หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 119
วันแรกของการทำงาน พลังอู้ยังคงหนาแน่น เช่นเดียวกับพลังขี้เกียจ
วันนี้เลยไม่ค่อยได้ทำงานอะไรเท่าไรนัก นอกจากตีหน้าขยันและนั่งเขี่ยเมาส์เล่นไปวันวัน อิอิ
นอกจากความขี้เกียจที่ปกคลุมเห็นหย่อม ๆ พลังใจในการทำงานยังคงลดถอยเป็นขยัก ๆ เนื่องจากสถานการณ์บ้านเมืองที่เข้าขั้นวิกฤต
ช่องข่าวต่างประเทศหลายแห่งต่างใช้คำว่า ''Civil war'' หรือสงครามกลางเมืองไปแล้ว
ซึ่งผมมองว่าพวกเค้าก็ไม่ได้พูดเกินเลยเท่าไรนัก เพราะในการปะทะกันแต่ล่ะที ก็มีเรื่องอาวุธปืน เข้ามาเกี่ยวข้องทุกทีไป
ตอนนี้ผมได้แต่หวังว่า ขอให้บ้านเมืองเรากลับมาสงบร่มเย็นแต่โดยเร็วเถิด
ช่วงนี้หลาย ๆ บริษัทก็เริ่มหยุดแล้ว เนื่องจากอยู่ใกล้เขตอันตรายบ้าง หรือไม่สะดวกต่อการเดินทางของพนักงานบ้าง
แต่บริษัทผมก็ยังไม่มีการประกาศหยุดแต่อย่างใด
คิดแล้วก็นึกถึงตัวเองในสมัยเด็ก ณ ช่วงปีหนึ่งตอนฤดูฝน ที่ฝนตกหนักอย่างรุนแรง น้ำท้วมหลายพื้นที่ จนโรงเรียนบางแห่งต้องหยุด....
....แต่โรงเรียนผมดันไม่หยุด เออ... เด็กน้อยเซ็ง.... โรงเรียนที่เล่นบอลไม่ได้มันก็ไม่มีความหมายแล้ว ฮะฮะ
ตอนนั้นผมในวัยเกรียนทอง จึงได้แอบภาวนาของให้ฝนตกแรง ๆ (แต่ไม่ได้แห่นางแมวเสริม) เผื่อโรงเรียนจะได้หยุด ฮะฮะ
แต่พอตอนนี้ ตอนนี้ไม่ได้เป็นเด็กน้อยแล้ว พอนึกถึงสถานการณ์ปัจจุบัน
ตอนนี้ผมได้แต่คิดว่าขอให้โลกสงบสุข ให้เมืองไทยกลับมาน่าอยู่ ให้ความรู้สึกปลอดภัยในชีวิตกลับคืนสู่คนกรุงอีกครั้งเถิด
Create Date : 17 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 21:22:11 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1002 Pageviews. |
|
|
|
ทำงานท้าทาย กว่าเยอะเลยนะ
เด็กพุงกลมๆ ผมบางๆ ขาดบอลไม่ได้
ขอให้เมืองไทยสงบสุข น่าอยู่ดังเคย