์No. 461 นั่งรถราง มุดใต้..... ลงเขาที่ Datanla
No. 461 บล๊อกประจำวัน จันทร์ / ศุกร์ | | การได้ไปท่องเที่ยวในที่ไม่เคยไป...เป็นความรู้สึกอยากจะเห็นความแปลกใหม่ | ถ้าเกิดต้องทำหน้าที่ ไกด์ แล้วต้องพาลูกทัวร์ไปเที่ยวที่ซ้ำ ๆ กัน | คงจะคิดอีกอย่าง... มีเพื่อนสนิททำงานแบบที่ว่า บอกว่าสบาย ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก | ขอติ๊บเยอะ ๆ เป็นใช้ได้
| ส่วนผม ได้ไปที่ใหม่ ไม่ขออะไรมาก ขอเพียง แปลกใหม่ พวกธรรมชาตินั่นใช่เลย | สายลม แสงแดด สายน้ำ.. แถมอากาศหนาวเย็น ก็คนอยู่เมืองร้อน | ย่อมตื่นเต้นเป็นธรรมดา | พอได้ไปเวียตนาม ไปพักอยู่บนเขาสูง อากาศหนาว เย็น สบาย ๆ เลยเก็บรายละเอียด | เยอะ จนเพื่อนแซว... ทำนองเสียตังค์ ต้องเล่าเยอะหน่อย | ก็ใช่อีกแหละ 555 | | วันที่สอง น้องธันไกด์สาวใส่แว่นตา จะหลุดมิหลุดแหล่ จะพาไปนั่งรถรางลงเขา | เสียวหน่อยนะคะ แต่ไม่อันตราย | ใจคิด เฮอะ ไม่เป็นไร ขนาด เคเบิลคาร์แขวนห้อยต่องแต่งสูง ยังไม่ค่อยเสียว | แต่อย่าให้เหมือน พุ่งขึ้นสูงสุด แล้วลงวูบแบบสวนสนุกเป็นพอ | | นั่งรถขึ้นภูเขาสูงย้อนกลับ ไปทางเดิมก็ | |
.....
....
เรา ยืน เข้าคิว ไป ดูสิ่งที่สวยงาม ว่าจะเสียว สยองหรือไม่ ก่อนไป ดู ของ
สวยงามก่อน
สามสาว นี้ไม่ใช่ ชาวเวียตนามนะครับ ทีมเที่ยวพวกเราเอง คนกลางเป็นหัวทีมเรา
ภาพข้างบน คงเป็นเจ้าหน้าที่ เห็นว่า สวยหุ่นดี เลยถ่ายภาพมาให้ หนุ่ม ๆ
บล๊อกเกอร์ดู
ยืนเข้าคิว ดูอะไรเพลินดีครับ ผมดูเหมือนเขาต้อนวัวเข้าซอง ขึ้นรถ เป็นเหล็กกั้น
พอรถเลื่อนออก มีดอกไม้ให้ดูด้วย
วิดิโอ กับ กล้องธรรมดา เตรียมพร้อม แถม ภาพจากกล้องเพื่อน ๆ นี่สำคัญที่สุด
.......
.......
......
ไม้ยืนต้นส่วนใหญ่ เป็นต้นสน
นี่ซิ.... ขึ้นสูง แล้ว ลดลง ไม่เห็นข้างล่าง ทำเอา หัวใจหล่นไปอยู่ รองเท้า 555
....
ภาพชาย ข้างล่างขวามือ มาดูภายหลัง น่าจะใช่ภาพ จนท. เจาะจงถ่ายภาพพวกเรา ไว้ขาย
.....
.....
.....
.....
.........
....
รถค่อย ๆ เลื่อนลงไปจอด ที่สถานี น้ำตก Datanla คล้ายน้ำตกห้วยแก้ว ไม่
โต...พอดูได้
ลงไปถ่ายภาพ น้ำตก เสียเงินเพิ่มอีกนะครับ จำไม่ได้แล้วว่า เท่าใด
....
.....
.....
ส่วนใหญ่ พวกเราจะยืนถ่าย ตรงร้านกาแฟ ดื่มกาแฟ กับกินขนมเล็กน้อยกัน
ได้เวลา นั่งรถกลับขึ้นข้างบน ตอนลง ใช้เบรคมือ ไม่ใช้กระแสร์ไฟฟ้า
แต่ ขาขึ้น น่าจะใช้สลิงลากขึ้น อันนี้ไม่ได้สังเกตนะครับ
นั่งแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว ไม่น่ากลัวเลย
......
....
ขาขึ้น เขาแนะนำว่า ไม่ต้องคาดเข็มขัด จะได้ลงจากรถไว แพล๊บเดียวก็ถึงแล้ว
ดู ราคานั่ง รถรางลงเขา ขาลงกับขาขึ้น 50,000 ดอง
ระหว่างนั้น มีคนนำภาพมาให้ดู และช่วยอุดหนุน เหมือนที่ดอยสุเทพ สมัยก่อนเปี๊ยบเลย
แรก กะว่าจะไม่เอา แต่ดูรูปแล้ว มีเราด้วย... เป็นภาพที่เซลฟี่ตัวเองไม่ได้ด้วย เลยเอา
เขาคิด หนึ่งหมื่นเอง.. ฝีมือการถ่ายไม่ได้เรื่องเลย หัวล้านเหม่งเลย 555
การนั่งรถรางนี้ เขาเรียกว่า Roller Coaster เขาจัดสร้างขึ้นเป็นจุดขาย ของเมืองดาลัดนั่นเอง
จุดปล่อยตัวที่ NHA HANG HOA MIMOSA ลงไปข้างล่าง THAC DATAMLA
ระยะทางเหมือนสั้น ๆ ก็นั่งลงเขากันพักใหญ่
ดูภาพถ่ายทางดาวเทียม
คือ เป็นดอยหรือภูเขา ที่สูงชัน ถ้าลงทางตรง น่ากลัว เขาเลยใช้จุดนี้สร้าง รางเลื่อน เลี้ยวไป
มา เขาใจกว้าง พอตัว ไม่ได้กลัว การตัดไม้ เหมือนที่ไหนไม่รู้ 555
เรื่องนี้ผมเห็นด้วยที่เขาสร้าง แนะ กระแดะ ไปเห็นควรด้วยซะอีก... ก็คิดดูซิครับ เขาหัวโล้น
ของไทย เขาใช้เผาป่า หักร้างถางพง ปลูกพืช พอได้จังหวะ ก็ขายให้ คนมีสตางค์เยอะ ๆ
ทำรีสอร์ท..
ที่ไทย ผมเห็นหลายที่ น่าจะทำได้ แต่มาติด... รถสองแถว จะหมดอาชีพ
..ลูกหาบจะตกงาน
แต่เขาไม่ได้อ้าง เหตุข้างบนนะครับ จะอ้างป่าไม้จะถูกทำลาย เป็นหลัก
ผมว่า การหาอาชีพทดแทน แก่พวกเขา ก็นำมาจากกิจการใหม่
การสร้างราง ต้องรักษาต้นไม้ใหญ่ และให้รางไหลเลื่อน ลอดต้นไม้ไป ผมว่าใคร
ๆ ก็ชอบอยู่แล้ว
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end visit บล๊อก 628,669 st
=
งานเขียนประเภท Diarist
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2559 |
|
53 comments |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2559 6:13:32 น. |
Counter : 1522 Pageviews. |
|
|
|
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
เป็นเครื่องเล่น ที่ น่าเล่น มากๆ ค่ะ ได้เห็น ธรรมชาติ ด้วย
น่าสนุก ดี นะคะ พี่ไวน์