Group Blog
All Blog
<<< "การขาดความรัก" >>>








"การขาดความรัก"

ความรักนั้นสำคัญไม่น้อยไปกว่าวิชาความรู้

 สำคัญไม่น้อยไปกว่าข้าวปลาอาหาร

พ่อแม่หลายคนมีเงินทองให้ลูก

 แต่ว่าสิ่งที่ทำน้อยไปคือการให้ความรัก

มาโรงเรียนเขาก็ต้องการความรัก

 เขาไม่ได้แค่ต้องการวิชาความรู้อย่างเดียว

 วิชาความรู้อาจจะไปเติมเต็มที่สมอง

 แต่ว่าจิตใจก็ต้องการความรักมาเติมเต็มด้วย

 ถ้าขาดความรักก็อาจจะมีอาการผิดปกติ

ไม่ใช่อาการทางกาย เช่น ความเจ็บป่วยเท่านั้น

 อาจจะมีพฤติกรรมที่ผิดปกติ เช่น ก้าวร้าว

 หรือทำตัวน่าระอา ใครที่มีพฤติกรรมแบบนี้

อาจเป็นเพราะขาดความรักก็ได้

บางทีการขาดความรักอาจจะเกิดขึ้นกับเราเองก็ได้

 หลายคนไม่รู้ว่าตัวเองพร่องหรือขาดสิ่งนี้

บางทีก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมีอาการแบบนี้

 เช่น ขี้อิจฉา ก้าวร้าว หงุดหงิด เครียด

 จนเป็นโรคนั้นโรคนี้ขึ้นมา

 อย่างไรก็ตาม ถ้าเราขาดความรัก

 เราก็สามารถเติมเต็มความรัก

ให้กับตัวเองได้เหมือนกัน ไม่ต้องรอคอย

หรือคาดหวังความรักจากคนอื่น

 เพราะว่าเขาอาจจะไม่รู้

หนทางหนึ่งที่จะเติมเต็มความรักให้ตัวเรา

คือการให้ความรักกับผู้อื่น

ซึ่งจะย้อนกลับมาช่วยเติมเต็มความรัก

ให้กับจิตใจของเราด้วย

ความสุขนั้น ถ้าเราอยากได้ความสุข

 เราต้องเริ่มด้วยการให้ความสุขแก่ผู้อื่น

 ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

“ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข”

ถ้าเป็นการให้ที่จริงใจ ด้วยใจบริสุทธิ์

 ความสุขที่ให้เขาก็จะกลับมาสู่จิตใจของเรา

 ความรักก็เช่นกัน

 เมื่อเราให้ความรักแก่ผู้อื่นด้วยความจริงใจ

 ความรักนั้นก็จะกลับมาเติมเต็มจิตใจของเราในที่สุด.

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล







ขอบคุณที่มา fb. ข้อธรรม คำสอน พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 11 ตุลาคม 2561
Last Update : 11 ตุลาคม 2561 7:09:11 น.
Counter : 385 Pageviews.

0 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmcayenne94

ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ