"ความสำคัญของใจ"
ความสำคัญของทุกสิ่งในโลกก็คือใจ
ถ้าใจหยาบทุกสิ่งที่มาเกี่ยวข้อง
ก็กลายเป็นของหยาบไปด้วย
เช่นเดียวกับร่างกายสกปรก
แม้สิ่งที่มาคละเคล้ากับกาย
จะเป็นของสะอาดสวยงามเพียงไร
ก็กลายเป็นของสกปรก
ไปตามร่างกายที่สกปรกอยู่แล้ว
ฉะนั้นธรรมจึงอดจะหยาบไปตามใจที่สกปรกไม่ได้
ถึงจะเป็นธรรมที่บริสุทธิ์หมดจด
แต่พอคนมีใจโสมมเข้าไปเกี่ยวข้อง
ธรรมก็กลายเป็นธรรมอับเฉาไปตาม
เหมือนผ้าที่สะอาดตกลงไปคลุกฝุ่น
หรือคนชั่วแบกคัมภีร์ธรรมอวดโลกให้เขารับนับถือ
ซึ่งทั้งสองนี้ไม่มีผลดีต่างกันเลย
คนที่มีใจหยาบกระด้างต่อศาสนา
ก็เป็นคนในลักษณะนี้เหมือนกัน
จึงไม่มีทางได้รับประโยชน์จากศาสนธรรม
แม้เป็นของวิเศษเพียงไรเท่าที่ควร
เอาแต่ชื่อออกประกาศกันว่าตนนับถือศาสนา
แต่ไม่ทราบว่าศาสนาคืออะไร
และมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้นับถืออย่างไรบ้าง
ถ้าประสงค์อยากทราบข้อเท็จจริง
จากศาสนาอย่างแท้จริงแล้ว
ตนกับศาสนาก็เป็นอันเดียวกัน
ความสุขทุกข์ที่เกิดกับตน
ย่อมกระเทือนถึงศาสนาด้วย
ความประพฤติดีชั่วก็กระเทือนถึงศาสนาเช่นกัน
คำว่าศาสนา คือแนวทางที่ถูกต้อง
แห่งการดำเนินชีวิตนั่นแล จะเป็นอื่นมาจากไหน
ถ้าคิดว่าศาสนาอยู่ที่อื่นนอกจากตัว
ก็ชื่อว่าเข้าใจศาสนาผิดจากความจริง...
พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ
.................................
พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(พ.ศ. ๒๔๑๓ - ๒๔๙๒)
จากหนังสือประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ
โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ขอบคุณที่มา fb. ธรรมะพระธุดงคกรรมฐาน
สายพระบูรพาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทตฺตเถระ