อีสุกอีใส <水疱瘡＞　みずぼうそう

อีสุกอีใส <水疱瘡＞　みずぼうそう
เป็นโีึรคติดต่อที่มักจะเกิดกับเด็กเล็ก เด็กชั้นประถม
เป็นตุ่มน้ำตามร่างกายและมีอาการคันร่วมด้วย

สาเหตุ
ติดต่อทางปากหรือทางการหายใจจากผู้ที่เ็ป็นโรคนี้

อาการ
๑ ระยะเวลาฟักตัว หลังจากได้รับเชื้อจนเกิดอาการประมาณ ๒ สัปดาห์
๒ ไข้ เด็กบางคนอาจจะไม่มีไข้ สำหรับเด็กที่มีไข้อาจจะเป็นไข้สูง
แต่หากเป็นไข้ติดต่อการนานอาจจะเป็นโรคอื่นแทรกซ้อนด้วย
๓ ผื่น เป็นผื่นทั่วร่างกาย บางคนอาจมีบนศีรษะ ในปาก และตรงนั้นด้วย
๔ อาจมีอาการคล้ายเป็นโีรคหวัด

การติดต่อ
ติดต่อถึงผู้อื่นได้ตั้งแต่ก่อนมีผื่นขึ้น ๒ วัน จนกระทั่งตกเป็นสะเก็ดสีดำ
โดยจะติดต่อได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่ไม่เคยเป็นโรคนี้ หรือไม่ได้ฉีดวัคซีน
สำหรับเด็กที่ไปโรงเรียนต้องหยุดเรียนไปจนกระทั่งเป็นสะเก็ดเสียก่อน
หยุดประมาณ ๑ สัปดาห์


ข้อควรระวัง
หากตุ่มน้ำแตกทำให้เกิดแบคทีเรียด้วย ป้องกันโดยการกินยาแก้คัน
หรือทายาแก้คันที่ได้รับจากแพทย์ และควรล้างมือให้สะอาดอยู่เสมอ
รวมทั้งหมั่นตัดเล็บด้วย

โรคนี้อาจทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนทางสมองและปอด ดังนั้นหากเห็นว่าเด็กไม่สดชื่น
ดูอ่อนเพลียมากๆ ควรพาไปโรงพยาบาล

การอาบน้ำ
ควรจะหลีกเลี่ยงการอาบน้ำ หากสกปรกหรือเหงื่ออกมาก ถ้าไม่มีไข้
อาจอาบน้ำได้ แต่ไม่ควรถูแรงเพราะจะทำให้ตุ่มน้ำหรือสะเก็ดหลุดออกได้
ถ้าสะเก็ดไม่ได้หลุดออกเอง แต่หลุดจากการแกะเกา อาจทำให้เกิดแผลเป็นได้

การลดไข้
ไม่ควรใช้ยาแอสไพริน เพราะอาจทำให้เกิดอาการทางสมองหรือตับได้
ควรใช้ยาที่หมอให้มา


คือยูตะเป็นโรคนี้เมื่อวันที่ ๒๙ เดือนที่แล้ว
สองสามวันก่อนนั้นก็รู้สึกเพลียๆ เล่นได้บ้างแต่ไม่สดชื่นเท่าไหร่
เราเห็นตุ่มขึ้นมา ก็สันนิษฐานว่าต้องเป็นอีสุกอีใส
ก็บอกยูตะไปว่าเป็นอีสุกอีใสนะ
ม้ามะเคยเป็นตอนโต อาการเจียนตาย
{เราเป็นตอนอายุ ๑๙ ไข้สูงมาก กินอะไรไม่ได้เลย
เป็นเยอะมาก โดยเฉพาะที่หน้า สยอง
ดีที่ไม่มีแผลเป็น
น้ำหนักลด ๕ กิโล ผอมเป็นผีเลย คือเราเป็นคนหน้ากลมไง
ผอมทีเห็นโหนกแก้มเหมือนผีตายซากเลย
ตอนนั้นเพื่อนๆ เรียก อีแห้ง อีแห้ง
พ่อแม่กลุ้มใจมาก**ซื้อยาบำรุงมาให้กินเพียบ
***ปัจจุบันอยากเป็นอีแห้งจัง ไม่มีใครเรียกเลย}
บอกว่า ห้ามเกาเด็ดขาด ไม่งั้นจะเป็นแผลเป็นนะ
ยตะ *ที่หน้าม้ามะนี่ใช่มั๊ยที่เป็นแผลเป็น*
ไม่ใช่โว๊ย อันนี้มันแผลอย่างอื่น ไม่ใช่แผลอีสุกอีใส
ตอนเราพูด ยูตะก็เออออ
พอเจ้านายกลับมา เราบอกว่า
*คิดว่ายูตะเป็นอีสุกอีใส* แบบไม่ค่อยแน่ใจ
พอยูตะได้ยินคำว่าอีสุกอีใสเป็นภาษาญี่ปุ่น
ยูตะบอก*ยูมิจังก็เป็น ไทคิก็เป็น*
อ้าว งั้นก็ใช่เลยแหละ จากตอนแรกกึ่งๆ ไม่แน่ใจ
วันรุ่งขึ้นก็ไปหาหมอ โทรนัด หมอจะหลีกเวลาให้
พอไปถึงโรงพยาบาล คนเยอะมาก
พยาบาลแทบจะบอกให้กลับก่อน แต่เราเดินไป เลยไม่อยากกลับ
แล้วก็จัดให้ไปนั่งกันในห้องเล็กๆ อัดๆ กันสามแม่ลูก
เพราะกลัวไปติดคนอื่น
ตรวจเสร็จ หมอสั่งยาให้
จริงๆ ต้องไปซื้อยาอีกที่นึง แต่พยาบาลบอกนั่งรอที่นี่ก่อน
เดี๋ยวจะแฟกซ์ใบสั่งยาไปให้เขาจัดยาให้
นั่งรอจนเขาจัดยาเสร็จ โทรมาบอกทางโรงพยาบาล
เราก็เดินไปรับ**โดยเข้าทางประตูข้างต่างหาก
ได้ยากินต้านไวรัส ยากินแก้คัน ยาทาแก้คัน ยาหยอดตา
ยูตะตาแดงด้วย สรุปหยอดครั้งเดียว
หลังจากนั้่นอีก ๔ วันก็ไปหาหมออีก
ให้หมอดูและให้อนุญาตไปโรงเรียน
{บางโรงเรียนต้องใช้ใบอนุญาตจากหมอด้วย}
ก็ไปโรงเรียนตามปรกติตั้งแต่วันพุธ
กลับมาหงอยอีก**เป็นไข้อ่่อนๆ
เขียนใส่สมุดโน๊ตให้คุณครูพร้อมกับไปโรงเรียนวันพฤหัส
วันพฤหัส คุณครูวุ่นๆ อยู่กับการซ้อมงานแสดงของเด็กห้องอื่นๆ
ไม่ได้ดูเด็กๆ เลย
พอไปรับ ก็หงอยอีกไข้ ไข้สูงปรี๊ด ๔๐ นอนตลอด
ครูโทรมาถามอาการ
วันศุกร์**ซ้อมงานแสดง
ตอนเช้าไม่มีไข้ เลยให้ไป
บ่าย ๑ ครูโทรมาบอกให้ไปรับ ไข้เหยียบ ๔๐
รับกลับมา ครูบอกพรุ่งนี้{วันเสาร์นั้นมีเรียนครึ่งวัน}ไม่ต้องมาก็ได้
นอนต่อ แปะแผ่นลดไข้ที่หน้าผาก ที่รักแร้สองข้า่งด้วย
เช็ดตัวตลอด
เช้าวันเสาร์ ไม่มีไข้ ให้ไปโรงเรียน
{ครูคงคิด บอกให้ไม่ต้องมา ยังจะมาอีก}
หลังจากนั้นก็ไม่เป็นไร ไม่รู้ว่าไข้เพราะอีสุกอีใสหรือเปล่า
แต่สูงเหลือเกิน

ยูตะไม่สบายครั้งนี้ เราลุ้นมากๆ
เพราะมีซ้อมใหญ่งานแสดง ซ้อมใหญ่จะมีถ่ายรูปด้วย
ถ้าไม่ได้ซ้อมใหญ่วันนั้นก็ไม่มีรูปตอนแสดง
แล้วช่วงที่หยุดทำให้ไม่ได้ซ้อมบทพูดเลย
มาได้บทพูดตอนหายป่วย แทบไม่ได้ซ้อมเลย
คาดว่าตอนซ้อมคงพูดไม่ค่อยได้
หวังว่าวันจริงจะไม่ตื่นเวทีนะคะ***พระราชา{รับบทพระราชาค่ะ}

ผ่านมาจนวันจันทร์ที่ ๘ ที่ผ่านมา
ริสาบอกเราว่า *ม้ามะริสามีแผลที่นี่* ชี้ไปที่หน้าตรงหัวคิ้ว
ใช่***********เลย
อีสุกอีใส อีกแล้ว
พาไปหาหมอ จริงๆ ไม่ต้องไปก็ได้ แต่เราอยากให้หายเร็วๆ
เป็นสาวๆ ด้วย กลัวเป็นแผลเป็น
หมอก็พูดว่า เป็นผู้หญิงงั้นเอายาไปกิน
{ยาได้มาเหมือนกับยูตะเปี๊ยบ ยกเว้นยาหยอดตา}
จนกระทั่งวันนี้ก็ยังไม่ตกสะเก็ดเลย
ภาวนาให้ตกสะเก็ดเสียที
ริสาเป็นเยอะกว่ายูตะมากๆ โดยเฉพาะที่หน้า
{จะเสียโฉมไหมหว่า ยิ่งไม่มีโฉมให้เสียอยู่}
ตัวก็เยอะ ทั้งหน้าอกและหลัง แต่ไม่ค่อยมีที่ขาและแขน
ส่วนยูตะที่หน้ามีแค่สองสามเม็ด
ดูไม่ค่อยออก แต่ที่แขนขาเยอะมาก
อ้อ**ริสาเป็นที่ตรงนั้นด้วย เวลาฉิ่งฉ่องแสบจนร้องไห้เลย
น่าจ๋งจ๋าน
หายเร็วๆ นะเฟ้ย***วันอาทิตย์นี้เป็นงานแสดงของยูตะด้วย
เดี๋ยวอดไป



แผ่นหลังของอาเฮีย
{เทียบกับเจ๊แล้ว เฮียชิดซ้ายเลย}



บีฟอร์แอนด์อาฟเตอร์
หายเกือบดีแล้ว


รูปเจ๊ สยองมาก แผ่นหลังน่ากลัวจัง
เอาเป็นว่าเจ๊ไม่กล้ามองกระจกเลย
ส่วนขาวๆ ทายาแก้คันไว้
ใครกินข้าวอยู่**ขออภัยนะคะ

Create Date : 12 ธันวาคม 2551		6 comments
Last Update : 12 ธันวาคม 2551 9:21:39 น.
Counter : 11163 Pageviews.
Share Tweet