หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 104
ผ่านไปแล้วกับวันอาทิตย์ที่แสนรื่นรมย์ สมอุรา
ฝนที่ตกทางนี้ไม่รู้จะหนาวถึงทางโน้นไหม
ตอนนี้ผมก็ยังคงอยู่ที่เชียงใหม่ โดยใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับที่บ้าน คุยกับคุณพ่อคุณแม่ แบบลูกกตัญญูยันหวอยุน
และเล่นกับคุณน้องชายสายพันธ์นุ่มนิ่ม ซึ่งคุณน้องชายตัวนี้ก็คือกระต่าย ที่คุณแม่รักเหมือนลูกคนที่สี่
โดยเจ้าตัวขาวอวบหูยาวตัวนี้มีชื่อว่า เจ้ายุ่ง และมีชื่อเล่นว่า เจ้าโง่
จุดเด่นของเจ้าโง่ คือมันมีสองบุคลิก คือหนึ่งบุคลิกเมื่อยามอยู่ในกรง และนอกกรง
เมื่ออยู่ในกรง มันจะทำตัวเหมือนอยู่ในโลกความฝัน ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ
นอนนิ่งท่าเดียว ทำตัวเออ ๆ โดยเราสามารถเอามือเข้าไปจับลูบหัวลูบตัวมันเล่นได้ โดยที่มันไม่กระดิกตัวหนีเลย
เหมือนสิ้นแล้วสัญชาตญาณสัตว์ป่า นั่งเคี้ยวผักเคี้ยวใบนิ่ง ๆ เหมือนหมีขาวดำที่กำลังดัง ณ ขณะนี้
แต่เมื่อไรก็ตามที่ปล่อยให้มันวิ่งเล่นนอกกรง มันถึงจะสวมวิญญาณกระต่ายน้อย กระโดดโลดเต้น
เวลาจะไปจับก็วิ่งหนีไปมาวนรอบเสา เหมือนนางเอกหนังอินเดียที่ชอบวิ่งข้ามเขา
และมันก็ชอบไปหลบซ่อนตามรูต่าง ๆ จะจับก็ลำบาก จะไล่เข้ากรงก็ไม่ไป พอจับได้ทีก็ทำตัวแข็งแสร้งเป็นก้อนหิน
ดู ๆ แล้วก็น่ารักดี แต่ก็แอบเหงาแทนมันที่ไม่มีเพื่อนกระต่ายให้คอยเล่นด้วย
จะมีก็แต่แมวดำ ที่แอบคอยจ้องจะเข้ามาวัดกำลังกันบ่อย ๆ
แต่ขอเถอะนะแมวน้อย แกตัวเล็กกว่าเจ้าหมูขาวหูยาวตัวนี้เยอะ ฮะฮะ ระวังจะเจ็บตัว
ปล ช่วงนี้อยู่เชียงใหม่เลยอัพ blog ลำบากนิดหนึ่งจ้า เพราะที่บ้านยังเป็นเน็ตแบบ modem อยู่เลยอะ
Create Date : 03 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 0:26:46 น. |
|
10 comments
|
Counter : 1023 Pageviews. |
|
|
|
ชื่อเล่นเจ้าโง่
อืม...ใส่ร้ายน้องกระต่ายรึเปล่าเนี่ย
คุณแม่ท่านน่าจะตั้งชื่อเพราะก่านี้น๊า 5555+
...
ฝันดีนะคะคุณโจ