| No. 481 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
| |
| หลังจากถูกตามตัว ให้กลับไปรับหน้าที่เป็น ผจก.โรงงานเหมือนเดิม |
| งานค่อนข้างเรียบ กว่า 2 เดือนไม่สะดุด ผมยังคงทำหน้าที่ฝ่ายการเงิน ไปด้วย |
| ทีนี้พูดอะไร กก.ผจก.กับ ผจก.ขาย ไม่ขัดคอเท่าใด คงจะเข้าใจดีขึ้น |
| |
|
| ช่าง กับคนงานผลิต ตู้เตียงของลูกค้าญี่ปุ่น เป็นงานใหญ่ |
| ที่ต้องผลิตติดต่อกันหลายเดือน เขาเปิดแอลซีมา ผมเลยนำไปแพคกิ้งเครดิตกับธนาคารด้วยความ |
| ชำนาญ วิธีนี้คือการ กู้เงินชนิดหนึ่ง ต้องนำเงินไปจ่ายค่าวัตถุดิบ เป็นส่วนใหญ่ |
| |
| อีกไลน์ผลิตตู้สำหรับใช้กับคอนโดมิเนียม คือเป็นตู้ทรงสูงแนบผนัง วัตถุดิบเป็น |
| ของอีกลูกค้า เขามีที่ปล่อยสินค้าทั่วประเทศ งานนี้ผมประกบของานกับเพื่อน |
| จนได้งานมา เป็นงานต้องใช้ความแม่นยำสูง ผลิตเป็นแบบ KD หรือที่เราเรียก |
| กันว่า น๊อคดาวน์ ใส่กล่องแต่ละชุด ติดโลโก้ของลูกค้าโรงงานที่จ้าง |
ลูกค้ารายย่อย ของเขาซื้อ แล้วนำไปประกอบเอง
|
| |
| อีกไลน์ เป็นการผลิตรายย่อย สำหรับรับงานในกรุงเทพ ไม่มากครับงานส่วนนี้ |
| ตู้ โต๊ะทำงานเดือนหนึ่งไม่เกิน 200 ตัว เป็นของเซลล์แมนชุด คุณสิตา |
| เราหวังว่า จะมีงานป้อนมากกว่า เดิม |
| |
| งานกำลังเดินไปด้วยดี ผมก็ถ้อยทีถ้อยอาศัย กับทีมงานขายคุณสิตา มีอะไรก็พูดกัน |
| ค่อนข้างผ่อนคลาย แต่แล้ว...วันหนึ่ง |
| ผู้จัดการ เรียกผมเหรอ |
| ใช่คุณทำไมไม่ตรวจงานให้มันเรียบร้อย ปล่อยให้คนงานเจาะ |
| ชิ้นงาน เบี้ยวไปเบี้ยวมา ดูภาพนี่ซิ แผ่นนี้เจาะแฉลบ ออกมาหน้าไม้เลย |
|
| ไม้กองนี้ หมายเลข...... อ๋อ เป็นพาร์ท ภายในตู้ชุดครัว 2 ลูกค้าแถวแสมดำ |
| กับ ที่ดอนเมือง |
| เครื่องเจาะใหญ่ 24 หัวเจาะเสีย หน.ผลิต มาขอปรึกษาว่าเป็นงานด่วน |
ผมเลยให้ใช้ สว่านมือเจาะแทน
|
| นั่นซิ คุณสิตา มาต่อว่าผม เบื่อจริง ๆ |
| ชิ้นส่วนนี้อยู่ข้างในตู้ชุดครัวเวลาประกอบจะอยู่ติดผนัง เราใช้สีโป๊ว แต่งสี |
| แล้วมองไม่เห็นครับ |
| แล้วไง..คุณจะหลอกลูกค้าเหรอ |
| ไม่ใช่ครับ งานไม้พาติเกิ้ล เวลาตัด หรือเจาะ มีเสียหายบ้าง เราจึงมีช่างโป๊ว แต่งสี |
| อยู่ในโรงงาน แม้แต่ชุดที่ส่งไปบ้านลูกค้า |
| ไม่ควรมี ยังไงลูกค้าก็มองเห็น |
ถ้าเพ่งมอง จึงจะเห็น.นะครับ ผู้จัดการ
(ตอนนั้นผมก็ชักยั๋วะแต่เก็บอาการไว้)
|
| ดูโต๊ะผู้จัดการนี้ซิครับ เรียบร้อยใช่เปล่าครับ แต่ถ้าดูตรงมุมขวา นี่สังเกตจะเห็นช่าง |
| แต่งสีเขียนลายให้เหมือนมาก |
กก.ผจก. เอามือลูบ แล้วดูโต๊ะ นิ่งเงียบ ...
เอาละคุณพายัพไปจัดการให้เรียบร้อย |
| |
| กลับมาที่ห้องทำงาน นั่งนึกถึงภาพ กองชิ้นส่วนตู้ ที่เตรียมไปติดตั้งบ้านลูกค้า |
| ยาย เอ้ย สิตา แม่ยอดแสบ คงแอบไปดู แล้วถ่ายภาพไปฟ้อง เฮ้อ... |
| อะไรกันหนักหนา.. |
| |
| ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ไปเร่งรัดงานให้เสร็จก่อนเวลา หน.ฝ่ายผลิต บ่นให้ฟังบ่อย |
| ยังไม่พอ ไปนินทา กับ แม้ว บัญชีว่าผม ไม่เอาไหน ใจเย็นเกินไป ไม่ค่อยเร่งรัดงาน |
| คงจะหาเสียงกับ คนงาน .... ว่าเข้านั่น |
| |
| เวลาเข้าประชุมย่อย มักจะต่อว่าผมตรง ๆ ทำนองว่า ถ้าผมผลิตงานให้ไว |
| กว่านี้ งานพวกเขาจะมียอดสูงกว่านี้มาก |
| กก.ผจก. ก็พยักหน้า ใช่ ๆ |
| |
| พอดีครบกำหนดที่ บริษัทจัดประชุม ฝ่ายขาย ฝ่ายบัญชี ฝ่ายการเงิน แล้วก็ฝ่ายผลิต |
| นายใหญ่ คือเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ หนึ่งในคณะกรรมการบริหาร |
เข้าประชุม เพื่อเร่งรัดยอดขาย และรับฟังเกี่ยวกับงานทุกฝ่าย
งาน ตกแต่งในมหาวิทยาลัย ไปถึงไหนแล้ว พายัพ
| เมื่อวานส่ง ช่างติดตั้งเฟอร์นิเจอร์ เดินทางไป ที่ไซท์งาน | ที่ มหาวิทยาลัย ใกล้บางแสน พร้อมกับ ชิ้นส่วนที่จะต้องติดตั้ง 3 คันรถสิบล้อคงจะ
ติดตั้ง เก็บงานอาทิตย์ก็เสร็จครับ
| คุณเสนอราคาและเซ็นสัญญาขายไปเท่าใด งานนี้
| หนึ่งล้านแปดแสน แวตต่างหากครับ นาย ขอบพระคุณที่กรุณาแนะนำชี้ช่องครับ
|
|
ไม่เป็นไร
|
| คุณสิตา เข้ารับงานมากี่เดือนแล้ว |
| 14 เดือนแล้วคะ |
| คุณขอจ้าง ทีมงานขาย ครบตามที่ขอแล้ว หลายเดือน ยอดขายจะเพิ่มตามที่เคย |
| คุณบอกไว้ อีกนานหรือเปล่า |
| สิตามีปัญหากับ ผจก.โรงงานผลิตสินค้าได้ช้า ไม่ทันส่งมอบคะทำยอดขายไม่ได้เป้า |
| พายัพมีปัญหากันเหรอ |
| ผมผลิตได้ตามเป้า กก.ผจก กับคุณสิตาน่าจะรู้เพราะรายงานให้ทราบตลอด |
| ไม่จริงคะ เดือนที่แล้ว ผลิตตู้โต๊ะ ไม่ถึง 200 ตัว |
| จริงหรือพายัพ |
| ผมผลิตมากกว่าที่คุณสิตา บอกนะครับ ความสามารถเครื่องจักร เราสูงมาก |
| ไม่จริงคะ ผลิตได้น้อยมาก สิตาคอยดูตัวเลขอยู่คะท่าน |
| ผมขออนุญาต ดูเอกสารนิด... แม้วมีสำเนา ใบกำกับภาษีขาย มาด้วยเปล่า |
มีคะ พอดี หยิบมาด้วย นี่คะพี่
|
ถามนิดนะแม้ว...
ใบกำกับขาย/ใบส่งของ ใครเป็นผู้เซ็น ก่อนส่งมอบสินค้าให้ลูกค้า |
| คุณสิตา เซ็นทุกฉบับคะพี่พายัพ |
| นี่ลายเซ็นคุณใช่เปล่าสิตา (นายใหญ่ถาม) |
| ช่ะ ใช่.. คะ |
แม้ว..ตัวเลขโต๊ะตู้ ที่ส่งมอบ เดือนที่แล้ว มีกี่ตัวเฉพาะใบกำกับภาษีชุดนี้
|
โต๊ะทำงาน 360 ตัว ตู้เอกสาร 420 ตู้ ชุดครัวอีก 8 ชุดคะ
......
|
| สิตา ไม่ได้ดูตัวเลข เซ็นไปงั้นเอง |
| อ้อ..เป็นขุนคล่องเซ็นดะ เหรอ |
| ไม่ ๆ คะ |
| ไหนดูยอดขาย ทั้งหมดซิ ฝ่ายบัญชีเตรียมไว้เปล่า |
| นี่คะท่าน |
| อืม ยอดขาย ไม่สูง.. ผมหวังว่า ผจก.กับ คุณสิตาจะเร่งยอดขายมากกว่านี้นะ |
| ครับนาย |
| ไหนดูฝีมือ เซลล์แต่ละคน... อ้อ คนนี้ยอดขายดี คุณสิตา ขายด้วยเหรอ |
| คะท่าน |
| เซลล์รวมทั้งคุณสิตา 7 คน... แล้ว ยอดขายข้างบน ใช้ชื่อว่า โรงงาน เป็นของใคร |
|
| พี่พายัพ ขายคนเดียวคะ |
| คุณขายยังไง พายัพ |
| ใช้โทรศัพท์คุยกับ เพื่อนที่เป็น ผจก.โรงงานอื่นที่งานล้น บางทีคุยกับช่างเทคนิค |
| สเปคเตอร์ ที่ประจำโรงงานอื่นผลิตส่งต่างประเทศ ก็ได้งานมาครับ |
| อืม... มีเพื่อนเยอะนี่ |
| นิดหน่อยครับ |
| คุณสิตา กับทีมขายเคยมาปรึกษากับ ผจก.โรงงานบ้างเปล่า |
| ไม่คะ สิตาได้ยินคุณพายัพโทรไปของาน บ่อย คงจะลาออกไปอยู่ที่อื่น |
| อ้อ พายัพเตรียม ลาออกเหรอ |
| 555 เปล่าครับ ผมของานมาลงโรงงานเรานะครับ |
| ดี... ผมดูยอดขายตั้งแต่ต้นปี พายัพ ขายได้เยอะกว่าคนอื่น ดีมาก |
| ทั้งที่ ต้องทำหน้าที่ ผลิต ดูแลการเงินบริษัทด้วย |
| คุณสิตา ต้องเร่งยอดขายคุณกับลูกน้องอีก 7 คน ให้ได้เท่าพายัพ |
| ภายในสิ้นปีได้เปล่า |
คะ
ผมฟังแล้ว สะอึกแทน หันไปมอง กก.ผจก.ลูกพี่สิตา ตีหน้าเจื่อน ๆ
|
| นายใหญ่เดินทางกลับ ผมก็กลับไปห้องทำงานเงียบ ๆ แต่ตาก็อด มองไปผ่านกระจก |
| ห้อง กก.ผจก.ไม่ได้ คุณสิตา นั่งก้มหน้า |
| ตัว กก.ผจก.นั่งหันข้างให้ หน้าตาบูด ไม่สบอารมณ์ แม้จะมองไม่ชัด ไม่ได้ยินเสียง |
| เดาเอาว่า ยาย เอ้ย คุณสิตา คงถูกอัดจาก กก.ผจก. |
| |
| อีกสองวันต่อมา ยายแม้ว เอ้ยน้องแม้วคนสวย วิ่งลงไปบอกผมที่ ไลน์ผลิต |
| พี่ ๆ คุณสิตา ยื่นลาออก |
| เหรอ.. |
| คุณสิตาคงจะอาย ที่จ้องทำร้ายพี่ แต่กลับสะดุดขาตัวเองล้ม อิ อิ |
| เอ...จะดีใจ หรือเสียใจดี... |
| กรรมดี กรรมชั่ว เป็นของคนทำ เป็นคำโบราณ แต่คงจะจริง |
| แต่ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่า ผมให้ความเป็นเพื่อน ช่วยเหลือทุกอย่างแก่ฝ่ายขาย |
| ทำไมจึงต้อง ตกเป็นจำเลย หลายครั้ง แต่ช่างเถอะ แล้วก็แล้วไป |
| |
| งานบริษัทดำเนินต่อไป ทีมขายเข้ามาใหม่ เป็นหญิงเหมือนเดิม สวยน้อย |
| กว่า ยายสิตาก็ไม่เป็นไร 555 พวกเราร่วมทำงาน |
| แบบสบาย ๆ อยู่ด้วยกันหลายปี จนกระทั่งนายใหญ่ ย้ายให้ผมทำงานกับบริษัทในเครือ |
แถวสีลม เป็นคนกรุงเทพซะที
อ้อ หมายเหต..ผม (ข้างบนหมายถึง พายัพ) ส่วนไวน์เป็นลูกกระเป๋ง แต่หนุ่มกว่า
พี่เขาหน่อย แหะ ๆ เลยรู้เรื่องดี
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ ทุกภาพ
end
visit บล๊อก 653,843 st
= งานเขียนประเภท Diarist
|
แอบมองเทออยู่นะจ้ะ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
