♥♥ โปรยปกหลัง♥♥

.

อธินาลูกสาวเจ้าสัวธุรกิจนำเข้าเครื่องจักรและร้านนวดแผนไทยในต่างแดนได้รับมอบหมายให้มาทวงหนี้บรรดาลูกหนี้ที่อาศัยอยู่ในปรากแต่เธอกลับต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายแบบไม่คาดฝันศรัณย์ได้ช่วยชีวิตหญิงสาวไว้โดยไม่รู้มาก่อนว่าเธอเป็นลูกสาวของเจ้าหนี้เขาเอง!

อธินาตกที่นั่งลำบากเมื่อหมอนวดสาวในปกครองหายตัวไปอย่างลึกลับในเวลาไล่เลี่ยกับที่สมบัติลํ้าค่าของปรากหายไปเพราะไม่อยากถูกกล่าวหาว่าอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์หญิงสาวจึงใช้หนี้จำนวนนับล้านโครูนาเป็นข้อต่อรองให้ชายหนุ่มมาเป็นมือขวาเพื่อตามแกะรอยคนร้ายและเรื่องราวปริศนาในมหานครแห่งนี้

...สองชีวิตที่ต้องฟันฝ่าความเหน็บหนาวและความหวาดกลัวในรัตติกาลอันยาวนานเพื่อตามหาความจริง อุปสรรคและขวากหนามที่ต้องเจอจะทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจหันหลังกลับมาเดินบนเส้นทางเดิมของตน หรือเดินเคียงข้างหญิงสาวไปจวบจนแสงแรกแห่งรุ่งอรุณจะทอประกายใหม่อีกครั้ง

♥♥ อ่านแล้วคุย♥♥

เอื้อมอโณทัย เป็นงานเขียนเล่มล่าสุดของเนวิกาซึ่งงานของคนเขียนเราก็อ่านมา 1 เรื่องก่อนหน้านี้นั่นก็คือ หวานลับเล่ห์ และเรื่องนั้นก็ต้องบอกว่าสนุกและประทับใจค่ะ เพราะว่าเอาแค่หนังสือที่พูดถึงเรื่องของ“แคนดี้” ขนมอม ไอ้เราก็อยากจะไปจัดหามาระหว่างvอ่านกันแล้ว มองในแง่นี้ก็เหมือนว่าเค้าเขียนได้ดีสร้างความอยากและชี้ชวนให้อยากลองได้นะคะ สำหรับเรื่องนี้ก็เช่นกัน คนเขียนได้เขียนนิยายที่มีแบกกราวน์คือ ปราก ที่สวยงามและมีสถานที่ท่องเที่ยวติดตรึงใจแต่ไม่พอค่ะเพราะมันยังหนาวจับจิตจับใจเพราะคนเขียนเขาพาเราไปท่องเที่ยวกันในช่วงหน้าหนาวช่วงอุณหภูมิติดลบ4-15 อ่านแล้วไม่หนาวให้มันรู้ไปเนาะและมันก็อยากให้เราเดินทางไปจริงๆ(อีกสักที)

ศรัณย์ หรือ สน ชายหนุ่มวัย 30ที่ประสบความสำเร็จเรื่องการเรียนและสมองไอคิวที่เก่งกว่าคนทั่วไป เป็นเด็กทุนงานการดี แต่แล้วเพราะบิดาชีวิตของสนก็เลยต้องเปลี่ยนไปอย่างมากจนทำให้เขาต้องย้ายจากเมืองไทยมาอยู่กับแม่ที่ปรากโดยการดูแลร้านอาหารไทย“อโณทัย” ของเขาเองส่วนน้องสาว - สันธิตา หรือซัน เรียนหนังสืออยู่ที่เยอรมัน สิ่งที่ทำให้สนต้องย้ายจากเมืองไทยมานั้นว่าเลวร้ายแล้วเพราะมันคือการทำลายความหวังในการก้าวหน้าในหน้าที่การงานกับความเก่งของตัวเอง แต่ว่ามันยังไม่พอตรงที่ว่าพอพ่อเสียชีวิตก็พบว่าพ่อเป็นหนี้ และหนี้นั้นก็หนักหนาสาหัสมากจริงๆ เขาถึงกับต้องทำงานหนักเพื่อพยายามจะใช้หนี้ให้ได้โดยที่เขายอมรับภาระนี้ไว้คนเดียวทำงานหามรุ่งหามค่ำแต่มันก็ยังไม่พอการขาดการจ่ายหนี้ก็ยังมีและทางเจ้าของหนี้ก็ต้องส่งเจ้าหนี้มาทวงตาม แต่ก็ยังไม่ทันทวงหนี้อะไรกันสนก็ได้ช่วย อธินา หรือ เอื้อม ลูกสาวของเจ้าหนี้ตอนไปทวงหนี้คนอื่นในคาสิโนที่สนทำงาน โดยอธินาก็ไม่ได้รู้ล่ะว่าคนที่ช่วยเธอคือใคร จนท้ายที่สุดเมื่อเกิดอุบัติเหตุอีกครั้งศรัณย์ก็ได้ช่วยเหลืออธินาอีกคราวนี้เธอก็เลยรู้ว่าเขาก็คือลูกหนี้คนหนึ่งที่พ่อของเธอมอบหมายให้เธอมาทวงเงิน

การทวงหนี้ระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้ยังไม่ทันจะเริ่มก็เกิดเหตุการณ์ขึ้นเสียก่อนกับธุรกิจของสปา+การนวดแผนไทยในเครือของวรากิตติ์ของอธินา   เพราะว่าสาวมือนวดนามว่า – เดือนเพ็ญ วัย 22 ปีคนหนึ่งของเธอได้หายไป  แล้วการหายไปมันก็ดันไปมีเอี่ยวกับคดีขโมยเชิงเทียนในโบสถ์เซนต์นิโคลัน ซึ่งสิ่งหนึ่งที่เหมือนเชื่อมโยงสองคดีเข้าด้วยกันมันก็คือ สถานที่เกิดเหตุมีไพ่เอซทิ้งเอาไว้ ซึ่งเหตุการณ์นี้เพราะชื่อเสียงของวรากิตติ์จะด่างงพร้อยถ้าหากรู้ว่าคนขโมยนั้นคือสาวมือนวดของอธินาเพราะฉะนั้นสิ่งที่จะทำได้ก็คือ นอกจากจะปล่อยคดีให้กับตร.ท้องที่จัดการแล้วเธอเองก็จะต้องร่วมสืบสวนความเป็นมาเพื่อช่วยเหลืออีกทางด้วยและเธอก็ต้องการคนที่ช่วยเหลือได้ทั้งการพูดจาสื่อสารภาษาเชคเพื่อติดตามคดีนั่นก็คือ สถานะจากลูกหนี้เจ้าหนี้ของอธินาและศรัณย์ก็ต้องกลายมาเป็นนายจ้างและลูกจ้างกันเพื่อไขคดีเฉพาะหน้า   คดีก็ต้องทำ ความรักที่เริ่มๆเขยิบเข้ามาทีละนิดก็เป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ทั้งคู่เหมือนจะต้องยอมรับว่ามันค่อยๆเป็นค่อยๆไป  ความอบอุ่นหัวใจทีละน้อยที่เกิดในขณะที่อากาศก็หนาวเหน็บมันเป็นอะไรที่อ่อนไหวและปฏิเสธได้ยากยิ่ง   แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงถ้าหากว่า ณตอนนี้ทั้งคู่ต้องเกี่ยวข้องกันแค่ในเรื่องงานเท่านั้น

อ่านเรื่องนี้จบด้วยความรู้สึกอิ่มเอมค่ะแม้จะหนาวเหน็บแต่ความสนุกของเรื่องมันกลับทำให้เราลืมเรื่องความหนาวแต่เพลินไปกับเรื่องของการสอดแทรกข้อมูลเรื่องของการท่องเที่ยวพร้อมกับเรื่องของคดีที่เกี่ยวข้องไปพร้อมๆกัน  เรียกว่าเรื่องนี้คนเขียนเอาอยู่นะคะเพราะว่า จังหวะจะโคน ในการใช้ข้อมูลในการท่องเที่ยวมาประกอบของการดำเนินเรื่องราวนั้นต้องมันมาได้งามและตรงจังหวะอย่างที่เราไม่ได้คิดเลยว่ามันเป็นการยัดเยียดข้อมูลให้เราตรงตามธีมของหนังสือที่ต้องการอิงสถานที่ท่องเที่ยวเอาไว้เลย  อ่านแล้วสนุกจนทำให้เรามองเห็นภาพสถานที่ไปด้วยและยิ่งเห็นภาพก็ยิ่งฟ้องว่าความหนาวจะไขกระดูกสะพรึงมันมีอยู่จริง     พล็อตของเรื่องผูกกับการเขียนที่พาเราดำดิ่งลงไปกับหนังสือ หรือการลากจูงอารมณ์ร่วมของคนอ่านก็ต้องยอมรับเลยว่าทำได้ดีมากด้วยนะคะเพราะว่ายิ่งอ่านมันก็ยิ่งอยากรู้ซึ่งจะว่าไปมันก็ไม่ได้ยากจะเดาอะไรเลยแต่เพราะความที่คนเขียนคอยวางหมากเอาไว้เดิน  ลากให้ความอยากรู้ของคนอ่านค่อยๆเดินไปตามทางนั้นเรียกว่ามีความเฉียบคมได้พอตัว เราเลยไม่ได้ไปพ้อยท์ว่าตรงนั้นต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้แต่เราจะเดินไปตามการวางเรื่องว่าจะให้เดินไปทางนั้นทางนี้ได้อย่างสวยงาม   เรียกว่าตรงนี้เป็นส่วนที่ชอบมากจริงๆ ค่ะ

นอกเหนือจากภาษาดี สำนวนดีแล้วยังมีเรื่องของการวางคาแร็กเตอร์ของตัวละครได้ดีด้วยค่ะ   เรื่องนี้ความหวานหวือหวา เรียกว่าอาจจะน้อย แต่เพราะสถานะและวัยวุฒิของทั้งพระนางมันเป็นพื้นฐานที่ทำให้เรารู้ว่าเค้าผ่านวันคืนอันหนักหนามาแล้วทั้งคู่ ความรักมันเลยไม่ต้องการความหวานมุ้งมิ้งแต่มันคือความรักที่ต้องเดินเคียงข้างไปพร้อมช่วยเหลือกันโดยไม่สร้างเงื่อนไข เพราะฉะนั้นตรงนี้ก็เป็นเรื่องที่ “โดนใจ”คนอ่านอย่างตัวเองเสียเยอะเลยล่ะค่ะเพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงเรื่องความง้องแง้งทางอารมณ์ของตัวละครเพราะว่าเขาๆเหล่านี้เพราะวัยวุฒิมาดีงามการใช้เหตุผลมันเลยมีพอควรอ่านแล้วเหมือนสร้างความสบายใจให้คนอ่านได้เยอะโขเลยล่ะค่ะ 

ใครชอบอ่านแนวพล็อตดี ไม่น่าเบื่อ ตัวละครน่ารัก มีความเป็นเหตุเป็นผลค่อนข้างสูง  อ่านแล้วชอบความตื่นเต้นในเรื่องคดีการสืบสวนหาความจริง คาดว่าไม่น่าพลาดแม้ว่าจะเจอกับหนังสือหนาไปเสียหน่อยแต่ก็บอกได้เลยค่ะว่าอ่านไปอ่านมามันเพลินจนลืมความหนาเลยล่ะค่ะ