หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 148
วันอังคารนี้ตื่นเช้ามาด้วยความเหนื่อยเพลียระเหียใจ เพราะอ่อนล้าพลังใจในการทำงาน แถมเมื่อคืนยังนอนไม่ค่อยหลับดีอีกด้วย
ช่วงเช้าเลยง่วงสุดฤทธิ์ แต่ก็ต้องนั่งปั้นหน้าขยัน ทำเป็นขึงขังในดันเปิด facebook (แอบซ่อนไว้เล็ก ๆ บนหน้าจอ) อิอิ
แต่นั่งหน้าเข้มได้ไม่นานนัก พี่สาวแผนกอื่นก็ชวนให้ไปบริจากเลือดกัน
ด้วยความที่คิดว่า ถ้านั่งขี้เกียจต่อไปคงจะหาวเป็นดาวเดือน เลยตัดสินใจไปบริจากเลือดดีกว่า อิอิ แอบอู้แบบได้บุญ
ด้วยความที่เพิ่งบริจากเลือดครั้งที่สอง เลยแอบตื่นเต้นเป็นรจนามองหาเงาะป่าในฝูงเงาะปลอม
แต่ด้วยความที่ไปกับพี่สาวแผนกข้าง ๆ เลยต้องทำหน้าใหญ่ ใจสู้ ตรูไม่กลัวเข็ม (แมนมัก ๆ)
แต่ขึ้นเขียง เอ๊ย ขึ้นเตียง เท่านั้นแหละ ก็แอบเริ่มหวั่น ๆ ใจ หันไปมองหน้าคุณป้าพยาบาลแบบเนียมอายคล้ายจะสื่อกระแสจิตไปว่า
''พี่จ้า หนูไม่เคย โปรดทิ่มอย่างถนุถนอม''
และเหมือนป้าจะอ่านใจได้ เลยจัดไปหนึ่งดอกไม่มีพลาด เข็มเดียวเจอหลอดเลือดเลย ไม่ต้องซ้ำ ไม่เหมือนบางคนเส้นลึก (ไม่ค่อยขำ) หาเส้นเลือดยากอาจโดนสองที
พอโดนเข็มแล้วไม่ค่อยรู้สึกเจ็บอย่างที่คิด ก็ย่ามใจ กระหยิ่มยิ้มย่อง นึกว่าสบายแล้วเรา แต่พอเลือดไหลไปเรื่อย ๆ เท่านั้นแหละ เดี๊ยนจะเป็นลมเสียให้ได้ โอ๊ย อกอีแป้นจะแตก
(เพราะเมื่อคืนดันนอนน้อย และตอนเช้ากินขนมปังแผ่นเดียว)
ตอนนี้เลยเก็กแมนไม่ไหว หันไปหาพี่พยาบาล
''พี่จ๋า ยาดมด่วน"
ยามนั้นพี่สาวแผนกข้าง ๆ ซึ่งเพิ่งบริจากเลือดเสร็จ เดินผ่านมาพอดี เลยได้เห็นผมหมดสภาพ นั่งหน้าซีดดูมยา สายตาเหม่อลอย
''เด็กชายคนนั้นดูหงอยเหงา ในมือของเค้าคือยาดม''
Create Date : 15 มิถุนายน 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2553 23:36:41 น. |
Counter : 973 Pageviews. |
|
|
|