ปกหลัง

... สักวาเกษตรตำบลลูกชายสุดหล่อของแม่ครูบานแย้มราชินีหมอลำชื่อดังชายผู้เปี่ยมไปด้วยความหวังว่าจะกลับไปครองรักกับจินนี่นางไหโฉมงามขวัญใจสาวกลำซิ่งแต่แล้วชะตากลับพลิกผันเมื่อเอกสารการขอย้ายระบุสถานที่ผิดพลาดเขาถูกส่งตัวไปยังดินแดนแสนจะวุ่นวายและเจอกับเหล่ามนุษย์พิลึกพิลั่นที่บ้านร้อยบุญ

เพลินตะวันสาวสวนผักเจ้าถิ่นผู้มากด้วยอุดมการณ์และยังเห็นว่าผักในแปลงของเธอสำคัญกว่าสิ่งใดการส่งเสริมให้คนในชุมชนกินอยู่อย่างพอเพียงพึ่งพาตัวเองได้ถือเป็นความหวังสูงสุดส่วนเรื่องความรัก ก็ถ้าผักเธอส่งถึงมือลูกค้าโดยปลอดภัยได้ราคางาม เธอก็รักคนได้ทั้งโลกนั่นแหละ

ทุกอย่างเหมือนจะดำเนินไปด้วยดีถ้าสักวาไม่รู้ความจริงบางอย่างว่าการขอย้ายของเขามีวาระซ่อนเร้นและนำไปสู่ฉนวนเหตุรักสามเส้า เราสามคนน่าแปลกที่อกหักจากนางไหแต่ไม่ยักเจ็บใจเท่ากับถูก ยัยผีกะหล่ำหมางเมินใส่ จากที่ชอบใช้งานเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันก็ทำเป็นหลบหน้าหลบตาเขาเองก็ชักสับสนแทนที่จะไปดูแลนางไหตามหัวใจรักที่แหลกสลายกลับคืนมาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องคอยง้องอนสาวสวนผักอย่างเพลินตะวันด้วยสักวาจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อค้นพบว่าแท้จริงแล้วใครคือคนที่อยู่ในหัวใจเขาตลอดมา

หลังอ่าน


เรื่องนี้ถือว่าเป็นนิยายแนะนำเลยนะคะ สำหรับคนที่ชอบอ่านแนวฟีลกู้ด เพราะว่าท่านจะไม่ผิดหวังเลยค่ะเพราะว่าได้เจอกับสำนวนนักเขียนแล้วก็ต้องไม่อยากขยักความฮา เพราะขนาดรีวิวหนังสือยังชวนอ่านชวนขำ มาเขียนหนังสือเองทั้งเล่มจะยังไงก็ต้องมาพิสูจน์กันค่ะแต่ฉันบอกได้เลยว่าขำสำนวนและความหลุดของตัวละครบางตัวเล่นซะฮาแตกค่ะ

สักวา ...เตรียมย้ายตัวเองกลับบ้านไปรับตำแหน่งตำบลที่โกสุมพิสัยแต่เกิดเหตุผิดพลาดที่ทำให้เค้าต้องทำไปรับตำแหน่งที่ อ.สามสุขต.ร้อยบุญงานนี้เล่นทำเอาเขาปวดหัวและเพลียเอาการเพราะว่าเค้าต้องการกลับไปทำงานที่บ้านและเพื่อได้ใกล้คนรักของเขาซึ่งเป็นนางไหในคณะหมอลำซิ่งของแม่เขา แต่เมื่อเขาทำอะไรไม่ได้แล้วเขาก็ได้แต่ต้องยอมรับชะตากรรมครั้งนี้ ด้วยความไม่พอใจในการถูกย้ายมาผิดที่เขายังมีเรื่องต้องเครียดเพิ่มอีกเพราะว่าเขาต้องมาเจอกับการเข้าใจผิดของ เพลินตะวัน ที่มารับเขาที่ท่ารถเพราะคิดว่าเขาเป็น โหรา ซึ่งเป็นเพื่อนของจันทร์กะพ้อ ผู้เป็นพี่ชาย แต่กว่าจะรู้ว่าฉกมาผิดตัวก็เล่นเอาเหนื่อยแม้ว่าสักวาจะบอกว่าไม่เป็นไรเพราะคิดว่ายังไงโลกนี้คงไม่แคบเกินจะได้เจอกันอีกแต่หารู้ไม่ว่าการพบเจอของคนทั้งคู่มันต้องมีเรื่อยๆเพราะว่าเขาต้องมารับตำแหน่งเกษตรตำบลแห่งบ้านร้อยบุญและต้องเจอกับเพลินตะวันไปอีกนานเพราะว่าเธอเองเป็นหลานสาวผู้ใหญ่เบิ้มและเธอเองหลังจากจบเกษตรมาเธอก็มาปลูกผักทำการเกษตรในไร่ของตัวเองส่งร้านต่างๆ และการที่ทั้งสักวาและเพลินตะวันจะต้องเจอกันก็เพราะต้องร่วมมือร่วมใจกันทำงานเพราะได้รับมอบหมายให้ทำโครงการเกษตรตำบลตัวอย่างที่รับมาจากเกษตรอำเภอ ซึ่งแม้ว่าทั้งคู่อาจจะทะเลาะหยอกล้อกันเสียเยอะแต่ก็เพื่อบ้านร้อยบุญแล้วล่ะก็ต้องหันมาร่วมมือร่วมใจกันในการทำงานพร้อมกับชาวบ้านอีกหลายๆคน ....


ความสนุกของเรืองนี้ต้องบอกว่าชวนหัวมากค่ะเพราะว่าสำนวนของคนเขียนเอาอยู่นะคะ สำหรับตัวเองแล้วชอบมากอาจจะความมีเสน่ห์ในเรื่องของภาษา การเจรจาพาทีการแซวของตัวละครขอบอกว่าธรรมชาติจ๋ามากเลยค่ะเพราะมันมาแบบอย่างฮา อาจจะด้วยบรรยากาศบ้านๆ ท้องทุ่ง ความเป็นมิตรกลมเกลียวของการทำงานเป็นหมู่และผู้คนต่างอำเภอ หมู่บ้านเล็กๆฉันว่ามันแลดูอบอุ่นน่ะค่ะดูมันมีความสนุกในตัวของมันอยู่แล้ว มาเจอเรื่องราวที่ใส่ลงไปทั้งเรื่องของนายไก่ที่มาพร้อมลูกคู่อีก 2 คน ที่พยายามจะจีบนางเอกของเราอีกเล่นเอาฮา แต่ว่าฮาก็ฮาแบบมีสาระนะคะเพราะถึงจะชวนขำไร้สติบางทีแต่ฮีเค้าก็จบสัตวบาลเกียรตินิยมอันดับสองเลยด้วยนะแม้ว่าพ่อไก่โต้งอาจจะมีแซวว่าได้เกียรตินิยมมาเพราะตอนหมูแลกเกรดก็ตาม 5555555 ส่วพระ-นางแม้ว่าอาจจะไม่ได้มีความหวาน จี๋จ๋าแต่เมื่อได้คาแร็กเตอร์แบบนางเอกเข้มแข็ง ทำสวนปลูกผักแลดูห้าวมือสากแต่นางก็เก่งนะคะแถมดูเป็นคนมีเหตุผลมากด้วย น่ารักไม่น้อยเลยล่ะค่ะเพราะบทนางจะด่าก็ด่าได้ เขินก็เขินเป็น คือ น่ารักมากล่ะค่ะ และชอบตรงที่ว่าความรักมันค่อยๆเริ่มมันไม่ได้พุ่งปรี๊ดทีเดียวแต่มันมาพร้อมกับกาทำงานด้วยกันแล้วคุ้นเคยตรงนี้ล่ะที่เราว่ามันค่อยๆไต่ระดับของความสัมพันธ์ แต่สำหรับฉันแล้วเรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็นเท่าไหร่เพราะจะว่าไปความสนุกโดยรวมมันน่าจะมาจากทุกตัวละครในเรื่องนี้เลยล่ะค่ะ

ความฮาของคู่รองก็เป็นอีกคู่ที่ทำเอาขำไม่หยอกและคิดว่าน่าจะมีเขียนอีกสำหรับคู่ของโหราซึ่งเป็นเพื่อนของพี่ชายนางเอกซึ่งเขามาบ้านร้อยบุญเพราะไอเดียในการเขียนหนังสือตีบตัน พอมาร้อยบุญก็ดันเจอสาวตรงสเป็กซึ่งเป็นเพื่อนของนางเอกเรื่องนี้ นั่นคือตะเพียนทอง หรือเรียกให้เต็มก็คือ เจ้าแม่ตะเพียนทองซึ่งเรียกว่าเป็นจอมขมังเวทย์แห่งบ้านร้อยบุญซึ่งถือว่าเป็นศูนย์รวมใจของคนที่นับถือเจ้าแม่ของหมู่บ้านเชียว คู่นี้ก็เริ่มต้นด้วยการไม่ชอบหน้าของฝ่ายหญิงเพราะดันเจอกันเข้าถึงเนื้อถึงตัวของฝ่ายชายจนคิดว่าเป็นโรคจิตแต่หารู้ไม่ว่าตัวนั่นล่ะเป็นสเป็กของฝ่ายชายเค้าล่ะ แต่ว่าจะฝ่าฝันอุปสรรคมาคู่กันได้หรือเปล่านั้นอาจจะต้องรอดูต่อไปว่าคนเขียนจะจับคู่ให้กับเจ้าแม่ตะเพียนทองคู่กับนักเขียนรั่วอย่างโหราได้หรือเปล่า งานนี้มีลุ้น

ใครที่ชอบอ่านแนวฟีลกู้ดขำฮา ตลกไม่ซับซ้อนและบันเทิงหัวใจแบบปล่อยเสียงหัวเราะมาเรื่อยตั้งแต่ต้นยันจบคาดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นทางเลือกให้ได้ตรงเลยค่ะ นี่นั่งอ่านแบบลากยาวมาเลยสำหรับวันนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ชวนอ่านได้เพลินเอาเรื่องเหมือนกันค่ะ