ชื่อเรื่อง: จะกอดเธอไว้ด้วยรัก (ชุดการเดินทางของหัวใจ)

นักเขียน: ดวงตะวัน

สนพ.: ที่รักในเครือคำต่อคำ

จำนวนหน้า: 432 หน้า

ราคา : 320 บาท

** หนังสือนี้เป็นหนังสือในชุดหัวใจเดินทาง

ประกอบหนังสือไปด้วยกัน 4 เล่ม

จะกอดเธอไว้ด้วยรัก ของ ดวงตะวัน
กะพริบรักจากหัวใจ ของ ปราณธร
ดอกไม้ สายน้ำ ความลับ ของ เชอริณ (อิสย่าห์)
เล่ห์ฝนกลหมอก ของ กรมาศ

อ่านแยกเล่มกันได้และไม่จำเป็นต้องไล่เรียงกันก็ได้ค่ะ

---

ความตายของพี่สาวและพี่เขยคือตราบาปในชีวิตของ ภาพตะวัน จนทำให้เธอหนีจากบ้านเกิด--ลำปางไปใช้ชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่ตั้งแต่อายุสิบหกสิบปีผ่านไปหญิงสาวกลับคืนมายังเมืองที่เหน็บหนาวอีกครั้งเพราะพ่อป่วยหนักเธอได้พบ ระมิงค์ ชายหนุ่มผู้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของพ่อและคอยดูแลพ่อในวาระสุดท้าย

ระมิงค์ไม่เพียงช่วยเหลือพ่อแต่ยังพยายามจับจูงภาพตะวันให้ย้อนคืนกลับไปยังอดีตอันหม่นมืดอีกครั้งเพื่อค้นหาความจริงของ“ความรักและความตาย”เมื่อสิบปีก่อนว่ามีสาเหตุมาจากอะไรกันแน่

หนุ่มสาวไม่เพียงแต่ค้นพบความรักอันอบอุ่นแสนหวานในเมืองที่เหน็บหนาวเมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดของกันและกันทว่ายังได้มองเห็นเบาะแสบางอย่างอันทอดนำไปสู่ “ใครบางคน” ซึ่งซ่อนตัวอยู่

ในเงามืดมัวมนแห่งอดีตคือคนที่บงการชีวิตความรัก

และความตายของทุกคน

**************************

หลังอ่าน

หลังจากที่อุบัติเหตุได้คร่าชีวิตของพี่สาวและพี่เขยเมื่อ10 ปีที่แล้ว ภาพตะวัน หรือ ตะวัน ก็หนีไปใช้ชีวิตอยู่เชียงใหม่โดยไม่ได้กลับมายังลำปางเลยนั่นเป็นเพราะเธอเองแบกรับความรู้สึกผิดที่“ใครๆ” ต่างก็บอกว่าเธอเป็นต้นเหตุหรือส่วนผลักดันทำให้เกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น และเมื่อ 10 ปีผ่านไปเธอต้องกลับมายังลำปางอีกครั้งเพราะครูอินเหลา –พ่อของเธอที่เป็นช่างฝีมือดีในการปั้นงานศิลป์ป่วยหนักเธอตั้งใจกลับมาเยี่ยมหลังจากที่ท่านได้สร้างความเจ็บช้ำเมื่อ10 ปีที่แล้วให้เธอด้วยการตอกย้ำคำกล่าวโทษอย่างรุนแรงว่า เธอเป็นต้นเหตุทำให้พี่สาวและพี่เขยเสียชีวิต ความตั้งใจกลับมาเยี่ยมบ้าน เยี่ยมพ่อของตะวันเป็นเพียงแค่ชั่วระยะเวลาแต่ว่าก็ต้องมีเหตุจำเป็นที่จะต้องอยู่นานกว่าที่คิดแม้ว่าความรู้สึกผิดทางจิตใจยังเป็นแผลลึกยังไม่หายการได้เจอกับพ่อมันอาจจะไม่ได้เป็นเรื่องดีนักเพราะมันก็เหมือนกับการตอกย้ำแผลแห่งความเจ็บปวดให้เปิดตลอดเวลา แต่ครั้งนี้เหมือนจะเป็นครั้งสำคัญที่ทำให้เธอได้ต่อสู้กับความรู้สึกเจ็บปวดได้ดีกว่าครั้งไหนเพราะเธอได้เจอกับ ระมิงค์หรือ ปิง ที่บ้านของเธอเอง ชายหนุ่มใจเย็น ใจดี อ่อนโยนที่ได้เข้ามาอยู่ร่วมบ้านคอยดูแลพ่ออินเหลาของเธอโดยไม่รังเกียจ และทำงานดูแรงโรงงานเครื่องปั้นสะบันงาด้วยซึ่งนั่นสร้างความแปลกใจให้กับตะวันเป็นอย่างมากเพราะป้าเก็ดถวา ซึ่งเป็นญาติห่างๆของแม่ที่อยู่ที่บ้านด้วยกันกับ เวียงดินลูกชาย ได้บอกเธอว่า ระมิงค์ เองก็เป็นหนึ่งในลูกหลานของตระกูล วังบุรี ที่เป็นตระกูลเก่าแก่ของลำปาง แต่ดูเหมือนว่าระมิงค์หนุ่มมีลักษณะเรียบง่ายติดดิน เขาไม่ยึดติดนักกับความเป็นลูกหลานตระกูลเก่าเพราะเขาสนใจในงานปั้นงานศิลป์เลยมาขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของครูอินเหลาและด้วยความตั้งใจเขาถึงได้เข้ามาดูแลครูและดูแลโรงงานเครื่องปั้นดินเผาเพราะไม่มีใครดูแลต่อ และหนุ่มคนนี้เองนี่ล่ะที่เป็นคนสำคัญที่คอยเป็นกำลังใจและคอยช่วยให้ตะวันค่อยๆก้าวข้ามความเจ็บปวดคอยก้าวเดินข้ามผ่านเวลายากลำบากออกมาแม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆแต่ด้วยความที่ระมิงค์เป็นเรียบง่าย ใจเย็นนี้เองเลยทำให้ตะวันค่อยๆ ไว้วางใจ และยอมรับได้ว่าระมิงค์เป็นคนที่ทำให้เธอเชื่อมั่นว่าเธอจะก้าวผ่านช่วงเวลาที่แย่ๆ ไปได้แต่ทุกอย่างด้วยที่มันไม่ง่ายนัก บททดสอบอีกหลากหลายก็ได้เข้ามาเยือนทั้งสองคนให้ต้องแก้ปัญหาไปด้วยกันเลยต้องเจอกับอุปสรรค์หลากหลายประการ ทั้งวงศ์วังพี่ชายที่ของระมิงค์ที่บุคลิกช่างแตกต่างกับน้องชายที่ดูเหมือนจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับตะวันมากไปโดยที่ระมิงค์เองก็ไม่ชอบใจนักเพราะพี่ชายก็เป็นคนหนึ่งที่ถือว่าเคยเป็นหนึ่งในคนหนุ่มที่เคยติดต่อกับพี่สาวของตะวันก่อนที่จะเสียชีวิตและเขาค่อนข้างจะทำได้ทุกอย่างเพื่อความมั่งคั่งฟู่เฟื่องของ วังบุรี ซึ่งระมิงค์เองก็บอกได้เลยว่าไม่ไว้ใจพี่ชายของตัวเองเอา นอกจากนั้นตะวันก็ยังต้องเจอกับอุปสรรคของ คำประกาย น้องสาวของพี่เขยที่ยังคงพบเจอและโทษตะวันไม่จบกับการเสียชีวิตของพี่ชายแล้วยิ่งมาเจอกับความสนใจของวงศ์วังที่มีให้ตะวันอีกยิ่งทำให้ประกายคำตั้งป้อมไม่กับตะวันมากกว่าเดิมพร้อมกับยังคงคิดว่าพี่สาวของตะวันเองก็ไม่น่าไว้ใจเพราะก่อนอุบัติเหตุความรักของเธอกับพี่ชายก็เหมือนระหองระแหงเพราะมีเหตุ แล้วนี่ล่ะอุปสรรคที่ทั้งตะวันและระมิงค์จะต้องจัดการและก้าวข้ามมันไปให้ได้ .... แต่ว่าจะเป็นอย่างไรล่ะเพราะมันเหมือนไม่ง่ายเลยเพราะอุบัติเหตุ การเสียชีวิตมันมีผลต่อคนที่ยังอยู่ไม่น้อยเลยจริงๆ 

สำหรับเรื่องนี้ต้องบอกว่ายังคงคุ้นเคยกับความเป็นดวงตะวัน ไม่คลายค่ะ เพราะภาษาและสำนวนยังคงเป็นลายเซ็นต์ของของนักเขียนเหมือนเคย ความละมุนทางภาษาเข้าถึงชวนพาให้เรา “อิน” กับเรื่องราวได้ไม่ยากเลย ความเจ็บปวดของคนที่รับบทหนักเรื่องนี้เลยก็คือ ภาพตะวัน นางเอกของเรานี่เอง ถือว่าเธอเป็นคนที่บอบช้ำมากที่สุดที่คนอ่านอย่างฉันแทนตัวเข้าไปตอนอ่านได้ไม่ลำบากแล้วรู้สึกกับความถ่วงของความรู้สึกผิดบาปของตัวเอง ความทุกข์ในการออกจากบ้านเพราะการตอกย้ำความผิดที่เธอไม่รู้อิโหน่อิเหน่ว่าเธอเป็นตัวจัญไรของบ้างบ้านที่ทำให้พี่สาวตายมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยสำหรับเด็กวัย 16 ปีที่จะต้องออกจากบ้านไปด้วยความรู้สึกบอบช้ำทางจิตใจที่เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็เหมือนจะไม่สามารถทำให้ลืมมันไปได้ คุณดวงตะวันได้เน้นความรู้สึกออกมาเสียจนคนอ่านเสียดแทงตรงนี้แบบย้ำๆ ถือว่าสายดราม่าที่ชอบอ่านงานเน้นย้ำอารมณ์กับความรู้สึกคนน่าจะชอบค่ะ แต่ว่าอย่าเพิ่งคิดว่าจะทุกข์และเศร้าอย่างเดียวนะคะเพราะว่าเรื่องนี้ความหวานของพระนางก็ยังคงไม่ทิ้งแต่กลับมีประปรายแบบค่อยๆเป็น ค่อยๆ ไป แม้จะไม่หวือหวาวืดวาดแต่ความละมุนทางอารมณ์ยังคงมีเรียกว่าช่วงเวลาฟินไม่ขาดแน่นอนค่ะเพราะระมิงค์ เธอก็เป็นชายหนุ่มที่มีลูกหยอดแบบหวานกรุ่นละมุนไอรักได้เสมอ บางครั้งก็แอบมีแซวพอให้ขวยเขินหน้าแดงวิ้งๆพอสมควรได้เลยเชียว

สำหรับพล็อตเรื่องนี้ .. ธีมคือลำปางคุณดวงตะวันได้สอดแทรกประวัติความเป็นมาของสถานที่สำคัญและสถานที่ท่องเที่ยวสัญลักษณ์ ต่างของเมืองลำปาง เอาไว้เยอะมาก เรียกว่าข้อมูลจัดเต็มค่อนข้างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของแม่น้ำสายหลักของเมืองอย่างแม่น้ำวัง ,วัดวาอารามอย่าง วัดพระแก้วดอนเต้า, วัดศรีชุม, วัดพระธาตุลำปางหลวง ,แม่เมาะ,แจ้ซ้อน, สะพานรัษฏาอันเก่าแก่ , ตลาดรถไฟ, ตลาดเช้าใกล้สะพานรัษฏา และขาดไม่ได้กับตามรอย ระมิงค์ และ ตะวันไปชิมอาหาร ทั้งก๋วยเตี๋ยวบ้านดง, ข้าวซอยอิสลาม ,ลูกชิ้นเขียง ,ก๋วยจั๊บรถไฟมีชื่อ ร้านอาหารแม่แหที่มีชื่อเสียงติดในเรื่องอาหารเมืองเหนือแกงโฮ๊ะ ฮังเล ตำขนุน แกงแค น้ำพริกต่างๆ คือ ทุกอย่างจัดมาเรียกว่าเต็ม สำคัญเลยบรรยากาศในการไปเดินกาดและถนนคนเดินไปชิมข้าวซอย ขนมเส้น โอ้ย สารพันจนคนเจ้าถิ่นบ้านเกิดอย่างอิฉันขอบอกว่าทุกที่ที่คุณดวงตะวันยกมาทั้งหมดนั้นเด็กถิ่นจัดมาหมดแล้วล่ะค่ะ คือ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอินและฟินที่สุดของตัวเองเลยล่ะเพราะถือว่าเป็นเรื่องใกล้ตัวมาก แล้วสำคัญคือถ้าใครยังไม่เคยมาเที่ยวลำปางก็อาจจะยึดเอานิยายเล่มนี้อ่านเอาสนุกเพลินๆ พร้อมกับยึดเป็นหนังสืออ้างอิงท่องเที่ยวได้ก็ไม่แปลกนะคะเพราะว่ารายละเอียดมีพร้อมเสมอ เรียกว่า ซื้อเล่มเดียวได้คุ้มทั้งนิยายและหนังสือแนะนำการท่องเที่ยวได้เลย ก็คุณสมบัติเล่มนี้คุณภาพคับแก้วจะใจร้ายไม่ยอมอ่อนข้ออ่านได้อย่างไร และด้วยเพราะความคุ้มค่านี่ล่ะค่ะเจ้าถิ่นเมืองรถม้าอย่างฉันเลยอยากแนะนำบอกต่อว่า....ไม่น่าพลาดอย่างแรงค่ะ