ฝึกอบรมใจเราให้คุ้นกับธรรม
"เกี่ยวกับธรรมะที่จะเอาความดีใส่ตนนี้ก็เป็นเรื่องยาก
พอจะกำหนด พุทฺโธ ธมฺโม สงฺโฆ เข้าภายในใจ
โอ๋ย รู้สึกอัดอั้นตันใจไม่อยากคิด
ไม่อยากว่าพุทโธให้เหนื่อยใจ
พอเปิดทางให้วิ่งเลยไปเลย ไม่ทราบถึงโลกไหน
คิดเรื่องเถลไถลต่างๆ วันยังค่ำก็ได้คืนยังรุ่งก็ได้
ไม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
พอเอาพุทโธเข้าไปไม่ได้ใจจะขาด
นึกพุทโธๆ แล้วใจรู้สึกยังไงชอบกล
เหมือนกับเอาพริกใส่เข้าไปในปากเด็ก
เด็กร้องทันที ใจนี้เป็นอย่างนั้นนะ
ใจแสลงใจไม่อยากรับ จึงเป็นวิธีที่ละเอียดมาก
เกี่ยวกับเรื่องปกครองจิตใจหรือรักษาใจให้มีคุณธรรม
ให้มีความดีเป็นความชุ่มชื่นอบอุ่นภายในใจ
เพราะฉะนั้น ผู้หวังสารคุณแก่ตน
แม้จะลำบากยากเย็นก็ควรฝึกอบรมใจเราให้คุ้นกับธรรม
มี พุทฺโธ ธมฺโม สงฺโฆ เป็นต้น ให้ใจได้รับความสงบเย็น
ถึงคราวจำเป็นจำใจมาคว้าปั๊บติดมือปั๊บทันที
สุคโตเป็นที่หวังได้ ไม่เสียความหวังอันพึงใจ
จิตเมื่อฝึกอบรมให้อยู่ในขอบเขตเหตุผล
แล้วย่อมไม่ดื้อดึง ไม่ฝ่าฝืนเหตุผล
ที่ตนเห็นว่าถูกต้องชอบธรรมแล้ว
จนใจยอมจำนนทุกอย่าง จะทำอะไร จะพูดอะไร
ใจยอมเหตุผลที่ควรหรือไม่ควร
ชื่อว่าเราปกครองตนได้เป็นขั้นๆ..."
หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน
...............................
พระธรรมเทศนา
เมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๑๓
พระธรรมวิสุทธิมงคล(หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน)
วัดเกษรศีลคุณ (วัดป่าบ้านตาด) จ.อุดรธานี
(พ.ศ. ๒๔๕๖ - ๒๕๕๔)
ขอบคุณที่มา fb. ธรรมะพระธุดงคกรรมฐาน
สายพระบูรพาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทตฺตเถระ
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ