"ใครทำใครได้"

มี "พระพุทธเจ้า"เป็นต้นพระองค์
พิจารณาด้วยโยนิโสมนสิการ
ย่อมเห็นว่าเป็นทุกข์จริงๆ
การมาอาศัยอยู่ในขันธ์ห้านี้
ใครเป็นทุกข์เล่า..ก็ “ดวงจิต”
นั่นแหละ ไม่ใช่อย่างอื่นแล้ว

ร่างกายนี้ถ้าปราศจากดวงจิตนี้แล้ว
มันไม่รู้จักร้อนรู้จักหนาว
ไม่รู้จักเจ็บจักปวดอะไรหรอก
มันก็เหมือนท่อนไม้ท่อนกล้วย
ที่เขาตัดทิ้งไว้บนดินหมู่นั้น
ใครจะฟักฟันบั่นทอนยังไง
มันก็ไม่เจ็บไม่ร้องครวญครางอะไรเลย
ซากศพคนที่ตายแล้วจิตวิญญาณ
ออกจากร่างแล้ว
มารุมกัดกันกินอย่างนี้มันก็ไม่ร้อง
ครวญครางไม่เจ็บไม่ปวดอะไร
นั่นแหละลองพิจารณาให้มันเห็น

ทีนี้ถ้าหากว่าจิตยังครองอาศัยอยู่
อย่างนี้นะ แม้อะไรมาถูกน้อยหนึ่งมันก็เจ็บ
เป็นอย่างนี้แหละ

เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงได้ทรงแนะนำ
สั่งสอน ให้พิจารณาให้มันเบื่อมันหน่าย
ต่อความทุกข์ในขันธ์ทั้งห้านี้
เพราะเหตุว่า มันเกี่ยวกับ”ปัญญา”
ยังไม่เพียงพอ
ปัญญาความรู้ความฉลาด ยังไม่เพียงพอ
หรือพูดอีกนัยหนึ่งเรียกว่า บุญกุศลที่สั่งสม
มายังไม่พอ ที่จะให้เกิด
“ดวงปัญญาอันประเสริฐ” เช่นนั้นมัน
จึงค่อยปลงไม่ตก วางไม่ลง ขันธ์ห้านี้นะ

เมื่อรู้อย่างนี้แล้วก็พึงพากันตั้งใจรักษา
สมาธิจิตนี้ไว้ให้ได้
มันจะเป็นบ่อเกิดแห่งบุญกุศล แห่งปัญญา
ความรู้ยิ่งเห็นจริง
เรื่อยไปจนตลอดบรรลุถึงซึ่งพระนิพพาน
ก็อาศัย “สมาธิ” นี้เป็นพื้นฐาน ดังกล่าวมา.

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

............................

#ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
"ใครทำใครได้"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย







ขอบคุณที่มา fb.  สงบจิต สว่างใจ
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ