หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 145
วันนี้เป็นวันที่ดาวเรียงตัวกันหกดวง คล้ายหนังเรื่อง 2012 ที่แมงโม้บินกระจายตลอดเรื่อง
แต่วันนี้ โลกก็สงบสุขดี ไม่มีอะไรใหญ่โตเกิดขึ้น ไม่มีก๊อกซิล่าที่ตื่นจากการจำศีล ไม่มีอุกบาตพุ่งชนโลก ไม่มีน้ำทวม หรืออะไรแปลก ๆ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีจ้า
จะมีก็แต่บอลโลกที่ยังคงเตะกันอย่างหรรษา และเป็นที่จับตามองของทั้งโลก เพราะว่ามีประเทศจากทุกทวีปเข้าแข่งกัน
วันนี้ผมก็นั่งดูกีฬาที่พาคนยี่สิบสองคนไล่ล่าบอลลูกเดียว
ดูแล้วก็นึกครึ้มใจ ย้อนคิดไปในสมัยยังวัยรุ่นหัวเกรียนที่เคยคิดอยากจะเป็นนักฟุตบอลอาชีพ (ไม่ได้ดูสรีระเตี้ยล่ำเลย)
แต่ตอนนี้แก่แล้ว ความฝันนั้นก็ต้องลบไป หลายครั้งจริงๆ ที่เวลาได้ลบความฝันของเราไป
ตอนนี้ฝันของผมคือ.....
อยากมีแฟนสักคน...ซะที่ไหนเล่า ล้อเล่น (แต่ได้ก็ดี)
ความฝันที่ยังคงไม่ได้ลบเลือนไป ก็คืออยากเป็นนักเขียนบทภาพยนต์ ซึ่งความฝันนี้ก็ยังคงไม่ได้หายไปไหน แต่เพียงเผลอลืมไปบ้างบางวัน ที่หลงระเริงกับแสงสี อิอิ
เพื่อนผมคนหนึ่งเคยกล่าวไว้ประมาณว่า
''นึกไม่ถึงนะว่าจะมีผู้ชายมานั่งเขียน blog ทุกวัน ให้คนอื่นอ่าน ฉันนึกว่าเธอเป็นเกย์''
ผมก็เห็นด้วย ฮะฮะฮะ ผู้ชายที่เขียน blog ทุกวัน นั่งโม้เรื่องตัวเองนี้มันช่างม่วงจริงๆ
แต่จริงๆ แล้วเป้าหมายหนึ่งของผมคืออยากฝึกปรือฝีมือการเขียนทุกวันจ้า
เผื่อสักวันเราจะได้เขียนบทหนังที่เราฝันใฝ่
Create Date : 12 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 12 มิถุนายน 2553 22:13:22 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1027 Pageviews. |
|
|
|
แหมๆๆ
มานเข้ากะชีวิตเราเจงๆเลยอ่า
ยังไงก็สู้ต่อไปนะค๊าาาา
(ยังไงก่ะมีแป้งโสดเป็นเพื่อน หุหุ)