หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 143
เมื่อวานได้แอบโลดแล่นท่องแดนสยาม ไปเดินหรรษากลางห้างหรูในเมืองอย่างพารากอน
ได้ไปกินข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่น ที่ร้านประจำ Cocoichibanya
ซึ่งร้านนี้ยังคงรักษามาตรฐานความแพง และรอคิวนานได้เสมอต้นเสมอปลาย
ยังดีที่วันนั้นไปกินกันสามชีวิต เลยสั่งให้เพื่อนที่ไปถึงก่อน ไปเข้าคิวรอตั้งแต่หกโมงครึ่ง
พอพวกผมไปถึงก็ทุ่มพอดี ได้กินดังใจปรารถนา (รอนานกว่าธนาคารในห้างอีก)
ร้านนี้เค้ามีขายแต่ข้าวแกงกะหรี่ แต่ว่าเด็ดซะระตี่ ตรงที่เราสามารถเลือกหน้าได้ ว่าจะเอาหมูทอด,ไก่ทอด, เนื้อตุ่น, ทะเล หรือแม้นแต่หอยลาย
แถมยังเลียนแบบข้าวราดแกงของไทยที่ขอราดกับสองอย่างได้อีกด้วย
ผมเลยจัดไป ''แกงกะหรี่ทะเล เพิ่มเนื้อวัว'' เป็นการผสมผสานกันอย่างไม่ลงตัวของวัวและทะเล
นอกจากนั้นร้านนี้ยังมี option เสริม ให้เลือกเพิ่มข้าว เพิ่มน้ำแกงได้ด้วย
แต่ถ้าเป็นร้านข้าวราดแกงทั่วไป ของพวกนี้คงเพิ่มฟรีแต่นี้คือร้านแกงกระหรี่ไฮโซ
อะไรที่เพิ่มเป็นเสียตังค์หมด แต่ที่พิสดารกว่านั้นคือถ้าขอลดข้าว มันก็ลดราคาให้ด้วย เออ ยุติธรรมดี
ความพิเศษสุดท้ายของร้านนี้คือ แกงร้านนี้เลือกความเผ็ดได้อีกด้วย ผมมันคนออกตัวแรง จึงสั่งไปว่าเผ็ดระดับห้า (สูงสุด)
และรสมันก็เผ็ดระอุทีเดียว ยิ่งกับชายหนุ่มผู้ไม่เจนจัดรสแรงอย่างผม ก็ได้แต่กินไปซี๊ดไป เช็ดเหงื่อไหลกันแทบไม่ทันทีเดียว นี้ถ้าเป็นดารา รับรองว่าช่างแต่งหน้าคงซับเหงื่อกันวุ่น
สุดท้ายนี้ต้องยอมรับจากใจ ตับไต ไส้พุง ว่ารสชาติอร่อยเหาะเหินเดินอากาศ เสียอย่างเดียวราคากระชากใจแท้ แบบนี้คงกินบ่อย ๆ ไม่ได้
แต่ถ้าผ่านไปพารากอนทีไร ข้าพเจ้าก็เผลอใจไปกินทุกที
Create Date : 10 มิถุนายน 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 10 มิถุนายน 2553 23:20:32 น. |
Counter : 946 Pageviews. |
|
|
|
เออเนอะ...นายจะโสด ก็การหาแฟนมันเกี่ยวพันกับการมองด้วยตาเปล่าเห็นนี่เอง เลยส่งโดยตรงกับการต้องดูดีอย่างหม่ำเหมอของสาวสาว หนุ่มหนุ่มทั้งหลาย งั้นก็ลุยต่อไปนะ ไม่อยากให้โสดจนถึงสามสิบ เอาใจช่วยอยู่