BlogGang.com : : multiple : ซึ้งใจ จริงๆ

ซึ้งใจ จริงๆ

ซึ้งใจจริงๆจ๊ะ

นานมากแล้วที่ อ.เต๊ะ ไม่ได้เข้ามาที่ตรงนี้ น่าจะปีกว่าๆได้มั้ง
ปีที่ผ่านมานี่ เป็นปีที่มีเรื่องราว ผ่านเข้ามามากมายในชีวิต
มีทั้ง สุข ทั้ง ทุกข์ คลุกเคล้า ยำรวมกันไป แซ่บๆ ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ
แต่ก็มีเรื่องราวที่ ซึ้งใจอยู่หลายเรื่อง
...
เรื่องแรกนี่ ก็เรื่อง พ่อ ของ อ.เต๊ะ ที่ป่วย
ต้องเข้า รพ. เพื่อผ่าตัด อ.เต๊ะ ก็พาพ่อไป รักษาที่ รพ. เอกชน แถวๆ ฝั่นธน
รักษาไป รักษามา รพ ก็รักษาดีอยู่ คุณหมอที่รักษา ก็มาจาก รพ.ของรัฐ ที่อยู่ใกล้ๆกันนั่นแหละ
อีทีนี้ ตามปกติ รพ. เค้าก็จะเก็บค่ารักษา เป็นระยะๆ
10วันแรก โดนไป 300000 อะจ๊ากกก
อ.เต๊ะ ประเมินดูแล้ว เดือนนึงน่าจะไม่ต่ำกว่า ล้าน แน่ๆ
อ.เต๊ะ มานอนคิดดู เอาตรีนขึ้นมาก่ายหน้าผาก
คิดว่า ถ้ารักษาไปเรื่อยๆ น่าจะต้อง ขายบ้าน ขายนา ขายควายด้วย เย้ย ไม่มี555
...
ขณะที่ อ.เต๊ะ กำลังนอนคิดอยู่ว่า จะขายอะไรดีน้อ
คุณหมอ เจ้าของไข้ หนุ่มหล่อก็ โผล่เข้ามาเยี่ยมพ่อ
ตรวจอาการไปก็แอบ ชำเลืองมองดู อ.เต๊ะ แล้วเอยปากว่า
ญาติเป็นไงบ้างครับ ญาติไหวมั้ยครับนี่
...
ที่ คุณหมอถามก็เพราะว่า อ.เต๊ะ ไปนอนเฝ้าพ่อ ถ้าไม่ได้ไปสอนนี่ อ.เต๊ะ จะแต่งตัวสบายๆ
นิยามคำว่า สบายของ อ.เต๊ะ คือ เสื้อผ้าเก่าๆขาดมั่ง แหว่งมั่ง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเคราหรอมแหรม
ดูๆคล้ายๆ คนขี่ซาเล้ง เก็บของเก่า ยังไงยังงั้น555
หมอเห็น สภาพการแต่งตัวของ อ.เต๊ะ ก็เลยถามต่อไปว่า
ถ้าไม่ไหวบอกหมอ อย่าฝืนนะครับ เพราะ คุณพ่อน่าจะต้องรักษาอีกนานเลยละครับ
อ.เต๊ะ คิด สรตะ อยู่ 3 วิ ด้วยความที่ไม่อยากขายควาย555
เลยตัดสินใจบอกคุณหมอไปว่า
ไหวแค่เดือนเดียวคร้าบคุณหมอ
...
คุณหมอนิ่งไปซักพัก แล้วพูดเสียงหล่อ ตอบว่า งั้นย้าย รพ.ดีกว่าครับ
ไปอยู่ รพ.ของรัฐ ใกล้ๆกัน หมอมีทีมแพทย์ช่วยดูแลใกล้ชิดกว่า ไม่ต้องเป็นห่วง
เอามั้ยครับ ถ้าเอา ย้ายวันนี้เลย เดี๋ยวหมอหาห้องพิเศษให้
แล้วคุณหมอก็ขอชื่อ อ.เต๊ะ แอดไลน์ ให้อีกตะหากด้วยน้า
พอคุณหมอกลับไป

อ.เต๊ะ เผลอตัวร้อง กรี๊ดดดๆๆๆๆๆ ดังลั่นห้อง
ปกติ รพ.ที่คุณหมอว่า ห้องธรรมดายังหายากเลยน้า
ต้องไปจองคิวกันเป็นเดือนๆ ถ้าไม่มีเส้นมีสาย อย่าได้หวัง
พอตอนบ่าย พยาบาลก็มาบอกให้ อ.เต๊ะ เตรียมตัวย้าย รพ. เย็นนี้เลยนะคะ
โอ้ แม่เจ้า คุณพระ ไม่กี่ ชั่วโมงได้ห้องพิเศษ
ญาติคุณหมอก็ไม่ใช่ รู้จักก็ไม่รู้จัก คุณหมอยังกรุณาช่วยหาห้องให้พ่อ อย่างรวดเร็ว
นี่ต้องเป็นเพราะ นะหน้าทอง+สาลิกาลิ้นทอง ของ อ.เต๊ะ แน่นอน อิอิ
เพื่อนๆ บอก ไอ้บร้าาาา 555
...
อ.เต๊ะ มานอนคิดดูว่า ดูไลน์ชื่อ คุณหมอ นึกในใจว่า
เคยเห็นหน้าคุณหมอที่ไหนน้อ หน้าคุ้นๆมากเลยเชียว
ลองค้นหาชื่อคุณหมอ ดู อุ๊ย เจอด้วย นั่นปะไร ว่าคุ้นๆหน้าอยู่
...
สิ่งที่ อ.เต๊ะ ค้นเจอก็คือ ภาพ นักร้องหนุ่ม เสียงหวานละมุน อบอุ่น
ในรายการ The Voice Season 6 ที่ อ.เต๊ะชอบดูมากๆ
กรี๊ดดดดๆๆๆ คุณหมอเป็น อาจารย์แพทย์ ที่ บุคลิคอบอุ่น สุภาพมาก
น้ำเสียงอ่อนโยน ร้องเพลงเพราะ ขนาด อ.เต๊ะ เป็นผู้ชาย ฟังเพลงที่คุณหมอร้อง
ยังเคลิ้ม หวั่นไหว วูบวาบ ใจสั่น ระรัว ระริก อิอิ

เพื่อนๆ บอก เอ็งเบาได้ก็เบาหน่อยนะย่ะ อย่าแยะ เดี๊ยะๆ555
ในเรื่องการทำงานที่ รพ. นี่ เท่าที่ อ.เต๊ะ ได้สัมผัสมา คุณหมอเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน
ตลอดเวลาที่ พ่อรักษากับคุณหมอ คุณหมอพูดให้กำลังใจ ทั้งคนไข้ และญาติตลอดเวลา
แถมยังเป็นแพทย์ผ่าตัดฝีมือดีอันดับต้นๆ อันนี้ อ.เต๊ะ แอบสืบถามพยาบาลมา แฮ่
...
อ. เต๊ะ เฝ้าพ่ออยู่ห้องพิเศษ เดือนนึงได้ ช่วงนั้น อ.เต๊ะ น่าจะน้ำหนักขึ้นไปหลายโล
เพราะ นั่งๆนอนๆกินทั้งอาหารผู้ป่วย ทั้งซื้อกินเองด้วย 555
คือพ่อกินไม่ค่อยได้ หมอเลยเปลี่ยนมาให้ทางสายแทน
แต่อาหารก็ยังมาส่ง 3มื้อตลอด อ.เต๊ะ เดาว่า พยาบาลคงสงสาร อ.เต๊ะ ผู้ยากไร้
เพราะเค้าปักป้ายถาดอาหารมาเลยว่า ให้ญาติกิน อ.เต๊ะ ก็ปากมันแผลบไปทุกวันเชียว555
...
จริงๆ อ.เต๊ะ ถือว่าโชคดีมากๆ ที่ได้เจอคุณหมอดี พยาบาลก็ดีทุกคน
ดึกดื่น ตี1 ตี 2 อ.เต๊ะไปตาม พยาบาลก็เดินงัวเงีย โซเซ มาดูให้ทุกครั้งไม่มีบ่น หรืออารมณ์เสียแม้แต่น้อย
ว่างเมื่อไหร่ อ.เต๊ะ ก็จะเดินข้ามฝั่งไปตลาด หาซื้อขนมผลไม้ ของขบเคี้ยว
มาให้พยาบาลกินแก้ง่วงกัน เป็นสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆ
...
พอครบกำหนดวันที่จะผ่าตัด พยาบาลก็พากันมาส่ง ให้กำลังใจ อ.เต๊ะ บอกว่า
ถ้าอาการดีขึ้นแล้ว ค่อยกลับมาห้องพิเศษใหม่นะคะ
หลังผ่าตัด พ่อก็ต้องย้ายตึกไปอยู่อีกตึกนึง ที่มีคุณหมอประจำ เฝ้า 24 ชม.ดูแลใกล้ชิดกว่าห้องพิเศษ
แต่ญาติ เฝ้าไม่ได้ ให้เยี่ยมแค่วันละครั้ง แต่ อ.เต๊ะ ก็ไปเยี่ยมพ่ออยู่ทุกวัน
ขับรถจากรามอินทราไปฝั่งธนจนชิน เหมือนไปปากซอย ถึงจะไม่ได้เฝ้า แค่ได้เห็นหน้าก็ยังดีครับ
...
พ่อเป็นหลายโรค เคยผ่าหัวใจ กับรักษามะเร็ง ก็ที่ รพ. นี้ คุณหมอที่นี่เก่งมาก รักษาจนหายทุกโรค
แต่มารอบนี้ พยาบาลบอกว่า พ่อใช้หมอแยะมาก มาทีเป็นสิบคน วันละหลายชุด มาครบเกือบทุกหน่วยแล้ว
ผ่านไปอีกเดือนนึง และแล้ว วันที่ อ.เต๊ะ กลัว ก็มาถึงจนได้
อ.เต๊ะ ติดโควิดๆๆๆๆๆจ้า เสียง เอคโค่ 555
...

เอาจริงๆ อ.เต๊ะ ก็ไม่น่าจะรอดจากโควิด เพราะไปกินนอนอยู่ รพ เป็น เดือนๆ
ไหนจะไปเดินตลาด หน้า รพ ที่คนแน่นมาก แบบว่าหายใจรดต้นคอกัน อยู่บ่อยๆ
แต่อาการก็ไม่หนัก เพราะได้ยาต้านไวรัส เป็นอยู่ อาทิตย์เดียวก็หาย
อ.เต๊ะ ถามพยาบาลดู ปรากฎว่า พยาบาลก็เป็นทุกคน คนละหลายรอบแล้วอีกตะหากครับ
...
หลังจากรักษาอยู่ ประมาณ 3เดือน พ่อก็จากไปด้วยอาการ ติดเชื้อในกระแสโลหิต
เชื้อนี้น่ากลัวมาก เพราะเป็นเชื้อดื้อยา หมอก็พยายามรักษาสุดความสามารถแล้วครับ
...
อ.เต๊ะ ต้องขอกราบขอบคุณ คุณหมอ พยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์ทุกคน
ที่ให้การดูแลพ่อเป็นอย่างดี จนวาระสุดท้ายนะครับ
สุดท้ายต้องขอขอบคุณ เพื่อนๆพี่ๆ ที่ส่งกำลังใจมาให้ อ.เต๊ะ ด้วยนะครับ

ปล. อ.เต๊ะ ทราบจากคุณหมอว่า ปัจจุบันนี้มี วัคซีนคุ้มกันการติดเชื้อในกระแสโลหิต
สำหรับฉีดในผู้สูงอายุ ที่อายุตั้งแต่ 65 ปี แต่ก็ป้องกันเชื้อได้แค่บางตัว
ไม่ได้ป้องกันได้ทุกตัวนะครับ

Create Date : 01 มกราคม 2567

Last Update : 2 มกราคม 2567 2:14:26 น.

19 comments

Counter : 331 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

โห ดีใจมาก ๆ อ.เต๊ะตัวจริงภูมิฐานครับเพื่อนๆ
เพราะเจอตัวเป็น ๆ มาแล้ว

เหมือน อาจารย์ไรน้าที่ออกทีวีบ่อย ๆ
...

ไปอยู่ รพ.รัฐผมว่าดีนะเดี๋ยวนี้ครับจารย์ ระบบ
ทันสมัยเครื่องมือเยี่ยม ขอให้คุณพ่อจารย์
หายไว ๆ ครับ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:7:28:56 น.

รอฟังต่ออยู่นะคะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:8:00:23 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์ ..มาให้เช็คชื่อก่อนเดี๋ยวมาใหม่

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:8:29:18 น.

โอ้ ขอบคุณคุณพี่หนูที่แวะมาเยี่ยมเยียน อ.เต๊ะ นะครับ
ตลาดน้อยเคยแต่ขับรถผ่าน ไม่เคยได้ลงเดินสำรวจเลย ตึกเก่าสวย สถาปัตยกรรมสวยงาม ยิ่งมี Street Artมาเพิ่มสีสัน ดูสดใสขึ้นมาอีก แต่ก็ยังแพ้ นางแบบ น่ารักมากเป็นดาราได้เลยนะครับนี่

โดย: multiple

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:8:59:09 น.

สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์เต๊ะ

เมื่อเช้าผมเข้ามารอบนึง
แต่ยังเป็นบล็อกเก่า
เลยไม่สามารถเม้นท์อะไรได้

นี่เห็นเม้นท์อาจารย์เต๊ะที่บล็อกพี่ไวน์
เลยรีบแจ้นมาที่บล็อกอาจารย์เต๊ะโดยทันทีประหนึ่ง
ชายหนุ่มที่เห็นหญิงสาวคนรักกลับมาครับ 5555

เจอหมอดีเหมือนเจอเทวดามาโปรด
ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆครับ
ญาติมาดามเพิ่งเป็นมะเร็ง
เข้าโรงพยาบาลเอกชน แค่หาว่าเป็นมะเร็งที่ไหน
เจอไป 5 แสนบาท
สู้ไม่ไหวครับ ตอนนี้ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลจุฬา
คิวยาวหน่อยแต่ประหยัดเงินไปได้มากจริงๆครับ

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่ออาจารย์เต๊ะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:9:33:42 น.

รับขวัญวันปีใหม่ค่า อิอิ
พอจะเดาได้ค่ะว่า รพ. เอกชนที่ว่าคือ รพ.อะไร
มีอยู่วันบ้านหมุน ๆ เข้าไปนอนคืนเดียว 2 หมื่นกว่า รีบหายแทบไม่ทัน
ไม่มีควายให้ขายซะด้วย แต่ดีว่ามีประกันค่ะ

รีบมาต่อไว ๆ เลยนะคะ
FC หางแถวยาวไปถึงปากซอยแล้วค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:9:40:51 น.

เดาว่าธนบุรี ย้ายไปศิริราช เพราะโรงพยาบาลนั้นหมอศิริราชมารับจ๊อบเยอะ

อ้าว!! ยังไม่จบซะงั้น

ยังไงก็ขอให้คุณพ่อหายในเร็ววันนะครับ สวัสดีปีใหม่ ยินดีต้อนรับกลับมาครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:10:28:25 น.

เดี๋ยวววววว.. ค้างงงงง
จารย์รีบมสเล่าต่อเรยยยยย

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:12:53:52 น.

ธันวาคม เมื่อสามปีที่แล้ว
แม่ผมเข้า ICU ต้องผ่าตัดหัวใจทันที
เดือนนั้นเป็นเดือนที่ทารุณต่อความรู้สึกมากครับ
ต้องลุ้นทุกวันเลยว่าผลการผ่าตัดจะเป็นอย่างไร
แต่ในที่สุดก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
หมดเงินไป 2 ล้านกว่าครับ

เสร็จแล้วก็เจอโควิดทันที
ว่างงาน 3 ปี มีแต่รายจ่าย ไม่มีรายรับเลยครับ

ผมเพิ่งกลับมาเปิดร้านเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา
สถานการณ์เพียงแค่ประคับประคอง
การท่องเที่ยวยังไม่ฟื้นเลยครับ

หลายคนคงคิดถึงอาจารย์เต๊ะ
และเม้นท์ฮาๆขำๆตามสไตล์
ใครอ่านก็อารมณ์ดีมีความสุข
เท่ากับอาจารย์เต๊ะก็กำลังทำธรรมทานเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:13:10:34 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ อ.เต๊ะ
ยังผลุบ ๆ โผล่ เหมือนเดิมนะคะ แต่ก็ดีใจที่เห็น อ.เต๊ะกลับมาเขียนบล็อกให้อ่านเหมือนเดิมแม้จะปีละครั้งก็เหอะ
สังเกตว่าหมอ รพ.เอกชนเดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่จะเป็น อ.หมอจาก รพ.รัฐนะคะ การบริการที่ รพ.รัฐเดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นเยอะเลย
ของหวานที่มาอัพบล็อกไม่ได้เพิ่งทำใหม่ค่ะ ขนมมันน่ะสามปีที่แล้วโนนค่ะ กว่าจะได้มาอัพบล็อกก็บูดกินไม่ได้แล้ว ^__^
ปล.ข่าวดีของปีที่แล้วคือได้รับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุใช่ป่ะ 555

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:14:38:21 น.

สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์
ขอให้คุณพ่อหายไว ๆ นะครับ

โดย: The Kop Civil

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:15:42:26 น.

555 จารย์ ถือว่าผ่านไป 2Ep
น้องปูเสื่อรอ Ep3 นี่ไม่ได้กดดันนะ
ไม่ได้กดดันนะๆ..
(อ่านเป็นเสียงแอคโค่ยาวๆ)

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:20:48:58 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ อจ.เต๊ะ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 1 มกราคม 2567 เวลา:23:52:14 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์เต๊ะ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 2 มกราคม 2567 เวลา:5:17:35 น.

ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อ
และขอส่งกำลังใจให้อาจารย์มากๆ เลยนะคะ
ท่านไปสบายแล้ว พวกเราที่ยังอยู่
ก็ต้องสู้กันต่อไป..

ปีนี้ก็เป็นปีที่น้องปลงกับเรื่อง
มีพบมีจากมีพรากอะไรแบบนี้มากเหมือนกันค่ะ
ความตายเป็นเรื่องธรรมดาสามัญอยู่ที่ว่าใครจะไปก่อนไปหลังเท่านั้นเอง แต่มันก็ทำใจลำบากมากจริงๆ

ปีที่ผ่านมานี้ เป็นปีที่แม่น้องย้ำเรื่องเดิมๆหลายรอบ
เกี่ยบกับเรื่องสุขภาพน้องนีแหละ กลัวว่า
จะตายก่อนตัวเอง นางบอกนางขอตายก่อน
แต่แม่ลูกก็เบาหวานสูงปริ๊ดแพคคู่เลยค่ะ เหอๆ

คิดแล้วก็ปลงค่ะ ปีนี้แพลนว่าจะทำตัวให้ดี
กว่าที่ผ่านๆมาแหละ
จากบล็อก น้องก็ลังเลเรื่องรถไฟฟ้าอีกเหมือนกัน
ก็เลยยังไม่ฟันธงว่าจะซื้อยี่ห้อ อะไร
ใจอ่ะ อยากได้คันเล็ก ไม่ต้องแพงมาก
ไม่อยากเป็นหนี้เยอะ ก็คิดไปก่อน
เพราะกว่าจะซื้อจะเก็บเงินดาวสักสามสี่แสนก่อน
จะได้ผ่อนน้อยๆ แต่ตอนนี้ มีแค่แสนกว่าเองนะ 5555+

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะพี่
ว่าแต่นี่กลับมาเขียนบล็อกแล้วไหม
หลังๆ น้องก็ชอบหายไป แล้วนานๆ
เขียนทีเหมือนกันค่ะ บางทีมันก็ยุ่งๆ
บางทีมันก็อึนๆ อ่ะคะพี่ บอกไม่ถูก

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 2 มกราคม 2567 เวลา:9:58:15 น.

ใช่ครับ

ผมยังตื่นทุกเช้า
อัพบล็อกทุกวัน
แม้คนเล่นจะเหลือน้อยแค่หลักสิบแล้วก็ตาม

หลวงพี่โดนด่าเละเลยนะครับ
พระเสียคนเพราะเล่นโซเชี่ยลเยอะมาก
จริงๆถ้าใช้ดีดีก็มีประโยชน์
แต่ผมคิดว่าสำหรับพระ
โซเชี่ยลเป็นโทษมากกว่าสร้างประโยชน์ครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 2 มกราคม 2567 เวลา:10:04:18 น.

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ
สุดท้ายของการรักษา หลายคนก็จากไปด้วย "การติดเชื้อในกระแสโลหิต"

อ.เต๊ะ ยังเฮฮาได้เหมือนเดิมนะคะ
พูดเรื่องเครียด ๆ ให้ขำ ๆ ได้
คุณสมบัติแบบนี้แหละที่บล็อกต้องการ 555

ติดโควิดไม่ใช่เรื่องแปลกอีกต่อไปแล้วค่ะ
หมอบอกว่า "ไม่ต้องกลัว ติดทุกคน ไม่ช้าก็เร็ว"
จงภูมิใจเถอะว่าเราได้ผ่านสมรภูมิโควิดมาแล้ว และปลอดภัยดี อิอิ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 2 มกราคม 2567 เวลา:10:32:21 น.

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ
ในห้องทำงานทุกคนติดโควิดกันถ้วนหน้าครับ
บางคนเป็น 2 รอบ 3 รอบ
ปัจจุบันเริ่มไม่ใส่หน้ากากกันแล้ว เพื่อนไปอบรมประชุมกันมา กลับมาไม่รอดครับ ติดโควิด

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 2 มกราคม 2567 เวลา:21:56:39 น.

ไม่ได้เข้ามานานมากเหมือนกันค่ะ ขนาดแจ้งข่าวคุณพ่อ อจ.เต๊ะก็ยังมีขำได้ตลอด โหวตขำขันคงไม่เคืองกันนะคะ

โดย: mcayenne94

วันที่: 5 มกราคม 2567 เวลา:18:59:31 น.