|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ซึ้งใจ จริงๆ
ซึ้งใจจริงๆจ๊ะ
นานมากแล้วที่ อ.เต๊ะ ไม่ได้เข้ามาที่ตรงนี้ น่าจะปีกว่าๆได้มั้ง ปีที่ผ่านมานี่ เป็นปีที่มีเรื่องราว ผ่านเข้ามามากมายในชีวิต มีทั้ง สุข ทั้ง ทุกข์ คลุกเคล้า ยำรวมกันไป แซ่บๆ ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ก็มีเรื่องราวที่ ซึ้งใจอยู่หลายเรื่อง ... เรื่องแรกนี่ ก็เรื่อง พ่อ ของ อ.เต๊ะ ที่ป่วย ต้องเข้า รพ. เพื่อผ่าตัด อ.เต๊ะ ก็พาพ่อไป รักษาที่ รพ. เอกชน แถวๆ ฝั่นธน รักษาไป รักษามา รพ ก็รักษาดีอยู่ คุณหมอที่รักษา ก็มาจาก รพ.ของรัฐ ที่อยู่ใกล้ๆกันนั่นแหละ อีทีนี้ ตามปกติ รพ. เค้าก็จะเก็บค่ารักษา เป็นระยะๆ 10วันแรก โดนไป 300000 อะจ๊ากกก อ.เต๊ะ ประเมินดูแล้ว เดือนนึงน่าจะไม่ต่ำกว่า ล้าน แน่ๆ อ.เต๊ะ มานอนคิดดู เอาตรีนขึ้นมาก่ายหน้าผาก คิดว่า ถ้ารักษาไปเรื่อยๆ น่าจะต้อง ขายบ้าน ขายนา ขายควายด้วย เย้ย ไม่มี555 ... ขณะที่ อ.เต๊ะ กำลังนอนคิดอยู่ว่า จะขายอะไรดีน้อ คุณหมอ เจ้าของไข้ หนุ่มหล่อก็ โผล่เข้ามาเยี่ยมพ่อ ตรวจอาการไปก็แอบ ชำเลืองมองดู อ.เต๊ะ แล้วเอยปากว่า ญาติเป็นไงบ้างครับ ญาติไหวมั้ยครับนี่ ... ที่ คุณหมอถามก็เพราะว่า อ.เต๊ะ ไปนอนเฝ้าพ่อ ถ้าไม่ได้ไปสอนนี่ อ.เต๊ะ จะแต่งตัวสบายๆ นิยามคำว่า สบายของ อ.เต๊ะ คือ เสื้อผ้าเก่าๆขาดมั่ง แหว่งมั่ง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเคราหรอมแหรม ดูๆคล้ายๆ คนขี่ซาเล้ง เก็บของเก่า ยังไงยังงั้น555 หมอเห็น สภาพการแต่งตัวของ อ.เต๊ะ ก็เลยถามต่อไปว่า ถ้าไม่ไหวบอกหมอ อย่าฝืนนะครับ เพราะ คุณพ่อน่าจะต้องรักษาอีกนานเลยละครับ อ.เต๊ะ คิด สรตะ อยู่ 3 วิ ด้วยความที่ไม่อยากขายควาย555 เลยตัดสินใจบอกคุณหมอไปว่า ไหวแค่เดือนเดียวคร้าบคุณหมอ ... คุณหมอนิ่งไปซักพัก แล้วพูดเสียงหล่อ ตอบว่า งั้นย้าย รพ.ดีกว่าครับ ไปอยู่ รพ.ของรัฐ ใกล้ๆกัน หมอมีทีมแพทย์ช่วยดูแลใกล้ชิดกว่า ไม่ต้องเป็นห่วง เอามั้ยครับ ถ้าเอา ย้ายวันนี้เลย เดี๋ยวหมอหาห้องพิเศษให้ แล้วคุณหมอก็ขอชื่อ อ.เต๊ะ แอดไลน์ ให้อีกตะหากด้วยน้า พอคุณหมอกลับไป
อ.เต๊ะ เผลอตัวร้อง กรี๊ดดดๆๆๆๆๆ ดังลั่นห้อง ปกติ รพ.ที่คุณหมอว่า ห้องธรรมดายังหายากเลยน้า ต้องไปจองคิวกันเป็นเดือนๆ ถ้าไม่มีเส้นมีสาย อย่าได้หวัง พอตอนบ่าย พยาบาลก็มาบอกให้ อ.เต๊ะ เตรียมตัวย้าย รพ. เย็นนี้เลยนะคะ โอ้ แม่เจ้า คุณพระ ไม่กี่ ชั่วโมงได้ห้องพิเศษ ญาติคุณหมอก็ไม่ใช่ รู้จักก็ไม่รู้จัก คุณหมอยังกรุณาช่วยหาห้องให้พ่อ อย่างรวดเร็ว นี่ต้องเป็นเพราะ นะหน้าทอง+สาลิกาลิ้นทอง ของ อ.เต๊ะ แน่นอน อิอิ เพื่อนๆ บอก ไอ้บร้าาาา 555 ... อ.เต๊ะ มานอนคิดดูว่า ดูไลน์ชื่อ คุณหมอ นึกในใจว่า เคยเห็นหน้าคุณหมอที่ไหนน้อ หน้าคุ้นๆมากเลยเชียว ลองค้นหาชื่อคุณหมอ ดู อุ๊ย เจอด้วย นั่นปะไร ว่าคุ้นๆหน้าอยู่ ... สิ่งที่ อ.เต๊ะ ค้นเจอก็คือ ภาพ นักร้องหนุ่ม เสียงหวานละมุน อบอุ่น ในรายการ The Voice Season 6 ที่ อ.เต๊ะชอบดูมากๆ กรี๊ดดดดๆๆๆ คุณหมอเป็น อาจารย์แพทย์ ที่ บุคลิคอบอุ่น สุภาพมาก น้ำเสียงอ่อนโยน ร้องเพลงเพราะ ขนาด อ.เต๊ะ เป็นผู้ชาย ฟังเพลงที่คุณหมอร้อง ยังเคลิ้ม หวั่นไหว วูบวาบ ใจสั่น ระรัว ระริก อิอิ
เพื่อนๆ บอก เอ็งเบาได้ก็เบาหน่อยนะย่ะ อย่าแยะ เดี๊ยะๆ555 ในเรื่องการทำงานที่ รพ. นี่ เท่าที่ อ.เต๊ะ ได้สัมผัสมา คุณหมอเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน ตลอดเวลาที่ พ่อรักษากับคุณหมอ คุณหมอพูดให้กำลังใจ ทั้งคนไข้ และญาติตลอดเวลา แถมยังเป็นแพทย์ผ่าตัดฝีมือดีอันดับต้นๆ อันนี้ อ.เต๊ะ แอบสืบถามพยาบาลมา แฮ่ ... อ. เต๊ะ เฝ้าพ่ออยู่ห้องพิเศษ เดือนนึงได้ ช่วงนั้น อ.เต๊ะ น่าจะน้ำหนักขึ้นไปหลายโล เพราะ นั่งๆนอนๆกินทั้งอาหารผู้ป่วย ทั้งซื้อกินเองด้วย 555 คือพ่อกินไม่ค่อยได้ หมอเลยเปลี่ยนมาให้ทางสายแทน แต่อาหารก็ยังมาส่ง 3มื้อตลอด อ.เต๊ะ เดาว่า พยาบาลคงสงสาร อ.เต๊ะ ผู้ยากไร้ เพราะเค้าปักป้ายถาดอาหารมาเลยว่า ให้ญาติกิน อ.เต๊ะ ก็ปากมันแผลบไปทุกวันเชียว555 ... จริงๆ อ.เต๊ะ ถือว่าโชคดีมากๆ ที่ได้เจอคุณหมอดี พยาบาลก็ดีทุกคน ดึกดื่น ตี1 ตี 2 อ.เต๊ะไปตาม พยาบาลก็เดินงัวเงีย โซเซ มาดูให้ทุกครั้งไม่มีบ่น หรืออารมณ์เสียแม้แต่น้อย ว่างเมื่อไหร่ อ.เต๊ะ ก็จะเดินข้ามฝั่งไปตลาด หาซื้อขนมผลไม้ ของขบเคี้ยว มาให้พยาบาลกินแก้ง่วงกัน เป็นสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆ ... พอครบกำหนดวันที่จะผ่าตัด พยาบาลก็พากันมาส่ง ให้กำลังใจ อ.เต๊ะ บอกว่า ถ้าอาการดีขึ้นแล้ว ค่อยกลับมาห้องพิเศษใหม่นะคะ หลังผ่าตัด พ่อก็ต้องย้ายตึกไปอยู่อีกตึกนึง ที่มีคุณหมอประจำ เฝ้า 24 ชม.ดูแลใกล้ชิดกว่าห้องพิเศษ แต่ญาติ เฝ้าไม่ได้ ให้เยี่ยมแค่วันละครั้ง แต่ อ.เต๊ะ ก็ไปเยี่ยมพ่ออยู่ทุกวัน ขับรถจากรามอินทราไปฝั่งธนจนชิน เหมือนไปปากซอย ถึงจะไม่ได้เฝ้า แค่ได้เห็นหน้าก็ยังดีครับ ... พ่อเป็นหลายโรค เคยผ่าหัวใจ กับรักษามะเร็ง ก็ที่ รพ. นี้ คุณหมอที่นี่เก่งมาก รักษาจนหายทุกโรค แต่มารอบนี้ พยาบาลบอกว่า พ่อใช้หมอแยะมาก มาทีเป็นสิบคน วันละหลายชุด มาครบเกือบทุกหน่วยแล้ว ผ่านไปอีกเดือนนึง และแล้ว วันที่ อ.เต๊ะ กลัว ก็มาถึงจนได้ อ.เต๊ะ ติดโควิดๆๆๆๆๆจ้า เสียง เอคโค่ 555 ...
เอาจริงๆ อ.เต๊ะ ก็ไม่น่าจะรอดจากโควิด เพราะไปกินนอนอยู่ รพ เป็น เดือนๆ ไหนจะไปเดินตลาด หน้า รพ ที่คนแน่นมาก แบบว่าหายใจรดต้นคอกัน อยู่บ่อยๆ แต่อาการก็ไม่หนัก เพราะได้ยาต้านไวรัส เป็นอยู่ อาทิตย์เดียวก็หาย อ.เต๊ะ ถามพยาบาลดู ปรากฎว่า พยาบาลก็เป็นทุกคน คนละหลายรอบแล้วอีกตะหากครับ ... หลังจากรักษาอยู่ ประมาณ 3เดือน พ่อก็จากไปด้วยอาการ ติดเชื้อในกระแสโลหิต เชื้อนี้น่ากลัวมาก เพราะเป็นเชื้อดื้อยา หมอก็พยายามรักษาสุดความสามารถแล้วครับ ... อ.เต๊ะ ต้องขอกราบขอบคุณ คุณหมอ พยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์ทุกคน ที่ให้การดูแลพ่อเป็นอย่างดี จนวาระสุดท้ายนะครับ สุดท้ายต้องขอขอบคุณ เพื่อนๆพี่ๆ ที่ส่งกำลังใจมาให้ อ.เต๊ะ ด้วยนะครับ
ปล. อ.เต๊ะ ทราบจากคุณหมอว่า ปัจจุบันนี้มี วัคซีนคุ้มกันการติดเชื้อในกระแสโลหิต สำหรับฉีดในผู้สูงอายุ ที่อายุตั้งแต่ 65 ปี แต่ก็ป้องกันเชื้อได้แค่บางตัว ไม่ได้ป้องกันได้ทุกตัวนะครับ
Create Date : 01 มกราคม 2567 |
|
19 comments |
Last Update : 2 มกราคม 2567 2:14:26 น. |
Counter : 339 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 มกราคม 2567 10:28:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 1 มกราคม 2567 14:38:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เพราะเจอตัวเป็น ๆ มาแล้ว
เหมือน อาจารย์ไรน้าที่ออกทีวีบ่อย ๆ
...
ไปอยู่ รพ.รัฐผมว่าดีนะเดี๋ยวนี้ครับจารย์ ระบบ
ทันสมัยเครื่องมือเยี่ยม ขอให้คุณพ่อจารย์
หายไว ๆ ครับ