BlogGang.com : : multiple : ถึงจะแกร่ แต่ก็ยังเก๋า

ถึงจะแกร่ แต่ก็ยังเก๋า

ถึงจะแกร่ แต่ก็ยังเก๋า
...
..
.
เมื่อ อาทิตย์ที่แล้ว อาจารย์เต๊ะ ไปรื้อของที่โรงรถ
ไปเจอกล่องอุปกรณ์คอมพิวเตอร์วางทิ้งอยู่ ทั้งฝุ่นทั้งหยากไย่ เกาะเต็มไปหมด
ลองรื้อดู เจอของชิ้นนึง อุ๊ยๆ อุ๊ย นี่มัน Keyboard ของคอมเครื่องแรก
ที่ อาจารย์เต๊ะ ซื้อมาใช้ สภาพมอมแมม เก่าแกร่ สายเปื่อยยุ่ยมากกก
ความทรงจำเริ่มผุดขึ้นมามากมาย
เพราะมัน ไม่ใช่แค่ คอมพิวเตอร์เครื่องแรกในชีวิต
แต่มันเป็นจุดเปลี่ยน ของชีวิตก็ว่าได้เลยเชียวครับ
...
..
.

keyboard IBM Model M
Made in the USA

Keyboard อันแรกในชีวิต ระบบกดปุ่มอะไรไม่รู้
แต่เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ไม่แพ้ Keyboard แบบ Macahanicalปุ่มน้ำเงิน

น้ำหนักน่าจะไม่ต่ำกว่า 7-8 โล เหมือนทำจาก เหล็กหล่อ
แบบว่าเอาไปตีหัวใคร กระโหลกร้าว ถึงตายแน่นอน555
Keyboard เก่าๆโกโรโกโส อันนี้
เพื่อนๆว่า ตอนนี้ ราคาปัจจุบัน ซื้อขายอยู่ที่เท่าไหร่กันเนี่ย อิอิ

เพื่อนๆบอก ว้าย ให้ฟรี พวกข้ายังไม่เอาเล้ยยย
เอ็งเก็บไว้คนเดียวเถอะ ว้ายๆๆ555

ถูกต้องครับ ให้เท่าไร อาจารย์เต๊ะ ก้ไม่ขายแน่นอน เพราะมันมีคุณค่าทางใจ
แต่ อาจารย์เต๊ะ ก็อยากรู้ราคาเผื่อมีใครเอามาขาย สภาพดีๆจะได้ซื้อไว้ใช้อีกอันนึง
เลยลองไปค้นหาดู เจอใน shopee

IBM Model M Vintage full-sized buckling spring keyboard | Shopee Thailand

แม่แเจ้าโว้ย ราคามือ2 9000 บาทขาดตัว
ต้องเรียกว่า มันเป็น Keyboard ในตำนานที่เค้าตามล่าหากัน
คุณภาพนี่สุดยอด พิมพ์แน่นแม่นยำ ไม่มีปุ่มไหนที่ใช้ไม่ได้ เรื่องพิมพ์เบิ้ลนี่ ไม่เคยเจอนะจ๊ะ
...
...
ย้อนไปเมื่อ 30 ปีที่แล้ว สมัยที่ อาจารย์เต๊ะ ยังทำงานที่สนามบิน
ยุคนั้น ยังเขียนแบบด้วยมือ เขียนแบบด้วยดินสอ ด้วยปากกา rotring ใส่ในกระดาษไข
เวลา จะแก้แบบทีก็ต้องใช้ ใบมีดโกนมานั่งขูด หมึกออก
แก้บ่อยๆก็ขูดจนกระดาษขาดต้อง ตัดปะกันเลยทีเดียวเชียว
.....
.
ยุคนั้น เวลาจะหาแบบมาดูที ต้องเข้าไปบอก เจ้าหน้าที่ ประจำห้องเก็บแบบ ชื่อ พี่น้อย ให้ พี่เค้าช่วยหาให้
ห้องเก็บแบบของสนามบิน จะทำเป็น ตู้ไม้ขนาดใหญ่ตาม ไซค์กระดาษ
วางแบบแบนๆ ไม่ม้วนเก็บนะครับ
แบบ AS-Built Drawing ของ สนามบินดอนเมืองนี่ เป็นไซค์ใหญ่สุด มี 100 กว่าแผ่นได้มั้ง
ถ้าจำไม่ผิด น่าจะ A 0 ขนาด มโหฬารมากกก

คอมพิวเตอร์ก็ พึ่งจะเริ่มเข้ามา สนามบินก็มีความคิดจะเปลี่ยนจาก ระบบการเขียนแบบด้วยมือ
มาใช้คอมพิวเตอร์เขียนแทน เพราะ เห็นข้อดีของการแก้ไข และค้นหาแบบที่ รวดเร็ว
ไม่ต้องไปรื้อหาในตู้เก็บแบบ บางทีแบบหายบ้าง หาไม่เจอบ้าง เพราะมีหลายหน่วยงาน ยืมไปใช้
แล้วไม่มาคืน กว่าจะหากัน เจอเวียนหัวมากกก 555
...
..
.

ตื่นมาเขียนแต่เช้า ยังเล่าไม่จบ นี่แค่น้ำจิ้ม
ถ้าเพื่อนๆชอบ อยากอ่านต่อ
กด 1
อยากอ่านต่อมากกก กด 2
ไม่อยากอ่าน แต่เอ็งมาโหวตให้ข้าได้มั้ย กด 3 เย้ย 555

เดี๋ยวไปหาข้าวกินก่อน หิวววข้าวมากเลยคร้าบ 555

มาต่อแล้วจร้า
พอดี เมื่อเช้า ไปทำบุญมา พระท่าน ท่าทางจะเหงา
พอ อาจารย์เต๊ะ ถวายสังฆทานเสร็จ
สวดให้พรอีกร่วม 10 นาที แล้วท่านกุลีกุจอไปตักน้ำมนต์มาเต็มบาตร
อาจารย์เต๊ะ นึกในใจ จะรดน้ำมนต์ให้ หรือจะอาบให้ตรูกันแน่
นึกไว้ไม่ผิด ท่านเอาไม้จุ่มน้ำมนต์อย่างโชก ทั้งเหวี่ยงทั้งฟาด ยังกะจะเล่นสงกรานต์
อาจารย์เต๊ะ ต้องเอ่ยปากว่า ผมไม่ได้เตรียมผ้าขาวม้ามา
หลวงพี่เบาได้เบานะครับ ขนาดนี้ยังเล่นซะเปียกโชกเล้ยเชียว555
ชวนคุยซะยาวเลยเชียว ดูนาฬิกา อ้าว 11โมง อดฉันท์ซะแล้วละมั้งเนี่ยหลวงพ่อ
ไม่รู้ทำบุญจะได้บาปหรือเปล่า เย้ย 555

เอ้า เล่าต่อดีกว่า
หลังจากนั้น อาจารย์เต๊ะ มานั่งคิดดู อีกหน่อยถ้าสนามบินซื้อคอมพิวเตอร์มาใช้เขียนแบบ
แล้วเรายังเขียนไม่เป็น สงสัยจะทำงานลำบากแน่ๆ
แล้วเมื่อ ตอนที่อาจารย์เต๊ะ จบถาปัดมานี่ สมัยนั้นยังเขียนมือกันอยู่เลยอะ
อาจารย์เต๊ะ เลยมีความคิดว่า สงสัยเราจะต้องซื้อคอม มาหัดเขียนแบบดีกว่า
อาจารย์เต๊ะ เลย ตัดสินใจลงทุนครั้งใหญ่ในชีวิต
ซื้อคอมเครื่องแรก ของ IBM ยกเซ็ทมาทั้งชุด
ตอนนั้น ถ้าจำไม่ผิด cpu ยังเป็น pentium 486 อยู่เลย
ระบบปฎิบัติการ ยังใช้ DOS หน้าจอดำๆ แบบที่ต้องพิมพ์ command โต้ตอบเลยอะ
แล้วตอนจะลงโปรแกรมนี่ สมัยนั้น ยังไม่มี cd ต้องใช้แผ่น ดิสเกตต์ ลงโปรแกรมทีเป็น ชั่วโมง
โปรแกรมนึง ใช้ทีเป็น 10แผ่น

คอมเครื่องแรก ของอาจารย์เต๊ะ ให้เพื่อนๆทายว่าราคาเท่าไหร่
ตอนนั้น สถาปนิกระดับ3 เงินเดือนแค่ 8000 เอง นะครับ
เพื่อนๆบอก เต็มที่ 5000 เพราะ อาจารย์เต๊ะ หน้าตาดู จ้น จน อิอิ
เฉลยเลยแล้วกัน ราคา 120000 บาท ครับ อ่านไม่ผิดครับแสนสอง อะจ๊ากกก

ตอนซื้อนี่ บริษัท IBM สนง ใหญ่ เอารถขนมาติดตั้งให้ที่บ้านกันเลยทีเดียวเชียว
หลังจากได้คอมมา อาจารย์เต๊ะ ก็หัดเขียนแบบด้วยคอมมาตลอด
แรกๆก็เขียนไม่ค่อยจะเป็น ถ้าเขียนมือ เสร็จไปนานแล้ว555
ช่วงนั้น ต้องเรียกว่าท้อมากๆ แต่ก็ไม่ยอมเลิก ฝึกเขียนไปเรื่อยๆ
งานที่ทำงานก้เอามาเขียนที่บ้านด้วย เพราะอยากจะเป็นเร็วๆ
งานนอกใครมีอะไรมาให้ งานไม่ได้เงิน งานกฐินผ้าป่า ก็รับหมดเลยช่วงนั้น
ถามว่า ทำงานไม่ได้เงินนี่คุ้มมั้ย ต้องตอบว่า คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม
เพราะการทำงานในหน่วยงานใหญ่ๆนี่ เวลาต้องการความช่วยเหลือจากหน่วยงานอื่นนี่
อาจารย์เต๊ะ มักจะได้รับความเมตตากรุณาเสมอ เพราะ ผอ คนนี้ อาจารย์เต๊ะ ก็เคยไปออกแบบบ้านให้
ผอ กองนี้ อาจารย์เต๊ะ ก้เคยไปเขียนแบบครัวให้ สหกรณ์ อยากได้ สำนักงานใหม่ก็มาตาม อาจารย์เต๊ะ
กองประชาสัมพันธ์ อยากได้ห้อง vip ใหม่ มองหาใครไม่ได้ ก็ต้องอาจารย์เต๊ะนี่แหละ
ตอนนั้นถึงไม่ได้อะไร แต่ก็ได้ สาวประชาสัมพันธ์เป็นกิ๊กมาคนนึง แฮร่
หรือ กองช่างเค้า จะทำเวที งานปีใหม่ อาจารย์เต๊ะก็ออกแบบให้
ถึงจะไม่ได้เงิน ได้แต่ หนมน้า มากิน ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆเป็นการฝึกฝีมือไปด้วยในตัว อิอิ

หมดแรง หิวข้าวอีกแย้ว พักยกก่อนน้า แฮร่

เป็นธรรมเนียมของ บล็อก อาจารย์เต๊ะ ที่จะต้องขิงเพื่อนซักคน สองคน แฮร่
วันนี้นำเสนอ ผึ้งน้อยกลอยใจ ต่อตัวเล่นกายกรรมกัน
บ้านน้องหนอน ต้องไม่มี แหงๆ อิอิ
แต่ยังไงเสีย งวดนี้ต้องมาแน่ ใบ้ให้นิดนุง บ้านเลขที่ อาจารย์เต๊ะ มีเลข 5 นะจ๊ะ 555

ส่วนภาพนี้ จัดให้ เจ้าแม่พืชสวน ไม้ดอกไม้ประดับ
กล้วยไม้ที่ซื้อมาจาก สนามหลวง 2 ออกดอก 2 ช่อพร้อมกันเลย อิอิ
...
..
.

โชว์ สมาชิกใหม่ประจำบ้าน
เป็นแมวจร สี ขาวดำ ลาย วัว
แต่ อาจารย์เต๊ะ ว่ามันเหมือน ม้าลาย มากกว่า
ตั้งชื่อมันว่า เจ้าม้าลาย 555

เจ้าม้าลาย อาจารย์เต๊ะ จ้างมาคอยจับหนู ใน โรงรถ
จ่ายค่าจ้างด้วย อาหารเปียก และเม็ด
เพราะคราวก่อน พี่ถุงเงิน โดนหนูแทะ สายไฟ ซ่อมไปหลายหมื่นเลยจร้า

...
..
.

วันนี้มีสมาชิกใหม่ รับเข้ามาเลี้ยงดู 2ต้นจร้า
พอดีไปซื้อ ผลไม้ที่ร้านเค้า เค้าแถมมาให้
รู้ชื่อแล้วจร้า ฟ้าใส เจ้าแม่พืชสวน สงสารบอกชื่อให้
มันคือ ยิมโนด่าง จร้า

ต้นนี้ดอกบานได้2-3วันนะจ๊ะ

ต้นนี้ กาหลง ย้ายบ้าน มาจาก สนามหลวง2
พึ่งจะออกดอก ตื่นเต้นมาก ตามประสา ต้นไม้เทวดาเลี้ยง ก็ออกดอกได้นะจ๊ะ555

ดอกขาวจั๊วเลยจร้าาาา

แถมด้วย มะนาว แม่ลูกดก กิ่งเดียว เปรี้ยวซะไม่มี 555

Create Date : 06 มีนาคม 2568

Last Update : 14 มีนาคม 2568 9:17:52 น.

70 comments

Counter : 955 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณtuk-tuk@korat, คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณสมาชิกหมายเลข 3902534, คุณกะริโตะคุง, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmcayenne94, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณอุ้มสี, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSleepless Sea, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณดอยสะเก็ด, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณtanjira, คุณทนายอ้วน

ฮุยยยย ตัวหนังสือใหญ่ เวอร์วังมาก อาจารย์ แต่ที่สำคัญ ถ้าบ้านอยู่ใกล้กันนี่ สงสัยของเก่าๆ คงไม่แพ้กันเลย แต่ตอนนี้ต้องปลงจริง โล๊ะทิ้งแบบปาดน้ำตา ไปเยอะมาก แวะมาทักทาย ไปละนะ

โดย: สมาชิกหมายเลข 8577393

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:8:49:21 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:9:15:36 น.

สวัสดีค่ะ อ.เต๊ะ
เดี๋ยวนี้พี่ตุ๊ก
ของที่มีค่าทางใจเก็บไว้ในใจก็พอ
แม้กระทั่งรูปถ่าย ก็สแกนเก็บ
พร้อมทิ้งต้นฉบับ
สงสารคนมาเก็บของทิ้งตอนไม่อยู่แล้วน่ะค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:9:16:55 น.

22222222222222222222222222222

กด 2 โลดดดดดดด 555
อย่าลีลามาก รีบมาต่อให้ไวเลย

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:9:29:24 น.

สวัสดีครับอาจารย์
กด 2 รัว ๆ เลยครับ 555
เห็นคีย์บอร์ดในตำนาน ทำให้นึกถึงสมัยโน้นเลยนะครับ ผมทันรุ่นเวิร์ดจุฬาครับ
แบบสมัยนั้นเวลาไปหากันทีนึง แทบจะรื้อห้องทำงานกันเลยทีเดียวครับ

โดย: The Kop Civil

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:11:02:09 น.

mech keyboard รุ่นแรกๆสมัยก่อนมันทนสุดๆครับ ทนแบบทีวีจอตู้ที่ใช้กัน 20-30 ปียังไม่พังอะไรทำนองนั้นเลย ผมเองก็ชอบ blue switch เพราะเสียงนี่แหล่ะ พิมพ์อะไรทีทุกคนก็รู้เพราะเสียงแป้นมันดังสะใจดี 555+

แต่ของผมพังไปละ ใช้มาแค่ 7 ปีเองเหมือนจะมีอะไรช็อตข้างใน เปลี่ยนสายไฟก็พิมพ์ไม่ติด ย้ายไปลองเครื่องอื่นก็ใช้ไม่ได้...นอนกล่องเลยครับ

แต่ keyboard ตัวใหม่ก็ยังขอเป็น blue switch เหมือนเดิมนะ

โดย: กะริโตะคุง

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:12:40:40 น.

อ๊าววววว ฝนตก ร๊าววววว
บล็อกใหม่มาเฉยยยย

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:15:29:59 น.

เดี๋ยววว มาไม่ทันกดอะไรเลย
แล้วอาจารย์จะมาพักๆ ไปใส่บาตร
พักๆ ไปกินไรแบบนี้ ไม่ด๊ายยยยย

แต่แสนสองนี่คือโหดมาก
แต่เอามาทำงานได้เงินค่าคอมแน่นอน

ว่าแต่วันนี้ไม่มีต้นไม้มาขิงแฮะ

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:15:34:42 น.

สงสัยวันนี้วันพระ อจ.เต๊ะเขียนยั้งๆ
อ่านเป็นเรื่องเป็นราวไม่ค่อยจี้ อุตส่าห์เตรียมตัวมาขำเต็มที่ ผิดฟอร์มจารย์เต๊ะ

เจอคอมตัวละ แสนสอง เงินเดือน แปดพัน ใจถึงจริงๆ แต่ก็เป็นการลงทุนในอุปกรณ์ทำงานอย่างนึงเหมือนกัน เจ๊เข้ารับราชการได้เงินเดือน 4,700 บาทเองสมัยนั้นซื้อทองได้บาทกว่าทีเดียว ใช้ไม่เคยชนเดือน ขนาดรับจ้างทำงานแทบทุกคืน ความปรารถนามันมากรายได้น้อย ยังดีมีบัตรเครดิตเป็นเพื่อน

บ้านเจ๊ก็ของแห่งความทรงจำเต็มไปหมด อ่านพวกนักจัดบ้านบอกให้ทิ้งไป เจ๊ก็พยายามทยอยทิ้งของตัวเองไปเรื่อยๆ แต่ก็เยอะ ยังไม่มีเวลารื้อค้น ไม่ยากอะไรทิ้งของวันเดียวก็เสร็จถ้าจะทิ้ง ไม่ต้องดูทิ้งไปเลย
อจ.เต๊ะไปเจอคีย์บอร์ดคลาสิค ได้ราคาดีอีก เป็นเจ๊ถูกขายไปละ เสื้อผ้าวินเทจอะไรๆของเจ๊ก็ขายไปเกือบหมด สัปดาห์นี้ได้มาหลายตังค์ คนรับซื้อบอกถ้ามีของสวยราคาดีจะรีบส่งซิกให้ ซะงั้น
เจ๊ไปเจาะเลือดแล้ว เบาหวานก็เหมือนเดิม6.4 ไปแว๊ดใส่หมออดจะตายแล้ว ยาก็กินแล้ว หมอบอก 6.4 ก็ดีแล้ว ว่าแล้วหมอก็แนะนำร้านบิงซูกับร้านขนมอร่อยๆที่มาเปิดใหม่ให้เจ๊ไปลองบ้าง
ส่วนหมออีกคนโรคหัวใจบอกซะแหยงว่าเบาหวานเนี่ยะเป็นโรคของหลอดเลือดน้องๆโรคหลอดเลือดตีบเลยนะ เออมันก็จริงแหละ ให้ควบคุมดีๆ และหมอก็ชื่นชมว่าผลไขมันเจ๊ดีสุดยอด LDL 58 เจ๊ก็รีบโวยวายว่าทั้งอดทั้งออกกำลังกาย อย่างที่สุดถ้ายังไม่ดีก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว

โดย: mcayenne94

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:19:56:49 น.

สูง 160 เองจารย์ ต่ำเตี้ยเรื่อยดินมว๊ากกก
มีแบ่งให้น้องสักห้าหกเซ็นไหมอ่าาา

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:20:11:59 น.

ผมก็ลองเดาเล่นๆครับ
ว่าราคาน่าจะแพงมาก
เพราะเป็นรุ่นแรกๆ หายาก แรร์ไอเทมเลย

อาจารย์เต๊ะน่าจะเป็นสถาปนิกรุ่นแรกๆเลยนะครับ
ที่ได้ใช้คอมในการทำงานแบบ
ผมจำได้เลยว่าตอนเรียน
ห้องมี 30 คน คอมมีอยู่ไม่ถึง 5 เครื่อง
เขียนแบบห้องแถว พอสั่งคำสั่งเสร็จ
กดเอนเทอร์แล้วเดินลงไปกินข้าวเที่ยง
ขึ้นมายังประมวลผลไม่เสร็จเลยครับ 555

ตอนนี้โปรแกรมสำเร็จมีเยอะมาก
เขียนแปลนบ้านไม่น่าจะนานเลย
กดปุ๊บก็ประมวลผลปั๊บ
รวดเร็วทันใจ

หลวงตาน่าจะดีใจนะครับ
เลยจัดน้ำมนต์แบบจุใจเลย 555