หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 45
วันพุธ ยังวันพุธเองเหรอ ทำไมรู้สึกเหนื่อยล้า และทรุดโทรมเหมือนส้วมซึมอะไรแบบนี้
คงเพราะงานที่ประเดประดัง เข้ามาอย่างกระแทกกระทัน ทำให้ผมต้องอยู่ทำโอทีและโอฟรีของบริษัทถึงสามทุ่มครึ่งมาสองวันติดแล้ว (คาดว่าพรุ่งนี้ก็ด้วย)
เหนื่อยไปทุกอนูของร่างกาย ตั้งแต่หัวไหล่,ไรผม,ไหปลาร้า,ก้นกบ และ ฯลฯ
วันนี้ตอนเช้า....
เริ่มวันใหม่ด้วยการไปคุยทักทายกับน้องเลขาฯ (เหมือนเดิม) เหมือนคล้ายจะเติมพลังก่อนรับมือกับงานใหญ่ที่รออยู่
พอบ่าย ๆ ทำงานไปได้นิดหนึ่ง ก็ติดปัญหา
ต้องการไฟล์งานตัวหนึ่งซึ่งดันไปอยู่ในเครื่องคอมฯ ของนายหล่อที่ลาออกไปแล้ว
ยังดีที่ว่าบริษัทนี้ตั้งรหัสของระบบเมล์คล้าย ๆ กัน ผมเลยสามารถเข้าไปในเมล์ของนายหล่อได้ เพื่อจะเอาไฟล์งาน
ทว่าสายตาอันซุกซนของผมก็อดไม่ได้ที่ดัดจริตไปเห็น...
เมล์ทีน้องเลขาฯส่งถึงนายหล่อ
วินาทีนั้นจิตใจด้านดีก็กล่าวขึ้นมาว่า
"อย่าไปสนใจ อย่าไปคิดแอบอ่านเมล์คนอื่น มันเรื่องส่วนตัวเค้า อย่าทำให้เสื่อมเกียรติมาตุภูมิ"
แต่อีกวินาทีหนึ่งจิตใจด้านเลวก้กล่าวขึ้นว่า
"แอบดูเลย ๆ ทีนายหล่อมันยังทรยศหักหลังแอบจีบน้องเค้า ทั้งที่รู้ว่าเราชอบ แบบนี้เราแอบดูเมล์คืนมันไม่ผิดหรอก"
จิตใจด้านสว่างและด้านมืดตบตีกันกันเป็นแม่ค้าตลาดสดอยู่นาน และในที่สุดผลก็คือ....
ผมก็ถูกฝ่ายมืดครอบงำ....
ผมยอมเป็นผู้แพ้ที่แสนเลว....
ผมแอบอ่านเมล์ของสองคนนั้นประดุจกำลังอ่านคอลัมป์ซุบซิบดาราในทีวีพูล และได้รู้ความจริงว่า...
ทั้งคู่นั้นชอบพอกัน...
ผมคงต้องตัดใจให้ได้...
ยอมแพ้แล้วล่ะ...
Create Date : 03 มีนาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 3 มีนาคม 2553 23:30:32 น. |
Counter : 1174 Pageviews. |
|
 |
|
คุณแอบอ่านเมล แต่เรนแอบอ่านอย่างอื่นอ่ะดิ กร๊ากก
ฟิลนี้เลย