| 518 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
| |
| หลายปีก่อน ไปทำงานที่หาดใหญ่ ปัตตานี นราธิวาส มักจะเจอฝน |
| น้ำรอระบาย แหะ ๆ เยอะรอนานหน่อย |
| แต่เป็นเรื่องธรรมดามาก ๆ ที่จะลุยน้ำ รีบไปซื้ออาหาร หิ้วกลับไปโรงแรมที่พัก |
| เก็บไว้กิน มื้อเย็น นอนดูทีวี อ่านหนังสือ..... บางครั้งจะไปตานี ไปไม่ได้ |
น้ำท่วม ใช้เวลาหลายวันกว่าจะทำงานเสร็จ
|
| ระหว่างนั้นจะเห็นนักท่องเที่ยว ต่างประเทศเพื่อนบ้าน มาเที่ยว มากิน มาซื้อของ |
| เห็นเขาเดินกรำฝน แบบธรรมดา |
เพื่อนที่อยู่ที่หาดใหญ่ หมอไสว นามสกุลเป็นชื่อผลไม้ดังของเชียงใหม่ เคยบอกว่า
ต่อไปนะ คุณไวน์ จะมีทัวร์จากตะวันออกกลางมาเที่ยวไทย เป็นทัวร์ ดูฝน |
|
| เป็นไปไม่ได้หรอก หมอ ใครจะบ้า แบบนั้น |
| เออ..ดูต่อไปก็แล้วกัน 555 |
| |
| และแล้ว ไม่นานเลย ไปทำงานไม่ว่า อุบลราชธานี ร้อยเอ็ด กาฬสินธ์ |
จันทบุรี ตราด พิษณุโลก กาญจนบุรี แม้แต่ กรุงเทพ มีแต่ความร้อน เดินไปไหน
ไปเที่ยวป่า เขา เจอแต่ลำห้วยที่แห้ง
|
เปลวแดดระยิบระยับ... ฝนไม่ตกแบบเก่า
ไปเที่ยวเขื่อนแม่กวง อุดมธารา เชียงใหม่ เป็นเขื่อนชื่อ แม่กวง มีนามสกุลด้วย 555
เพื่อนที่อ่านหนังสือบ่อย จะทราบว่า ท่านมี อารมณ์ ขัน เมตตาตั้งนามสกุลให้ พวกเรารักท่านมากที่สุดในโลก
|
| น้ำอยู่ในเขื่อนนิดเดียว กลับจากนั่น แวะเขื่อนภูมิพล น้ำจากดอยเชียงใหม่ ลำพูน |
ลำปาง ตาก มีน้อยไม่ไหลลงอ่างเก็บน้ำของเขื่อน
น่าวิตก แทนประเทศไทย แหะ ๆ พูดยังกับเป็นนักการเมือง |
|
| เห็นสภาพทั่วไปของประเทศไทยแล้ว ผมเลยเสาะแสวงหาสถานที่ หนาว เย็น |
| หรือเย็นฉ่ำของสายฝน เรียกว่าไม่เลือกฤดูเที่ยว ขอมีตังค์ มีเวลาก็จะ ขอเป็นที่ไหนก็ได้ เย็น หนาว หรือมีฝนก็ได้ |
| |
| ฤดูฝนมาถึง ผมมักจะเดินทางไป พำนักที่ บ้านนอกของเชียงใหม่ ไม่เข้าตัวเมือง |
เลยก็ว่าได้
ครั้งนี้เลยปักหลัก ที่ บ้านแม่ขะจาน อ.เวียงป่าเป้า เชียงรายแทน
อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ประมาณ 80 กิโลเมตร
|
ทำไม จึงไปปักหลักที่นั่น เพราะสภาพป่าเขาที่เขียว ท้องนาเขียวขจี มีน้ำเต็มเปี่ยม
|
ยามสายฝน โปรย สู่ท้องนา น้ำที่ล้นจะไหลสู่ลำเหมือง ชาวบ้าน ยกยอ
|
| อะ ๆ ไม่ใช่ ยกยอปอปั้นนะครับ หมายถึง นำยอเป็น ตาข่ายถี่สี่เหลี่ยม วางลงในน้ำ |
| รอให้ปลา กุ้งเข้าไปอยู่แล้ว ยกขึ้น ช้อนปลาขึ้นมา |
| |
เช้าขึ้นมา จะปั่นจักรยาน ไปสู่ถนนบ้านป่าจั่น ผ่านท้องนา บ้านเรือนที่อยู่ห่าง ๆ
|
กัน แวะถ่ายภาพลำเหมืองที่มีน้ำสีดินลูกรังแบบโอวัลตินไม่ใส่นม ไหล
เปล่าได้ค่าโฆษณานะเออ
......
.....
ปั่นจักรยาน เรื่องเจอฝนเป็นเรื่องปกติ ขอแต่เพียง ปั่นแล้วเหงื่อออกแล้ว
ร่ายกายมีความร้อน เราก็ปั่นกันต่อได้ไม่เป็นปัญหา
ถ้าตกหนักก็แวะศาลาข้างถนน ไปก่อนก็ได้ เจอนักท่องเที่ยวขี่มอเตอร์ไซค์ แบบนี้บ่อย
ดูแล้วน่าจะเป็นนักเขียน ออกไปสัมผัสไทย อย่างใกล้ชิดกับชาวบ้าน ไม่ยอมนอนโรงแรมหรู 555
แต่...อย่าคิดว่าคนเหล่านี้ไม่มีสตางค์นะครับ... คนที่ผมรู้จัก มีรายได้ประจำค่อนสูงเดือนละ
สิบกว่าหมื่น หยุดงาน หยุดพักผ่อนประจำปี ปั่นจักรยาน จาก กท. ไป ตามรอยเหมืองแร่ ที่ภาคใต้ ของคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์
ไปคนเดียว
ค่ำไหนก็นอนนั่น.. เข้าพักเกสต์เฮ้า หรือ โมเต็ล ที่หนุ่ม ๆ ชอบไปกันจัง.. ไปพักคืนหนึ่งไม่กี่ร้อย
นั่งซดเบียร์ ซื้ออาหารมากินที่ห้อง นั่งคีย์โน๊ตบุคต่อเน็ต ติดต่อโรค เอ้ย โลกภายนอก สบาย ๆ
คนนี้ให้แง่คิดว่า เราพักที่ไหนก็ได้ ขอสะอาด ราคายุติธรรม
เงินที่เหลือ นำไปทานอาหารดี ๆ หรือไปท่องเที่ยวได้ถึงแก่น ไปได้หลายแห่งดีกว่า
อืม..ผมว่าน่าจะใช่... คนที่ว่า สภาพบ้านที่อยู่หรู ติดแอร์ทั้งบ้านนะครับ
เขียนไปเขียนมา ชักจะออกอ่าว เอ้ยทุ่งนาไปไกล งั้นวก เข้าหมู่บ้าน ของ อ.เวียงป่าเป้าต่อ
แต่ฝนตกในไทย ปัจจุบันตกไม่มากแล้ว มีน้อย แต่ที่บ้านแม่ขะจาน หลังจากฝนตก
ถนนค่อนข้างดี น้ำไหลลงสู่ลำเหมืองข้างทาง ใบหญ้า ต้นข้าว ข้าวโพดพันธ์ คนกินได้ พอแก่มา
หมายถึงข้าวโพดนะครับ นำไปเป็นอาหารสัตว์ได้
ปั่นลัดเลาะไปตามถนน ดินแดงบดอัดแน่น บางช่วง เป็นคอนกรีต เรียบ แม้จะแคบ พอรถสวน แต่ดูสองข้างถนนซิครับ
ต้นถั่วแระญี่ปุ่น ต้นคล้ายกับ มันฝรั่งมาก
ใช่แล้วครับ ต้นมันฝรั่ง ชาวบ้านปลูกพันธ์พิเศษที่ บริษัทเขาเชียร์ว่างั้น 555
เมื่อก่อนเราได้ข่าวว่า บนดอยสูง จ.ตาก มีการปลูกมันฝรั่ง ส่งบริษัท ขายมันฝรั่งก๊อบ กร๊อบ ผลิตเป็นแผ่น
กลม เคี้ยวแล้วมัน ปนเค็ม กินกับเบียร์ สุดยอด
เมื่อก่อนไทยนำเข้ามันฝรั่งจาก หลายประเทศ เป็นส่วนใหญ่ เพราะปลูกไม่ได้
แต่ เอ.. ปลูกได้ครับ เมื่อก่อนผมอยู่
อ.ปาย มีชาวเขาปลูก มันฝรั่งหัวเล็ก มาก เรียกว่า มัน อะลู นั่นก็ใช่มันฝรั่ง
ข้างบนเป็นมันอะลู หรือมันฝรั่ง หัวเล็ก แต่ถ้าเป็นพันธ์ที่ได้รับการสนับสนุน หัวโตดี เคยอ่านในหนังสือ
บ้านเล็กริมห้วย เกี่ยวกับ ลอรา อิงกัลไวล์เดอร์ กล่าวถึง มันฝรั่งพันธ์ เบอร์แบงค์ได้ด้วย ว่า หัวโตยาว
ที่บ้านแม่ขะจาน บ้านแม่ห่างใต้ ไม่แน่ใจว่าเป็นพันธ์อะไร ถอนออกมาแล้วจะเป็นแบบ ข้างบน ถ้าได้หัวโต ๆ แบบข้างล่าง
น่าจะดีมาก ๆ
ตอนเช้า หลังจากปั่นไปดู สวนของชาวบ้าน ไปพูดคุย กับชาวไร่บ้าง ได้ความรู้เพิ่ม
ชักหิวข้าว เลยปั่นลัดเลาะกลับ เข้าตัวตลาด เห็นลำเหมืองน้ำไหล สวย
หลังฝนตก ก่อนแดดออก มักจะได้ภาพ หยาดฝนที่เกาะ ใบหญ้า สวย ๆ เยอะมาก
ดูได้ไม่นาน ต้องหา อาหารเช้ารับประทานแล้วครับ แหะ ๆ พูดเสียโก้ จริงแล้วเข้าตลาดสด ซื้อนี่ครับ
เห็นภาพแล้วน้ำลายจะไหล เวลาเคี้ยวจะกุ๊บ ๆ มัน เค็ม เผ็ดนิด เขาเรียกว่า ยำน้ำหนัง
เพื่อน ๆ ภาคกลาง คงจะยังไม่ทราบ เป็นหนังวัว หรือหนังควาย เขาตากแห้งนำมาเผาไฟ ขูดจนสะอาด
นำไปแช่น้ำจนนิ่ม แล้วใส..เป็นแผ่น หรือเป็นแท่น นำไปต้มเปื่อย แล้วยำด้วย แหะ ๆ อะไรไม่รู้เหมือนกัน
แต่มีต้นหอมซอยโรยหน้าด้วย
กินกับข้าวเหนียวดำ.. ขอบอกเทคนิคที่เคยทำ ข้าวเหนียวไม่ว่า ขาว หรือดำ คนภาคเหนือจะแช่ไว้ก่อนนอน เช้ามาจึง
นึ่งให้นิ่ม กินกันร้อน ๆ อร่อย... ส่วนน้ำที่แช่คราวก่อน จะเก็บไว้สักถ้วย เพื่อเป็นน้ำเชื้อ แช่ข้าวเหนียวตอนเย็นอีก
น้ำที่ว่า เดาเอานะครับว่า น้ำนั้นมีเชื้อยิสต์ผสมอยู่ด้วย ปฏิกิริยา คือทำให้ข้าวนิ่ม
แม้จะกินตอนข้าวเย็น ไม่อุ่นแล้ว ข้าวก็ยังนิ่ม
ส่วนข้าวข้างบน มีเทคนิคอีกแหละ ข้าวเหนียวดำ หรือ ข้าวก่ำ ราคาแพง แถมไม่มียาง แต่ไม่อายนะครับ 555
ชาวบ้านจึง นำข้าวเหนียว ขาว ปนตอนแช่ เมื่อนึ่งแล้ว ข้าวจะสีอ่อนลงนิด เวลาจับจะเหนียวนิด ๆ
กินกับ ยำน้ำหนังข้างบน...อร่อยสุดยอด แต่เพื่อนที่ไม่กิน วัว หรือ ควายไม่เป็นไร กินนี่แทน
ลาบหมู แบบภาคเหนือ ไม่ใส่มะนาว เขานำหมู สับจนละเอียด นำเลือดหมูสดมาคลุกเคล้าเยอะหน่อย
จะทำให้ รส มันนิด ๆ
กับน้ำพริกลาบ ที่มีเครื่องเทศหอม เผ็ดปานกลาง ลงผัดในน้ำมันหมูนิด ๆ จนสุก
โรยด้วยหอมเจียว... เห็นใส้หมู ตับหมู ปนกับ หนังหมูติดมันแข็งด้วย เคี้ยวแล้วอร่อยสุด ๆ
ยังไม่พอครับ คนเมืองภาคเหนือ กินลาบ จะมีผักแนมด้วย นี่ครับ
ยอดมะกอก จะออกให้เรากได้กินในฤดูฝน รสจะเปรี้ยวนิด เวลาเคี้ยว กับลาบที่เผ็ดปานกลาง
หอมเครื่องเทศ.... รสเหรอ.... อร่อย..
อะ ๆ ยังครับ นาน ๆ ได้เข้าตลาดสด เห็น ห่อนึ่งไก่ ก็ห่อหมกนั่นแหละครับ แต่ไม่ได้หมก คนภาคเหนือ
พูดปดไม่เก่งหรอก นึ่งก็ นึ่ง พูดปดอย่างอื่น พอเป็น นิดหน่อย 555
เขาจะสับไก่เป็นชิ้นเท่าหัวแม่มือ ติดกระดูก คลุกกับน้ำพริกห่อหมก มีขมิ้นปนนิด
ตำข้าวคั่ว พอแหลก คลุกปนไปด้วย กินตอนร้อน ๆ อร่อย
กับข้าวส่วนใหญ่ในตลาดสดจะมีขาย ตลาดตามต่างจังหวัด จะวาย ตอนสาย เราซื้อ
ไปกินที่บ้าน...
ใช่แล้วครับ ผมมักจะไปพัก บ้านญาติ ไม่ชอบพักตามโรงแรม ทำตัวสบาย ๆ เพื่อน ๆ คงจะอยากแซวว่า
ไม่อยากเสียเงินใช่ปะ
แหะ ๆ ก็ใช่อีกแหละ แต่ขอบอกว่า ไปพักบ้านญาติ เตรียมของฝากไปเยอะมาก แถมเตรียมเงินแจกหลาน ๆ
มากกว่าค่าโรงแรมซะอีก ความสดวกสบาย ได้พูดคุย ได้กินอาหารแปลก ๆ ต่างกัน
แล้วที่ บ้านแม่ขะจาน บ้านแม่ห่างใต้ มีโรงแรม ที่พักบ้างหรือเปล่า
มีซิครับ โรงแรมหรูอยู่ก่อนถึง ตลาด ตั้งอยู่บนดอยสูงปานกลาง รอบ ๆ สายตาสวย
ส่วนโรงแรมเล็ก หรือโมเต็ล ก็มีครับ แหะ ๆ โมเต็ลไม่ต้องถามผมนะ
ผมไม่ค่อยเฉียดกายเข้าไป บอกนิด มีตรงถนนไป บ้านสันกู่ ทางไป อ.วังเหนือ ลำปาง
ดูแล้ว สะอาด อุ๊บ...ส์
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 701,401
visit บล๊อก
visit บล๊อก 699,645 st
=1,156
งานเขียนประเภท Diarist
|
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เห็นภาพในบล็อกพี่
เป็นบรรยากาศที่เชียงใหม่ในตอนนี้เลยครับ
ฝนตกหนักมากมาสองวันแล้ว
น้ำรอระบายในหลายจุดเลยล่ะครับพี่ 5555