หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 113
ผ่านไปอีกหนึ่งอังคาร ของวันทำงาน ที่แสนจะสำราญ (ตรงไหน?)
วันนี้ก็เริ่มต้นด้วยเช้าที่แสนจะง่วงนอน ตามประสาเด็กอนามัยที่สมัยก่อนจะนอนวันล่ะ 8 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย
แต่พอชีวิตเข้าสู่ช่วงวัยเงินวัยทองของคนทำงาน การได้นอนแค่หกชั่วโมงก็ถือว่าอัศจรรย์ฮันนี่แล้ว
แต่จะง่วงยังไงก็ยังแข็งใจ นั่งทำงานแบบหน้ามึน ๆ ไปได้
โดยงานส่วนใหญ่ก็หนักไปทางแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่ปูดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด (เห็ดเข็มทองด้วยเพราะมันเยอะเหลือเกิน แต่บางปัญหาก็ผุดมาเป็นเห็ดหลินจือที่ดอกใหญ่เท่าหน้าบาน ๆ ของผม)
งานเยอะแบบนี้ถ้าไม่มีคนมาช่วยในเร็ววัน คงต้องเหนื่อยตัวกรอบเป็นข้าวเกรียบแน่ ๆ
หลังจากบ่นดัง ๆ บ่อย ๆ เมื่อวานนี้ฟ้าดินก็เห็นใจ ส่งคนมาสัมภาษณ์งานรวดเดียวห้าคน หญิงสาม ชายสอง
อิอิ ไอ้เราก็ฝันหวานเผื่อว่าจะมีสาวสวยมาร่วมงานให้ใจสั่นเนื้อเต้น
แต่พอหัวหน้าส่งใบสมัครมาให้เราช่วยเลือก ผมก็ต้องตะลึงงัน
เธอช่าง.....
เธอช่าง......
ช่างเรียกเงินเดือนได้สูงจริงๆ พูดได้ว่าทุกคนที่มานั้นขอเงินเดือนมากกว่าผมสองเท่า (แต่ตำแหน่งเดียวกัน)
แบบนี้สวย ๆ เก่ง ๆ ยังไงก็คงไม่ผ่าน แต่ก็ต้องยอมรับในคุณสมบัติของผู้สมัครล่ะครับ ว่าค่อนข้างดี
เช่น พูดญี่ปุ่นได้ จบนอก ปริญาโท และผ่านการอบรมร้อยแปดพันเก้า หาวเป็นดาวเป็นเดือน มีกระเป๋าสี่มิติติดตรงท้อง (ฮะฮะ อันหลังพูดเล่น)
สงสัยแบบนี้ผมคงต้องรับเงินเดือนหนึ่งคน ทำงานเท่าสองตัวไปก่อน เออออ ช่วงนี้รู้สึกหนักหัว สงสัยเขาทุยงอก (อยากกินเบอร์เกอร์ไส้หญ้าจัง อิอิ)
Create Date : 11 พฤษภาคม 2553 |
|
11 comments |
Last Update : 11 พฤษภาคม 2553 21:43:37 น. |
Counter : 1213 Pageviews. |
|
|
|