|
หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 109
''อยากจะร้องดัง ๆ พูดให้ใครต่อใครให้รู้ทั่วกัน'' ว่า...พรุ่งนี้วันเสาร์แล้ววุ้ย ดีใจ ๆ
อาทิตย์นี้แอบลันล้า ทำงานแค่ไม่กี่วันก็ได้เจอวันหยุดอีกแล้วเนอะ
แต่กว่าจะผ่านวันนี้ไปได้ก็เล่นเอาเหนื่อย ท่านประธานที่เคารพรักเรียกประชุม และถามเกี่ยวกับโปรเจกซ์ของผมอย่างมากมายก่ายกอง ยังกับอภิปายไม่ไว้วางใจ ซะงั้น
แต่พอผ่านการประชุมที่สุดโหดมาได้ ก็ถึงเวลาลันล้า ตามระเบียบพัก
โดยวันนี้เค้าจัดปารตี้คาราโอเกะกัน เนื่องในวันเกิดเพื่อน ๆ ที่เกิดในเดือนพฤษภาคมนี้ และหนึ่งในนั้นก็มีน้องเลขาฯ
ใจหนึ่งก็อยากไปร่วมงาน แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยาก เพราะภายในงานจะต้องมีการแซวเรื่องน้องเลขาฯ พบรักกับชายคนหนึ่ง (ตาอยู่) แน่นอน
และก็เป็นจริงดังคาด ทุกคนแซวน้องเลขาฯ อย่างสุขสันต์ แต่ผมนั้นต้องระกำช่ำชอก แต่ต้องซ้อนสีหน้าอันปวดร้าวปานโดน''จาพนม''กระโดดเข่าลอยใส่ยอดอก
และไม่พอยังแอบมีเพลงมากระแทกใจ ที่ใครไม่รู้ส่งไมค์มาเกยถึงปากอย่างเพลง ''คนไม่มีแฟน'' ของพี่เบิร์ด ธงชัย ใจดี
แต่ผมก็พยายามเอาหูไปดำนา เอาตาไปปลูกไร่ เข้าหูซ้ายทะลุถึงหัวใจ ทำเป็นไม่สนใจ และสนุกกับเพลงแดนซ์หมอลำ และมันส์กับคาราบาว
พอสุดท้ายก็เกือบอดไม่ได้ เกือบที่จะขอเพลง ''แววตา'' ของพี่เจ มองร้องให้มันสาแกใจ
แต่จนแล้วจนรอดก็''ใจไม่ด้านพอ''ตามเพลงแจ้งเกิดของ นปช กี้
สุดท้ายเลยไม่ได้ขอเพลงแววตาไป
พอถึงเวลาห้าทุ่ม ผมก็เลือกที่จะกลับบ้าน และได้เดินออกจากห้องคาราโอเกะพร้อมกับพำพัมในใจว่า
''แววตาของเธอเปลี่ยน วันที่ใครอีกคนเข้ามา''
| Create Date : 07 พฤษภาคม 2553 |
|
9 comments |
| Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 23:57:04 น. |
| Counter : 1143 Pageviews. |
|
 |
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [