หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 97
ความเดิมเมื่อตอนที่แล้ว
นายโจ เคลิ้มใจเข้าไปร้านตัดผมที่อุดมไปด้วยเพศที่สาม และได้รับการแต่งแต้มหลังคาบาง ๆ ให้กลายเป็นเป็นทรงเทพประทาน
ทรงนี้ด้านข้างจะสั้น ๆ เหมือนป่าชายเลน แต่ตรงด้านหน้าจะยาว ๆ เหมือนป่าอเมซอน
มองไกล ๆ เหมือนมาริโอ้ มองใกล้ ๆ เหมือนมารูโจ้
แต่อย่างไรก็ดี วันเสาร์ทำงานที่ผ่านมาผมก็หอบกายหยาบไปทำงานพร้อมกับทรงผมพิสดาร พร้อมด้วยอาการเก้อเขิน
แบบว่าเตรียมใจไปก่อนเลยว่าต้องโดนแซวแน่ ๆ เพราะทรงนี้มันช่างโชว์ส่วนอวบอูมของใบหน้าเสียนี้กระไร
และเสียงลือเสียงเล่าอ้างก็มาดังละรอกคลื่น
''เฮ้ย โจ วันนี้ทำไมหัวตั้ง ๆ นั่งมาไซด์มาเหรอ" เริ่มด้วยเสียงแซวจากสาวทีมขาย ซึ่งนั่งฝั่งตรงข้าม
"เฮ้ย พี่โจ อกหักเลยไปตัดผมเหรอ" ตามมาด้วยเสียงแซวจากนายอ้วนทีมขาย
"เฮ้ย โจ แกเปลี่ยนร้านตัดผมเหรอ" พี่จอมยุ่งจากทีม R&D เข้ามาแซวต่อ
"ทำเป็นกระชากวัย....ทรงนี้น่าจะ ใส่เจลนะ" เริ่มมีคนมาวนเวียน เดินชมหัวข้าพเจ้าเหมือน สิ่งมีชีวิตพิเศษในงานวัด ถ้าเก็บค่าชมคงได้หลายบาท
แต่คิดไปคิดมา ก็ยังไม่มีใครแซวแบบเสีย ๆ หาย ๆ ดูไปแล้วเหมือนกระแสตอบรับ จะเป็นไปในทางบวกด้วยซ้ำ
ท่านผู้อ่านเคยมีไหมครับ ที่บางครั้งเข้าร้านตัดผมแล้วได้ทรงขัดใจแท้ แต่เป็นว่าคนรอบข้างดันชมซะงั้น
''นี้ทรงผมนี้มันเข้ากับเราจริงเหรอ'' ผมเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานพร้อมคิดพิศวง ในมือถือซองขนมซูกัส อยู่หนึ่งซอง
และจังหวะนั้นเองผมก็มองไปทางน้องเลขาฯ อย่างเรียบ ๆ
และก่อนที่ผมจะพูดอะไรไป เธอก็กล่าวทักผมก่อนว่า
"พี่โจตัดผมทรงใหม่ เทห์เชียว"
"เออ...." แอบเขินเล็กน้อย ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนหัวใจมีหวัง คงช๊อปสลบด้วยอาการดีใจ แต่ตอนนี้หัวใจว่างเปล่า เลยได้แค่เขิน ๆ
แต่ก่อนที่ผมจะกล่าวอะไรต่อ ก็ยื่นซองซูกัสให้กับน้องเลขาฯ แล้วกล่าวว่า
"คืนให้ พี่เคยบอกว่าจะซื้อมาใช้คืนใช่ปะ" ผมเคยกินซูกัสของน้องเค้าสองสามเม็ดเมื่อหลายเดือนก่อน แล้วบอกว่าจะซื้อคืนให้ทั้งซอง แต่ก็ไม่ได้ซื้อให้สักที ลืมตลอด
มาวันนี้ก็มีโอกาสซื้อคืนให้เธอแล้ว
รอยยิ้มของเธอเมื่อได้รับซูกัสทำให้ผมดีใจเยิ้ม แต่ระหว่างเรา....ผมรู้ว่าผมเป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีเท่านั้น
.....แต่มันก็โอเค.... ได้เท่านี้....ในตอนนี้
Create Date : 25 เมษายน 2553 |
Last Update : 25 เมษายน 2553 23:22:02 น. |
|
4 comments
|
Counter : 874 Pageviews. |
|
|
|
เป็นได้พี่ชายก็ยังดีครับอย่างน้อยตอนนี้ก็ทำให้เราได้คุยกับน้องเลขาได้สะดวกใจขึ้นเพราะเราไม่ได้คิดอะไรเเล้ว