"จุดอ่อนของความหลง"
.
ลองสังเกตดู ความโกรธ ความเศร้า หรือความอยาก

 ถ้าเราพยายามกดข่มมัน มันไม่ได้หายไปไหน

 ยังคงอยู่ และอยู่แบบยั่งยืน แถมมีกำลังมากขึ้นด้วย

 หลายคนไม่ชอบเวลามีความโกรธหรือความเศร้าเกิดขึ้น

 รวมทั้งไม่ชอบนิสัยบางอย่าง เช่น ความเห็นแก่ตัว

 ความเจ้าอารมณ์ แต่มักใช้วิธีกดข่มมัน

 แต่กดข่มอย่างไรก็ไม่สำเร็จ เพราะว่ามันดื้อด้าน
.
ความคิดหรือความฟุ้งซ่านก็เช่นกัน

 เคยมีการทดลองให้อาสาสมัครนั่งอยู่ในห้องคนเดียว

 ผู้ทดลองบอกกับอาสาสมัครว่า เมื่ออยู่ในห้องนี้

คุณจะคิดอะไรก็ได้ มีอย่างเดียวที่ห้ามคิดคือ หมีขาว

 ถ้าคุณนึกถึงหมีขาวเมื่อไหร่ให้กดกริ่งทันที

 ไม่ทันไรเสียงกริ่งก็ดังระงม เพราะอะไร

ก็เพราะพอถูกสั่งว่าห้ามคิดถึงหมีขาว

คนส่วนใหญ่กลับคิดถึงทันที ถ้าไม่ห้ามก็ไม่คิดถึง

แต่พอห้ามก็คิดเลย จึงกดกริ่งกันใหญ่

 ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
.
มีการทดลองอีกคราวหนึ่ง

 ให้อาสาสมัครลองนึกถึงสิ่งที่ไม่ชอบ

หรือสิ่งที่รบกวนจิตใจ มาสักเรื่องหนึ่ง

 จากนั้นแบ่งอาสมัครเป็น ๒ กลุ่ม

 กลุ่มหนึ่งก่อนนอนให้พยายามกดข่มความคิดนั้น

 หรือพยายามบังคับจิตไม่ให้คิดเรื่องนั้น

อีกกลุ่มหนึ่งปล่อยตามสบาย

 เมื่อตื่นนอนขึ้นมาก็ให้อาสาสมัครแต่ละคน

เขียนถึงความฝันของตัว เขาพบว่า

คนที่ได้รับคำสั่งให้กดข่มความคิด

หรือเรื่องที่ไม่ชอบนั้น

จะฝันถึงเรื่องเหล่านั้นมากกว่า

คนที่ไม่ได้รับคำสั่งให้กดข่มความคิดเหล่านั้น

นั่นหมายความว่า เมื่อพยายามไม่คิดถึงมัน

พยายามกดข่มมันเอาไว้ มันไม่ได้หายไปไหน

แต่ไปโผล่ในความฝันทันที
.
อารมณ์และความคิดเหล่านี้ฉลาดมาก

และดื้อด้านมาก

แต่ก็มีจุดอ่อนคือมันกลัวการถูกรู้ถูกเห็น

มันกลัวเรารู้ทัน ถ้าเรารู้ทันหรือเห็นมันเมื่อใด

 มันจะล่าถอยไป วูบไปทันที
.
เคยมีคนถามหลวงปู่ดูลย์ อตุโล

 ซึ่งเป็นพระลูกศิษย์รุ่นแรกๆ ของหลวงปู่มั่น

 ใครๆ ก็เชื่อว่าท่านเป็นพระอรหันต์

 วันหนึ่งมีคนถามหลวงปู่ว่า

ทำอย่างไรถึงจะตัดความโกรธให้ขาดได้

หลวงปู่ตอบว่า “ไม่มีใครตัดให้ขาดได้หรอก

 มีแต่รู้ทัน เมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง”
.
ถ้าเราเห็นว่าความหลงหรืออารมณ์อกุศล

เป็นปัญหาที่ทำให้เราไม่พบความสุข ความสงบเย็น

 ก็ต้องหมั่นสร้างตัวรู้ หรือสติ

ซึ่งช่วยให้เรารู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น

 ทำให้ไม่ลืมตัว ทำให้เรามีเครื่องมือสำคัญ

ในการรับมือกับอารมณ์เหล่านี้

 มันเป็นภูมิคุ้มกันจิตที่วิเศษมาก

 ร่างกายเรามีภูมิคุ้มกันที่คอยสู้กับเชื้อโรค

 จิตใจเราก็มีภูมิคุ้มกัน ชื่อว่าสติ

สตินี้เองที่จะเพิ่มกำลังให้แก่ตัวรู้จนมีอานุภาพ

 สามารถรับมือ และเล่นงานจุดอ่อน

ของอารมณ์เหล่านี้ได้
.
พระไพศาล วิสาโล








ขอบคุณที่มา fb. ข้อธรรมคำสอน พระไพศาล วิลาโล

ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ