นักเขียน: อินธน์

สนพ.: ทำมือ /ธันวาคม 2557

จำนวนหน้า: 614

ปกหลัง

ความตายเท่านั้นที่สิ้นสุดคนอย่างเขาได้ ไม่มีสิ่งใดน่ากลัว
ภาพจอมปลอม สังคมสวมหน้ากาก หยางเซินหลงเบื่อหน่ายเต็มที
ชายหนุ่มต้องการสร้างความสนุกใหม่ๆ ในชีวิต
ด้วยการบีบลูกไก่ในกำมืออย่างเพลิน ติการกุล
ใครจะรู้ภายใต้ความบอบบาง กลิ่นกายหอมหวาน ละมุนละไมนุ่มนวล
เธอกลับพลิกชีวิตและโลกทั้งใบของเขาให้แทบแตกสลาย
หากปล่อยเธอพลัดหล่นตกลงไป เขาแทบตายทั้งเป็น

คำว่าอยู่ผิดที่ผิดเวลา เหมาะสมกับการใช้คำนี้กับ เพลิน ติการกุล เอาจริงๆ เพียงเพราะเธอขึ้นไปสวมชุดฟินาเล่บนเวทีในการแสดงแฟชั่นโชว์ที่ฮ่องกงเท่านั้นล่ะ ถึงทำให้เธอได้พบกับ หยางเซินหลง มาเฟียหนุ่มแห่ง บ.ในเครือหยางคอร์ป เขาใจเย็นชา แข็งกร้าว เย็นชา ไม่ไว้หน้าใครที่ไหน เพราะคนอย่างเขาไม่เคยง้อใคร และรักใครไม่เป็น เพลินได้เข้ามาอยู่ในบ้านของหยางเซินหลงเพียงเพราะเขากับเธอได้เจอกันและเขาซื้อเธอมาอยู่ด้วย .. จากที่คิดว่า “ความรัก” ที่เขาไม่เคยมีให้ใครแต่มันก็สั่นคลอนเมื่อความใกล้ชิดมันมี ความรักค่อยๆ ร้อย ความผูกพันค่อยๆ เรียง มันเลยทำให้ความเย็นชาที่เขามีกลับส่งต่อให้เพลินแม้เขาจะรู้ว่าเพลินนั้นเป็นเพียงหมากหนึ่งตัวที่เขาพร้อมจะเริ่มเล่นกับสิ่งที่ท้าทายหนึ่งของเกมส์ธุระกิจ แล้วความรักจะเป็นอย่างไรแบบไหน อาจจะต้องมาติดตามอ่านกันค่ะ 

ใครที่เคยอ่านงานของ อินธน์มาก่อนแล้วน่าจะพอรู้รสชาติของการอ่านงานเธอมาแล้วว่าจะเป็นแนวไหน แต่สำหรับฉันแม้จะเคยเสพ พิษปรารถนา จักรวาลรักและ รักผลาญใจมาแล้วแต่พอมาอ่านเล่มนี้ความชินกับแนวทางการเขียนที่ว่าก็เหมือนจะมลายหายสูญกันไปเลยทีเดียวเพราะอารมณ์ตอนอ่านเรื่องนี้เหมือนว่าได้เริ่มอ่านงานของเธอใหม่อีกรอบ สารภาพว่าแรกเริ่มต้นเรื่องเล่นเอางงดีค่ะเพราะว่าการเขียนในแนวนี้เหมือนจะต้องใช้สมาธิค่อนข้างมากเพราะว่าสำนวนและการวาง “กล” ค่อนข้างฉวัดเฉวียนตัดฉับรวดเร็วมาก แต่ว่าพออ่านไปแล้วเริ่มคุ้นเคยมันก็จะเปลี่ยนไป เพราะกลที่อินธน์เขียนเอาไว้มันทำให้เราเกิดความสงสัยกับตัวละครแต่ละตัว และมันทำให้เราอยากรู้ว่า เอ๊ะ แล้วมันจะยังไงต่อ นี่เป็นเสน่ห์ของงานเขียนเธอล่ะ ส่วนตัวเลยบอกได้ว่าชอบเพราะว่าทุกอย่างเหตุผล การกระทำล้วนโยงใยหากันหมด ปมที่เขียนไว้ทีละนิด สร้างให้คนอ่านใคร่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแล้วเหตุมันเป็นอย่างนี้เหรอ มันเลยทำให้การอ่านเป็นแบบหน้าต่อหน้ากันเลยเพียงแค่เพราะประโยคที่ว่า ถ้าอยากรู้ก็จงอ่านกันต่อไป

ถ้าจะถามว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ก็ต้องบอกกันกว้างว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรัก ความลับ สืบวางแผนและการจัดการกับปัญหาทั้งเรื่องหัวใจ การงาน อารมณ์ความรู้สึก ซึ่งงานเขียนของอินธน์หลีกหนีตรงนี้ไม่ได้ค่ะเพราะว่าเธอเขียนให้ทุกคนมีปัญหาชีวิตกันไปหมด พระเอกเห็นว่าหล่อเพอร์เฟ็คแต่เขาก็ยังมีปมหนักกับความรักของ พ่อแม่ และมันทำให้เขามีปัญหากับพ่อด้วยเรื่องค้างคาใจที่เขาเองก็แก้ไม่ตก พ่อที่รักแต่พยายามทำทุกอย่างให้มันดีแต่ผลกลับออกมาแย่ การสูญเสียแม่ทำให้เขารู้ว่าความรักของเขาจากไปตลอดกาล การรักคนได้ยาก แต่เมื่อเขารักก็พร้อมจะถวายทุกอย่างให้โดยไม่มีข้อแม้ ขอเพียงแต่อย่าได้หักหลัง ทรยศ โกหกเท่านั้นแหละ ฟังดูมันเหมือนง่ายๆ แต่มันยากตรงที่เป็นเรื่องจิตใจของคนนี่ล่ะค่ะ แนวการเขียนถ้าคุ้นชินเราอาจจะนึกภาพออกได้ว่าคนเขียนจะค่อนข้างใส่ความคิดของตัวละครออกมาได้ละเอียด แต่คำพูดอาจจะน้อยและห้วนไปสักนิดแต่มันไม่ติดขัดเพราะการกระทำ ( คิด) สำคัญกว่าคำพูดเสมอเพราะฉะนั้นตัวละครแต่ละตัวที่เราอ่านเราอาจจะเห็นภาพของเขาจิตใจของเขาได้ละเอียดมาก เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมหนังสือมันถึงหนา เพราะเรื่องนี้ถือว่า ออกมาได้ละเมียดละเอียดล้ำทางความคิด พล็อตแม้จะไม่ได้ซับซ้อนลึกและยากเกินล้วงแต่การถ่ายทอดในแบบเป็นขั้นเป็นตอนของคนเขียนก็เล่นทำให้เราได้เข้าใจแต่ละการกระทำของแต่ละตัวได้เป็นอย่างนี้ เขาเศร้าเราเศร้า เขาสุขเราสุข เพราะฉะนั้นอ่านเมื่อความสุขระหว่างกันของพระ-นางเราก็จะยิ้ม แต่เมื่อไหร่ที่เขาทะเลาะกันและมีเรื่องให้เข้าใจผิด เราก็รู้สึกเฉียดความรู้สึกของความทุกข์ลึกๆ คนที่ชอบอ่านแบบหวานเจี๊ยบจิกหมอนก็อาจจะดีใจว่ามีนะคะแต่อาจจะมาไม่ถี่เหมือนปืนกล แต่ว่ามันมีค่ะและฉันว่ามันอิ่มเอมมากว่าอะไรทั้งมวลด้วยเพราะมันมาจากความรักลึกๆของทั้งคู่นะ อ่านแล้วฟิน แต่สารภาพว่าเราไม่เศร้าแบบร้องไห้หนักมากแต่น้ำตามาไหลเอาตอนเปิดหน้าสุดท้ายของเล่ม เรียกว่าพออ่านเสร็จปิดหนังสือวางลงแล้ว น้ำตาร่วงเลยค่ะ