สาวคนนี้เค้าช่างคิดดีนะคะ
มีการสงสัยพ่อแม่ของตัวเองด้วย

ของซีนี้ ไม่ต้องสงสัยและหาจ้างนักสืบให้เสียเวลา
หน้าเหมือนแม่
นิสัยเหมือนพ่อ...
...
เป๊ะเลย อิอิ

เก๋ ว่า พ่อ แม่ลูกไม่จำเป็นต้องเหมือนกันนะค่ะ อย่างที่บ้าน แทบไม่เหมือนกันเลยสักคน และความรักเองก้อเหมือนกัน ถ้าเหมือนกันไปหมดทุกอย่าง ชีวิตคงขาดรสชาด น่าดูเลยค่ะ

ไม่ได้อ่านนิยายแนวนี้มานานมากแล้ว
ความต่างมันก็มีสีสันนะ
แต่ก็ต้องจัดความต่างนั้นให้ลงตัว
และประสานกันให้ได้
เพราะถ้าไม่ได้ก็มีแต่จะเป็นรอยร้าวที่มากขึ้นและมากขึ้น

ลูกไม้หล่นไกลต้น เยอะไปค่ะคุณนิด

เข้าใจว่า มันน่าจะเป็นความคล้ายมากกว่า

ขนาดน้าเราเป็นฝาแฝด หลังๆหน้าเริ่มไม่เหมือน
และนิสัยก็ต่างกันมาก

เรื่องการเปลี่ยนแปลงตัวเอง
เห็นด้วยค่ะ ..ถ้าปรับเปลี่ยนพอควร เพื่อให้ความสัมพันธืไปได้ ก็ควรทำ

แต่ส่วนมาก ที่เราเจอจะเป็นการขอให้เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อแลกกับความรัก
แบบนี้ก็แสดงว่าไม่รักแล้ว

โชคดีที่เฮาหน้าเหมือนพ่อเป้ะๆ 55
สวกเหมือนแม่ โตย ก๊ากๆ
หนังสือน่าอ่านดีเน้าะคุณนิด..
..
..
ตะวาหยะตำส้มกับข้าวเหนียว ไก่ย่าง
กิ๋นกั๋น 2 แม่ลูก ลำขนาด

วันนี้ตื่นแต่เจ้า...ว่าจะหย่ะหนมเส้นน้ำยาอี้ก่า...
มากินตวยกันบ่เจ้า แหะ แหะ

แฮ่ ๆ แบบนี้ก็แย่อ่ะดิ๊ คุงย่ากะน้องเก็ตหน้าตาไม่เหมือนกันเรยอ่ะ

พี่แนนนี่ไม่เคยอ่านหนังสือแนวนี้เลยหง่ะ

เรื่องเหมือนหรือแตกต่างนี่ ไม่น่าเป็นเรื่องสำคัญขนาดนั้นเลยเนอะ ทำชีวิตให้มีความสุขก็เพียงพอแล้วมั้ง

ฮือ .... พอส่งเม้นท์หายหมดเลย เอาใหม่ก็ด้ายยย ....
คนเราถ้าเหมือนกันหมดทุกเรื่องชีวิตก็คงขาดรสชาดนะคุณนิด แต่ถ้าความต่างห่างกันมาก มันก็ยากที่จะปรับตัวเข้าหากัน อืม .... นั่นซินะ แล้วความพอดีมันอยู่ตรงไหน ยากที่จะค้นหาเหมือนกันนะ

ไม่สำคัญว่าเหมือนหรือต่าง...หากเป็นสิ่งที่เราเลือกจะเป็น...

บ้านน้อง พี่น้องคลานตามกันมา ไม่เหมือนกันเรยค่ะ พี่ พู่

บ่ได้มา เมิน ละ สยาดีก่อ เจ้า

ของผมไม่มีปัญหาครับ

เหมือนโขกออกมาจากบล็อกเดียวกับพ่อเป๊ะ...

แว๊บมาบอกก่อนว่า คิดถึงพี่นิดอ่ะ ^^

ไปปั่นงานต่อน๊า

เข้ามาเยี่ยมครับ เลิกงานแล้วดีใจจริงๆๆๆๆ...

ไม่มีแปลไทยใช่มั้ยคะ?

เพื่อนบล็อกนี่ ทำเอาเราอยากหัดอ่านหนังสือภาษาอังกฤษหลายรอบแล้วนะนี่

ผมก็ว่า ไม่จำเป็นต้องเหมือนครับ ...

เพราะว่า น้องชายกับผม ยังชอบผู้หญิงคนละคนกันเลย ...

เอ ... เกี่ยวกันป่าว ...

เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกก อ่านบล็อกวันนี้ แล้วเห็นตัวเองอย่างแรงค่ะ

ที่บ้าน เป็นข้าราชการกันหมดค่ะ ส่วนมากจะเก่งทางด้านวิชาการ...

แต่ตัวเอง แหะๆ อย่างที่คุณจิ๋วนิดน่าจะทราบค่ะ แหกคอกมาทำทางด้านงานเขียนซะเฉยๆ

แถมหน้าตาก็... ไม่ค่อยเหมือนใครในบ้าน

แต่อย่างน้อย ก็มีปากเหมือนพ่อค่ะ นอกนั้น ไปเอาของใครมาบ้างก็ไม่รู้

บางทีลูกอาจจะไม่จำเปนต้องเหมือนพ่อหรือแม่
ซึ่งในความจริงแล้ว หากเค้าไม่ได้เป็นพ่อเป็นแม่เราแท้ๆ แต่เค้าเลี้ยงเรามาอย่างดี เปรียบเสมือนลูกของเค้าแล้วล่ะก็ เราก็เรียกเค้าว่าเปนคุณพ่อคุณแม่เราได้อย่างเต็มปากแล้วล่ะเนอะ

สำหรับทิพแล้ว เหมือนแม่มาก แต่ถ้าเติมหนวด นิด แล้วปล่อยให้ดำหน่อยๆก็คล้ายพ่อเหมือนกัน อิอิ

อ๋อ...ค่ะ

เราเองก็ไม่เคยอ่านพวก e เหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยถนัดอ่านหนังสือที่ไม่ใช่เล่มๆ เหมือนกันค่ะ

ก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกันอะค่ะว่าลูกไม้ต้องหล่นไม่ไกลต้น เพราะว่าที่บ้านเราถนัดขวากันหมด แต่ว่ามีน้องเราอยู่คนนึงเค้าถนัดซ้าย แต่ว่าเค้าก็เรียนเก่ง แล้วก็อารมณ์ดีเหมือนคนอื่นๆอะค่ะ

สวัสดีคะพี่นิด

บางที่การเหมือนหรือไม่เหมือนก็ไม่สำคัญนะคะ
เพราะคนเราไม่จำเป็นต้องเหมือน

อย่างเจี๊ยบกับน้องชายนี่ต่างกันมากเลยคะ เจี๊ยบไม่ถนัดเรื่องทำอาหารเลย ส่วนน้องชายเรียนคหกรรม แถมแกะสลักได้ดีอีก

นั่นสิคะคุณนิด ทำไมลูกไม้ต้องหล่นไม่ไกลต้นเสมอไปนะ ลูกไม้บางลูกถึงหล่นไกลจากต้นไปบ้างก็ยังเป็นลูกไม้อยู่ดีนี่เนอะ อ่านเรื่องเพื่อนของคุณนิด แล้วก็ได้คิดเหมือนกันค่ะ พ่อแม่เป็นหมอ พี่เป็นหมอ แล้วเราจะต้องเป็นหมอตามกันไปด้วยเหรอ เลือกเรียนในสิ่งที่ตัวเองรัก รักในสิ่งที่ตัวเองอยากเป็นดีกว่าเนอะ

//อิอิ ขอบคุณคุณนิดนะคะ อ่านที่คุณนิดเม้นท์แล้วฃอบใจจังค่ะ

ชอบคำว่าแรงบันดาลใจมากเลย อ่านแล้วรู้สึกดีจัง ...

บีหล่นซะไกลเชียวคุณนิด จากไทยแลนด์แดนสยาม มาหล่นๆ แถวๆ ซูริค 555 คุณนิดเองก็หล่นมาไกลใช่เล่นนะคะ เอิ๊ก ล้อเล่นจ้า

ปล. ตอนนี้ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ แต่มีอาการชามาแทนที่ หุหุ

แวะมาเยี่ยมบล็อคสวยๆ

มีเยอะไปค่ะที่ลูกไม่เหมือนพ่อแม่ ทั้งว่าหน้าตา และนิสัย

ถ้าพูดถึงหน้าตา ข้าพเจ้าสำถูกต้องเป๊ะๆ แต่สมะยเด็กเค้าชอบบอกว่า เป็นเด็กเก็บมาเลี้ยง อายุข้าพเจ้าก็ห่างจากพี่ๆทั้งสองเป็นสิบปีแต่...ข้าพเจ้ามั่นใจมาก เพราะหน้าแบบนี้เป็นลูกคนอื่นได้ที่ไหนเล่า

ส่วนนิสัยใจคอ...ไม่มีใครจะเหมือนกันได้ทุกอย่าง ทุงหมดหรอกค่ะ

โดนบอกว่าเก็บมาจากขยะครับ สงสัยต้องไปจ้างมาสืบบ้างละ

เห็นด้วยค่ะ...เหมือนบ้างแตกต่างบ้าง
โลกถึงเป็นโลก

ปล.ตัวเองก็หน้าตาไม่เหมือนพ่อแม่ค่ะ
รอพ่อแม่เศรษฐีตัวจริงมาพิสูจน์ปานหัวใจอยู่

อืม พี่น้องที่บ้านเราก็หน้าคล้ายกันบ้างบางคน แต่หุ่นนี่ ออกแนวหลากหลายเหมือนกัน

พูดถึงความแตกต่างระหว่างคู่รัก อืม ต่างกันได้ แต่ทั้ง2ฝ่ายต้องมีทัศนคติเปิดกว้างเหมือนๆกัน ยอมรับ, เข้าใจ และไม่ก้าวก่ายความแตกต่างระว่างกันเนอะ ซึ่งที่เราเจอมันไม่เป็นอย่างนั้นเลย แบบว่า เราไม่ว่าที่เค้าต่างจากเรา แต่เค้ามาว่าในสิ่งที่เราคิดต่างกับเค้าน่ะ อุ๊ย ไม่เอา ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวยาวววว อิอิ

เหอๆ อยากจะบอกว่าครอบครัวเรามี 4 คน

เรานี่แหละแตกต่างอยู่คนเดียวในแทบจะทุกเรื่อง
แต่สำหรับเรานะ .. จะว่าไงดีละคะ
ก็รักอยู่หรอกครอบครัว แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวแล้ว
คิดว่าคนอย่างเราเหมาะจะอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ มากกว่าง่ะ
อยู่ใกล้กันแล้วกัดกันตลอด อยู่ห่างๆ กันกลับจะรักกัน 555

ความจริงก็คือว่า เราอยู่ใกล้ใครเกินไป / สนิทกับใครมากไปไม่ได้อ่ะ
เพราะว่าเราจะรำคาญมากๆๆๆๆ อย่าว่าแต่แตกต่างเลย
ต่อให้เพื่อนบางคนที่เหมือน(หรือพยายามจะเหมือนเรา)ทุกกระเบียดนิ้ว
เรายังรำคาญเลยอ่ะ จะมาเหมือนอะไรช้านนักหนา ..

สรุปคือคนอย่างเราอยู่ใกล้ใครไม่เป็นง่ะ เหอๆๆ

ท่าทางน่าอ่านออกค่ะ ช่วงนี้หาหนังสือดีๆอ่านอยู่เหมือนกัน

สวัสดีวันพุธกลางสัปดาห์คะ

ตอนเด็กๆ เวลาดื้อมากๆ
แม่ชอบว่าเนี่ยเก็บมาจากถังขยะรู้ป่าว
ถ้าไม่เลิกดื้อจะเอาไปคืนที่เดิมนะ
55+

.... ปกติแล้ว คนที่ต่างกัน ก็มักมองว่า เราต่างกัน
...
แต่เวลามีความรัก...มักมองลำเอียง พยายามคิดว่า เราคล้ายกัน มากกว่าเดิม ..พอรักจางๆ ไอ้ที่ต่างเลยเพิ่งเห็น...แล้วส่วนมากไม่ชอบเสียด้วย
....

..
.
จริงๆ แล้ว ลองคิดแบบนี้ไม่
..
"~เราทุกคนเหมือนกัน ตรงที่เราแต่ละคนต่างกัน"

lสนุกดีครับ

บ่ายแล้วเลยเอามาฝาก

น้องนิด พี่หนี่ฯขอถ้วย1นะ
คิคิ

ช่วงนี้เปื่อยอ่ะ หมอบอกให้พักผ่อนเยอะ ๆ
แต่มันจะสิ้นเดือนนี้นา งานมันเยอะ
กลับถึงบ้านหลับเป็นตายเลย
เมื่อคืนนับนอนเฝ้าไข้พี่หนิงด้วยแหละ มานอนบนอก มากอด มาหอม

ใจหนึ่งนึกแช่งชักหักกระดูก 2 คนผัวเมียนั้น
จะเอาปัญหามากองอะไรที่พี่หนิงนักหนา
แต่มันคงเป็นเวรเป็นกรรมของพี่หนิง
ที่ สอ.เสือ ใส่เกือก ไปรับฟังปัญหาเค้าเต็ม ๆ ทำมัย

เวรกรรม….
คิดถึงพู่เหมือนกันนะ พี่ไปซื้อโคมไฟมาแล้ว จะเอามาส่อง เวลาเราเวปแคมกัน จะได้เห็นพี่หนิงชัด ๆ ไง
ชุดนอนชุดใหม่ ยังไม่ได้อวดพู่เลยนะ

5555 ทำเป็นสดชื่น …นี้ยังเจ็บหน้าอก ( เล็ก ๆ ) อยู่เลยนะ
หายดีจะคืนยุทธจักรจ้า

ปล. สักพัก จะทำเซอร์ไพส์นะ เฝ้าหน้าบล็อคดีดี

รักพู่จ๊ะ
พี่หนิง ( สุดซวย เฮ้ย สุดสวย )

จุก็สงสัยนะ ว่า ทำไมแม่จุขาว จุออกมา ด๊ำ ดำ

เหมือนหรือไม่เหมือน
ยังไงก็น่าจะดีใจนะ ที่ได้เกิดมา

มีคนเค้ากล่าวไว้ว่า ผู้ชายถ้าหน้าเหมือนพ่อ จะลำบาก ( ทำงานตลอด )
เราก็คนหนึ่งล่ะ เหมือนหรือไม่เหมือน ลองคิดดูเอาเองนะ

เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมขึ้นมาเรียนและทำงาน กทม.ตั้งแต่ปี 2526 มีอยู่วันหนึ่งเมื่อปี 2537 ตอนนั้นทำงานที่สีลม ลงรถเมล์ที่ป้ายก่อนถึงประตูน้ำ เดินผ่านร้านหมี่กระทิ เห็นแล้วก็อยากกินมาก จึงหยุดซื้อหมี่กระทิ ที่รถเข็นนั้น บอกแม่ค้าว่าเอาหมี่กระทิ 1 กล่อง แม่ค้ามองหน้าแล้วก็นิ่งไป แล้วก็ถามกลับมาว่า "ผมใช่ลูกโกแกนหรือเปล่า" ยิงคำถามมาแค่คำเดียวโดดๆเลย จะแม่นอะไรปานนั้น ร้านหมี่กระทิอยู่ในกทม. พ่อผมอยู่ ตรัง ห่างกันก็ เกือบ 1000 กม. แถมผมก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านมาเป็นสิบๆปี แม่ค้ามั่นใจขนาดถามออกมาแบบนั้น...

แบบนี้ไม่รู้จะเรียกว่าหน้าเหมือน(ยังกะแกะ)พ่อหรือเปล่า

ปล. แม่ค้าคนนั้นเมื่อ 30 ปีก่อนเคยอยู่ที่ตรังซึ่งอาศัยอยู่หน้าบ้านพ่อผม ซึ่งเป็นร้านขายของชำ ตอนเค้าย้ายมาอยู่กทม. ผมยังไม่เกิดเลยครับ

รับของฝากที่ blog พี่หนิงด้วย

ตอนเด็กๆแม่ชอบล้อว่าไม่ใช่ลูกพ่อแม่ แต่เป็นลูกคนขายถ่าน เค้ามาขอแลก ตอนนั้นโกรธน่าดู แต่ตอนนี้ให้ดิ้นตายชักจะบอกว่าไม่ใช่ลูกก็ไม่เชื่อ เพราะว่าหน้าตาก้อยกับพ่อ "สำเนาถูกต้อง" จ้า

มาลานะตะเอง วันนี้เย็นๆจะเดินทางเข้ากท.้จ้า คาดว่าชีวิตจะยุ่งเหยิง หายยุ่งแล้วเจอกันจ้า

เข้าเน็ตได้แล้วก็รีบแวะมาเยี่ยมเลย
มีความสุขมากๆนะครับ

คุณ Jewnid คะ
ตอบเม้นท์ที่ Tinglish Blog ค่ะ
"น่านแหละคุณเอ๊ยยยย น้องที่มาเล่านะ มานเล่าไปร้องไห้ไปอ่ะ คิดดู ขำตัวเอง อายก้ออาย ทุเรดก้อทุเรด แล้วที่ตลกคือ
กำชับแล้วกำชับอีกว่า พี่อย่าไปเล่าต่อนะคะ แต่ตัวเองเล่าอยู่นั่นแหละ เจอใครเล่าเรียบ "
oxoxoxoxxoxo

แวะมาทักทายครับ

อ่านเม้นเจอเม้นแม่น้องนับ.....


ไม่เรียกพี่นิดแล้ว...


เรียกพี่พู่ดีกว่า

มีรุ่นพี่ที่เป็นลูกสาวเพื่อนของพ่ออยู่คนนึง
เคยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ
เรียกเค้าว่าพี่พู่เหมือนกัน


ตอนนี้พี่พู่คนนั้น กะพี่พู่ ณ เนเธอร์แลนด์ทำอะไรอยู่น้า

ลูกไม้ไม่ต้องเหมือนต้นไม้
ลูกไม้อาจกลายพันธุ์
ลูกไม้อาจไม่พอใจพันธุ์ของตนเอง
แต่ลูกไม้ก็คือผลของต้นไม้
ไม่มีต้นไม้ ก็ไม่มีลูกไม้

แต่ลูกไม้เมื่อร่วงหล่นลงแล้ว ก็ไม่อยู่ในวิสัยที่ต้นไม้จะทำอะไรได้ นอกจากคอยส่งใจไปหา

แว่บมาทักทายไว้ก่อนค่า แต่ขอแปะไว้ก่อนนะ พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านใหม่ แว่บมาบอกว่าคิดถึงเด้อ

คืนนี้ตั้งท่าว่าจะเกิดอาการง๊อกแล้วค่ะ
ว่าแล้วแว๊บๆ ก่อนนะ

ตอนหุงข้าว อยากได้หม้อดินมากเลยค่ะ
เพราะเห็นที่ร้านเค้าต้มใส่หม้อดิน หอมและเละดีมากเลยค่ะ

พักนี้ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลย งานเยอะ วันหยุดก็อยากนอนสถานเดียวเลยครับ ปล่อยบล็อคร้าง นาน ๆ มาอัพสักที

สวัสดีคะพี่นิด แวะมาเยี่ยมนะคะ หวังว่าคงจะสบายดีนะคะ

หนังสือแนวสืบสวนเล่มนี้ ถ้าเขียนซ่อนปม ให้คนอ่านได้สนุกในการเดาไปด้วย คงจะดีไม่น้อยเลยนะคะ หนังสือก็คงจะน่าอ่านกว่านี้...

ว่าแล้วอ่านที่คุณนิดอยากเขียนน่ะ ยังน่าอ่านกว่าอีกนะ ความเหมือนในความต่าง อยู่ที่มุมมองของแต่ละคนค่ะ จะว่าไปมันก็ไม่แปลกหรอกนะ

อืม..พี่ป่ามืดคิดว่าและชอบความแตกต่างค่ะ เพราะความแตกต่างคือ "เอกลักษณ์เฉพาะตัวของเรา"