตัวจากเก้าอี้รีบปรี่ไปรูดบัตรออก อย่างด่วน
แต่จริงๆ ไม่ใช่เพราะอยากรีบกลับมานอนกินไผ่ ไต่เสา แต่เพราะว่าได้นัดเพื่อนสาวไว้คนหนึ่ง ซึ่งอยากเจอมาก
แต่สุดท้ายข้าพเจ้าก็ไม่ได้ไปพบเธอ เพราะเธอมีกินเลี้ยงกับกลุ่มเพื่อนสาว ๆ พอดีเลย แบบว่านัดมากระทันหันพอควร
และถ้าผมไปร่วมด้วย ก็จะกลายเป็นผู้ชายคนเดียวในหมู่ ซึ่งอาจเกินการตบตีแย่งชิง (แย่งชิงกันขับไล่) ผมเลยเลือกที่จะยังไม่ไปเจอคุณเพื่อนในวันนี้
ว่าแล้วก็กลับมาที่บ้านพร้อมกับอาหารแช่แข็งสองกล่อง
เราจะโต เราจะโต....แต่พุงนะสิ
| Create Date : 29 เมษายน 2553 |
| Last Update : 29 เมษายน 2553 20:41:25 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1027 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [