กรงพสุธา หนังสือชุด 5 ปรารถนา
* ถือเป็นเรื่องแรกของชุด และไม่จำเป็นต้องอ่านเรียงก็ได้ค่ะ
ผู้แต่ง/ผู้แปล : ริญจน์ธร / จำนวน 480 หน้า /ราคาปก : 320.00 บาท / สนพ.คำต่อคำ
ปกหลัง
ฝันร้าย ผู้ชายหล่อและฆาตกรต่อเนื่องหลังเข้า บ้านปรารถนา โชคชะตาพัดพาฝันร้ายของเหมือนฝัน กลับคืนเธอฝันถึงคดีฆาตกรรมหนึ่งในบ้านปรารถนาจึงตัดสินใจออกค้นหาความจริงที่นั่น หญิงสาวได้รู้จักกับ ปัถวีหนุ่มหล่อมาดเข้มผู้มีอำนาจจิตในการควบคุมธาตุดินหลังจากวันนั้นอำนาจจิตของคนทั้งสองชักนำพวกเขาไปสู่เหตุฆาตกรรมคดีแล้วคดีเล่าและความตายของคนเหล่านั้นโยงใยกลับไปสู่ฆาตกรต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน ยิ่งสืบลึกคดีฆาตกรรมเหล่านี้ยิ่งดูเกี่ยวพันกับชายหนุ่มของเธออย่างเหลือเชื่อเหมือนฝันควรเชื่อใจหรือถอยห่างไปให้ไกลจากเขาดี ?เพราะภายใต้หน้ากากอันแสนดีที่ทำให้หัวใจสั่นไหวบางที เหยื่อ รายต่อไป...อาจเป็นเธอ !
หลังอ่าน ( ไม่สปอยล์ด้วยเพราะพูดถึงเฉยๆ)
เพื่อไม่ให้เป็นการสปอยล์เนื้อเรื่อง ขอไม่เล่าเรื่องอะไรเยอะนักแต่เอาแค่ความรู้สึกแล้วก็เล็กๆ เบาๆในเนื้อหาที่พอจะเล่าได้บ้างมาบอกต่อกันดีกว่านะคะ คือ อยากบอกความรู้สึกหลังอ่านหนังสือเรื่องแรกของชุด เรื่อง ก ร ง พ สุ ธ า ว่า เราชอบค่ะ ชอบเรื่องราวในเรื่องนี้แม้บางอย่างอาจจะไม่กระจ่างแจ้งในบางเหตุผลแต่มันก็คงไม่เป็นประเด็นหลักที่จะนำมาตั้งคำถาม(เพราะฉันอาจจะต้องอ่านเป็นรอบที่ 2 อีกนิด ) เพราะรอบนี้ฉันอ่านเอาความรู้สึกให้พาฉันออกไปทีแบบว่าอยากรู้ อยากเห็นว่ามันเป็นอะไรยังไง เพราะสิ่งสนใจสุดตั้งแต่เปิดเรื่องอ่านมันมาจากพล็อตและการดำเนินเรื่องราวว่ามันเป็นอะไรยังไงพออ่านแล้ว ปิ๊งค่ะ คือชอบในการเล่าเรื่อง ชอบในการใช้สำนวนที่ชวนอ่านแบบไปเรื่อยๆแต่เว้นจังหวะจะโคนให้เราสนใจ และขอบอกว่าเล่มนี้เป็นเรื่องที่ทำให้อ่านแล้วอิฉันรู้สึกหวั่นพรั่นกับความมืด เพราะปกติบอกได้ว่าเวลานั่งอ่านหนังสือจะไม่กลัวนักเมื่ออ่านฉากที่มันมีชวนให้คิดเยอะ แต่เรื่องนี้ขอบอกว่าคนเขียนอย่างริญจน์ธรทำเอาเราหวั่นนั่นอาจจะเพราะว่า จิตใจ ของเรามุ่งมั่นในการอ่านแล้วอินไปกับเรื่องก็ได้ อ่านไปเวลาเป็นฉากชวนพรั่นพรึงอิฉันก็ขนลุกเบาๆพองามแล้วล่ะค่ะ
เดี๋ยวบอกเล่าเก้าสิบไปแบบนี้ เกรงว่าหลายคนอาจจะพรั่นพรึงว่าเป็นเรื่องราวน่ากลัวอะไร แต่มันไม่ได้เป็นเรื่องผีเรื่องสางนะคะไม่ต้องกลัว มันเป็นเรื่องของ คน นี่ล่ะค่ะ คนที่อารมณ์และจิตใจที่ผิดปกติ ที่ทำผิดเพื่อให้ผิดเพื่อความสะใจจนต้องลงมือ และวิธีการลงมือมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าทำไม่น่าดูและไม่น่ารับรู้และรู้สึก แต่ตัวเอกอย่าง เหมือนฝัน กลัวต้องรับรู้เพราะเธอดันเป็นคนที่มีความสามารถพิเศษที่จะฝันเรื่องใหญ่เรื่องโตอย่างเรื่องของการฆาตกรรม เลือด กลิ่นคาวและมองเห็นทุกอย่างที่ฆาตกรลงมือกับเหยื่อ แต่นั่นคงไม่ง่ายนักที่จะวิ่งไปบอกใครว่า ศพอยู่ไหน ใครทำเพราะมันคงต้องใช้เวลา ในขณะเดียวกันเธอเองก็ได้เจอกับ ปัถวี หนุ่มหล่อ กับรถมอเตอร์ไซด์คันใหญ่ที่เจอกันครั้งแรกเขาก็ชอบ เหมือนฝันเสียแล้วเพราะเธอมีอะไรเหมือนกับเขานั่นคือ ความสามารถพิเศษ ที่เขาได้ยินเสียงสิ่งแปลกๆ แล้วก็ยังมีพลังอำนาจเกี่ยวกับธาตุดินของเขาที่จะควบคุมความเป็นไปที่เกี่ยวกับธาตุนี้ได้อย่างง่ายดาย
เรื่องราวมันไม่ได้มีเพียงเท่านี้ เพราะว่ายังมีเรื่องราวของการฆาตกรรมต่อเนื่อง ความตายของแม่เมื่อหลายสิบปีก่อนของเหมือนฝัน หน้ากากลายปีกผีเสื้อที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการตามหาฆาตกรและยังคงมีลากเกี่ยวเข้ามาในการฆาตรกรรมปัจจุบันที่ทั้งเหมือนฝันและปัถวีต้องเจอ การสืบสวนที่ลากเกี่ยวโยงคนอีกหลายคนที่เข้ามาร่วมสืบค้นต้องจัดการต่อเติมปริศนาที่เหมือนกับตัวจิ๊กซอว์ว่า ใคร เพราะอะไร ทำไม และยังไง โดยมีศูนย์กลางที่เล่นกับเรื่องของจิตใจคน ความโลภ กิเลศ ความต้องการส่วนลึก ณ บ้านปรารถนา ที่ถ้ายินดีต้องการแลกความต้องการกับการสูญเสียบางอย่างไปหรือจะต้องทำอะไรเพื่อจะต้องแลกกับจิตวิญญาณของตัวเองไป จะยอมหรือไม่ มันเป็นเรื่องที่น่าติดตามไม่น้อยนะคะ
สำหรับนักเขียนนามว่า ริญจน์ธร ... ที่ได้ลองมาเขียนแนวนี้เป็นครั้งแรกหลังจากที่ผลงานหลากหลายก่อนหน้าออกจะเป็นแนวหวานโรแมนติกพอมาจับงานนี้ครั้งแรกต้องขอบอกว่าชื่นชมนะคะที่เขียนแนวนี้ได้ เรียกว่า เอาอยู่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะในส่วนเรื่องของความรักระหว่างพระนางแม้จะมีบ้างแต่ขอบอกว่า บ้างที่ว่านี่ก็น่ารักเอาการอยู่เหมือนกันนะคะ อ่านไปจากเครียดๆ อยู่ฉีกยิ้มจนปวดแก้มได้เลยล่ะ ส่วนเรื่องของการบรรยายและการเล่าเรื่องเราชอบมากค่ะเพราะอ่านแล้วรู้สึกกลัวความมืดจริงๆ หวั่นๆ ว่ามันจะมีอะไรหรือเปล่าน่ะ นี่ล่ะมั้งค่ะจิตใจคน อ่านไปดีๆ ก็คิดไปแย่ๆ เสียอย่างนั้นเพราะมันเหมือนเกิดขึ้นจริงนี่ล่ะค่ะ น่าติดตามค่ะ
แต่หน้ากากที่เขาสวมไว้มันหลุดไปเท่านั้นเอง
.
.
พี่โอเม้นท์ไว้ที่บล็อกผม
ซึ่งโดนใจมากๆครับ
หลังๆมาผมทำใจได้เยอะเรื่องคนนะครับคุณพู่
เหมือนจะต้องเตือนตนเองตลอดเวลา
ว่าเขาไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างที่เราพอใจ
และเราก็ช่วยใครไม่ได้ทุกคน
บางคนเป็นทุกข์แต่ไม่ปล่อยเอาแต่เก็บ
เราพูดยังไงเขาก็ไม่ฟัง ไม่เปิดใจ
ผมก็ทำแค่มองดู...
เรื่องของใจมนุษย์
ยากแท้สุดหยั่งถึงจริงๆครับ 555