นิยายในหมวดนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย
Ambivalence เกลียดนัก แต่รักก็ได้
October เขียน
สำนักพิมพ์ BAKERYBOOK
350 บาท 376 หน้า
หลังปก
ชีวิตของ เบรนท์ ฮ็อปสัน และแมวน้อยสุดที่รักต้องผจญปัญหายกใหญ่ เมื่อ จูเลียส เรย์มอนด์ กับหมาตัวยักษ์ย้ายเข้ามาเป็นเพื่อนบ้านใหม่ ให้พวกเขามีเรื่องทะเลาะกันเรื่อยไปไม่ว่ายามใดที่เจอหน้า
เบรนท์เกลียดเจ้าเปี๊ยกปากร้าย ส่วนจูเลียสก็เคียดแค้นอีกฝ่ายที่จำไม่ได้ว่าเคยทำอะไรเอาไว้
แต่เพราะเหตุวุ่นวายที่ดึงดูดคู่กัดให้ยิ่งใกล้ชิด
พวกเขาจะทำอย่างไรเมื่อความเกลียดชังค่อยๆ แปรเปลี่ยนไปจนพื้นที่ในหัวใจถูกรุกล้ำให้หวั่นไหวขึ้นทุกที
คุยกันหลังอ่าน
เรื่องน่ารักๆ ของคู่กัดสองคน กับหมาและแมวสุดที่รักของทั้งคู่
เบรนท์กับโมเนต์ใช้ชีวิตอย่างเป็นสุข จนกระทั่งมีเพื่อนบ้านใหม่อย่างจูเลียส หนุ่มตัวเปี๊ยก กับซีซาร์ หมาตัวเบิ้ม ย้ายเข้ามาที่อพาร์ตเมนต์
แค่วันแรกซีซาร์ก็ไล่โมเนต์ซะกลัวหัวหดแล้ว แถมเจ้าของหมาอย่างจูเลียสยังปากร้าย ประกาศความเป็นศัตรูกับเบรนท์อย่างเปิดเผย
แต่เบรนท์ไม่รู้เลยว่า ที่จูเลียสปากร้ายเพราะเขาเคยทำอะไรฝังใจจูเลียสมาก่อน...
เป็นแนวน่ารัก สบายๆ ไม่เครียด ไม่ดราม่า หรือต่อให้มีดราม่า ก็จะมีเหตุการณ์ต่อมาที่ทำให้ดราม่าสลายหายวับ เล่มค่อนข้างหนาแต่อ่านเพลินเลย
โอชอบช่วงแรกและช่วงเขยิบความสัมพันธ์ อ่านไปยิ้มไป เขินไป ให้ด่าตัวเองว่าฉันจะเขินทำไมเวลาผู้ชายเขาจีบกัน! คือเขินหนักกว่าอ่านนิยายชายหญิงซะงั้น ...หรือนี่คือวิถีสาววาย
โมเนต์และซีซาร์ แมวหมาสองคู่ป่วน กามเทพจำเป็นก็ผลัดกันออกมาสร้างรอยยิ้ม ส่วนหนึ่งที่โอซื้อมาแบบไม่ลังเลเพราะพวกเธอเลยรู้ไหม มาทำน่ารักบนปกทำไม ใจละลายกันพอดี
ครึ่งเรื่องหลังก็เป็นธรรมดาของเหตุการณ์ความรักที่จำต้องมีบทเรียนรู้ และเรื่องราวพันเกี่ยวที่ทำให้ความสัมพันธ์พัฒนา บทของหมาแมวเลยลดน้อยลง
ส่วนท้ายโอค่อนข้างรู้สึกว่าเรื่องเริ่มวนกับประเด็นเดิมๆ ก็เลยดร็อปไปหน่อย สำนวนไม่กระชับเท่าช่วงแรก ถ้าเรื่องมีประเด็นกว้างความสัมพันธ์ที่กว้างกว่านี้โอจะชอบมาก
ตัวละคร
เบรนท์ หนุ่มนักอเมริกันฟุตบอลประจำโรงเรียน มีปัญหากับทางบ้านเลยย้ายออกมาอยู่อพาร์ตเมนต์กับโมเนต์ แมวลูกรัก ไม่ค่อยละเอียดอ่อน มุทะลุในบางเรื่อง ค่อนข้างเก็บตัวไม่ชอบสุงสิงกับใคร มีเพื่อนสนิทไม่มาก
จูเลียส หนุ่มไอทีของโรงเรียน มีความหลังฝังใจกับเบรนท์มาก่อน ปากร้ายใจดี และปากไวไปในบางครั้ง รักซีซาร์มากเพราะซีซาร์เป็นสายใยสำคัญจากพ่อที่เสียไป
คู่นี้อาจจะดูแรงมาแรงตอบ แต่จริงๆ คือรู้ตัวเร็วถ้าฝ่ายไหนทำผิดก็จะขอโทษก่อน โกรธง่าย หายไว ไม่งี่เง่า จูเลียสอาจจะดูบอบบางถ้าเทียบกับเบรนท์ แต่ความคิดอ่านก็แมนๆ ดี
โอให้ 3.5 ดาว แต่โอชอบนะ โอชอบความรู้สึกดีๆ ที่ส่งผ่านมาให้
.
.
.
"อ้อ นี่เอง ไอ้แมวผี... ว่าไงแก ก่อเรื่องซะเหลือเกินนะ" แม้น้ำเสียงจะแฝงไว้ด้วยความรังเกียจจนปิดไม่มิด แต่ท่าทางกลับตรงกันข้ามกับคำพูดอย่างสิ้นเชิงเมื่อจูเลียสก้มลงไปลูบหัวโมเนต์แล้วเกาคางมันอย่างเบามือ ทำให้เบรนท์ได้แต่ยืนมองภาพที่เห็นด้วยความรู้สึกหลากหลาย
"ชื่ออะไรน่ะ" จูเลียสถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมา ส่วนเบรนท์ก็ได้แต่งึมงำตอบไปขณะมองเส้นขนตายาวและผมชื้นสีดำสนิทที่ตกลงปรกหน้าผากของคนตรงหน้า
"โมเนต์"
"ตั้งชื่อกระแดะชะมัด" จูเลียสเหน็บด้วยเสียงขึ้นจมูก
หน้า 41 ตอนที่ 4
.
.
.
ขออ่านแค่รีวิวนะคะ
จริงๆรีวิวก็น่าสนุกดีแหละ แต่ยังทำใจอ่านไม่ได้
อีกทั้งกองดองก็ยังไม่จัดการ
วันนี้หมดเป๋าแล้วพรุ่งนี้มาใหม่นะ