หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 149
วันพุธนี้ตื่นเช้ามาด้วยความกระดี่ได้น้ำอย่างพองาม เพราะเมื่อวานนอนไปเจ็ดชั่วโมงเต็ม
วันนี้เลยมีแรงทำงาน ไม่เช้าชามเย็นสามชามเหมือนทุกที แถมตั้งหน้าตั้งตาทำฟรีเซนต์งานอย่างขมักขมี่ พ่อยอดขมองอิ่ม
แต่อยู่ดี ๆ ช่วงภาคบ่าย คุณหัวหน้าตัวดี ก็ขอให้ผมไปบริษัทลูกค้าเป็นเพื่อนเค้าหน่อย
ตอนแรกก็ว่าดี แต่พอได้คุยกับหัวหน้าถึงรายละเอียดเลยรู้ว่า ตรูพลาดซะแล้ว
เพราะหัวข้อที่จะไปประชุมกับลูกค้า คือ ไปตีหน้าเศร้า เล่าความเท็จ โดยแสร้งว่าช่วงที่ผ่านมาผลดำเนินการของบริษัทไม่ค่อยดี อยากให้ลูกค้าเวทนาและไม่ต้องต่อราคาสินค้าเรา
สงสัยหัวหน้าคงมองเห็นพรสรรค์ในการทำหน้าตาสีตาสาและพาซื่อ อีกทั้งบื้อพอประมาณ เค้าเลยเลือกผมไปประชุมด้วย
แต่สุดท้ายถึงแม้นจะมีหน้าตาอันใสซื่อของผมเป็นอาวุธ มันก็ไม่ช่วยให้การประชุมราบรื่นไปได้ เนื่องจากหัวหน้าผมดันเตรียมข้อมูลมาไม่ค่อยดี
พวกผมเลยโดยซักฟอกเสียยับเยิน สุดท้ายได้แต่ขอความเห็นใจ ขอมาประชุมใหม่เมื่อใจด้านพอ และข้อมูลครบ
หลังจากกลับมาจากบริษัทลูกค้าแบบหมาจนกรอบก็นึกไปว่าวันนี้คงไม่มีอะไรให้สุขสันต์ขั้วหัวใจ
แต่ฉับพลันโลกของข้าน้อยก็เปลี่ยนเป็นสีทองเมื่อคุณหัวหน้า ยื่นกระดาษคาร์บอนพร้อมกับยอดโบนัสอันมากกว่าปีทีแล้วให้ โอ้ ลันล้า
พลังใจในการทำงานกลับมาทะลุปรอทอีกครั้ง
Create Date : 16 มิถุนายน 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 16 มิถุนายน 2553 21:27:26 น. |
Counter : 1151 Pageviews. |
|
|
|