หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 66
วันนี้ผมก็ต้องบากบั่นไปงาน Motor show อีกแล้วครับท่าน (ทำเสียงเหมือนเหนื่อยอ่อน แต่จริงๆ แอบลันล้า เต้นท่า Nobody... Nobody...but you...)
ได้ไปพบปะน้องพริตตี้ที่บริษัทจ้างไว้...น้องน้ำผึ้งและน้องปุยนุ่น
น้องน้ำผึ้งยังคงสดใส หน้าเด้ง อย่างเป็นธรรมชาติ (งามอย่างมีคุณค่า อิอิ)
น้องน้ำผึ้งเข้ามาทักทายผมก่อนอย่างเป็นกันเอง (ดีกับพี่มาก ระวังพี่จะเผลอใจนะค่ะ ฮะฮะ)
ทว่าวันนี้น้องปุยนุ่นกลับดูเหมือนอารมรณ์บูดเบี้ยวเล็กน้อย เธอเลยดูหน้างอเป็นช้อนกลางในชามกระเบื้อง
"ปุยนุ่นเป็นไงบ้าง โอเคไหม" ผมถามไถ่หมายเรียกคะแนนความแมนและสุภาพบุรุษ
"ก็โอเคค่ะ พี่โจ" แต่เสียงเหนื่อยล้า
"เสียงเหมือนเป็นหวัดนะเนี่ย" แอบห่วงใย เรียกคะแนน หุหุ
"พอดีต้องตื่นมาแต่งหน้าตั้งแต่ตีสีค่ะ เลยเหนื่อย ๆ" หลังจากเธอกล่าวจบผมก็ชวนคุยอีกเล็กน้อยแต่พองาม ก่อนปลีกตัวไปเดินชมนกชมไม้ ชมพริตตี้เจ้าอื่น ฮะฮะ
ภายหลังต่อมาได้กลับมาคุยกับน้องน้ำผึ้ง เลยได้รู้ว่าน้องปุยนุ่นแอบเคืองช่างทำผมที่ทำทรงหยิกหย่อยคล้ายฝอยขัดหม้อให้เธอ หล่อนจึงหน้างอเล็กน้อยแต่เช้า
จริงๆ แล้วพวกเรามองว่าพริตตี้นั้นสวยมั่น แต่เธอก็มีช่วงเวลาที่แอบไม่มั่นใจเหมือนกันนะ
สุดท้ายวันนี้มีเรื่องประหลาดใจอีกอย่าง คือได้พบกับสาวสวยผู้หนึ่งซึ่งเคยรู้จักกันเมื่อนานมาแล้ว
เธอเป็นเคยเป็นทั้งดารา และพิธีกร และครานี้เธอมาเป็นพิธีกรให้บู๊ตรถบริษัทผมอีก
บังเอิญมากมาย ผมเลยได้โอกาสไปคุยกับเธออีกครั้งหลังจากผ่านมากว่าสามปี
เธอจำชื่อผมไม่ได้แล้ว แต่ยังคงจำหน้าได้
ไม่เป็นไร อย่างน้อยดีใจที่ได้เจอ
| Create Date : 25 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 25 มีนาคม 2553 20:37:06 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 927 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [