1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
..หนึ่งถ้วยกาแฟ.. ถ้วยสุดท้าย...สุดท้อง...
หนึ่งถ้วยกาแฟ ตอนจบคลิกอ่าน ถ้วยที่ 1 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 2 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 3 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 4 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 5 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 6 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 7 (พิเศษ 1) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 8 (พิเศษ 2) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 9 (พิเศษสุดท้าย) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 10 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 11 ตามหา "บาริสต้าปลาย" ที่แมคคาเฟ่ Coffee Prince กับ หนึ่งถ้วยกาแฟ ถ้วยสุดท้าย...สุดท้อง... ปลายนั่งซุกตัวอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่ตรงมุมห้อง ตอนที่พี่ปิ่นผลักประตูเข้ามา พี่ปิ่นส่ายหน้ากับภาพที่เห็นแล้วเริ่มบ่น แกเลิกทำตัวแบบนี้เสียทีเถอะ ปลาย ไม่รู้หรือว่าพ่อกับแม่เป็นทุกข์มากแค่ไหน ดวงตาเรียวยาวนั้นเหลือบขึ้นมองพี่สาว มันแห้งแล้งจนผู้เป็นพี่ใจหาย ข้าวปลาก็ไม่ลงไปกิน ทำแบบนี้มีประโยชน์อะไร ถ้าเขาไล่แกออกแล้ว อย่างมากที่สุดก็แค่หางานใหม่ มานั่งจมอยู่กับความเศร้าอยู่ได้ พี่ปิ่นยังพูดต่อเรื่อย ๆ ขณะที่สาวเท้าเข้ามาใกล้ แล้วฉุดน้องสาวให้ลุกขึ้น ลุกขึ้น ๆ มีคนมาหา ใคร เสียงของปลายแหบแห้งจนเจ้าตัวเองก็ยังตกใจ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเซเลอร์มูน หรือพาวเวอร์พัฟเกิร์ล คำตอบนั้นน่าจะทำให้ปลายหัวเราะได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ พาร่างไร้ชีวิตชีวาของตัวเองลงมาพบ แขก ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคือ จินนี่ เพื่อนรัก พอพาปลายมาถึงห้องรับแขกที่จินนี่รออยู่แล้ว พี่ปิ่นก็ปลีกตัวออกไป จินนี่มองตามตาไม่กระพริบ พี่สาวพี่ปลายสวยมาก ๆ เลย เมื่อไม่มีอาการตอบสนองใด ๆ จากปลาย จินนี่จึงเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า ไม่ใช่เวลาจะมาชื่นชมความงามของใคร เพราะสภาพของเพื่อนร่วมงานฟ้องอยู่ชัดเจนว่า ไม่ต้องการรับรู้เรื่องอะไรของใครทั้งนั้น พี่ปลายเป็นเอามากเลยนะเนี่ย ผอมซูบไปเลย เงียบอีก ปลายไม่ขยับปาก สายตาก็มองทอดไปทางอื่น เหมือนไม่รับรู้ว่ามีใครนั่งอยู่ด้วยอีกคน เลิกเศร้าได้แล้ว จินนี่มาตามพี่ปลายไปทำงาน คราวนี้ได้ผล หน้าที่ไร้ความรู้สึกนั้น หันขวับมาทางจินนี่ทันที อะไรนะ ทำไมปลายจะไม่อยากไป ปลายอยากไปทำงานใจจะขาด แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของพี่จิ๋วในวันนั้นแล้ว ปลายก็กลับห่อเหี่ยวลงอีกครั้งหนึ่ง แมคคาเฟ่ของเราขายชื่อเสียง กาแฟของเรามีสูตรที่แน่นอน ลูกค้าของเราต้องได้ความอร่อยเท่าเทียมกันทุก ๆ ถ้วย ไม่ใช่ว่ามีสูตรอะไร นึกจะเสิร์ฟให้ลูกค้าก็ทำได้ ถ้าปลายมีสูตรกาแฟที่คิดว่าดี ก็ส่งมาให้ทางส่วนกลางพิจารณาก่อน หากได้รับการอนุมัติ ก็เป็นไปได้ที่สูตรของปลายจะได้มาอยู่ในเมนูกาแฟของร้านเรา แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีนี้ ปลายไม่ได้ตั้งใจ ยังจำเสียงพึมพำแหบแห้งของตัวเองได้สนิทใจ ตอบพี่แบบนั้นไม่ได้หรอกปลาย เพราะเราเป็นมืออาชีพ กาแฟทุก ๆ ถ้วยที่บาริสต้าทำให้ลูกค้า เราต้องมั่นใจ ความผิดครั้งนี้ พี่คงช่วยอะไรปลายไม่ได้จริง ๆ พี่จิ๋วจะไล่ปลายออกเหรอคะ เสียงนั้นเบาหวิว ...ขอให้ปลายเดาผิดเถอะ... พี่ยังไม่ตัดสินใจตอนนี้ แต่ขอพักงานปลายก่อนก็แล้วกัน เพียงคำพูดสั้น ๆ ของพี่จิ๋ว ก็สามารถทำให้ปลายรู้สึกเหมือนตกจากที่สูงลงมากองอยู่กับพื้นได้ หมดสิ้นแล้ว..งานที่ปลายรักและทุ่มเท พี่จิ๋วสั่งพักงานพี่ กล้ำกลืนบอกกับจินนี่ไป ทั้งที่หัวใจปวดตุบ ๆ รู้แล้ว ตอนที่จินนี่รู้เรื่อง ก็ไม่สบายใจมากเลยนะ เพราะพี่ปลายถูกทำโทษก็เพราะจินนี่ ถ้าพี่ปลายโดนไล่ออก จินนี่ก็คง... จินนี่ก็จะลาออกตามพี่ ปลายเดา ไม่ คำตอบนั้นซื่อ ๆ แต่หนักแน่น แต่จินนี่คงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ..เพื่อนนะเพื่อน.. ทั้งจินนี่และพนักงานกะอื่นในสาขาเรา รวมตัวกันไปช่วยพูดเรื่องพี่ปลาย แต่พี่จิ๋วใจแข็งมาก จินนี่เล่าเรื่อย ๆ ในขณะที่ปลายนั่งนิ่งอย่างปวดใจ ตอนหลังจินนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนช่วยพูด จู่ ๆ พี่จิ๋วก็ใจอ่อน คงจะเป็นพี่ก้องนั่นแหละที่ช่วยพูดให้ปลาย ปลายนึกขอบคุณอยู่ในใจ ในช่วงวิกฤตของชีวิตนี่เอง ที่จะได้รู้ซึ้งถึงน้ำใจของคนรอบข้าง พี่จิ๋วใจอ่อน แสดงว่ายอมให้พี่กลับเข้าทำงานอย่างนั้นเหรอ น้ำเสียงของปลาย กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ค่ะ พี่ปลายไปทำงานวันนี้เลยนะ จินนี่มารับ จินนี่บอก พี่ปลายรู้ไหม คุณซาโตชิมาหาทุกวันเลยนะ หน้าเครียดคล้ำเหมือนคนโดนของเลย สงสารเขาจะแย่ แต่หูของปลายอื้อไม่ได้ยินอะไร ตั้งแต่ได้ยินว่าพี่จิ๋วยอมให้กลับเข้าไปทำงานได้นั่นแล้ว หลายวันทีเดียวที่ไม่ได้มาที่แมคคาเฟ่ แต่ร้านนี้ยังอบอุ่นเสมอสำหรับปลาย ปลายอดจะรู้สึกเกร็ง ๆ ไม่ได้ ตอนที่เดินเข้าไปหาพี่จิ๋ว ทั้ง ๆ ที่ปกติ พี่จิ๋วเป็นคนที่ใจดีที่สุดในความรู้สึกของปลาย แต่ตอนนี้รู้แล้วว่า สำหรับเรื่องงาน พี่จิ๋วเอาจริงเอาจังเสมอ พี่จิ๋ว ปลายมาแล้วค่ะ ปลายยกมือไหว้พี่จิ๋ว ใบหน้าซูบซีดนั้น ทำให้พี่จิ๋วนึกสงสารจับใจ การสั่งพักงานปลาย เป็นสิ่งที่ต้องฝืนใจทำที่สุดแล้วในชีวิตของการเป็นผู้จัดการ เอาละนะ ก็กลับมาทำงานด้วยกันอีกหน พี่จิ๋วกล่าวต้อนรับ ด้วยน้ำเสียงที่ฝืนให้รื่นเริง แอบซ่อนความสะเทือนใจไว้ภายใน พี่ก็ไม่อยากจะพูดเรื่องเก่า แต่ว่าขอบอกให้ปลายรับรู้อีกครั้งว่า บาริสต้าเป็นงานที่เราต้องให้ใจเต็มร้อย ขออย่าให้มีความผิดพลาดเกิดขึ้นอีก เพราะพี่คงให้อภัยปลายไม่ได้อีกแล้ว ขอบคุณพี่จิ๋วมากค่ะ ปลายจะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีกอย่างแน่นอน อย่าขอบคุณพี่เลย ไปขอบคุณแอ๋มกับก้องเถอะ เพราะเขามาช่วยรับรองการทำงานของปลาย ทำให้พี่ต้องกลับมาพิจารณาทบทวนอีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะแอ๋มนั้น ถึงกับบอกว่า ถ้าไม่ให้ปลายกลับเข้ามาทำงาน เขาจะขอลาออกด้วย คำตอบของพี่จิ๋ว ทำให้ปลายถึงกับอึ้ง พี่แอ๋มน่ะหรือ? ...ไม่น่าเชื่อเลย... หลาย ๆ ประโยคต่อมาของพี่จิ๋ว ยิ่งทำให้ปลายรู้สึกตัวว่า ที่ผ่านมา ปลายเข้าใจผิดมาโดยตลอด ที่คิดว่าพี่แอ๋มไม่เคยมีความเอื้อเอ็นดูปลายในฐานะรุ่นน้อง ในความเป็นจริง พี่แอ๋มจะคอยประคับประคองอยู่ห่าง ๆ ตลอดเวลาโดยที่ปลายไม่รู้ตัวต่างหาก ถ้าใครบอกว่าไม่มีมิตรภาพในเพื่อนร่วมงาน ปลายคงจะต้องขอเถียง แอ๋มบอกว่า วันนั้นลูกค้าเยอะมาก แต่แอ๋มกับก้องก็ยังไปพักกันตามเวลา ทิ้งให้ปลายกับจินนี่ทำงานกันตามลำพัง แอ๋มก็เลยรู้สึกว่าเป็นความผิดของเขาส่วนหนึ่งด้วย ไม่ใช่ความผิดของพี่แอ๋มสักหน่อย ปลายพูดอุบอิบในลำคอ เรื่องลูกค้าคนนั้นน่ะ เขาก็กลับมาอีกนะ ยังมาขอสั่งกาแฟที่ปลายทำอีกด้วย บอกว่าติดใจ ชอบรสชาตินั้น แต่พอพี่บอกว่า ให้ปลายพักงานไปแล้ว เขาก็วิตกใหญ่เลย ไม่คิดว่าเหตุการณ์มันจะรุนแรงขนาดนี้ และยังบอกพี่ว่า อยากจะให้ปลายกลับมาทำงานอีก ปลายยิ้มแป้น ถึงอย่างไรก็อดจะภาคภูมิใจกับกาแฟสูตรที่คิดค้นขึ้นมานั้นไม่ได้ แม้จะทำให้เกือบตกงานก็ตามที ทุกคนเห็นตรงกันหมดว่า ปลายควรจะได้กลับเข้ามาทำงาน แอ๋มบอกว่าแค่ปลายไม่ได้เข้าแข่งเป็นตัวแทนบาริสต้าของแมคคาเฟ่ ก็เป็นการทำโทษที่แรงที่สุดสำหรับปลายแล้ว ปลายสลดไปวูบหนึ่ง พี่แอ๋มพูดถูก ปลายเสียใจมากจริง ๆ แต่จะเสียใจมากกว่านี้ถ้าต้องโดนไล่ออกจากงานที่รักมากที่สุด จริงซิคะ แล้วใครได้เป็นตัวแทนของสาขาเราคะ พี่เลือกแอ๋มจ้ะ กาแฟของแอ๋มทำเสร็จครบถ้วนสมบูรณ์แบบภายในเวลาที่กำหนด และกาแฟสูตรเฉพาะของแอ๋มก็รสชาติดีมาก ๆ ปลายน่าจะได้ลองชิมนะ เหมาะสมแล้วละค่ะ พี่แอ๋มเป็นคนเก่งมาก ๆ รวมทั้งเป็นคนดีด้วย ครบถ้วนทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติจริง ๆ ปลายพึมพำ ทรัพย์สมบัติ? พี่จิ๋วทวนคำ แอ๋มเนี่ยนะ.. แอ๋มก็ไม่ได้เป็นคนรวยอะไรนี่ อ้าว ก็ปลายเห็นพี่แอ๋มขับรถยุโรป นึกว่าเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่โต พี่จิ๋วหัวเราะลั่น จนเนื้อตัวกระเพื่อม โอ๊ย ใครบอกกัน แอ๋มไปช็อปปิ้งตามห้าง แล้วส่งฉลากชิงโชคได้รถมาคันนึง นี่ก็ลงโฆษณาขายรถในหนังสือพิมพ์อยู่ เห็นบอกว่า ถ้าขายได้ จะปิดแมคคาเฟ่เลี้ยงกันเลย ...อีกแล้วหรือนี่...ปลายมองอะไรไม่ลึกซึ้งถึงแก่นเลยสักเรื่องเดียวจริง ๆ... พี่ปลาย คุณซาโตชิมาแน่ะ จินนี่บอก น้ำเสียงนั้นมีแววล้อเลียนโจ่งแจ้ง จนปลายต้องค้อนให้ วันนี้เป็นวันที่ลูกค้าไม่มาก แต่ปลายก็ไม่อาจจะใช้เวลางานไปนั่งคุยในเรื่องส่วนตัวได้ ซาโตชิสั่งลองแบล็คเหมือนเคย เมื่อปลายนำไปเสิร์ฟ เขาก็พูดเหมือนรู้ใจ ใกล้เวลาเลิกงานแล้วใช่ไหม ผมรอคุยกับปลายตอนเลิกงานนะครับ พอเลิกงาน และปลายเดินออกมานอกร้าน ก็เห็นซาโตชิยืนยิ้มกว้างรออยู่แล้ว จินนี่ทักทายเขาด้วยการโค้งให้ แล้วหันมายักคิ้วหน้าทะเล้นใส่ปลาย ไปก่อนแล้วนะ พี่ปลาย เที่ยวเผื่อจินนี่ด้วย จะไปเที่ยวที่ไหนได้ นอกจากหาร้านเงียบ ๆ แถวนั้นสักร้าน เพื่อจะนั่งคุยกัน ให้ปลายเลือกร้านครับ ร้านไหนก็ได้ ยกเว้นร้านกาแฟ เพราะผมเข้าแต่ร้านแมคคาเฟ่เท่านั้น ...แหม...พูดเอาใจกันด้วยนะ ซาโตชิ... ร้านอาหารที่ปลายกับเขาเข้าไปนั่ง เป็นร้านเล็ก ๆ ไม่ไกลจากแมคคาเฟ่นัก เมื่อได้ที่นั่งและได้อาหารตามที่สั่งไว้แล้ว ซาโตชิก็เริ่มพูดทันที ท่าทางเหมือนคนที่อัดอั้นตันใจมานาน ปลายหายไปหลายวัน ผมคิดถึงมาก ๆ ปลายโดนทำโทษ ปลายบอกเขาไปตามความจริง จินนี่บอกผมแล้ว ผมตกใจมาก ...ยายเพื่อนช่างพูด ไม่เคยเก็บอะไรไว้ได้สักอย่างเลยใช่ไหมนี่... ปลายคิดในใจอย่างเซ็ง ๆ จินนี่บอกว่า คุณซาโตชิมาหาปลายหลายครั้ง ครับ ผมมีเรื่องจะมาบอก แล้วเขาก็กระแอม บริษัทจะส่งผมกลับไปประจำบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่น นี่มันข่าวดีหรือข่าวร้ายกัน ปลายงง ๆ เหมือนถูกทุบ ได้แต่นั่งนิ่ง พูดอะไรไม่ออก ซาโตชิ เป็นคนที่น่าสนใจ เขาเป็นสุภาพบุรุษ แม้จะไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาจีบปลาย แต่ก็เป็นคนแรกที่ปลายให้ความสนใจอยากจะสานต่อไมตรีด้วย ช่างเหมือนกับสวรรค์แกล้ง ที่ทำให้เขาต้องแยกจากปลายไปในเวลาอันสั้นอย่างนี้ เงียบกันไปสักครู่ เขาก็เอ่ยขึ้นตะกุกตะกัก น้ำเสียงเขินจัดว่า ผมอยากชวนปลายไปอยู่กับผมที่โน่น ...โอ้โฮ...มาแรง ... หรือจะไปดูความเป็นอยู่ของครอบครัวผมก่อนก็ได้ แล้วปลายค่อยตัดสินใจ คือ... ปลายอึกอัก สนใจเขาอยู่ก็จริง แต่ถึงขั้นตกลงปลงใจ หรือจะตามไปดูบ้านช่องกันถึงญี่ปุ่น คงจะยังไม่ใช่เวลานี้ แล้วคุณซาโตชิจะกลับมาเมืองไทยอีกหรือเปล่า ก็คงหลังจากสองปีนี้ไปแล้ว ผมคงจะกลับมาอีกครั้ง เพื่อรับตำแหน่งที่สูงขึ้น ปลายมีพ่อแม่ ญาติพี่น้องอยู่ที่นี่ และปลายเองก็ยังมีฝัน ที่ยังทำไม่สำเร็จ ถ้าหากจะต้องไปอยู่ไกลขนาดนั้น คงไม่สะดวกนัก ปลายพูดช้า ๆ อย่างพยายามถนอมน้ำใจที่สุด แต่อีกสองปีข้างหน้า เมื่อคุณกลับมา และยังไม่เปลี่ยนใจไปจากปลาย เราทั้งสองคนยังมีโอกาสที่จะมาคบหาดูใจกันอย่างจริงจัง มันจะดีกว่าไหมคะ ปลายมีความฝันอะไรหรือ ปลายอยากชนะเลิศบาริสต้าโลก ปลายตอบ ซาโตชิตาเหลือก ขอแค่ เป็นตัวแทนบาริสต้าของแมคคาเฟ่ ไม่ได้หรือ โอ้โฮ..ต่อรองยังกะซื้อผักในตลาด ทำไมคะ คุณไม่เชื่อฝีมือของปลายเหรอ คิดว่าปลายไปไม่ถึงใช่ไหม เสียงงอน ๆ ของปลาย ทำให้ซาโตชิรีบระล่ำระลักตอบ เชื่อซิ ผมเชื่อ ปลายมีความตั้งใจ และเอาจริงเอาจังกับงานมาก แต่บาริสต้าโลก เป็นการรวบรวมบาริสต้าจากทุกหนทุกแห่ง จะต้องทุ่มเทมากมายเหลือเกิน ผมไม่อยากจะรอปลายนานมากจนเกินไป เสียงนั้นทั้งออดทั้งอ้อน จนปลายแทบจะละลาย งั้นขอเป็นบาริสต้าแห่งประเทศไทยก็แล้วกันนะคะ ...เห็นว่าเป็นคนกันเองหรอกนะ เลยยอมลดให้... ซาโตชิพ่นลมออกทางปาก ท่าทางโล่งอก ถ้าอย่างนั้น ปลายตั้งใจทำงานของปลายอยู่ที่นี่นะครับ อีกสองปี ผมจะกลับมาทวงสัญญา ค่ะ ปลายไม่ไปไหนทั้งนั้น กลับมาเมื่อไรก็จะเจอปลายอยู่กับเครื่องชงกาแฟนี่แหละ จินนี่เคยรบเร้าถามครั้งแล้วครั้งเล่าว่า พี่ปลาย ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอด้วย ปลายไม่เคยตอบจริง ๆ จัง ๆ สักครั้ง มีเพียงการตอบติดตลกกลับไปว่า มีอยู่ตรงหัวดินสอก็ถูกต้องแล้วนี่ ถ้ามียางลบอยู่ที่ไส้ดินสอ แล้วจะเขียนได้ยังไงกันล่ะ มาวันนี้ ปลายนึกเตือนตัวเองอยู่ในใจ ที่ต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอก็เพราะว่า คนเราผิดพลาดกันได้ และเมื่อความผิดพลาดนั้น ก็สามารถแก้ไขได้เช่นกัน ยามใดที่เขียนผิด ก็ใช้ยางลบลบออกไป แต่ต้องไม่ผิดซ้ำซาก จนยางลบหมดก่อนดินสอ ไม่ว่าจะเรื่องการงานหรือเรื่องรัก จึงจำเป็นต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอเสมอ เขาถือโอกาสช่วงที่ปลายกำลังเผลอตัว ดึงมือของปลายไป และยังไม่ทันได้ตั้งตัว ซาโตชิก็สวมแหวนเข้าที่นิ้วนางซ้ายของปลายอย่างถือวิสาสะเต็มที่ จองไว้ก่อนนะ เขาบอกอย่างนั้น พร้อมสายตากรุ้มกริ่ม นิ้วนางซ้ายที่เคยว่างเปล่าของปลาย บัดนี้มีแหวนหยกเขียวอร่ามสวมอยู่ แหวนวงนั้นให้ความรู้สึกเย็นผิวแต่ในขณะเดียวกันกลับให้ความอบอุ่นอย่างประหลาด ปลายมองหน้าหนุ่มจากแดนอาทิตย์อุทัยตรงหน้า พร้อมกับยิ้มให้เขา แม้เมื่ออยู่ใกล้ซาโตชิ จะรู้สึกได้ถึงความผูกพันจริงจังที่เขามีให้สักเพียงใด แต่การจะทุ่มเทหัวใจให้ใครสักคน ก็ควรจะต้องใช้เวลาศึกษากันและกันเพื่อความแน่ใจในระดับหนึ่ง เพราะปลายไม่มียางลบมากพอที่จะลบความผิดหวังในเรื่องของความรักออกไปจากหัวใจได้หมดจด ปลายมั่นใจว่า เมื่อบรรลุถึงความสำเร็จของการเป็นบาริสต้าเรียบร้อยแล้ว หากปลายทางความฝันของปลายมีซาโตชิรออยู่ เมื่อนั้นปลายก็จะไม่ไขว่คว้าค้นหาอะไรอีกต่อไปแล้ว ปลายจะรอนะคะ คุณซาโตชิก็คงจะรอปลายได้เหมือนกัน แค่สองปีไม่นานนักหรอกค่ะ เสียงของปลายอ่อนหวานยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ ไม่นานหรอกครับ ผมรอปลายมาชาติหนึ่งแล้ว ยังรอได้เลย คำตอบนั้นทำให้ปลายเลิกคิ้ว แล้วถามกลับไปอย่างสงสัย ว่าอะไรนะคะจบลงแล้วค่ะ เรื่อง หนึ่งถ้วยกาแฟ หวังว่าเพื่อน ๆ จะได้รับความสุขความสำราญกันพอสมควรนะคะ แล้วพบกับเรื่อง หัวใจไร้รัก ตอนต่อไป ในคราวหน้านะคะ
Create Date : 24 ตุลาคม 2551
140 comments
Last Update : 24 ตุลาคม 2551 12:03:34 น.
Counter : 15454 Pageviews.
โดย: ป่ามป๊าม IP: 58.9.6.53 24 ตุลาคม 2551 12:03:22 น.
โดย: pakwadee 24 ตุลาคม 2551 12:45:57 น.
โดย: jacky IP: 202.28.25.50 24 ตุลาคม 2551 12:55:54 น.
โดย: น้ำผึ้งไหม้ IP: 125.24.141.168 24 ตุลาคม 2551 13:06:06 น.
โดย: หอมกร 24 ตุลาคม 2551 13:21:33 น.
โดย: pimpagee 24 ตุลาคม 2551 13:32:36 น.
โดย: เซียวฟง(ผีเฮี้ยน) IP: 203.146.147.13 24 ตุลาคม 2551 13:34:29 น.
โดย: Artasi@ 24 ตุลาคม 2551 13:36:41 น.
โดย: xiuxuan (kate.ken ) 24 ตุลาคม 2551 13:38:06 น.
โดย: ปลายถุงกาแฟ IP: 58.137.135.169 24 ตุลาคม 2551 14:33:19 น.
โดย: อุ้มสี 24 ตุลาคม 2551 14:42:14 น.
โดย: ภูริดา 24 ตุลาคม 2551 14:46:09 น.
โดย: ปณาลี 24 ตุลาคม 2551 14:53:51 น.
โดย: น้องผิง 24 ตุลาคม 2551 15:23:41 น.
โดย: นายต่อ Ver. ต่างแดน (toor36 ) 24 ตุลาคม 2551 15:56:00 น.
โดย: pekei 24 ตุลาคม 2551 16:23:30 น.
โดย: TonMai2K IP: 125.27.124.143 24 ตุลาคม 2551 17:56:30 น.
โดย: มาอ่านถ้วยสุดท้าย IP: 124.120.220.108 24 ตุลาคม 2551 18:52:15 น.
โดย: Artasi@ 24 ตุลาคม 2551 20:54:14 น.
โดย: Hi-speak 24 ตุลาคม 2551 21:38:28 น.
โดย: moopu 24 ตุลาคม 2551 22:09:03 น.
โดย: บุยบุย 24 ตุลาคม 2551 22:40:00 น.
โดย: haiku 24 ตุลาคม 2551 23:14:05 น.
โดย: saengchot IP: 58.9.28.6 25 ตุลาคม 2551 0:36:17 น.
โดย: The Field Where I Died IP: 125.25.44.16 25 ตุลาคม 2551 2:08:31 น.
โดย: น.ส.พังพอน IP: 125.26.32.176 25 ตุลาคม 2551 8:57:56 น.
โดย: ป้าสุ (Munro ) 25 ตุลาคม 2551 10:05:31 น.
โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.173.244.224 25 ตุลาคม 2551 10:28:27 น.
โดย: ป้าแก่.. (elastigirl ) 25 ตุลาคม 2551 10:53:07 น.
โดย: ก๋วยจั๊บ IP: 118.172.156.50 25 ตุลาคม 2551 11:13:56 น.
โดย: Tangible 25 ตุลาคม 2551 12:36:48 น.
โดย: สอระ (สอระ ) 25 ตุลาคม 2551 14:40:03 น.
โดย: ชิงดวง 25 ตุลาคม 2551 20:05:53 น.
โดย: fleuri 25 ตุลาคม 2551 23:38:02 น.
โดย: katoy 26 ตุลาคม 2551 0:47:45 น.
โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 26 ตุลาคม 2551 14:25:37 น.
โดย: แพรวา (peacepair ) 26 ตุลาคม 2551 15:20:46 น.
โดย: JewNid 26 ตุลาคม 2551 18:44:18 น.
โดย: tiara 26 ตุลาคม 2551 22:28:05 น.
โดย: จ๋า (หมูฟ้าใส ) 27 ตุลาคม 2551 1:59:48 น.
โดย: นู่วี (คนดีคนเก่ง ) 27 ตุลาคม 2551 4:24:17 น.
โดย: เกี้ยว (ANGEL_CS ) 27 ตุลาคม 2551 7:35:33 น.
โดย: fonrin 27 ตุลาคม 2551 7:37:39 น.
โดย: ยุงลายก้นป่อง IP: 115.67.21.84 27 ตุลาคม 2551 18:53:00 น.
โดย: gadeja 27 ตุลาคม 2551 19:36:03 น.
โดย: บุยบุย 27 ตุลาคม 2551 20:37:52 น.
โดย: แว่นร้ายขอบ IP: 124.120.253.62 27 ตุลาคม 2551 21:20:13 น.
โดย: fungjai 28 ตุลาคม 2551 1:50:16 น.
โดย: หอมกร 28 ตุลาคม 2551 8:39:51 น.
โดย: แกงส้ม IP: 202.151.6.33 28 ตุลาคม 2551 16:04:02 น.
โดย: สายป่าน (Doungtawan ) 29 ตุลาคม 2551 1:35:16 น.
โดย: อุ้มสี 29 ตุลาคม 2551 14:10:27 น.
โดย: P_Poy 30 ตุลาคม 2551 13:19:30 น.
โดย: ปางหวัน 30 ตุลาคม 2551 17:18:33 น.
โดย: U Know Me a Little Go IP: 124.120.233.208 30 ตุลาคม 2551 18:03:26 น.
โดย: My_Tear 30 ตุลาคม 2551 22:27:35 น.
โดย: ลิตช์ (Litchi ) 30 ตุลาคม 2551 22:48:22 น.
โดย: Malee30 31 ตุลาคม 2551 0:53:03 น.
โดย: ปางหวัน 31 ตุลาคม 2551 1:05:48 น.
โดย: อาจาริยา IP: 124.120.224.137 2 พฤศจิกายน 2551 8:10:38 น.
โดย: ตะวัน IP: 118.173.15.80 3 พฤศจิกายน 2551 20:36:18 น.
โดย: พิชัย IP: 58.147.40.128 4 พฤศจิกายน 2551 18:32:13 น.
โดย: ยัยปูเปรี้ยว IP: 203.156.82.65 6 พฤศจิกายน 2551 17:53:00 น.
โดย: หงุกหงิก IP: 118.173.43.42 6 พฤศจิกายน 2551 21:45:57 น.
โดย: silvester IP: 124.121.160.232 20 พฤศจิกายน 2551 0:03:52 น.
โดย: ชีวิตนักเดินทาง IP: 202.178.112.22 21 ธันวาคม 2551 16:28:13 น.
โดย: ชากีร่า 25 กุมภาพันธ์ 2552 22:46:22 น.
โดย: คนชอบอ่าน IP: 192.168.2.70, 61.7.156.219 6 กรกฎาคม 2552 17:22:48 น.
โดย: บลูเบลล์ IP: 124.122.214.122 8 กรกฎาคม 2552 21:10:56 น.
โดย: chat156 IP: 10.5.50.55, 192.168.1.100, 124.120.188.51 31 สิงหาคม 2552 0:41:23 น.
โดย: ชิมิ ชิมิ IP: 113.53.130.127 28 เมษายน 2553 12:24:11 น.
โดย: หญิงแก่น 7 กันยายน 2553 11:49:52 น.
โดย: ผู้พึ่งมาเยือน IP: 221.128.100.162 30 ธันวาคม 2554 13:48:19 น.
โดย: Sme IP: 124.120.182.136 20 เมษายน 2555 21:03:23 น.
โดย: Love novel IP: 27.55.7.231 2 ธันวาคม 2555 8:11:46 น.
โดย: Mariomab IP: 190.2.133.230 14 มิถุนายน 2564 7:01:22 น.
โดย: BennieRar IP: 190.2.130.167 13 พฤศจิกายน 2564 1:34:05 น.
โดย: Louisunalo IP: 89.38.97.125 11 ธันวาคม 2564 19:32:12 น.
โดย: DJCharlesSyday IP: 92.119.179.84 8 กุมภาพันธ์ 2565 15:18:07 น.
โดย: Richardsaisa IP: 213.159.38.90 15 พฤษภาคม 2565 9:35:33 น.
โดย: MatthewhulsE IP: 45.132.194.17 2 ธันวาคม 2566 3:25:27 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [? ]
e-mail ติดต่อโสดในซอยsingleinsoi@hotmail.com Facebook โสดในซอย http://www.facebook.com/profile.php?id=100002317657363 เติมรักให้เต็มรุ้ง งานเขียนล่าสุดของ โสดในซอย สั่งซื้อในบล็อก พร้อมลายเซ็น ราคารวมค่าส่ง 305 บาท โอนเงินผ่านบัญชีธนาคารกรุงเทพ หมายเลขบัญชี 020-056941-6 ชื่อบัญชี มนชญา โปรดโอนให้มีเศษสตางค์ เพื่อง่ายแก่การอ้างอิง และแจ้งรายละเอียดการโอน พร้อมทั้งชื่อ-ที่อยู่ที่จะให้จัดส่ง ที่หลังไมค์ได้เลย หรือตามร้านหนังสือค่ะ ขอบคุณค่ะความรักคะ ฉันมีเรื่องจะฟ้อง ของ "โสดในซอย" โดย สำนักพิมพ์ 'ษาริน วางจำหน่ายแล้วตามร้านหนังสือทั่วไปค่ะ หรือสั่งซื้อในบล็อกได้เช่นกัน ราคา 220 บาทรวมค่าส่งค่ะ ขายหรือให้เช่า ศุภาลัย ปาร์ค ติวานนท์ 35 ตร.ม. ใกล้รถไฟฟ้าสถานีกระทรวงสาธารณสุข ไลน์ aazz999
เย้ เย้ ลงชื่ออ่านตอนนี้คนแรกด้วย