หัวใจมีหลิงซี 

Molly เขียน  สายลมสงบ แปล 

สำนักพิมพ์ Lavender  ในเครือ B2S 

369 บาท  407 หน้า 

#yaoi #BoysLove #นิยายแปล #แปลจีน #หัวใจมีหลิงซี #Molly #Lavender #รีวิวนิยาย #ออโอ



*นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย

 

หลังปก 

‘หลิงซี’ นักร้องหนุ่มฉายา ‘ราชาเพลงร้านสองหยวน’ แม้เขาจะมีความสามารถ ตั้งใจทำงาน และเคยได้รับรางวัลจากรายการประกวดร้องเพลง แต่โชคกลับไม่เข้าข้างนัก หลิงซีไม่ประสบความสำเร็จในอาชีพเท่าที่ควร แถมค่ายต้นสังกัดยังทำท่าจะเทเขาอีกด้วย 

ในขณะที ‘อันรุ่ยเฟิง’ นักแสดงหนุ่มชื่อดัง แม้จะเข้าวงการได้ไม่นาน แต่ด้วยหน้าตาและพรสวรรค์ทางการแสดง ทำใหเขาได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ  

หลิงซีกับอันรุ่ยเฟิงมีโอกาสได้เล่นละครเรื่องเดียวกัน พวกเขาได้ทำความรู้จักและพัฒนาความสัมพันธ์มากขึ้น และด้วยเคมีของทั้งคู่...เหล่าชิปเปอร์จึงไม่ปล่อยให้เรือลำนี้แล่นผ่านไปโดยง่าย ! 

คุยกันหลังอ่าน 

น่ารักค่ะ โอยิ้มตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้ายเลย 

ตุ๊กตาตัวที่โอหยิบมาถ่ายรูปคู่กับหนังสือนั้นได้มาพร้อม ๆ กับตอนเริ่มอ่านนิยายเรื่องนี้เลย ซึ่งโอพบว่ามันแทนตัวหลิงซีในเรื่องได้ดีมาก หน้าตาบ้องแบ๊ว ใครเห็นก็เอ็นดู แต่พอรู้จักจริง ๆ จะมีทั้งความกวน และทะลึ่งเกินกว่าที่ใครจะคิด (

หลิงซีเป็นนักร้อง เขาอยู่วงการบันเทิงมาสิบกว่าปี แต่เพลงที่ดังจริง ๆ  มีแค่เพลงเดียว ถ้าพูดถึงความสามารถ หลิงซีคิดว่าเขาไม่แพ้ใคร ร้องเพลงดี แต่งเพลงได้ แต่การจะกลายเป็นดาวจรัสแสงในวงการ ไม่ใช่อาศัยแค่ความสามารถเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังมีเรื่องของจังหวะ โอกาส และโชคชะตาผสมอยู่ด้วย ล่าสุดผู้จัดการส่วนตัวของหลิงซี พยายามดันหลิงซีโดยฝากให้เขาไปเป็นนักแสดงในเรื่อง ‘กระบี่พิชิตใต้หล้า’ ละครกำลังภายในเรื่องนี้ทำให้หลิงซีได้รู้จักอันรุ่ยเฟิง ดาราดาวรุ่งชื่อดัง 

อันรุ่ยเฟิงนิสัยดีและมีน้ำใจกว่าที่หลิงซีคิดไว้มาก หลิงซีขอความช่วยเหลือ อันรุ่ยเฟิงก็ยินดีช่วยไม่เกี่ยงงอน ไม่นานทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนกัน 

แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวใด ๆ ก็ตามของศิลปินล้วนถูกผู้คนมากมายจับตามอง โดยเฉพาะเหล่าแฟนคลับของอันรุ่ยเฟิง บางคนหาว่าหลิงซีจงใจเกาะกระแสอันรุ่ยเฟิง แต่บางคนก็เริ่มเกิดจินตนาการล่องลอยภาพของทั้งสองในรูปแบบที่ต่างออกไป เรือลำนี้เริ่มแล่นแล้ว 

ข่าวบางเรื่องไม่มีมูลเลยแม้แต่น้อย แต่กับเรื่องความสัมพันธ์ของอันรุ่ยเฟิงและหลิงซี ต้องบอกว่ามีมากกว่าเม็ดทรายในมหาสมุทรเสียอีก ระหว่างพวกเขามีแสงออร่าสีชมพูบาดตาบาดใจผู้จัดการ อยากจะรับบทเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย แต่ดูจะห้ามไม่ทันเสียแล้ว 

เฮ้อ งานนี้แม่เลี้ยงใจร้ายกลับกลายเป็นผู้ที่ถูกรังแกที่สุดในเรื่องซะแล้ว 

จุดเด่นของเรื่องนี้คือมุกตลกค่ะ มันเป็นมุกแบบเราอ่านแล้วได้แต่คิดว่า กล้าเล่นนะยะ บางมุกนี่อยากด่ามากเลย ฮ่า ๆ แล้วพระนายสองคนในเรื่องนี้ ต้องบอกว่าไม่มีมาดพระนายเลยค่ะ โดยเฉพาะหลิงซี เขียนแบบไม่เกรงใจตำแหน่งพระนาย คาแรกเตอร์เขาจะเป็นคนมึน ๆ และชอบทำหรือพูดอะไรให้คนอื่นไม่คาดคิดบ่อย ๆ ตลกธรรมชาติ หน้าหนา แล้วก็ไม่ค่อยคิดอะไรมาก ส่วนอันรุ่ยเฟิง เขาไม่ใช่พระเอกแนวหล่อแต่เย็นชา ปกติแนวดาราพวกนี้พระเอกมักจะเย็นชา ชอบเก็บงำความคิด แต่เรื่องนี้ค่อนข้างใจดีเปิดเผยเลยค่ะ หลัง ๆ ติดทะลึ่งตามหลิงซีไปด้วย (เวลาคบใคร นิสัยก็จะคล้ายกันโดยไม่รู้ตัวสินะ) 

อุปสรรคหรือดราม่าในเรื่องนี่แทบไม่มีเลยค่ะ ส่วนหนึ่งเพราะคนหนึ่งก็ไม่ใช่คนที่คิดอะไรหนักหัว อีกคนหนึ่งก็เป็นดารากำลังรุ่ง หล่อ รวย แบ็กดี จะบอกว่าเป็นเรื่องที่สบาย ๆ ไม่มีอะไรก็ว่าได้ แต่มันมีรายละเอียดบางอย่างที่โอชอบ ทั้งเรื่องความสัมพันธ์ หรือเรื่องทัศนคติ อย่างหลิงซี ดูท่าทางเขาบื้อ ๆ แต่จริง ๆ เป็นคนมีความคิดและเข้าใจตัวเองดีมากคนหนึ่งเลยค่ะ เขาเคยวิเคราะห์ข้อเสียของตัวเองว่า เขาเป็นคนไม่ทะเยอทะยาน เลยสู้คนที่เขาขวนขวายที่จะถีบตัวตลอดเวลาไม่ได้ มีช่วงที่คุณแม่ของหลิงซีพูดถึงหลิงซี ตรงนั้นโอก็ชอบ ความสัมพันธ์ด้านความรักระหว่างคู่นี้โอก็ว่าดีค่ะ ตอนคุยโทรศัพท์ ตอนรู้ใจ ก็น่ารักไปหมด อันรุ่ยเฟิงจะคอยอยู่ข้าง ๆ เป็นสายหนุนที่ดีมาก บางทีหลิงซีพูดแนวกดตัวเอง เขาก็จะดุว่าไม่ควรพูดดูหมิ่น ทำให้ตัวเองดูด้อยค่าอย่างนั้น ความรักของคู่นี้ดูเร็ว แต่อ่านแล้วเข้าใจนะคะ ฉากแรกที่เจอกัน อันรุ่ยเฟิงก็ติดตราตรึงใจซะขนาดนั้น (ในความหมายที่...) แล้วหลิงซีเขามีความตลก ไม่มีมาด ไม่รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วต้องระวัง เวลายิ้มก็ยิ้มให้ทั้งตาทั้งปาก น่ารักสดใสไปหมด ยิ่งมีโอกาสได้คุยกัน ได้รู้จักกันมากขึ้น ก็รู้สึกว่าเข้ากันได้ดี อยากเขยิบความสัมพันธ์เป็นคนรัก 

มันจะดูเป็นเรื่องน่ารัก สบายใจ อุดมไปด้วยพลัง มีทัศนติที่ดี ถ้าไม่นับมุกที่เลวมาก (ด่าแบบชมนะ นับถือคนแต่งเลย แต่ละมุก...) หรือช่วงที่ทะลึ่งตึงตังหนักมาก ยกตัวอย่างมุกตลก อย่างตอนละครที่หลิงซีเล่นเรื่องแรก เขารับบทเป็นหมา (อันที่จริงคือปีศาจหมา) มุกก็จะแซว บทน้อยกว่าหมาตัวหนึ่งบ้าง แสดงสู้หมาตัวหนึ่งยังไม่ได้บ้าง หรือตอนที่หลิงซีปีนบันไดขึ้นเขาเกือบตาย ตัดภาพมาที่ดาราหญิงคู่ปรับ ก้าวฉับ ๆ ตัวปลิวขึ้นบันไดผ่านหน้า หรือตอนที่พระนายสองคนนี้แสดงความรักแก่กันจนพวกผู้จัดการแทบทนไม่ไหว  

ดูเป็นแนวที่ไม่ได้แหวกแปลกอะไร แต่มองหลายมุมก็ไม่ค่อยพบเรื่องแบบนี้ในเรื่องไหนเหมือนกัน โดยเฉพาะนิสัยหลิงซี  

หยิบเป็นเรื่องที่อ่านคลายเครียดได้เลยค่ะ น่ารัก กวนโอ๊ย ได้ยิ้มแน่นอน 4 ดาว 

คำผิดโอไม่เห็นนะ ที่มีจะเป็นเรื่องการเว้นวรรค ที่บางครั้งสามารถวรรคเพื่อแยกประโยค ทำให้ใจความชัดเจน แล้วก็การเกลาบางช่วง แต่ไม่มาก โดยรวมงานถือว่าโอเคเลย 

126 ใบหน้าของเขาราวกับฉาบไปด้วยน้ำแข็งที่ดูเย็นชาและลุ่มลึก 

>> ใบหน้าของเขาดูเย็นชาและลุ่มลึกราวกับฉาบไปด้วยน้ำแข็ง 

213 ถึงเวลานั้นอันรุ่ยเฟิงจะเป็นคนบอกกับสื่อว่า เป็นเขาเองก็ยกบทพระเอกให้เป้าฮุย 

>> เป็นเขาเองที่ยกบทพระเอกให้เป้าฮุย 

334 ถ้าคำถามนี้เกิดขึ้นตรงหน้าอู๋โหยวเผิงตั้งแต่เมื่อวานในเวลาเดียวกัน เขาคงพยักหน้าตอบตกลงโดยไม่ลังเล ราชาจอเงินที่ไม่อยากเป็นผู้กำกับไม่ใช่นักแสดงที่ดี ได้เจอกับศิลปินที่ทั้งมีความสามารถและความทะเยอทะยานเช่นนี้ ผู้จัดการดาราคนไหนบ้างจะไม่ดีใจ? 

ไม่เข้าใจประโยคนี้ค่ะ ‘ราชาจอเงินที่ไม่อยากเป็นผู้กำกับไม่ใช่นักแสดงที่ดี’ 

โอลองเดา มันน่าจะเป็นราว ๆ  
>> จะราชาจอเงิน ผู้กำกับ หรือจะนักแสดงก็ดี ได้เจอกับศิลปินที่ทั้งมีความสามารถและความทะเยอทะยานเช่นนี้ ผู้จัดการดาราคนไหนบ้างจะไม่ดีใจ?